''Πότε συνειδητοποιήσατε ότι δεν είστε αυτό που αναφέρει η ταυτότητά σας;''

''Πότε συνειδητοποιήσατε ότι δεν είστε αυτό που αναφέρει η ταυτότητά σας;'' Facebook Twitter
6

Της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΛΙΝΑΡΔΟΥ

 

 

''Πότε συνειδητοποιήσατε ότι δεν είστε αυτό που αναφέρει η ταυτότητά σας;'' Facebook Twitter

 

Η Μαρίνα Γαλανού είναι πρόεδρος του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών. Από την ιστορία της προσπαθώ να καταλάβω εάν «μεταλλάσσεται» ένας άνθρωπος και τι σημαίνει «τρανσέξουαλ». Δεν συναντώ μια αλλόκοτη καφκική φιγούρα ούτε ένα ον με φτερά και όψη ζωυφίου, αλλά έναν άνθρωπο του οποίου η λογική σκέψη αποτελεί εχέγγυο για μια ενδιαφέρουσα συζήτηση.

* Τι σημαίνει διεμφυλικός;

- Είναι η ελληνική μετάφραση του όρου transgender. Στα αγγλικά υπάρχουν για το φύλο δύο λέξεις: το sex που είναι το βιολογικό και το gender που είναι το κοινωνικό μας φύλο, δηλαδή το φύλο με το οποίο κοινωνικοποιείσαι. Ο όρος διεμφυλικός είναι η «ομπρέλα» που συμπεριλαμβάνει όλα τα άτομα που ο τρόπος που εκφράζουν την ατομική αίσθηση του φύλου διαφέρει από το βιολογικό τους φύλο.

* Πότε συνειδητοποιήσατε ότι δεν είστε αυτό που αναφέρει η ταυτότητά σας;

- Σε παιδική ηλικία, άρχισα να αντιλαμβάνομαι τον εαυτό μου περισσότερο ως κορίτσι. Δεν ένιωθα άβολα. Ημουν εγώ. Από την οικογένειά μου είχα μάθει την ειλικρίνεια, οπότε δεν θα μπορούσα να κρατώ κρυφή την ταυτότητά μου. Θα ήταν ακρωτηριασμός. Στα 12 χρόνια μου θεώρησα απολύτως φυσιολογικό, μέσα στην αφέλεια της ηλικίας, όταν με ρώτησε η μητέρα μου γιατί είμαι μελαγχολική, να της απαντήσω ότι είμαι ερωτευμένη με έναν συμμαθητή μου.

* Είχατε την υποστήριξή τους;

-Κατ' αρχάς είχα την κατανόηση. Καμία μητέρα και καμία οικογένεια δεν νιώθει ευτυχής όταν καταλαβαίνει πως το παιδί της διαφέρει από τα άλλα, γιατί ενδεχομένως αυτό να του δημιουργήσει προβλήματα. Ετσι και η μητέρα μου, δεν ένιωσε ευτυχής. Ομως ήμασταν μια πολύ δεμένη οικογένεια. Υπήρξε κατανόηση, αποδοχή και υποστήριξη.

* Είναι δυσκολότερο να εκφράσεις αυτό που είσαι ή να το παραδεχθείς μέσα σου;

- Για μένα δεν ήταν δύσκολο να αντιληφθώ την ταυτότητά μου, ούτε και να την εκφράσω. Ποτέ δεν έκρυψα την ταυτότητά μου από κανέναν. Ομως από πολλά τρανς άτομα, αλλά και από γκέι παιδιά και λεσβίες, καταλαβαίνω ότι μάλλον πιο δύσκολο είναι να ξεπεράσεις τις αναστολές και να εκφράσεις την ταυτότητά σου, διότι πολύ συχνά αντιμετωπίζεις έναν τοίχο από διακρίσεις και κοινωνικές προκαταλήψεις και, ιδιαίτερα για τα τρανς άτομα, αποκλεισμούς.

