«Ένας τζέντλεμαν στη Μόσχα»: Το μεγάλο ρωσικό μυθιστόρημα του 21ου αιώνα γράφτηκε από έναν Αμερικανό

«Ένας τζέντλεμαν στη Μόσχα»: Το μεγάλο ρωσικό μυθιστόρημα του 21ου αιώνα γράφτηκε από έναν Αμερικανό Facebook Twitter
Ο Βοστονέζος συγγραφέας Amor Towles.
0
Βισίνσκι: Ποια είναι η τωρινή διεύθυνσή σας;
Ροστόφ: Σουίτα 317, ξενοδοχείο Μετροπόλ, Μόσχα.
Βισίνσκι: Πόσο καιρό διαμένετε εκεί;
Ροστόφ: Μένω εκεί από τις πέντε Σεπτεμβρίου 1918. Λίγο λιγότερο από τέσσερα χρόνια.
Βισίνσκι: Και επαγγέλλεστε;
Ροστόφ: Δεν είναι δουλειά των αριστοκρατών να επαγγέλλονται.
Βισίνσκι: Πολύ καλά λοιπόν. Και πώς περνάτε τον χρόνο σας;
Ροστόφ: Δειπνώντας, συζητώντας. Με διάβασμα και περισυλλογή. Τις γνωστές σαχλαμάρες.
Βισίνσκι: Και γράφετε ποίηση;
Ροστόφ: Είναι γνωστό ότι παλεύω με το φτερό.

Έξω από την πόρτα του πολυτελούς ξενοδοχείου Μετροπόλ, ακριβώς απέναντι από το Κρεμλίνο, απλωνόταν η Μόσχα και πέρα από την πόλη το ταραχώδες τοπίο της μετεπαναστατικής Ρωσίας.

Και μέσα στο Μετροπόλ απλωνόταν πλέον η ζωή του κόμη Αλεξάντρ Ίλιτς Ροστόφ, καταδικασμένου σε ισόβιο περιορισμό — όχι πλέον στην πολυτελή σουίτα που είχε γίνει μόνιμη κατοικία του τα τελευταία χρόνια αλλά σε μια μικρή σοφίτα κάτω από τη γερτή σκεπή του ξενοδοχείου. Γιατί, βέβαια, το νέο καθεστώς θέλει να πλήξει τον αριστοκράτη-πρωταγωνιστή του βιβλίου όσο πιο πολύ, όσο πιο ταπεινωτικά μπορεί.

Όμως, όταν δεν πηγαίνει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στον Μωάμεθ — και, με τον ίδιο τρόπο, όταν στον Ροστόφ απαγορεύεται επί ποινή θανάτου να πατήσει το πόδι του έξω από το κατώφλι του ξενοδοχείου, είναι ο έξω κόσμος που έρχεται σ' αυτόν και είναι οι τοίχοι του κτιρίου που απλώνονται σε ύψος και πλάτος για να τον χωρέσουν.

Τα περίφημα εστιατόρια του Μετροπόλ, το λαϊκότερο Πλάζα και το πιο εκλεπτυσμένο Μπογιάρσκι, ανοίγουν πάλι τις πόρτες τους, αρχικά σε ανθρώπους του νέου καθεστώτος και σε όσους μπορούν να πληρώσουν σε ξένο νόμισμα.

Αλλά, καθώς ο καιρός περνά, διπλωμάτες, δημοσιογράφοι —που ποτέ δεν είχαν απομακρυνθεί πολύ, έτσι κι αλλιώς—, επιστήμονες και καλλιτέχνες αρχίζουν πάλι να κάνουν την εμφάνισή τους.

Στο μπαρ Σαλιάπιν, με τον διακριτικό φωτισμό και την ακόμα διακριτικότερη ατμόσφαιρα, οι μπαλαρίνες του Μπολσόι πετάγονται για ένα ποτό (ή και τρία) μετά την παράσταση, Αμερικανοί μοιράζουν τσιγάρα και σοκολάτες για να εξασφαλίσουν το πολυπόθητο ραντεβού με κάποιον αξιωματούχο της κυβέρνησης, και ο Αλεξάντρ Ίλιτς συνεχίζει τις παρατηρήσεις του γύρω από τον κόσμο που τον περιβάλλει — αλλά και γύρω τον ίδιο του τον εαυτό.

