ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στα 18 μου οταν ειχα δώσει πανελληνιες περνούσα εδω στο πανεπιστημιο της Αθήνας για Νηπιαγωγός για 300 μορια. Τοτε με ζηλευανε οι συμμαθητριες μου που ετρεχαν επαρχια για να πανε μα σπουδασουν προσχολικη αγωγη. Οι γονεις μου με προετρεψαν να μπω αλλα εγω το σνομπαρα το επαγγελμα και ελεγα καλυτερα φιλολογος . Ετσι μπηκα στο ΦΠΨ στο οποιο "χαρισα" 1600 μορια αγου ηταν η βαση πολυ πολυ χαμηλοτερη απο τα μορια μου..!!! Τωρα αυτομουντζωνομαι. Τωρα στα 35 μου το εχω μετανιωσει πολυ πικρά γιατι συνειδητοποιησα οτι θα ηταν το καλυτερο επαγγελμα για εμενα: πλεον λατρευω τα νηπιάκια, θελω να δουλευω λιγες ωρες και ΧΩΡΙΣ διαβασμα με προετοιμασια καθε μέρα και διορθωσεις!! Σαν φιλολογος πρεπει να διαβαζω σα να ημουν καμια μαθητριούλα ξανα και ξανά, σα να δινω καθε μερα εξετασεις ειναι η δουλειά αυτη. Ανυποφορο Πώς την παλευτε οσοι μετανιωσατε για τις επιλογες σας ως νεοι;; Ντρεπομαι πολυ που δεν εχω εργαστει ποτέ ως φιλολογος γιατι σιχαινομαι αυτου του ειδους το διάβασμα. Οι γονείς μου με θεωρουν μια μεγαλειωδη ΑΠΟΤΥΧΙΑ. Ντρεπομαι πολυ. Εχουμε φτασει να μην μιλιομαστε πλεον. Ποσο χάλια τα εχω κανει βρε παιδια στη ζωη μου!! Αχ στερνη μου γνωση εκει στα 17 που εκανα το μηχανογραφικο...