ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΚΟΥΖΙΝΑΣ / Κυριακή

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΚΟΥΖΙΝΑΣ / Κυριακή Facebook Twitter
2

5&6.10 Σάββατο – Κυριακή.

Παραγγέλνω όσσο μπούκο από τον Γιάννη τον χασάπη. Είμαι πολύ χαρούμενος γιατί από τότε που ελάττωσα την κατανάλωση κρέατος, κάθε γεύμα μου απέκτησε αξία. Προσέχω να μην τρώω ούτε καν ζαμπόν. Έτσι, η κρεοφαγία έχει καταστεί μια ειδική περίσταση μέσα στην εβδομάδα, ένα γεγονός. Προσέχω τι θα μαγειρέψω, από πού θα το αγοράσω και πώς θα το μαγειρέψω ή σε ποιο εστιατόριο θα το φάω.

Σήμερα που κάπως μπήκε το φθινόπωρο είπα να κάνω ένα μαγειρευτό κρέας. Λίγο ιταλικό, χωρίς το καθιερωμένο ριζότο μιλανέζε, ίσως με λίγο περισσότερο spice απ' ό,τι συνήθως. Σε νάιλον σακούλα τροφίμων που κλείνει με ζιπ βάζω λίγο αλεύρι, περίπου ένα φλιτζάνι, μια κουταλιά σκόνη τσίλι, άλλη μία μουστάρδα σκόνη και φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Βάζω μέσα στη σακούλα δυο-δυο τα κομμάτια του όσσο μπούκο, σφραγίζω τη σακούλα κι έτσι αυτά καλύπτονται από το  αλευρομείγμα. Με αυτό τον τρόπο κάνω λιγότερη ακαταστασία και το κρέας μου καλύπτεται σωστά με αλεύρι. Μόλις τελειώσω με όλα τα κομμάτια, βάζω σε μια βαθιά μαντεμένια κατσαρόλα ελαιόλαδο και βούτυρο ανάλατο και τα αφήνω να κάψουν σε μέτρια φωτιά. Εκεί σοτάρω το κρέας χωρίς να υπερφορτώνω την κατσαρόλα μου, σιγά-σιγά, μέχρι να πάρει ένα χρυσό χρώμα από όλες τις πλευρές. Αφού τελειώσω, στην άδεια κατσαρόλα ρίχνω ψιλοκομμένα τρία καρότα, τρία στικ σέλερι και τρία μέτρια κρεμμύδια. Σοτάρω για περίπου πέντε λεπτά και προσθέτω τρεις σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο, τρία φύλλα δάφνης και τέσσερα-πέντε κλωναράκια από φρέσκο θυμάρι. Επαναφέρω το κρέας στην κατσαρόλα και προσθέτω δυο ποτήρια κόκκινο κρασί, ένα ποτήρι ντομάτα ώριμη ψιλοκομμένη και μανιτάρια πορτσίνι αποξηραμένα που τα άφησα να μουλιάσουν σε ζεστό νερό. Εννοείται πως στην κατσαρόλα βάζω και το υγρό από τα μανιτάρια. Αφήνω να πάρει βράση στο μάτι της κουζίνας, σκεπάζω και περνάω το φαγητό σε φούρνο προθερμασμένο στους 150 βαθμούς Κελσίου. Θέλει τουλάχιστον δύο με δυόμισι ώρες στον φούρνο για να ετοιμαστεί. Στο τέλος, αυτό που έχω στην κατσαρόλα είναι ένα κρέας λουκούμι που πέφτει από το κόκαλο και είναι βουλιαγμένο σε μια υπέροχη, δεμένη σάλτσα. Πρέπει εδώ να σημειώσω πως το όσσο μπούκο είναι ένα φτηνό κρέας –είναι ιταλική λέξη σημαίνει κόκαλο με τρύπα και κόβεται από τα κότσια του ζώου ροδέλες– που κερδίζει από τη χαμηλή φωτιά και τις πολλές ώρες ψησίματος. Μαλακώνει, οι ίνες που συνδέουν τους μυς λιώνουν και αυτό που έχεις είναι ένα μαλακό, λιπαρό και πεντανόστιμο αποτέλεσμα. Το φαγητό αυτό θα κερδίσει, αν μείνει ένα βράδυ πριν το φάμε. Έτσι, λοιπόν, το αφήνω να κρυώσει και το βάζω στο ψυγείο.

