O Τζο Νέσμπο ακονίζει καλά το Μαχαίρι και γράφει, επιτέλους, για την Κάλυμνο

O Τζο Νέσμπο ακονίζει καλά το Μαχαίρι και γράφει, επιτέλους, για την Κάλυμνο Facebook Twitter
«Χρειάζομαι ησυχία και θετική ενέργεια για να συγκεντρωθώ και όλα αυτά η Κάλυμνος μου τα δίνει απόλυτα» μας λέει, εξηγώντας τον έρωτά του για το νησί – μαζί και τα απαραίτητα βράχια για να σκαρφαλώνει.
0

Αν υπάρχει ένα σημείο στο οποίο ο Τζο Νέσμπο μοιάζει απόλυτα με τον επιθεωρητή του Χάρι Χόλε, είναι προφανώς οι εμμονές: γράφει καθημερινά, χωρίς σταματημό, αγαπάει απόλυτα τους δικούς του ανθρώπους και επιστρέφει στα μέρη που τον σημάδεψαν. Για την ακρίβεια, στην Κάλυμνο, σε αυτό το ελληνικό νησί που, σε αντίθεση με άλλα, δεν διαφημίζει την κοσμικότητά του. Εδώ, στον οικισμό Μασούρι, ανάμεσα στους εναπομείναντες σφουγγαράδες και στους βαρκάρηδες, με τον ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου στο οποίο μένει εδώ και χρόνια, τον κύριο Νίκο, να έχει σχεδόν χριστεί δεύτερος πατέρας του και το γειτονικό εστιατόριο, το Αιγιοπελαγίτικο, να έχει γίνει το στέκι του, ο Τζο Νέσμπο συλλαμβάνει τον δικό του κόσμο. «Χρειάζομαι ησυχία και θετική ενέργεια για να συγκεντρωθώ και όλα αυτά η Κάλυμνος μου τα δίνει απόλυτα» μας λέει, εξηγώντας τον έρωτά του για το νησί – μαζί και τα απαραίτητα βράχια για να σκαρφαλώνει.


Επομένως, η συζήτησή μας για το σημαντικότερο, κατά τη γνώμη μας, βιβλίο του, το Μαχαίρι, δεν θα μπορούσε να μη γίνει στην Κάλυμνο. Κατά τη διάρκειά της μας αποκαλύπτει πως το νησί πρωταγωνιστεί στην επόμενη ιστορία του: πρόκειται για ένα διήγημα, που ενδεχομένως να εξελιχθεί σε μυθιστόρημα, το οποίο αναφέρεται σε έναν αναρριχητή που εξαφανίζεται, ενώ κάνει το πρωινό του μπάνιο, πριν από την ανάβαση. Μέσα από αυτό περιγράφει ανάγλυφα τον τόπο, κάνοντας την Κάλυμνο –και όχι μόνο– διάσημη σε ολόκληρο τον κόσμο, αφού είναι ήδη πολύ εξοικειωμένος με την Ελλάδα. Στη γειτονική Τέλενδο, άλλωστε, πριν από λίγα χρόνια, έχοντας μαζί του το λάπτοπ, ένα ζευγάρι ακουστικά και τα γνωστά αεροδυναμικά γυαλιά του, συνέλαβε τον Γιο (Μεταίχμιο), σκεπτόμενος ότι ήθελε να κάνει ένα διάλειμμα από την κυρίαρχη μορφή του Χάρι Χόλε. Εξάλλου, έχει προσπαθήσει να τον σκοτώσει, αλλά τον έχει γλιτώσει την τελευταία στιγμή, επιβεβαιώνοντας τη σαδομαζοχιστική σχέση αγάπης-μίσους που έχει με τον επιθεωρητή του.