Χωρίς να χάνει το χιούμορ του, χωρίς να αποθαρρύνεται αλλά κυρίως χωρίς να γίνεται πικρόχολος, μικρόψυχος ή μνησίκακος μπροστά σε αυτή την ανατροπή της κατάστασής του, αφιερώνει τις ατελείωτες ώρες του εγκλεισμού του στην παρατήρηση, την αυτοπαρατήρηση, αλλά και τη δράση.

Γιατί, αν σε κάτι βοηθά ο εγκλεισμός, είναι στην κατάδυση στα βάθη του εαυτού: εκεί που μέχρι τώρα ο πληθωρικός αριστοκράτης σκόρπιζε απλόχερα τον χαρισματικό εαυτό του, προσφέροντας πνευματώδεις παρατηρήσεις και άψογη γνώση του πρωτοκόλλου, τώρα έχει όλο τον χρόνο στη διάθεσή του για να εμβαθύνει τις γνώσεις και τις σκέψεις του. Επειδή, όπως λέει και ο ίδιος, τα ανθρώπινα όντα εντέλει «αξίζουν όχι μόνο την εκτίμησή μας, αλλά και την επανεκτίμησή μας».

Χωρίς να χάνει το χιούμορ του, χωρίς να αποθαρρύνεται αλλά κυρίως χωρίς να γίνεται πικρόχολος, μικρόψυχος ή μνησίκακος μπροστά σε αυτή την ανατροπή της κατάστασής του, αφιερώνει τις ατελείωτες ώρες του εγκλεισμού του στην παρατήρηση, την αυτοπαρατήρηση, αλλά και τη δράση.

Εξάλλου, μέσα σε ένα διεθνές ξενοδοχείο οι ευκαιρίες για δράση δεν λείπουν ποτέ. Ειδικά όταν στη ζωή του εμφανίζεται η νεαρή Νίνα, κόρη αξιωματούχου του καθεστώτος, πνεύμα ανήσυχο και φιλοπερίεργο, που τον παρασέρνει από τη μια περιπέτεια στην άλλη.

Ως αρχισερβιτόρος του Μπογιάρσκι —επειδή κάθε σύντροφος πρέπει ασφαλώς να εργάζεται...—, ο Ροστόφ θα προσφέρει τις υπηρεσίες του ακόμα και στον Χρουστσόφ στη διάρκεια ενός κοινού δείπνου Πολιτμπιρό και Συμβουλίου Υπουργών.

Θα μυήσει, κατόπιν δικής του απαίτησης, κάποιον αινιγματικό άντρα ονόματι Όσιπ στις γλώσσες και την κουλτούρα της Δύσης, αλλά κυρίως στον αμερικανικό κινηματογράφο — γιατί, αν οφείλεις να γνωρίζεις καλά τους φίλους σου, οφείλεις να γνωρίζεις καλύτερα τους εχθρούς σου.

Και στη σουίτα της γοητευτικής Άννας Ουρμπάνοβα, σταρ του σινεμά και ευνοούμενης του νέου καθεστώτος, θα μετρήσει έναν προς έναν τους αστερισμούς των φακίδων στη λεπτή της πλάτη...

Σε γενικές γραμμές, η ζωή θα φερθεί στον Αλεξάντρ Ίλιτς Ροστόφ με πολύ μεγαλύτερη ευσπλαχνία απ' όσο στον κόσμο που απλωνόταν έξω από τους τοίχους του Μπογιάρσκι.

Έναν κόσμο που εμφανίζεται χαμηλόφωνα, κάθε άλλο παρά καταγγελτικά ή προπαγανδιστικά (αλλά διόλου λιγότερο ανατριχιαστικά γι' αυτό τον λόγο), κυρίως με τη μορφή καυστικού σχολίου, ειρωνείας ή ακόμα και ιστορικής υποσημείωσης.