Το τέρας

* Εχετε βιώσει κοινωνικό ρατσισμό;

-Οταν έχασα δουλειές γιατί είμαι τρανς γυναίκα. Σε δημόσιες υπηρεσίες ή τράπεζες όταν χρειάστηκε να δώσω την ταυτότητά μου -όπως καταλαβαίνετε, έχει αντρικά στοιχεία-, στην αντιμετώπιση των αστυνομικών αρχών που είναι καθαρά ρατσιστική, ακόμη και από συνανθρώπους μας που όταν καταλαβαίνουν ότι έχουν απέναντί τους ένα τρανς άτομο, αλλάζει ξαφνικά η συμπεριφορά τους. Ο ρατσισμός δεν είναι μεταφυσική έννοια. Το ανθρώπινο είδος έχει περάσει αιώνες και χιλιετίες που οι κάθε μορφής εθνικισμοί, θεωρίες ανωτερότητας, προκαταλήψεις για την εθνικότητα, τη θρησκεία, τη σεξουαλικότητα, το φύλο κ.λπ. μπορεί να ξεπερνιούνται, όμως αφήνουν σημάδια. Κύριο όπλο είναι η παιδεία που θα πρέπει να διαπνέεται από πνεύμα κατά των προκαταλήψεων-διακρίσεων και αποδοχής του διαφορετικού. Το πρόσωπο του «τέρατος» έχει πολλές μορφές. Ο Χατζιδάκις είχε πει: Οποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει. Και η πιθανή προέκταση του αξιώματος είναι να συνηθίσουμε τη φρίκη, να μας τρομάζει η ομορφιά.

* Η πιο σκληρή καταγγελία που έχει γίνει στο σωματείο;

-Δυστυχώς είναι πολλές. Θυμάμαι μια φίλη μας που νοσηλευόταν στον «Ευαγγελισμό», στα τελευταία της. Αργά ένα βράδυ που δεν βρισκόμασταν εκεί, ζήτησε να πιει λίγο νερό. Την κοιτούσαν περιφρονητικά. Κανείς δεν της πήγε ένα ποτήρι νερό. Τραγικό, απάνθρωπο...

Χρόνια προβλήματα

* Μέλη του σωματείου πηγαίνουν σχολείο;

- Βεβαίως, αλλά έχουν προβλήματα. Πρόσφατα καταγγείλαμε περίπτωση μιας τρανς μαθήτριας που αντιμετωπίζει διακρίσεις στο σχολείο, τόσο από το διευθυντή που προσπαθεί να την εκδιώξει όσο και από συμμαθητές της με περιστατικά εκφοβισμού. Επίσης, είχε καταγγελθεί περιστατικό δύο τρανς γυναικών που ο διευθυντής νυκτερινού σχολείου αρνήθηκε να τις εγγράψει. Είναι βαθιά και χρόνια τα προβλήματα στην παιδεία. Χρειάζονται θαρραλέες πολιτικές κατά των διακρίσεων.

* Το Παρατηρητήριο Σχολικής Βίας και Εκφοβισμού του υπουργείου Παιδείας βοηθάει;

- Επιτρέψτε μου να γελάσω. Δεν έχουν περάσει λίγες μέρες όταν κλείστηκε ραντεβού αντιπροσωπείας οργανώσεων με το Παρατηρητήριο. Η εκπρόσωπός του όταν έμαθε πως στην αντιπροσωπεία ήταν και μία τρανς γυναίκα, έσπευσε να το ακυρώσει.

* Εχετε κλάψει με κάποια αδικία εις βάρος σας;

- Ποτέ δεν θα έκανα τέτοια χάρη σε κανέναν. Είμαι από τους ανθρώπους που επιβάλλω αυτό που είμαι. Ούτε δέχομαι ούτε επιτρέπω να με αντιμετωπίσει κάποιος διαφορετικά. Ή κάποιος με αποδέχεται και προχωράμε, ή όχι. Κάτι άλλο δεν υπάρχει.

