Εύχομαι να μπείτε σε κάποια ευνοϊκή ρύθμιση για τα χρέη σας και να κινητοποιηθείς να δουλέψεις οπουδήποτε όσο μπορείς.
Να προσέχεις τη μητέρα σου και καλή δύναμη και στους δυο σας.
4.2.2023 | 17:16
Παρορμητικότητα
Θέλω να εξομολογήσω ένα μεγάλο μου λάθος, κάτι το οποίο το έχω μετανιώσει απίστευτα πολύ και κυριολεκτικά με μουντζώνω για την παρορμητικότητα εκείνης της εποχής... είχα μία σχέση, περίπου 1 χρόνου η οποία ήταν και η πρώτη μου από κοντά (δε μετεάω τις διαδικτυακές εξ αποστάσεως) την οποία εγώ τη θεώρησα το Α και το Ω στη ζωή μου...δεν είχα δουλειά εκείνο το διάστημα και ήθελα οπωσδήποτε χρήματα για να μπορώ να της παίρνω δωράκια, να βγαίνουμε, να την έχω γενικά στα ώπα ώπα.. απεβίωσε ο πατέρας μου τότε και εγώ μέσα σε 2 μήνες πούλησα το σπίτι του (το οποίο το κληρονόμησα από αυτόν) για αξία μικρότερης της αντικειμενικής του, το έδωσα σε μία τιμή απλά για να έχω λεφτά στην άκρη για τη σχέση μου...ούτε το "μετά" σκέφτηκα, ούτε τίποτα.. ένας 25χρονος ερωτευμένος με 50 χιλιάρικα στην άκρη... τα έφαγα σε λιγότερο από 1 χρόνο...σε αυτό το διάστημα χώρισα και με την σχέση μου και όσα είχαν περισσέψει τα επένδυσα σε άχρηστα προϊόντα που δεν αξιοποίησα καν (ρουχα, ακριβά αρώματα,κτλπ) και τα οποία πλέον πουλάω σε εξευτελιστικές τιμές στο vendora, απλά για να βάλω κάτι στην άκρη.. δεν δουλεύω και στο σπίτι που μένω τώρα (μαζί με τη μητέρα μου) είναι στα πρόθυρα του πλειστηριασμού από την τράπεζα, λόγω ανεξόφλητων χρεών... το ποσό το οποίο χρειαζόταν για να καλύψει το χρέος ήταν περίπου αυτό που ξόδεψα εγώ, τόσο αλόγιστα, παρορμητικά, επιπόλαια... μακάρι να γυρνούσε ο χρόνος πίσω...και μόνο που γράφοντας αυτή την εξομολόγηση θυμούμενος την αφέλεια της εποχής εκείνης, με πιάνουν δάκρυα... τουλάχιστον το έζησα...έστω και για λίγο...με παρηγορεί αυτή η σκέψη...
8