Την άλλη μέρα, και όσο εγώ ετοιμάζω τα υπόλοιπα πιάτα του κυριακάτικου πρώτου τραπεζιού, προθερμαίνω τον φούρνο και βγάζω την κατσαρόλα με το όσσο μπούκο από το ψυγείο. Πρώτα μαζεύω το λίπος που έχει στερεοποιηθεί από την ψύξη στην επιφάνεια του φαγητού και μετά τοποθετώ την κατσαρόλα στον φούρνο και την αφήνω να σιγοβράσει. Όταν αρχίσει να βράζει, προσθέτω δύο κουταλιές μουστάρδα Ντιζόν και συνεχίζω να βράζω για άλλο ένα πεντάλεπτο. Η μουστάρδα το φρεσκάρει, ανεβάζει και ελαφραίνει τη βαριά γεύση της σάλτσας μου. Τελειώνω με ψιλοκομμένο μαϊντανό και σερβίρω με πουρέ, ένα κόκκινο κρασί και μια ωραία πράσινη σαλάτα. Αυτό μάλιστα! Αυτό είναι το τέλειο φθινοπωρινό φαγητό.

Για γλυκό, το παρακάνω. Με ό,τι απέμεινε από το κέικ φουντούκι της Πέμπτης φτιάχνω μια μίνι τούρτα. Κόβω το κέικ σε φέτες και τις βρέχω με ένα σιρόπι που το μπούσταρα με αρκετό ρούμι. Απλώνω σε ένα ταψί μια σειρά από τις φέτες του κέικ και καλύπτω με μια κρεμ πατισερί σοκολάτα. Είναι απλό: τη φτιάχνεις κανονικά και προσθέτεις σοκολάτα στο γάλα που βράζει. Επαναλαμβάνω με άλλη μια στρώση κέικ, άλλη μια στρώση κρεμ πατισερί και τελειώνω με κέικ. Το αφήνω στο ψυγείο να στερεοποιηθούν η κρέμα και το κέικ και το σερβίρω με λίγη κρέμα σαντιγί από πάνω.

Εντάξει! Θα έχω τύψεις για έναν μήνα με αυτό το γεύμα. Είναι, σκέφτομαι, το πρώτο φθινοπωρινό κυριακάτικο γεύμα και ενώ ξέρω πως την άλλη βδομάδα θα έχουμε τριαντάρια και μάλλον θα τρέχουμε σε παραλίες, το απολαμβάνω. Αυτό το μικρό γεύμα, τον φίλο που ήρθε και τα λέμε με δυο ποτήρια κρασί και κάνουμε σκέψεις για αλλαγές στο σπίτι και μιλάμε για τα βιβλία που διαβάζουμε. Μικρά πράγματα, που όποιος έχει ξαναδιαβάσει αυτήν τη στήλη ξέρει πως μου αρέσουν. Λοιπόν, χαιρετισμούς και καλή εβδομάδα να έχετε. Να πάτε για μπάνιο την Κυριακή. Σας φιλώ.

Γεύση
2

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Τριλέτσε, κουλάτς, μπομπόνες»: Η Αναστασία έκανε τα αλβανικά γλυκά viral

Γεύση / «Τριλέτσε, κουλάτς, μπομπόνες»: Η Αναστασία έκανε τα αλβανικά γλυκά viral

Τα βίντεό της κάνουν εκατοντάδες χιλιάδες προβολές στο TikTok και μας δείχνουν τι χάναμε τόσο καιρό που αγνοούσαμε κλασικά γλυκά της γειτονικής μας χώρας. Η ίδια, βέβαια, πιστεύει ότι τα φτιάχνει καλύτερα.
ΑΚΗΣ ΚΑΤΣΟΥΔΑΣ
«Χίλιες φορές μακαρόνια παρά σπανακόρυζο»

Οι γαστρονομικές απογνώσεις του Κυρίου Ρεμί / «Χίλιες φορές μακαρόνια παρά σπανακόρυζο»

Ο Κύριος Ρεμί στοχάζεται πάνω στα όρια της κριτικής εστιατορίων, μαγειρεύει τέσσερις παστιτσάδες μέσα στην εβδομάδα και δεν έχει κάτι προσωπικό με το σπανακόρυζο. Απλώς δεν είναι μακαρονάδα!
ΡΕΜΙ
«Όταν παραγγέλνεις delivery μαναβική, θα σου φέρουν ό,τι πιο άγουρο υπάρχει»

