ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η παραπάνω παρομοίωση συμβολίζει ακριβώς το τι σημαίνει αυτή για μένα. Η ζωή μου είναι άδεια, χωρίς συγκινήσεις, χωρίς αγάπη, χωρίς τίποτα που σε κάνει να τείνεις προς το "να ζει" στο αιώνιο δίλημμα "to be or not to be?". Αυτή ήρθε και όλα πήραν χρώμα..Φωτίζει με την ύπαρξή της την καταχνιά μέσα μου και κάθε μέρα νιώθω πιο ζωντανός από ποτέ, σαν να ξύπνησα από βαθύ λήθαργο και διψάω για ζωή, όπως ο διψασμένος στην έρημο. Το μόνο κακό είναι πως είναι παντρεμένη (εγώ ανύπαντρος είμαι) αν και συνέχεια μαλώνουν. Βλεπόμαστε κρυφά (το οτί δουλεύουμε στην ίδια εταιρία είναι καλή αφορμή να βλεπόμαστε) αλλά δε κάνουμε τίποτα άλλο πέρα από βόλτες και ατέλειωτες συζητήσεις για τα πάντα. Δε θέλουμε να κάνουμε κάτι σωματικό όταν θεωρείται απιστία προς τον άντρα της, δε μας αρέσει σαν ιδέα. Το πραγματικό πρόβλημα όμως δεν είναι οτί αυτή δε θέλει να χωρίσει, θέλει και μάλιστα πολύ αφού ο άντρας της πίνει και γίνεται επιθετικός απέναντί της. Το πρόβλημα είναι οτί επειδή μένει στο σπίτι του (δεν έχει δικό της) και δεν ζει κάποιος συγγενής της να τη φιλοξενήσει, δε μπορεί να φύγει. Εγώ μένω σε ένα σπίτι που κληρονόμησα από τον πατέρα μου αλλά είναι πολύ μικρό, δεν μας χωράει.. και δε βγάζουμε αρκετά (οι 2 μισθοί μαζί) για να μένουμε σε κάποιο φθηνό ξενοδοχείο.. είμαι σίγουρος ότι θα μας χαμογελάσει η τύχη...όλο αυτό είναι σαν ένα όνειρο για μένα, δεν θα το αφήσω με τίποτα να τελειώσει..