"Χαρείτε τα βρόμικα λεφτά σας. Δε θα έχετε ποτέ τίποτε περισσότερο!"

Το 1966 εκδόθηκε το βιβλίο «Εν Ψυχρώ» του Τρούμαν Καπότε, το οποίο καθόρισε το νέο είδος του «non fiction novel»: η αληθινή ιστορία ενός τετραπλού φόνου που έγινε το 1959, η οποία ερευνήθηκε από τον Τρούμαν Καπότε που καλλιέργησε πραγματική σχέση με τους κατηγορούμενους μέχρι την καταδίκη τους. Το βιβλίο αναγνωρίστηκε αμέσως, αλλά δεν άρεσε σε όλους το ίδιο.

Η παρακάτω ανοιχτή επιστολή γράφτηκε από τον Γουίλιαμ Μπάροουζ το 1970 και περιλαμβάνεται στο βιβλίο με τα γράμματα του Μπάροουζ, Rub Out the Words. Ο Μπάροουζ υποδύεται κάποιον υπάλληλο «τμήματος» που είναι υπεύθυνο για την καλλιτεχνική αναγνώριση συγγραφέων: αποφασίζει ότι το «Εν Ψυχρώ» αποτελεί ξεπούλημα του ταλέντου του Καπότε και ως εκ τούτου, του το αφαιρεί. Η ελαφρώς σουρεαλιστική τοποθέτηση περιλαμβάνει και «συνεντεύξεις» με ήρωες βιβλίων του Καπότε, όπως η Μίριαμ από το πρώτο του διήγημα με τίτλο «Μίριαμ» και αναφορές σε πραγματικά γεγονότα, όπως η σκληρή κριτική που άσκησε ο Kenneth Tynan στον Καπότε.

Δεν ξέρουμε πόσο εννοούσε όλα αυτά που έγραψε ο Μπάροουζ αλλά η κατάρα του έπιασε τόπο. Μετά το «Εν Ψυχρώ» ο Καπότε ανακοίνωσε ότι θα γράψει το επόμενο μεγάλο του βιβλίο στο οποίο θα ξεμπροστιάζει την καλή κοινωνία, που ήταν αυτή που τον ανέδειξε. Τελικά, βυθιζόμενος σε μια πορεία γεμάτη ναρκωτικά και αλκοόλ, αποξένωσε τους ισχυρούς του φίλους και πέθανε πριν προλάβει να το ολοκληρώσει.

[Πρόσφατα βρέθηκαν χαμένες σελίδες αυτού του βιβλίου, που έχει τον τίτλο «Όταν οι προσευχές εισακούονται». Διαβάστε περισσότερα εδώ.]

23 Ιουλίου 1970

Αγαπητέ κύριε Τρούμαν Καπότε,

Αυτό δεν είναι ένα γράμμα θαυμαστή [fan] με τη συνήθη έννοια – εκτός αν πρόκειται για ανεμιστήρα [fan] οροφής στον Παναμά. Καλύτερα να το θεωρήσετε ως μια επιστολή από «τον αναγνώστη», μια επιλογή από παρατηρήσεις πάνω σε υλικό που έχει υποβληθεί ως «γραπτό» σ' αυτό το τμήμα.

Επειδή διεξάγω μια σειρά ερευνών για λογαριασμό του τμήματος, οι οποίες είναι εξαντλητικές όσο οι δικές σας πρόσφατες έρευνες στην πολιτεία του ηλιοτρόπιου, έχω παρακολουθήσει τη λογοτεχνική σας εξέλιξη από την ίδρυσή της. Πήρα συνέντευξη από όλους τους χαρακτήρες σας ξεκινώντας από την Μίριαμ – στην περίπτωσή της η άρνηση της ζάχαρης για μια περίοδο αρκετών ημερών αποδείχθηκε επαρκές κίνητρο για να καταστεί αρκετά επικοινωνιακή – προτιμώ να έχω όλα τα διαθέσιμα δεδομένα πριν αναλάβω δράση. Είναι περιττό να πω ότι έχω διαβάσει τις πρόσφατες εγκαρδιότητες που έχετε ανταλλάξει με τον κύριο Kenneth Τynan. Πιστεύω ότι ήταν υπερβολικά επιεικής. Η πρόσφατή σας εμφάνιση ενωπίω μιας συγκλητικής επιτροπής όπου μιλήσατε υπέρ της τρέχουσας πρακτικής της αστυνομίας να αποσπά ομολογίες από τους κατηγορούμενους με παράλληλη άρνηση του δικαιώματος για δικηγόρο πριν την κατάθεση τους, περιήλθε επίσης στην προσοχή μου.

Για την ακρίβεια μιλούσατε εγκρίνοντας τη συνηθισμένη διαδικασία που ακολουθεί η αστυνομία: απόσπαση ομολογιών μέσω βαρβαρότητας και απειλών ενώ μια ευφυής αστυνομική δύναμη θα βασιζόταν σε στοιχεία και όχι στην επιβολή ομολογίας. Στη συνέχεια υποβαθμίσατε τον εαυτό σας επαναλαμβάνοντας το κοινότοπο επιχείρημα που επαναλαμβάνεται στα γράμματα προς τον εκδότη κάθε φορά που ανακύπτει το θέμα της θανατικής ποινής: «Γιατί όλη αυτή η συμπάθεια για τον δολοφόνο και καθόλου για τα αθώα θύματά του;» Εξαιτίας των καθηκόντων μου έχω διαβάσει όλο σας το δημοσιευμένο έργο. Το πρώιμο σας έργο ήταν σε ορισμένα σημεία ελπιδοφόρο – αναφέρομαι κυρίως στα διηγήματα. Σας δόθηκε ένας τομέας που ευνοεί την ψυχική εμβάθυνση. Για λίγο φάνηκε ότι θα κάνατε καλή χρήση αυτού του χώρου. Όμως αντ' αυτού επιλέξατε να ξεπουλήσετε ένα ταλέντο που δεν σας ανήκει για να το πουλήσετε. Γράψατε ένα βαρετό δυσανάγνωστο βιβλίο που θα μπορούσε να έχει γραφτεί από οποιονδήποτε συγγραφέα που δουλεύει στο New Yorker – (ένα επαναστατικό περιοδικό αφιερωμένο στα ενδιαφέροντα των πλουσίων της Αμερικής). Έχετε υποβάλλει τις υπηρεσίες σας στη διάθεση των συμφερόντων που μετατρέπουν την Αμερική σε αστυνομικό κράτος με την απλή μέθοδο της σκόπιμης δημιουργίας προϋποθέσεων που οδηγούν στην εγκληματικότητα ώστε στη συνέχεια να απαιτούνται αυξημένες εξουσίες της αστυνομίας και τη διατήρηση της θανατικής ποινής για την αντιμετώπιση της κατάστασης που έχει δημιουργηθεί. Έχετε προδώσει και ξεπουλήσει το ταλέντο που σας δόθηκε από αυτό το τμήμα. Αυτό το ταλέντο τώρα σας αφαιρείται επισήμως. Χαρείτε τα βρόμικα λεφτά σας. Δε θα έχετε ποτέ τίποτε περισσότερο. Δε θα γράψετε ποτέ έστω και μια πρόταση ανώτερη από το επίπεδο του «Εν Ψυχρώ». Έχετε τελειώσει ως συγγραφέας. Τέλος. Με παρακολουθείς; Ξέρεις ποιός είμαι; Με ξέρεις, Τρούμαν. Με ξέρεις εδώ και πολύ καιρό. Αυτή ήταν η τελευταία μου επίσκεψη.