Άλλες φορές εμφανίζεται με τη μορφή παλιών φίλων και γνωστών του Ροστόφ. Όπως, για παράδειγμα, του Μιχαήλ Μίντιτς: «Ως λαός, εμείς οι Ρώσοι έχουμε αποδειχθεί πολύ αποτελεσματικοί στο να καταστρέφουμε αυτό που έχουμε δημιουργήσει», υποστηρίζει ο Μίσκα, ο ακατάβλητος ποιητής που είναι ικανός να βαδίσει χιλιόμετρα μέσα σε ένα δωμάτιο δέκα τετραγωνικών.

Η σταλινική λογοκρισία έχει υποχρεώσει τον Μίσκα, που συντάσσει μια συλλογή επιστολών του Τσέχοφ, να απαλείψει από την τελευταία επιστολή του Τσέχωφ στην αδελφή του τις φράσεις που μιλούν για το ψωμί — γιατί ένα από τα επακόλουθα της επανάστασης είναι οι τραγικές ελλείψεις και στα πιο στοιχειώδη αγαθά... και στον λαό δεν είναι σωστό να τονίζονται οι αρετές του γερμανικού ψωμιού. Όμως στο τελευταίο του βιβλίο ο Μίσκα θα εκδικηθεί με τον τρόπο που μόνο ένας πραγματικός ποιητής γνωρίζει. Άλλωστε, μιλάμε για κάποια εποχή που ένα ποίημα μπορούσε να σου κοστίσει τη ζωή — και ένα ποίημα μπορούσε να σου τη σώσει.

Με τον ίδιο αριστοτεχνικό τρόπο θα εκδικηθεί και ο Ροστόφ αυτούς που του στέρησαν την ελευθερία επί δεκαετίες — γιατί η εκδίκηση για έναν άνθρωπο σαν τον Ροστόφ δεν μπορεί παρά να έχει τη γεύση του μελιού· και η ελευθερία του την απρόσκοπτη θέα σε έναν αστερισμό από φακίδες.

Διαβάστε αυτό το ευφυές, συγκινητικό, έξω καρδιά —παρά το θέμα του— βιβλίο του Βοστονέζου Amor Towles, που μεταφράστηκε ήδη σε 15 γλώσσες, κυκλοφόρησε προ ενός μηνός στη χώρα μας από τις Εκδόσεις Διόπτρα, αριστοτεχνικά μεταφρασμένο από την ακατάβλητη και πάντα έξοχα επινοητική Ρηγούλα Γεωργιάδου, δείτε τις μυριάδες εικόνες που λαμβάνουν χώρα στα σκηνικά του, μάθετε για τη ρωσική (και ευρωπαϊκή, και παγκόσμια...) ιστορία του 20ού αιώνα με έναν τρόπο που δεν θα τον φανταζόσασταν ποτέ, απολαύστε πολλές ώρες ανάγνωσης (και, εγγυημένα, χαμόγελου) υψηλού επιπέδου και να περιμένετε, σε περίπου δύο χρόνια από τώρα, τη σειρά που θα γυρίσει ο Κένεθ Μπράνα για την τηλεόραση (εξασφάλισε ήδη τα δικαιώματα του βιβλίου), με τον ίδιο στον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Βιβλίο / Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Στο βιβλίο του «Ο πλαστογράφος του Φράνκο», ένας ντετέκτιβ από τη Σεβίλλη ισχυρίζεται πως μεγάλα μουσεία, μεταξύ των οποίων και η ελληνική Εθνική Πινακοθήκη, έχουν αγοράσει πιστά αντίγραφα έργων του Ελ Γκρέκο.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Lifo Videos / «Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Η Αγλαΐα Παππά διαβάζει ένα απόσπασμα από τις βέβηλες και αμφιλεγόμενες «120 Μέρες των Σοδόμων» του Μαρκησίου ντε Σαντ, ένα βιβλίο αναγνωρισμένο πλέον ως αξεπέραστο λογοτεχνικό αριστούργημα και χαρακτηρισμένο ως «εθνικός θησαυρός» της Γαλλίας.
THE LIFO TEAM
Το «προπατορικό αμάρτημα» του Τζο Μπάιντεν

Βιβλίο / Ποιο ήταν το θανάσιμο σφάλμα του Τζο Μπάιντεν;