Στον οικισμό Μασούρι, ανάμεσα στους εναπομείναντες σφουγγαράδες και στους βαρκάρηδες, ο Τζο Νέσμπο συλλαμβάνει τον δικό του κόσμο. «Χρειάζομαι ησυχία και θετική ενέργεια για να συγκεντρωθώ και όλα αυτά η Κάλυμνος μου τα δίνει απόλυτα» μας λέει, εξηγώντας τον έρωτά του για το νησί – μαζί και τα απαραίτητα βράχια για να σκαρφαλώνει.

Όταν του λέω πως το τελευταίο κείμενο που έγραψα στη LiFO για εκείνον ήταν ακριβώς γι' αυτήν τη σχέση που έχει με τον Χάρι Χόλε, γελάει γνέφοντας καταφατικά. Ωστόσο, διαφωνεί στο ότι η κόντρα μαζί του θα μπορούσε να οδηγήσει στην εξόντωση: «Τον αγαπώ και τον συμπονώ τον Χάρι και σε καμία περίπτωση δεν θέλω να τον εξοντώσω. Μου αρέσει ως τύπος, αλλά έχει πολλά σκοτάδια και πολλή ένταση. Είναι από τους φίλους με τους οποίους μπορείς να περάσεις ένα ωραίο Σαββατοκύριακο, αλλά τη Δευτέρα δεν θα τον πάρεις τηλέφωνο. Και ο λόγος είναι ότι είναι περισσότερο έντονος απ' όσο αντέχεις. Ωστόσο, τον ευγνωμωνώ, γιατί μέσα από αυτόν κατάλαβα τι σημαίνει να ζει κανείς τη ζωή του σαν τραγωδία ή, τέλος πάντων, αυτά που βιώνει να διέπονται από τις ίδιες αρχές με αυτές της τραγωδίας. Ως εκ τούτου, ο Χάρι είναι αυτός που μου έδωσε τη βαρύτητα που χρειαζόμουν για την εξέλιξη της πλοκής, σε τέτοιον βαθμό, μάλιστα, που δεν μπορούσα καν να εναντιωθώ. Δεν μπορούσα να πάω κόντρα ως συγγραφέας, καθώς ακολουθούσα την ιστορία του και τις ανάγκες της. Παρότι έχω πάντα μια αίσθηση για το πώς πρέπει να είναι η ιστορία και οι πρωταγωνιστές της, αυτός είναι που θα καθορίσει την εξέλιξη και θα μου δείξει τον δρόμο. Οπότε, αγαπώ τον Χάρι, απλώς δεν μπορώ να τον σώσω, αν δεν μπορεί να το κάνει ο ίδιος».


Η αλήθεια είναι πως δεν του συμβαίνουν και λίγα. Ειδικά στο Μαχαίρι –κυκλοφορεί από το Μεταίχμιο, μεταφρασμένο, όπως σχεδόν πάντα, από την Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη–, το πιο κοντινό σε σαιξπηρική τραγωδία βιβλίο του Νέσμπο, εκτός από τον αιματοβαμμένο Μάκβεθ του, ο Χάρι έρχεται αντιμέτωπος με το πιο τραγικό γεγονός της ζωής του: βρίσκει νεκρή τη γυναίκα που αγάπησε, τη Ράκελ, μέσα σε ένα λουτρό αίματος και, το χειρότερο απ' όλα, επειδή έχει απόλυτο μπλακ άουτ, δεν θυμάται καν αν έχει κάποια ανάμειξη ο ίδιος. Με αφορμή αυτό το συμβάν που προκύπτει σε μια στιγμή που οι δυο τους ζούσαν χωριστά, εξαιτίας μιας ανόητης παρασπονδίας του, αρχίζει να ξετυλίγεται ένα γαϊτανάκι αναζήτησης του δολοφόνου. Ακούγοντας τις συμβουλές διαφόρων πρώην φίλων και περιστασιακών ερωμένων –ίσως μια απόδειξη πως η γυναικεία σκέψη υπεισέρχεται πάντα στις ιστορίες του Νέσμπο– που του δίνουν μια κατεύθυνση, επειδή για πρώτη φορά τα έχει εντελώς χαμένα, ο Χάρι προσπαθεί, με τις γνωστές ανορθόδοξες μεθόδους του, να βρει τον δολοφόνο.