Ευάλωτες μειονότητες

* Η κρίση έχει επιβαρύνει τη ζωή των διεμφυλικών;

- Οταν η οικονομική κρίση θεριεύει, οι μειονότητες, που ήδη ήταν ευάλωτες, την πληρώνουν περισσότερο. Εχουμε πολλά τρανς άτομα που αδυνατούν να υποστηρίξουν την καθημερινή τους διαβίωση, ακόμη και τη σίτιση. Είναι αποκλεισμένα από το χώρο εργασίας (έχετε δει τρανς άτομα να εργάζονται σε ιδιωτική ή δημόσια υπηρεσία;), την ασφάλιση, την υγεία, τους περισσότερους τομείς της κοινωνικής ζωής.

Την ευχαριστώ θερμά για τη συνέντευξη και αφού ρίχνω μια τελευταία ματιά μην τυχόν και είναι πράγματι «μεταλλαγμένη» και με ξεγέλασε, την αποχαιρετώ και σκέφτομαι πόσο ρηχοί είμαστε κοινωνικά και πολιτικά όταν λεπτά ανθρώπινα ζητήματα, αντί να τα υπερασπιζόμαστε, τα βουτάμε στον κουβά του show - τηλεοπτικού και μη.

 

6

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

*Αγαπώντας τα αγρίμια της ζωής σου/από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Αγαπώντας τα αγρίμια της ζωής σου/από τον Πάνο Μιχαήλ

Τι ενώνει έναν σταρ, μια πόλη, ένα κορίτσι, έναν φωτογράφο, μια θεότητα και ένα βλέμμα; Τίποτα. Και τα πάντα. Ο Skarsgård γίνεται queer χώρος από αφέλεια. Η Αθήνα θυμάται το υπόγειό της. Η Corinne Day την εφηβεία όπως ήταν. Ο Hujar μια «τίποτα-μέρα» που έγινε μνήμη. Η Blanchett αλλάζει τον αέρα. Η Schafer τον τρόμο. Η ΟΑΣΗ δεν κυνηγά queer icons, αλλά τη στιγμή που η εικόνα τους σπάει. Γιατί εκεί αρχίζει η αλήθεια.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
Όταν ο κόσμος καίγεται πιο γρήγορα από εμάς/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Όταν ο κόσμος καίγεται πιο γρήγορα από εμάς/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Στο νέο πολυποστ της ΟΑΣΗΣ, έξι μορφές γίνονται έξι κάρτες ενός tarot της εποχής:ο Jonathan Anderson που κοιτάζει το μέλλον, η Metropolis που χάνει την queer αφή της, η Greer Lankton που ξαναγεννά το σώμα της, ο Udo Kier που σπάει την εικόνα, ο William E. Jones που βλέπει την ιστορία στα σώματα, και η πρώτη queer γενιά του AIDS που επιστρέφει μέσα από το κείμενο του Βρασίδα Καραλή για να ενώσει όλες τις επόμενες.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
Dievers Party: Πώς δυο φίλες έφτιαξαν τα πιο viral χορευτικά πάρτι της χρονιάς

Μουσική / Dievers Party: Πώς δυο φίλες έφτιαξαν τα πιο viral πάρτι της χρονιάς

Η Βάσω Καζαντζίδου και η Μαρινέλα Αμπντουραχμάνι γνωρίστηκαν τυχαία σε ένα αθηναϊκό κλαμπ. Δύο χρόνια μετά, αυτή η συνάντηση γέννησε ένα από τα πιο δημοφιλή mobile queer events σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Μοντ Ρουαγιέ: «Πού θα βρίσκονται σε δέκα χρόνια όλοι αυτοί που μας επιτίθενται;»

Lgbtqi+ / Μοντ Ρουαγιέ: «Πού θα βρίσκονται σε δέκα χρόνια όλοι αυτοί που μας επιτίθενται;»