Ένα νέο βιβλίο για τον πρώην Πρόεδρο αποτελεί καταπέλτη τόσο για τον ίδιο όσο και για τη δουλοπρεπή κλίκα πιστών και μελών της οικογένειάς του, που έκαναν το παν για να συγκαλύψουν τον ραγδαίο εκφυλισμό της γνωστικής του ικανότητας.
THE LIFO TEAM
ΕΠΕΞ Συγγραφείς/ Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / 8 Έλληνες συγγραφείς ξαναγράφουν τους μύθους και τις παραδόσεις

Η Λυσιστράτη ερμηνεύει τις ερωτικές σχέσεις του σήμερα, η Ιφιγένεια διαλογίζεται στην παραλία και μια Τρωαδίτισσα δούλα γίνεται πρωταγωνίστρια: 8 σύγχρονοι δημιουργοί, που συμμετέχουν με τα έργα τους στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, συνομιλούν με τα αρχαία κείμενα και συνδέουν το παρελθόν με επίκαιρα ζητήματα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζούντιθ Μπάτλερ: «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Τζούντιθ Μπάτλερ / «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Μια κορυφαία προσωπικότητα της σύγχρονης παγκόσμιας διανόησης μιλά στη LiFO για τo «φάντασμα» της λεγόμενης ιδεολογίας του φύλου, για το όραμα μιας «ανοιχτόκαρδης κοινωνίας» και για τις εμπειρίες ζωής που της έμαθαν να είναι «ένας άνθρωπος ταπεινός και ταυτόχρονα θαρραλέος».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ντίνος Κονόμος

Βιβλίο / «Ο κύριος διευθυντής (καλό κουμάσι) έχει αποφασίσει την εξόντωσή μου…»

Ο Ντίνος Κονόμος, λόγιος, ιστοριοδίφης και συγγραφέας, υπήρξε συνεχιστής της ζακυνθινής πνευματικής παράδοσης στον 20ό αιώνα. Ο συγγραφέας Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής παρουσιάζει έργα και ημέρες ενός ανθρώπου που «δεν ήταν του κόσμου τούτου».
ΦΙΛΙΠΠΟΣ Δ. ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗΣ
Η ζωή του Καζαντζάκη σε graphic novel από τον Αλέν Γκλικός

Βιβλίο / Ο Νίκος Καζαντζάκης όπως δεν τον είχαμε ξαναδεί σε ένα νέο graphic novel

Ο ελληνικής καταγωγής Γάλλος συγγραφέας Αλέν Γκλικός καταγράφει την πορεία του Έλληνα στοχαστή στο graphic novel «Καζαντζάκης», όπου ο περιπετειώδης και αντιφατικός φιλόσοφος και μυθιστοριογράφος ψυχαναλύεται για πρώτη φορά και συστήνεται εκ νέου στο ελληνικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πετρίτης»: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ηχητικά Άρθρα / Πετρίτης: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ο Τζoν Άλεκ Μπέικερ αφιέρωσε δέκα χρόνια από τη ζωή του στην παρατήρηση ενός πετρίτη και έγραψε ένα από τα πιο ιδιαίτερα βιβλία της αγγλικής λογοτεχνίας – μια από τις σημαντικότερες καταγραφές της άγριας ζωής που κινδυνεύει να χαθεί για πάντα. Κυκλοφόρησε το 1967 αλλά μόλις τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια οι κριτικοί και το κοινό το ανακάλυψαν ξανά.
M. HULOT
Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Ας μην αφήνουμε τον Θεό στους πιστούς» 

Βιβλίο / Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Αν αξίζει ένα πράγμα στη ζωή, αυτό είναι η ομορφιά»

Εν όψει της εμφάνισής του στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, στις 21 Μαΐου, ο Λατινοαμερικανός συγγραφέας-φαινόμενο Μπενχαμίν Λαμπατούτ μιλά στη LiFO για τον ρόλο της τρέλας στη συγγραφή, τη σχέση επιστήμης και λογοτεχνίας και το μεγαλείο της ήττας – και δηλώνει ακόμα φανατικός κηπουρός και εραστής της φύσης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Άντονι Μπέρτζες: «Έρνεστ Χέμινγουεϊ»