Στο σημείο αυτό ανακύπτουν διάφορες λεπτομέρειες από προηγούμενες ιστορίες, έρχεται στο προσκήνιο ένας παλιός «γνώριμος», ο Φίνε, που είχε δει τον γιο του να πέφτει νεκρός από τον Χάρι, αλλά και παλαίμαχοι από τον πόλεμο στο Αφγανιστάν και τη Γιουγκοσλαβία, μαζί με τοπία γεμάτα νεκρούς και σκόνη, όνειρα ξεχασμένα, εφιάλτες και τραύματα. Αυτά είναι που σαν αμλετικά φαντάσματα εξακολουθούν να στοιχειώνουν τον ήρωα και να στολίζουν εμμονικά αλλά και αρμονικά τα απόλυτα σκοτάδια του:

«Αναβίωση του τραύματος. Όνειρα, αναδρομές στο παρελθόν. Περιορισμένη συναισθηματική ζωή. Γίνεσαι ζόμπι. Νιώθεις σαν ζόμπι, σαν παρίας που παίρνει χάπια, ισοπεδωμένος, χωρίς καμιά διάθεση να ζήσεις περισσότερο απ' ό,τι χρειάζεται. Ο κόσμος μοιάζει ψεύτικος, αλλάζει η αίσθηση του χρόνου. Πας το τραύμα σε δόσεις –ως αμυντικό μηχανισμό–, θυμάσαι κάποιες λεπτομέρειες, άλλες τις απομακρύνεις, κι έτσι όλο το γεγονός και οι συνδέσεις του παραμένουν κρυμμένα» ομολογεί ο ίδιος ο Χάρι Χόλε, σε πρωτοπρόσωπο παραληρηματικό λόγο, σε κάποια από τις λαμπερές, σαν γυαλιστέρο μαχαίρι, περιγραφές του.


Μιλώντας για όλα αυτά, ο Τζο Νέσμπο συμφωνεί μαζί μου ότι το «βαμπίρ» είναι η λέξη-κλειδί, όπως και η συγκεκριμένη παράγραφος, αν θες να καταλάβεις τι συμβαίνει στο μυαλό του ήρωά του, το ίδιο και η ενοχή που υπάρχει εδώ πιο έντονα απ' ό,τι σε οποιοδήποτε άλλο βιβλίο: «Η ενοχή που φέρει ο Χάρι οφείλεται στο ότι αισθάνεται πως η αιτία των δικών του δεινών, αλλά και των δεινών των άλλων, είναι, ουσιαστικά, ο ίδιος. Και ο λόγος που το Μαχαίρι μοιάζει με τραγωδία είναι γιατί εδώ, περισσότερο απ' οπουδήποτε αλλού, ο Χάρι δεν έχει να κατηγορήσει κανέναν άλλον παρά μόνο τον εαυτό του. Ξέροντας ότι η μοίρα δεν χτυπάει μόνο αυτόν αλλά και τους ανθρώπους που αγαπά από τότε που ήταν μικρός –με πρώτη τη μητέρα του, που πέθανε από καρκίνο όταν ήταν είκοσι χρονών–, νιώθει να φέρει την κατάρα που συμπαρασύρει στον θάνατο όλους όσοι τον συναναστρέφονται. Για την ακρίβεια, νομίζει ότι σταδιακά μετατρέπεται σε βαμπίρ που ζει ακόμα ανάμεσα σε νεκρούς, των οποίων το τέλος δεν μπόρεσε να αποτρέψει».