Στο εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο «Τρανσφοβία» που μόλις κυκλοφόρησε στα ελληνικά, η τρανσφεμινίστρια Μοντ Ρουαγιέ επιχειρεί να καταγράψει τη νέα πραγματικότητα για την τρανς συνθήκη και τα τρανς δικαιώματα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κοντά στην άγρια καρδιά αυτού του κόσμου/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Κοντά στην άγρια καρδιά αυτού του κόσμου/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Οκτώ ιστορίες που κοιτούν την εποχή κατευθείαν στα μάτια και βλέπουν λίγο πιο βαθιά απ’ όσο θα περίμενες. Η Tina Brown που ξεγυμνώνει την αλήθεια των new media, ο Tillmans που κρατά ένα τραγούδι αθάνατο, η νύχτα του Chengdu που χάνεται μπροστά μας, το wool-camp σαν μικρή τελετουργία επιβίωσης, ο Hujar που φωτογράφιζε ψυχές, η Swinton που κουβαλά φως για όσους έφυγαν, ο νέος «Φρανκενστάιν» ως καθρέφτης της πατριαρχίας και ο Λαπαθιώτης που βρίσκει ξανά στόμα στη σκηνή. Διαφορετικά μεταξύ τους, συντονίζονται σαν ένας χάρτης του τώρα, λαμπερός, σκοτεινός, ακριβής.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
 Αν δεν μπορείς να μας νικήσεις, θα μας κοιτάς/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Αν δεν μπορείς να μας νικήσεις, θα μας κοιτάς/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Στην εποχή όπου η πρόοδος μιμείται την ευαισθησία για να επιβιώσει,το queer βλέμμα γίνεται η μόνη αξιόπιστη μέθοδος διάκρισης. Από την Ελεωνόρα Μελέτη και τη Τζένη Χειλουδάκη, δύο καθρέφτες μιας κοινωνίας που φοβάται να ρευστοποιηθεί ως τη σιωπηλή αξιοπρέπεια του Orlando, τη Róisín Murphy, τον Daniel Obasi, το t-fags και τη Δήμητρα της Λέσβου, οι εικόνες του κόσμου αποκαλύπτουν το αόρατο ρεύμα που τις διαπερνά: την πειθαρχία της τρυφερότητας.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
*Να γυρνάς προς το αληθινό αφού έχεις καεί από το ωραίο/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Να γυρνάς προς το αληθινό αφού έχεις καεί από το ωραίο/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Κάθε εποχή χτίζει τα φώτα της για να φωτίσει τον τρόμο της. Η Fruit Gillette τραγουδά μέσα απ’ το εργοτάξιο, η Vaginal Davis εισβάλλει στο μουσείο, ο Λάνθιμος αναζητά χαρά, ο Χόκνεϊ καπνίζει σαν να κρατά ακόμη το χρώμα του κόσμου. Ο Πάνος Μιχαήλ κοιτάζει την Ελλάδα όπως κοιτάς ένα φλας που σε τυφλώνει.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
*Αναγνωρίζωντας σε σένα τον ωραιότερο ευατό σου/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Αναγνωρίζοντας σε σένα τον ωραιότερο εαυτό σου/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Ο θάνατος του Διονύση Σαββόπουλου δεν ήταν απλώς ένα πολιτισμικό γεγονός. Ήταν η τελετή λήξης ενός αιώνα που πίστεψε πως η Ελλάδα μπορούσε να εξηγηθεί μέσα από τους μύθους της. Αυτό το πολυπόστ της ΟΑΣΗΣ χαρτογραφεί τη χώρα που επέμενε να υπάρχει μέσα του, από τις εθνικές κηδείες των ’90s μέχρι τη διάχυτη queer Ελλάδα του 2025, από τον Bowie και τη Μελίνα μέχρι τα σημερινά queer σώματα που χορεύουν μέσα σε pixels και φως. Μια αφήγηση για το πένθος, τη μνήμη και την επιμονή μιας χώρας να επιβιώνει μέσα από τη συγκίνηση.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
Ο ευά παπαδάκης φέρνει την ποίηση στα Ζαγοροχώρια

