ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
29.8.2023 | 21:56

Τίποτα

Δεν θέλω να πω πολλά, απλά να βγάλω από μέσα μου. Κι ενώ σε άλλες περιπτώσεις θα ήλπιζα κάποιος να ταυτίζεται, τώρα δεν το εύχομαι σε κανέναν. Γιατί έρχεται μια στιγμή που αλλάζει η ζωή σου, που φοβάσαι να συνεχίσεις, ίσως δε θες κιόλας, δεν ικανοποιήσε από τίποτα, νιώθεις πως μεγάλωσες για τα πάντα, ότι έχασες ευκαιρίες, το μοναδικό που σκέφτεσαι είναι να γυρίσει ο χρόνος πίσω για να μπορούσες να πάρεις άλλες επιλογές, να γυρνάς στο σπίτι σου και να περιμένεις να περάσει η ώρα να κοιμηθείς για να μη σκέφτεσαι, να έχεις κάποιες εκλάμψεις αισιοδοξίας που κρατούν λίγο και φαίνονται ανέφικτες γιατί δεν βρίσκεις νόημα, να έχεις τελειώσει από κοινού μια σχέση πολλών ετών γιατί έτσι ήταν το σωστό, αλλά να μην έχεις όρεξη ούτε να μιλήσεις σε άνθρωπο, να μην βλέπεις χαρά σε τίποτα, να βρίσκεις διασκεδαστικό το να κάθεσαι να ακούς μουσική πίνοντας, να έχεις καλή δουλειά, αλλά να θες να την παρατήσεις γιατί δεν έχεις σκοπό, να περνάς την διβδομαδη άδεια σου στο σπίτι κατ' επιλογή, να έχεις διαγνωσθεί με κάτι που με απλά λόγια σημαίνει καταθλιπτικό σύνδρομο, να μην ξέρεις τι να κάνεις για να αλλάξεις. Να μην ξέρεις τίποτα. Και δεν είσαι 75. Είσαι 37, αλλά έχεις χάσει κάθε νόημα στην επίπονη καθημερινότητα. Κι έχεις έναν γατούλη που ώρες ώρες νομίζεις πως καταλαβαίνει περισσότερα από κάθε άνθρωπο. Να 'στε καλα όλοι ρε
5
 
 
 
 
σχόλια

Δεν είσαι μόνη σε αυτό , είμαι 33 και πιο χαμένος από ποτέ , είναι σαν να περιμένω να τελειώσει ο κόσμος .Άλλαξε η ζωή μου σε μια βδομάδα , βρέθηκα στο σημείο μηδέν μέσα σε λίγες μέρες .

Βρε συ, έχεις διαγνωστεί με "κάτι που με απλά λόγια σημαίνει καταθλιπτικό σύνδρομο" λαμβάνεις θεραπεία γι'αυτό; Η διάγνωση μόνη της είναι ένα κομμάτι, θέλει και θεραπεία, talk therapy που λένε στο χωρίο μου πρωτίστως. Ειδικός δεν είμαι αλλά το "κάτι που με απλά λόγια σημαίνει καταθλιπτικό σύνδρομο" θέλει ειδικό οπωσδήποτε.
Το θέμα είναι οτι το οτι είναι έτσι τώρα τα πράγματα δεν σημαίνει οτι θα είναι για πάντα έτσι.
Τι καλά που έχεις γατούλη! Φρόντισέ τον και αν έχεις χρόνο στην διάθεσή σου, φρόντισε και άλλα γατούλια αδέσποτα, είτε με χρήματα αν μπορείς να διαθέσεις αγοράζοντάς τους τροφή ή συνεισφέροντας σε οργανώσεις και ξενώνες, είτε με εικονικές υιοθεσίες, είτε με τον χρόνο σου.
Η ενασχόληση με τα ζώα είναι ένας "μετατροπέας διάθεσης" για εμένα.
Άλλοι μετατροπείς διάθεσης που είναι αποτελεσματικοί για εμένα:
1) Αθλητισμός. Περπάτημα, πολλά χλμ εκτός και εντός πόλης. Το συνεχίζω ακόμα και τώρα, το αντιμετωπίζω σαν ραντεβού με γιατρό, δηλαδή δεν το αναβάλω! Το κάνω επειδή κρατάει την διάθεσή μου σε κάπως σταθερά επίπεδα και όταν περπατάω τακτικά δεν έχω πολλά ναδίρ στην διάθεση.
2) Ενασχόληση με άλλους, παροχή βοήθειας σε άλλους. Είτε πρόκειται για φίλους/γνωστούς/συγγενείς που χρειάζονται βοήθεια σε κάτι είτε βοήθεια σε αστέγους, ΜΚΟ, γενικά υπάρχει πολλή ανάγκη εκεί έξω.
Αυτά.
Στα γράφω γιατί αν και δεν ζητάς συμβουλές ή βοήθεια και θέλεις να τα βγάλεις από μέσα σου, θεωρώ οτι θέλεις αμφίδρομη επικοινωνία, αλλιώς θα τα έγραφες σε ένα τετράδιο.
Αγωνιστικούς χαιρετισμούς, παλεύω και εγώ αντίστοιχα πράγματα.

Άλλαξε τρόπο σκέψης.
Δεν ξέρω, όλοι ολομόναχοι είναι εκεί έξω; Fake είναι οι παρέες που βλέπω;
Βοηθάει λίγο η ψυχανάλυση-ψυχοθεραπεία ή κανένα χαπάκι αντικαταθλιπτικό (πάντα εννοώ αν στο συστήσει κάποιος γιατρός) αλλά στην ουσία μόνο αλλαγή τρόπου σκέψης θα σε βοηθήσει, τίποτα άλλο.
Νιώσε καλά με όσα έχεις (ή δεν έχεις).
Βρες μια ασχολία για να απασχολείται το μυαλό σου και να μην γλιστρά σε άσχημες σκέψεις.