Αρχές καραντινας με στέλνουν οι γονείς μου στο εξοχικό τους να κάνω κάτι δουλίτσες. Πάω, στο πιο κάτω σπίτι ήταν ο Παναγιώτης. Ο Παναγιώτης είναι γείτονας, γύρω στα 50 πλέον με τον οποίο είχαμε μια περιπέτεια κάποιο μακρινό καλοκαίρι και έκτοτε διατηρούμε φιλικές θα έλεγα σχέσεις.Μου είπε ότι θα δουλεύει απ' το σπίτι και σκέφτεται να εγκατασταθεί εκεί μόνος. Του είπα ότι εγώ δε δουλεύω καθόλου και θα μείνω μόνη στην Αθήνα. Μου πρότεινε με υπονοούμενο να πάω κι εγώ εκεί.Α, δε συστήθηκα! Εγω είμαι 35, εκπαιδευτικός και μόνη αυτή την εποχή. Σκέφτηκα ότι έχουμε πανδημία, πολλά πολλά με τον έξω κόσμο δε θα έχω, ίσως και να έρχεται το τέλος...Δε δοκιμάζω;Εγκαταστάθηκε λοιπόν κι εγώ στην ερημιά πριν από 1,5 μήνα.Ζούμε σαν 20χρονα. Σα να μην υπάρχει αύριο. Σα να είμαστε οι τελευταίοι άνθρωποι στον πλανήτη. Μαγειρεύουμε, γελάμε, βλέπουμε ταινίες και σήριαλ, παίζουμε τάβλι και χαρτιά, ξυπνάμε και κοιμόμαστε οπότε γουστάρουμε αλλά κυρίως κάνουμε σεξ. Πολύ σεξ. Δεν υπάρχει δωμάτιο και στα δύο σπίτια να μην έχει τρανταχτεί από τον οργασμό μας. Δεν του το χα του Παναγιώτη σε τέτοια ηλικία. Δυο φορές τη μέρα είναι το ελάχιστο. Εκτός από τα σπίτια, έχουμε πάει σε αποθήκες, υπόγεια, βεράντες, αυλές, θάλασσα μέσα και έξω...όπου δεν πήγαινε η φαντασία μου. Κυκλοφορούμε σχεδόν γυμνοί για άνεση και ευκολία και αυτό πυροδοτεί ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Ξέρουμε και οι δύο ότι είναι μια φάση λόγω συνθηκών. Όπως είχαμε μια περιπέτεια καλοκαιρινή και μόνο, έτσι και τώρα. Για καραντίνα και μόνο. Δεν το συζητήσαμε βέβαια...