Εικαστικά / Ο ευά παπαδάκης φέρνει την ποίηση στα Ζαγοροχώρια

Το πρώτο διεθνές πολυθεματικό φεστιβάλ ποίησης «Σολοικισμός», έρχεται το Σάββατο 25 και την Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2025 στον Ελαφότοπο, στα Ζαγοροχώρια. Ο εμπνευστής και καλλιτεχνικός διευθυντής του μίλησε στη LifO.
M. HULOT
*Η θαυμάσια απειλή του να υπάρχεις χωρίς να απολογείσαι/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Η θαυμάσια απειλή τού να υπάρχεις χωρίς να απολογείσαι/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Η θεία Σταματίνα είπε intersex και η Ελλάδα σώπασε για ένα δευτερόλεπτο, όσο χρειάζεται για να αλλάξει εποχή. Ο Γιώργος Καπουτζίδης δεν έκανε επανάσταση, έκανε κάτι πιο σπάνιο: έμαθε σ’ ένα έθνος να μιλά με τρυφερότητα. Κι αυτό, σε μια χώρα που ακόμη συγχέει τη φωνή με τη βία, είναι σχεδόν θαύμα.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
Marwan Kaabur: «Αγωνιζόμαστε και στον αραβικό κόσμο για δικαιώματα κι ελευθερίες, αλλά προκρίνουμε τον δικό μας τρόπο, στο πλαίσιο της δικής μας κουλτούρας»

Lgbtqi+ / Κι όμως υπάρχουν και «αραβικά καλιαρντά»!

Λίγο πριν από την αθηναϊκή παρουσίαση της αγγλόφωνης έκδοσης του «Queer Arab Glossary» μιλήσαμε με τον συγγραφέα του Marwan Kaabur, για τα «αραβικά καλιαρντά», την ομοφυλοφιλία και την queer συνθήκη στον αραβικό κόσμο, το «pink washing», αλλά και τη συχνά παρεξηγημένη πρόσληψή τους από τη Δύση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Τι σημαίνει να γεννιέσαι ίντερσεξ;

Athens Pride 2022 / Explainer: Τι σημαίνει να γεννιέσαι ίντερσεξ;

Το γράμμα «Ι» στο αρκτικόλεξο ΛΟΑΤΚΙ+ αντιστοιχεί σε υγιή ανθρώπινα σώματα που μέχρι σήμερα συχνά παθολογικοποιούνται και υποβάλλονται σε επεμβάσεις «κανονικοποίησης» φύλου ερήμην τους. Η Intersex Greece εξηγεί τον όρο, τις δυσκολίες και τις διακρίσεις που αντιμετωπίζουν τα ίντερσεξ άτομα στην Ελλάδα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
*Από τον λαιμό ως την αυγή/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Από τον λαιμό ως την αυγή/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Σε έναν κόσμο που φοβάται τη σιωπή, η ΟΑΣΗ επιμένει να μιλά με ευαισθησία. Δέκα κείμενα–καθρέφτες, από τη Θεία Σταματίνα ως τον Sorour Darabi, για το βλέμμα που δεν ωραιοποιεί, παρατηρεί.Για την ατέλεια που γίνεται φως, και για το queer που επιβιώνει μέσα στην τρυφερότητα.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
*Nα μένεις μέσα στο φως/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Nα μένεις μέσα στο φως/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Το νέο πολυποστ του Πάνου Μιχαήλ παρακολουθεί το δάκρυ, την έκθεση και την επιείκεια ως μορφές αισθητικής πίστης. Από τον οίκο Dior μέχρι το Eye Filmmuseum του Άμστερνταμ, κι από τα Instagram ban του Slava Mogutin ως την επιμονή της ομορφιάς στο έργο του Παπαϊωάννου, η ΟΑΣΗ σκιαγραφεί τη νέα ηθική του φωτός: πώς η τέχνη, η μόδα και το queer βλέμμα συναντιούνται στην πιο ανθρώπινη τους στιγμή τη στιγμή που ραγίζουν.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
«Στο θέατρο ο κόσμος θέλει να βλέπει άντρες ή, καλύτερα, “άντρακλες”»

ΟΙ ΑΛΛΟΙ / «Στο θέατρο θέλουν να βλέπουν άντρες ή, καλύτερα, “άντρακλες”»

Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Βασίλης Βηλαράς μιλά για τη σιωπηλή βία των εφηβικών του χρόνων, την αγωνία των γκέι αντρών στη σκηνή, τη φοβική βιομηχανία του θεάτρου και την ανάγκη να μείνουμε άνθρωποι σε μια εποχή που όλα ξεχνιούνται γρήγορα.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Ο ανυπεράσπιστος καημός για ένα ακόμη κράξιμο/από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Ο ανυπεράσπιστος καημός για ένα ακόμη κράξιμο/από τον Πάνο Μιχαήλ

