ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και τί έχω καταλάβει μετά από τόσους μήνες;Κάθομαι μόνη μου και ζώ στις αναμνήσεις μας.Και εσύ έφυγες.Ήθελα να σου μιλήσω, να τα ξεκαθαρίσουμε λίγο( το ήξερα πως ηλταν δύσκολη χρονιά για εσένα).Και τί έκανες;Δεν με άφησες να σου πώ μία κουβέντα.Έφυγες."Φοβάμαι να σε αντικρίσω" ,μου είπες.Φυσικά και φοβόσουν, γιατί ήξερες πως είχα δίκιο.Και με άφησες με το παράπονο και τις λέξεις να κρέμονται απο τα χείλια μου.Μα να μην με άφησες να σου μιλήσω;!Και τώρα, μετά από 6 μήνες εγώ ακόμα υποφέρω. Δεν έχω κλείσει αυτόν τον κύκλο μέσα μου.Με έκανες μα φοβάμαι και να νοιώθω ανασφάλεια.Δεν το ξέρεις αυτό.Δεν ξέρεις οτι γράφωΌτι ζωγραφίζω.Ότι ανεβάζω μία παράσταση.Δεν το ξέρεις ούτε αυτό.Κάθομαι μόνη στα παρκάκια που κάναμε τους μαγικούς περιπάτους μας.Μόνη μου, νοιώθω χαμένη μέσα στην πόλη .Και ξαφνικα μία μέρα, σε αντίκρισα.Περίμενες το 2 ή το 4 που πηγαίνει σπίτι σου.Με κοίταξες στα μάτια και ήταν λές και δεν είχαμε χωριστεί μία μέρα.