Το Πίσω Ράφι / Ο Χέμινγουεϊ ήταν ένας φωνακλάς νταής αλλά κι ένας σπουδαίος συγγραφέας του 20ού αιώνα

Η βιογραφία «Έρνεστ Χέμινγουεϊ - Μια ζωή σαν μυθοπλασία» του Βρετανού συγγραφέα Άντονι Μπέρτζες αποτυπώνει όχι μόνο την έντονη και περιπετειώδη ζωή του κορυφαίου Αμερικανού ομοτέχνου του αλλά και όλο το εύρος της αντιφατικής προσωπικότητάς του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
21η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Βιβλίο / 21η ΔΕΒΘ: Εξωστρέφεια και καλύτερη οργάνωση αλλά μένουν ακόμα πολλά να γίνουν

Απολογισμός της 21ης ΔΕΒΘ που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά υπό την αιγίδα του νεοσύστατου ΕΛΙΒΙΠ. Σε ποιο βαθμό πέτυχε τους στόχους της και ποια στοιχήματα μένει ακόμα να κερδίσει;
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Η ποίηση όχι μόνο αλλάζει τον κόσμο, τον δημιουργεί» ​​​​​​/Μια νέα ανθολογία ελληνικής queer ποίησης μόλις κυκλοφόρησε στα ισπανικά /11 Έλληνες ποιητές σε μια νέα ισπανική queer ανθολογία /Queer ελληνική ποίηση σε μια νέα δίγλωσση ισπανική ανθολογία

Βιβλίο / Μια Ισπανίδα καθηγήτρια μεταφράζει ελληνική queer ποίηση

Η María López Villalba, καθηγήτρια Νέων Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγα, μετέφρασε 11 ελληνικά ποιήματα, σε μια πρόσφατη ανθολογία που προσφέρει στο ισπανόφωνο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει τη σύγχρονη ελληνική queer –και όχι μόνο– ποίηση.
M. HULOT
«Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Βιντσέντζο Λατρόνικο / «Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Ο Ιταλός συγγραφέας και υποψήφιος για το βραβείο Booker, Βιντσέντζο Λατρόνικο, μιλά στη LIFO για το πολυσυζητημένο βιβλίο του «Τελειότητα», στο οποίο αποτυπώνει την αψεγάδιαστη αλλά ψεύτικη ζωή μιας ολόκληρης γενιάς ψηφιακών νομάδων στην Ευρώπη, καθώς και τη μάταιη αναζήτηση της ευτυχίας στην ψηφιακή εποχή.
M. HULOT
Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Ηχητικά Άρθρα / Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Το όνομά της έχει συνδεθεί με την εικόνα μιας αδίστακτης, σεξουαλικά ακόρεστης και επικίνδυνης γυναίκας. Ένα νέο βιβλίο, όμως, έρχεται να αμφισβητήσει αυτή τη στερεοτυπική αφήγηση και να φωτίσει μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Rene Karabash

Βιβλίο / Rene Karabash: «Θέλω πίσω τη γυναικεία δύναμη που μου στέρησαν οι άνδρες»

Η Βουλγάρα συγγραφέας Rene Karabash μιλά για το μυθιστόρημά της «Ορκισμένη», που τιμήθηκε με το βραβείο Ελίας Κανέτι, και στο οποίο εστιάζει στην ιστορία των «ορκισμένων παρθένων» γυναικών των Βαλκανίων που επέλεξαν να ζήσουν ως άνδρες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο γυναίκες συγγραφείς αποκαλύπτουν τα κρυφά μυστικά της γραφής

Βιβλίο / Όλες οι γυναίκες του κόσμου στο νέο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου

Στο «Μακρύ ταξίδι της μιας μέσα στην άλλη», η μητρότητα γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει όλες τις μητέρες και όλες τις κόρες με τις γυναίκες της Ιστορίας που θαυμάσαμε, αλλά και τις ανώνυμες «Παναγίες» που κράτησαν στους ώμους τους τα βάρη της ανθρωπότητας.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