Από τον ποταμό της Baarn μέχρι το φιλί στις «Σέρρες», κι από το βλέμμα–countdown του Ren Hang μέχρι τη φάρσα του Μίστερ Μπούτια, η ΟΑΣΗ καταγράφει τα queer ραγίσματα που δεν έγιναν ποτέ ιδιωτικά. Dickpics, cult σώματα, drag spoof βιντεάκια, καμπαρέ φωνές, τηλεοπτικά taboos· όλα στην ίδια καμπύλη: γέλιο, καύλα, πληγή, ανάσα. Το ripology του queer δεν είναι θεωρία· είναι ο ανυπεράσπιστος καημός που μας κρατάει ζωντανούς.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ

σχόλια

4 σχόλια
Είμαι άνθρωπος που απεχθάνεται την επιθυμία για επίδειξη. Υποθέτω πως κάνω λάθος αλλα όπως με προσβάλλουν οι κάγκουρες που μαρσάρουν, έτσι (και το λέω αυθόρμητα) ενοχλούμαι απο την εικόνα τον τραβεστί. Δεν έτυχε ποτέ να αποκλείσω κάποια επαφή με τραβεστί (γκέι φίλους έχω και δεν έχω κανένα θέμα προφανώς) απλώς δεν έτυχε. Ίσως γι αυτό δεν μπορώ να κατανοήσω την παραφύση τους και να την αποδεχτώ. Δυσκολεύομαι όμως με τα τώρα δεδομένα να καταλάβω την ανάγκη ενός ανθρώπου να δείξει, βεβιασμένα, κάτι άλλο απο αυτό που η φύση τον έπλασε. Ελπίζω να αντιλαμβάνεστε τον προβληματισμό μου.ΥΓ: προφανώς και τα τραγικά περιστατικά τα βρίσκω απαράδεκτα κ απάνθρωπα και τα απορρίπτω. το ότι κάτι μπορεί να με ξενίζει δεν σημαίνει πως ξεχνώ πως είμαι άνθρωπος.
αυτό που δεν καταλαβαίνεις είναι πως και εσύ επιδεικνύεις τον δικό σου εαυτό. το ότι η εικόνα σου τυχαίνει να ανήκει σε μια βαρετή νόρμα δεν σε κάνει λιγότερο επιδειξία από καμία τραβεστί.
Άλλο η επίδειξη και άλλο η έκφραση. Το να θέλεις να εκφράσεις την ταυτότητα σου δεν σημαίνει ότι επιδεικνύεσαι. Ο μόνος λόγος που αυτή η έκφραση μπορεί να φαίνεται σαν επίδειξη είναι επειδή δεν συμπίπτει με τον κοινωνικό καθεστώς. Υπό ιδανικές συνθήκες οι 'τραβεστί' θα προτιμούσαν να περνούν κάτω απο το ρανταρ, αλλά δυστυχώς για να αποκτήσουν αυτό το δικαίωμα πρέπει να παλέψουν και να δείξουν τους εαυτούς τους. Αυτό είναι πολύ γενναίο. (Και ΥΓ. οποιαδήποτε αναφορά σε "φύση" και "φυσικό" ειναι άκυρη.)
Πολύ ενδιαφέρουσα προσωπικότητα, πολύ ωραίος λόγος.Η ιστορία του νοσοκομείου πραγματικά τραγική, είμαστε απαίσια όντα οι άνθρωποι. Το χλευασμό απέναντι στο διαφορετικό ας πούμε ότι τον καταλαβαίνω, αλλά να μη δίνεις ένα ποτήρι νερό;
Μελαγχόλησα. :( Α ρε, παλιοκοινωνία, με τα ρατσιστικά τικ σου..Εμπνέει η κα Γαλανού:"Είμαι από τους ανθρώπους που επιβάλλω αυτό που είμαι. Ούτε δέχομαι ούτε επιτρέπω να με αντιμετωπίσει κάποιος διαφορετικά. Ή κάποιος με αποδέχεται και προχωράμε, ή όχι."