Κρίμα κι΄αδικο να υπάρχει τόση μοναξιά στον κόσμο και ταυτόχρονα να υπάρχουν άνθρωποι που στρέφονται με βία εναντίον των συνανθρώπων τους ακόμα και στην ίδια τους την οικογένεια.
Αφορμή παίρνω από τις ειδήσεις που διαβάζω κι ακούω καθημερινά αλλά κι από γειτονιές που περνάω ή και στη δική μου γειτονιά ακούω κάποιες φορές διαπληκτισμούς από απέναντι ή από πάνω στενά.
Θα μου πείτε, πώς ξέρεις ότι και ο μόνος άνθρωπος αν ήταν μαζί με άλλους ή αν είχε οικογένεια δεν θα φερόταν έτσι;
Το ότι είναι μόνος δεν τον αγιοποιεί.
Σωστό κι αυτό αλλά πιστεύω πως στις ανθρώπινες σχέσεις παίζει ρόλο η πειθώ. Πείθουν κάποιοι τους άλλους ότι είναι καλοί κι εκμεταλλεύονται την εμπιστοσύνη τους. Και χειραγωγούν κι αποδυναμώνουν τις αντιδράσεις των αδικημένων.
Πραγματικά αν κάτσει κανείς και σκεφτεί τις ειδήσεις που βλέπει κι ακούει καθημερινά γύρω του ή όσα εκτυλίσσονται μπροστά σου, θα προβληματιστεί σε βαθμό τρέλας.
Ναι, υπάρχουν και πολλές οικογένειες υγιείς με αγάπη και κατανόηση ή σχέσεις οποιουδήποτε είδους καλές και σωστές με σεβασμό αλλά κάθε μέρα με τόσα που γίνονται, μού φαίνεται ότι αυτό όλο και λιγοστεύει. Δηλαδή αναρωτιέμαι υπάρχουν άραγε τόσοι καλοί άνθρωποι και σωστές οικογένειες ή δεν έχει αποκλαυφθεί ακόμα το σκοτάδι που κρύβουν πίσω τους κι αυτές;
Τέλος πάντων. Υγεία κι αγάπη.