Οι γαστρονομικές απογνώσεις του Κυρίου Ρεμί / «Όταν παραγγέλνεις delivery μαναβική, θα σου φέρουν ό,τι πιο άγουρο υπάρχει»

Ο κύριος Ρεμί τρώει σπίτι του πιο συχνά απ' ότι νομίζεις, προτείνει να παίρνεις καλύτερες φακές και λέει αυτό που ξέρουμε όλοι και δεν λέμε για το delivery.
ΡΕΜΙ
Από τη Νεμέα στην Καλιφόρνια: Ο Άρης Τσέλεπος ταξιδεύει στην καρδιά του αμερικανικού κρασιού

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη Νεμέα στην Καλιφόρνια: Ο Άρης Τσέλεπος ταξιδεύει στην καρδιά του αμερικανικού κρασιού

Ο χαρισματικός οινοποιός Άρης Τσέλεπος μεταφέρει την Υρώ Κολιακουδάκη-Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη στη Napa Valley και στα αμπέλια της Καλιφόρνιας μέσα από μια συναρπαστική συζήτηση για το κρασί και τα μαθήματα που μπορεί να αντλήσει η Ελλάδα από μια από τις πιο εμβληματικές οινοπαραγωγικές περιοχές του κόσμου.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ & ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ
Θύμηση, μια νέα κρεμερία στο Παγκράτι

Γεύση / Θύμηση: Ο Νίκος και ο πατέρας του έφεραν ξανά το γαλακτοπωλείο στο Παγκράτι

Παίρνει στοιχεία από τα παλιά γαλακτοπωλεία αλλά δεν στέκεται εκεί. Προσθέτει γλυκά –λευκά, όπως αυτά που του αρέσουν– και πίτες. Αυτή η κρεμερία είναι μία από τις καλύτερες ιδέες που έχουμε δει στο χώρο της ζαχαροπλαστικής φέτος.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Τα σαλιγκάρια και ένα λάθος αιώνων που οφείλει να διορθωθεί

Nothing Days / Τα σαλιγκάρια και ένα λάθος αιώνων που οφείλει να διορθωθεί

Από την πιο αρχαία καλλιέργεια στην ιστορία μέχρι τις γκουρμέ, ακριβές εκδοχές τους, τα σαλιγκάρια κατέληξαν από βασική τροφή να γίνουν υποτιμημένη και σπάνια, και η αφορμή για τοξικά σχόλια στα social media.
M. HULOT
Οι γεύσεις του καλοκαιριού που φυλάξαμε για το χειμώνα

Γεύση / Φρυγανισμένα, λιόκαφτα, παστά, ξιδάτα: Έτσι μένει η γεύση του καλοκαιριού

Η τέχνη της συντήρησης των τροφών πάει χιλιάδες χρόνια πίσω και έχει ακόμα λόγο ύπαρξης γιατί μεταμορφώνει τα υλικά σε κάτι άλλο. Και αυτό το «άλλο» έχει γαστρονομική και συναισθηματική αξία.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Το πρώτο ελληνικό ουίσκι: Όταν μια παρέα φίλων εμφιάλωσε το όνειρό της

Radio Lifo / Aυτό είναι το πρώτο ελληνικό ουίσκι

Μια ομάδα εννέα φίλων, χωρίς καμία επαγγελματική σχέση με την ποτοποιία, κατάφερε με πείσμα και πολλή αγάπη για το ουίσκι να δημιουργήσει το πρώτο ελληνικό single malt whisky. Δύο από αυτούς, ο Γιάννης Χριστοφορίδης και ο Ντίνος Οικονομόπουλος, μιλούν στη Μερόπη Κοκκίνη γι' αυτό το «ταξίδι» από το κριθάρι και το νερό του Ταΰγετου μέχρι τα βαρέλια vinsanto και τις αμέτρητες δυσκολίες.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
«Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Πώς κύλησε ο φετινός τρύγος σε διαφορετικές γωνιές του κόσμου; Από τον βορρά ως τον νότο της Ελλάδας, αλλά και σε εμβληματικές περιοχές όπως το Μπορντώ, η Βουργουνδία και η Μεντόζα, οι Έλληνες οινολόγοι καταθέτουν την εμπειρία τους και μιλούν για τις προκλήσεις που φέρνει η κλιματική αλλαγή.
THE LIFO TEAM