Ίσως γι' αυτό, σε τούτο βιβλίο, κατά την αναζήτηση του δολοφόνου ο Χάρι Χόλε δεν αμφισβητεί μόνο τις μεθόδους του, που φτάνουν μέχρι τα βασανιστήρια, αλλά και την ίδια του την ικανότητα να ευτυχήσει, να δει τη ρωγμή που επιτρέπει να μπαίνει ελάχιστο, έστω, φως στη ζωή του. Και όπως ομολογεί με πόνο και βαθιά οδύνη στο βιβλίο: «Η ευτυχία δεν έχει σχέση με την ικανοποίηση. Η ευτυχία δεν είναι κάτι το φυσιολογικό. Η Ευτυχία είναι μια αβέβαιη κατάσταση, εκτάκτου ανάγκης, είναι δευτερόλεπτα, λεπτά, ημέρες ολόκληρες που δεν μπορούν να διαρκέσουν για πάντα. Και η απώλειά της γίνεται αντιληπτή όταν τη χάνεις αλλά και όταν τη βρίσκεις. Γιατί με την ευτυχία έρχεται και η οδυνηρή συνειδητοποίηση ότι τίποτα δεν μπορεί να είναι πια όπως πριν και σου λείπει ήδη αυτό που έχεις, φοβάσαι ήδη την αποχή απ' την ευτυχία, τη θλίψη της απώλειας, καταριέσαι τη γνώση του τι ευτύχησες να ζήσεις».

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Πόσο μισεί ο Γιο Νέσμπο τον Χάρι Χόλε; (Πολύ!)

Βιβλίο / Πόσο μισεί ο Γιο Νέσμπο τον Χάρι Χόλε; (Πολύ!)

Τα βιβλία της σειράς του Χάρι Χόλε έχουν φτάσει ήδη τα 33 εκατομμύρια σε πωλήσεις και ο Γιο Νέσμπο έχει πολλούς λόγους να μισεί τον διάσημο ήρωά του, ο οποίος δείχνει να ξεπερνά σε φήμη τον ίδιο τον δημιουργό του
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Lifo Videos / «Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Η Αγλαΐα Παππά διαβάζει ένα απόσπασμα από τις βέβηλες και αμφιλεγόμενες «120 Μέρες των Σοδόμων» του Μαρκησίου ντε Σαντ, ένα βιβλίο αναγνωρισμένο πλέον ως αξεπέραστο λογοτεχνικό αριστούργημα και χαρακτηρισμένο ως «εθνικός θησαυρός» της Γαλλίας.
THE LIFO TEAM
Το «προπατορικό αμάρτημα» του Τζο Μπάιντεν

Βιβλίο / Ποιο ήταν το θανάσιμο σφάλμα του Τζο Μπάιντεν;

Ένα νέο βιβλίο για τον πρώην Πρόεδρο αποτελεί καταπέλτη τόσο για τον ίδιο όσο και για τη δουλοπρεπή κλίκα πιστών και μελών της οικογένειάς του, που έκαναν το παν για να συγκαλύψουν τον ραγδαίο εκφυλισμό της γνωστικής του ικανότητας.
THE LIFO TEAM
ΕΠΕΞ Συγγραφείς/ Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / 8 Έλληνες συγγραφείς ξαναγράφουν τους μύθους και τις παραδόσεις

Η Λυσιστράτη ερμηνεύει τις ερωτικές σχέσεις του σήμερα, η Ιφιγένεια διαλογίζεται στην παραλία και μια Τρωαδίτισσα δούλα γίνεται πρωταγωνίστρια: 8 σύγχρονοι δημιουργοί, που συμμετέχουν με τα έργα τους στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, συνομιλούν με τα αρχαία κείμενα και συνδέουν το παρελθόν με επίκαιρα ζητήματα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζούντιθ Μπάτλερ: «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Τζούντιθ Μπάτλερ / «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Μια κορυφαία προσωπικότητα της σύγχρονης παγκόσμιας διανόησης μιλά στη LiFO για τo «φάντασμα» της λεγόμενης ιδεολογίας του φύλου, για το όραμα μιας «ανοιχτόκαρδης κοινωνίας» και για τις εμπειρίες ζωής που της έμαθαν να είναι «ένας άνθρωπος ταπεινός και ταυτόχρονα θαρραλέος».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ντίνος Κονόμος

