Φόβος και Παράνοια στο Λας Βέγκας

«Αυτή η ταινία είναι συνδεδεμένη με πολύ ντροπή, και λυπόμαστε όλοι γι’ αυτό. Θέλουμε να ζητήσουμε προκαταβολικά συγνώμη για ό,τι ήταν αυτό που κάναμε.»

Terry Gilliam

Το βιβλίο «Φόβος και Παράνοια στο Λας Βέγκας» έκανε την εμφάνισή του για πρώτη φορά στο τεύχος Νοεμβρίου του 1971 στις σελίδες του Rolling Stone κι έγινε αμέσως επιτυχία.

H έκδοση του βιβλίου στα εβραϊκά

Το βιβλίο είναι ημι – αυτοβιογραφικό, μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας, εγκαινιάζοντας το είδος το Gonzo Journalism. O συγγραφέας και δημοσιογράφος, Hunter S. Thompson και ο δικηγόρος του, Oscar Zeta Acosta, πηγαίνουν στο Λας Βέγκας, παίρνουν ναρκωτικά, καταστρέφουν δωμάτια ξενοδοχείων και εισβάλλουν σε ένα συνέδριο. Η καταστροφή και η απαξίωση είναι μόνο ένα μέρος της ιστορίας, γιατί ενδιάμεσα χωράει και το ξεκαρδιστικό χάος. Ο Thompson σχολιάζει το «τι σήμαινε η δεκαετία του ‘60» και «τι υπάρχει στο μέλλον».

Οι πραγματικοί πρωταγωνιστές, Hunter S. Thompson και ο δικηγόρος του, Oscar Zeta Acosta

Δεν συνιστώ τα ναρκωτικά, το αλκοόλ, τη βία ή την τρέλα σε κανέναν, αλλά εμένα με βοήθησαν.

Hunter S. Thompson

Από τις επίσημες σημειώσεις της παραγωγής – εισαγωγή στην ταινία

Σκίτσο του Terry Gilliam

1971. ΗΠΑ. Ήταν τα χειρότερα χρόνια. Ήταν τα χειρότερα χρόνια. Ο Νίξον ήταν ακόμα στον Λευκό Οίκο. Η Αμερική ήταν ακόμα στο Βιετνάμ. Η χρονιά ξεκίνησε με τον απόηχο του σοκ της διάλυσης των Beatles και με έναν μεγάλο σεισμό στη Νότια Καλιφόρνια. Τελείωσε με την ανάδειξη του Nixon ως «άντρα της χρονιάς» από το Time, ο οποίος εμφανίστηκε με τη μορφή μιας θυμωμένης, ανυπόμονης προτομής παπιέ μασέ, ένα κολλάζ με τρομαχτικούς τίτλους εφημερίδων σχετικά με την κατάσταση της χώρας.

Ο Terry Gilliam καίει την κάρτα μέλους της Ένωσης Συγγραφέων Αμερικής μετά από διαφωνία σχετικά με την πατρότητα του σεναρίου.

Η εξαφάνιση του Oscar Zeta Acosta

Ο Oscar Zeta Acosta εξαφανίστηκε το 1974 καθώς ταξίδευε προς το Μεξικό. Ο γιος του, Marco Acosta, πιστεύει ότι ήταν ο τελευταίος άνθρωπος που του μίλησε. Το Μάιο του 1974 ο Acosta τηλεφώνησε στο γιο του και του είπε ότι «ετοιμαζόταν να μπει σε ένα σκάφος γεμάτο με άσπρο χιόνι». Ο γιος του αργότερα είπε ότι «το πτώμα του δεν βρέθηκε ποτέ, αλλά υποθέτουμε ότι, με τους ανθρώπους που συσχετιζόταν, θα έμπλεξε σε καβγά και θα κατάφερε να σκοτωθεί.» (via)

Ο Thompson έγραψε νεκρολογία για τον Acosta με τίτλο "Fear and Loathing in the Graveyard of the Weird: The Banshee Screams for Buffalo Meat". Εκεί περιγράφει τον Acosta ως έναν ισχυρό δικηγόρο που ήταν εξαρτημένος από αμφεταμίνες και LSD-25. H νεκρολογία έχει βιτριολικές και συγκινητικές περιγραφές αλλά σε γενικές γραμμές τον περιγράφει ως έναν άντρα που ένιωθε καταδικασμένος μάρτυρας και προορισμένος για Μεσσίας, αλλά αυτό που τον κατέστρεψε ήταν η ανικανότητά του να κάνει οτιδήποτε από τα δύο. Ο Thompson έγραψε τη νεκρολογία ως απάντηση σε φήμες που έλεγαν ότι ήταν ακόμα ζωντανός στο Μαϊάμι. (via)

Behind the scenes

“Some may never live, but the crazy never die.” 
 Hunter S. Thompson