Βιβλίο / «Ο κύριος διευθυντής (καλό κουμάσι) έχει αποφασίσει την εξόντωσή μου…»

Ο Ντίνος Κονόμος, λόγιος, ιστοριοδίφης και συγγραφέας, υπήρξε συνεχιστής της ζακυνθινής πνευματικής παράδοσης στον 20ό αιώνα. Ο συγγραφέας Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής παρουσιάζει έργα και ημέρες ενός ανθρώπου που «δεν ήταν του κόσμου τούτου».
ΦΙΛΙΠΠΟΣ Δ. ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗΣ
Η ζωή του Καζαντζάκη σε graphic novel από τον Αλέν Γκλικός

Βιβλίο / Ο Νίκος Καζαντζάκης όπως δεν τον είχαμε ξαναδεί σε ένα νέο graphic novel

Ο ελληνικής καταγωγής Γάλλος συγγραφέας Αλέν Γκλικός καταγράφει την πορεία του Έλληνα στοχαστή στο graphic novel «Καζαντζάκης», όπου ο περιπετειώδης και αντιφατικός φιλόσοφος και μυθιστοριογράφος ψυχαναλύεται για πρώτη φορά και συστήνεται εκ νέου στο ελληνικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πετρίτης»: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ηχητικά Άρθρα / Πετρίτης: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ο Τζoν Άλεκ Μπέικερ αφιέρωσε δέκα χρόνια από τη ζωή του στην παρατήρηση ενός πετρίτη και έγραψε ένα από τα πιο ιδιαίτερα βιβλία της αγγλικής λογοτεχνίας – μια από τις σημαντικότερες καταγραφές της άγριας ζωής που κινδυνεύει να χαθεί για πάντα. Κυκλοφόρησε το 1967 αλλά μόλις τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια οι κριτικοί και το κοινό το ανακάλυψαν ξανά.
M. HULOT
Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Ας μην αφήνουμε τον Θεό στους πιστούς» 

Βιβλίο / Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Αν αξίζει ένα πράγμα στη ζωή, αυτό είναι η ομορφιά»

Εν όψει της εμφάνισής του στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, στις 21 Μαΐου, ο Λατινοαμερικανός συγγραφέας-φαινόμενο Μπενχαμίν Λαμπατούτ μιλά στη LiFO για τον ρόλο της τρέλας στη συγγραφή, τη σχέση επιστήμης και λογοτεχνίας και το μεγαλείο της ήττας – και δηλώνει ακόμα φανατικός κηπουρός και εραστής της φύσης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Άντονι Μπέρτζες: «Έρνεστ Χέμινγουεϊ»

Το Πίσω Ράφι / Ο Χέμινγουεϊ ήταν ένας φωνακλάς νταής αλλά κι ένας σπουδαίος συγγραφέας του 20ού αιώνα

Η βιογραφία «Έρνεστ Χέμινγουεϊ - Μια ζωή σαν μυθοπλασία» του Βρετανού συγγραφέα Άντονι Μπέρτζες αποτυπώνει όχι μόνο την έντονη και περιπετειώδη ζωή του κορυφαίου Αμερικανού ομοτέχνου του αλλά και όλο το εύρος της αντιφατικής προσωπικότητάς του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
21η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Βιβλίο / 21η ΔΕΒΘ: Εξωστρέφεια και καλύτερη οργάνωση αλλά μένουν ακόμα πολλά να γίνουν

Απολογισμός της 21ης ΔΕΒΘ που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά υπό την αιγίδα του νεοσύστατου ΕΛΙΒΙΠ. Σε ποιο βαθμό πέτυχε τους στόχους της και ποια στοιχήματα μένει ακόμα να κερδίσει;
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Η ποίηση όχι μόνο αλλάζει τον κόσμο, τον δημιουργεί» ​​​​​​/Μια νέα ανθολογία ελληνικής queer ποίησης μόλις κυκλοφόρησε στα ισπανικά /11 Έλληνες ποιητές σε μια νέα ισπανική queer ανθολογία /Queer ελληνική ποίηση σε μια νέα δίγλωσση ισπανική ανθολογία

Βιβλίο / Μια Ισπανίδα καθηγήτρια μεταφράζει ελληνική queer ποίηση

Η María López Villalba, καθηγήτρια Νέων Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγα, μετέφρασε 11 ελληνικά ποιήματα, σε μια πρόσφατη ανθολογία που προσφέρει στο ισπανόφωνο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει τη σύγχρονη ελληνική queer –και όχι μόνο– ποίηση.
M. HULOT
«Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Βιντσέντζο Λατρόνικο / «Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Ο Ιταλός συγγραφέας και υποψήφιος για το βραβείο Booker, Βιντσέντζο Λατρόνικο, μιλά στη LIFO για το πολυσυζητημένο βιβλίο του «Τελειότητα», στο οποίο αποτυπώνει την αψεγάδιαστη αλλά ψεύτικη ζωή μιας ολόκληρης γενιάς ψηφιακών νομάδων στην Ευρώπη, καθώς και τη μάταιη αναζήτηση της ευτυχίας στην ψηφιακή εποχή.
M. HULOT
Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Ηχητικά Άρθρα / Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Το όνομά της έχει συνδεθεί με την εικόνα μιας αδίστακτης, σεξουαλικά ακόρεστης και επικίνδυνης γυναίκας. Ένα νέο βιβλίο, όμως, έρχεται να αμφισβητήσει αυτή τη στερεοτυπική αφήγηση και να φωτίσει μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Rene Karabash

Βιβλίο / Rene Karabash: «Θέλω πίσω τη γυναικεία δύναμη που μου στέρησαν οι άνδρες»

Η Βουλγάρα συγγραφέας Rene Karabash μιλά για το μυθιστόρημά της «Ορκισμένη», που τιμήθηκε με το βραβείο Ελίας Κανέτι, και στο οποίο εστιάζει στην ιστορία των «ορκισμένων παρθένων» γυναικών των Βαλκανίων που επέλεξαν να ζήσουν ως άνδρες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο γυναίκες συγγραφείς αποκαλύπτουν τα κρυφά μυστικά της γραφής

Βιβλίο / Όλες οι γυναίκες του κόσμου στο νέο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου

Στο «Μακρύ ταξίδι της μιας μέσα στην άλλη», η μητρότητα γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει όλες τις μητέρες και όλες τις κόρες με τις γυναίκες της Ιστορίας που θαυμάσαμε, αλλά και τις ανώνυμες «Παναγίες» που κράτησαν στους ώμους τους τα βάρη της ανθρωπότητας.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Βιβλίο / «Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Στο νέο του βιβλίο, «Lost Things Found», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Hyper Hypo, ο εικαστικός φωτογράφος Αντώνης Θεοδωρίδης εξερευνά τον μαγικό κόσμο της υπαίθριας αγοράς του Ελαιώνα.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Ντιντιέ Εριμπόν: «Καιρός για ένα κίνημα των ηλικιωμένων!»

Ντιντιέ Εριμπόν / Ντιντιέ Εριμπόν: «Να πάψουμε να βλέπουμε τους ηλικιωμένους ως κοινωνικούς παρίες»

Από τους σημαντικότερους και πιο επιδραστικούς σύγχρονους Γάλλους στοχαστές, ο Ντιντιέ Εριμπόν συνδύασε στα βιβλία του τα δύσκολα βιώματα της νεότητάς του με μια εμπεριστατωμένη, αλλά και εικονοκλαστική, κοινωνικοπολιτική «ακτινογραφία» της γαλλικής κοινωνίας. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