«Άνδρας με κόκκινο μανδύα»: Σεξ και αψέντι στην Μπελ Επόκ Facebook Twitter
«Ο δρ. Πότσι στην κατοικία του», φιλοτεχνημένο το 1881 από τον Αμερικανό ζωγράφο Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ, που ήταν περιζήτητος στην Ευρώπη για τα πορτρέτα του. [Λεπτομέρεια]

«Άνδρας με κόκκινο μανδύα»: Σεξ και αψέντι στην Μπελ Επόκ

0

Τρεις ιστορικές προσωπικότητες της παρισινής Μπελ Επόκ, δηλαδή της εποχής που γεφυρώνει τον 19ο με τον 20ό αιώνα και τελειώνει με τον αιματηρό Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, αποτελούν τους χαρακτήρες του καινούργιου βιβλίου του Τζούλιαν Μπαρνς Άνδρας με κόκκινο μανδύα. Είναι ο γυναικολόγος-χειρουργός και γερουσιαστής Σαμιέλ Ζαν Πότσι, ο πρίγκιπας Εντμόν ντε Πολινιάκ και ο κόμης Ρομπέρ ντε Μοντεσκιού, που στοιχεία της ζωής του και της προσωπικότητάς του βρίσκουμε στους λογοτεχνικούς ήρωες βαρόνο ντε Σαρλύς, στο μυθιστόρημα του Προυστ Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο, και Ντεζ Εσέντ, στο μυθιστόρημα Ανάστροφα του Ζορίς-Καρλ Ουισμάνς.

Σε αντίθεση με τον πρίγκιπα και τον κόμη, που κατάγονταν από παλιές αριστοκρατικές οικογένειες (ο κόμης ισχυριζόταν ότι ήταν απόγονος του Ντ' Αρτανιάν), ο Πότσι ήταν κοινός θνητός, ιταλικής καταγωγής αλλά προτεστάντης.


Οι αριστοκράτες ήταν και οι δύο ομοφυλόφιλοι. Ο γιατρός ήταν ετεροφυλόφιλος. Βέβαια ο Πολινιάκ, που είχε χάσει τα πάντα και είχε ως μοναδικό περιουσιακό στοιχείο τον τίτλο ευγενείας (περιζήτητος για την εποχή), παντρεύτηκε σε σχετικά μεγάλη ηλικία την κατά πολύ νεότερή του Αμερικανίδα κληρονόμο των ραπτομηχανών Σίνγκερ, Γουιναρέτα Σίνγκερ, που ήταν διακριτική μεν, αλλά πολύ γνωστή λεσβία.

Όταν πέθανε ο πρίγκιπας, η ίδια, ως πριγκίπισσα ντε Πολινιάκ διατηρούσε ένα από τα πιο γνωστά καλλιτεχνικά σαλόνια στο Παρίσι. Σε μια εποχή που στην Αμερική φούντωνε ο πυρετός του χρυσού, στην Ευρώπη οι χρυσοθήρες ήταν οι Άγγλοι και οι Γάλλοι αριστοκράτες, που παντρεύονταν Αμερικανίδες κληρονόμους για να ενισχύσουν τους λογαριασμούς τους στην τράπεζα αλλά και για να ανανεώσουν τη γενιά τους, που υπέφερε από τις ενδογαμίες.

Η Σάρα Μπερνάρ, η μεγάλη ηθοποιός της εποχής, αποκαλούσε τον Πότσι «docteur-Dieu» (γιατρός-Θεός), γιατί ήταν ο πρωτοπόρος της γυναικολογίας στη Γαλλία και ο πρώτος γυναικολόγος καθηγητής στο πανεπιστήμιο. Βέβαια το «docteur-Dieu» αφορούσε όχι μόνο το ιατρικό ταλέντο του Πότσι αλλά και τις ερωτικές επιδόσεις του.


Η αποκάλυψη της σεξουαλικής ταυτότητας του Πότσι, του Πολινιάκ και του Μοντεσκιού δεν είναι κοίταγμα από την κλειδαρότρυπα. Το σεξ, ως πράξη, φαντασία, φαντασίωση, παιχνίδι, θέατρο, λογοτεχνία, συναλλαγή, εκβιασμός, διαστροφή, απεικόνιση, είναι συστατικό στοιχείο στη ζωή των ανώτερων στρωμάτων κατά την Μπελ Επόκ, αλλά και αφηγηματικό κλειδί στο βιβλίο του Τζούλιαν Μπαρνς.


Γράφω «βιβλίο», γιατί το Άνδρας με κόκκινο μανδύα είναι υβριδική πρόζα. Είναι προϊόν ιστορικής έρευνας για την Μπελ Επόκ και τους ανθρώπους της, λογοτεχνικής και εικαστικής κριτικής αλλά και αυτοβιογραφίας, καθώς ο Μπαρνς υπάρχει μέσα στην αφήγηση. Μπορούμε να πούμε ότι η αφήγηση αρχίζει από ένα επεισόδιο που συμβαίνει στον ίδιο τον συγγραφέα.


Το 2015 ο Τζούλιαν Μπαρνς βλέπει σε έκθεση στη National Portrait Gallery του Λονδίνου το πορτρέτο του γιατρού Πότσι «Ο δρ. Πότσι στην κατοικία του», φιλοτεχνημένο το 1881 από τον Αμερικανό ζωγράφο Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ, που ήταν περιζήτητος στην Ευρώπη για τα πορτρέτα του. Στον πίνακα ο Πότσι «είναι τριάντα πέντε ετών, ωραίος, γενειοφόρος και κοιτάζει γεμάτος αυτοπεποίθηση προς τα αριστερά. Είναι ανδροπρεπής, αν και λεπτοκαμωμένος».

Το μάτι του θεατή πέφτει αμέσως στον άλικο μανδύα που φοράει ο ήρωας, αλλά το πιο εκφραστικό μέρος του πορτρέτου είναι τα δάχτυλα, που θα μπορούσαν να είναι δάχτυλα πιανίστα. Η ζώνη που κρατάει τον μανδύα, χαλαρά δεμένη στη μέση, καταλήγει σε φούντα που φτάνει κάτω από τη βουβωνική χώρα του εικονιζόμενου, «όμοια με πέος άλικου ταύρου» γράφει ο Μπαρνς.

Σύμφωνα με μύθο της εποχής («αστικό μύθο» θα λέγαμε σήμερα), το ιατρείο του Πότσι ήταν ο προθάλαμος της κρεβατοκάμαράς του. Η Σάρα Μπερνάρ, η μεγάλη ηθοποιός της εποχής, αποκαλούσε τον Πότσι «docteur-Dieu» (γιατρός-Θεός), γιατί ήταν ο πρωτοπόρος της γυναικολογίας στη Γαλλία και ο πρώτος γυναικολόγος καθηγητής στο πανεπιστήμιο. Βέβαια το «docteur-Dieu» αφορούσε όχι μόνο το ιατρικό ταλέντο του Πότσι αλλά και τις ερωτικές επιδόσεις του. Η Σάρα Μπερνάρ, που ήταν νυμφομανής αλλά ανοργασμική, λέγεται ότι βρήκε το γλυκό μυστήριο της ζωής, όπως γράφει ο Μπαρνς, όταν της εμφύτευσαν ένα εξάρτημα στον κόλπο της ώστε αυτός να μπορεί να λιπαίνεται. Αλλά είπαμε... μύθοι.


Αυτό το πορτρέτο είναι η κινητήριος δύναμη της αφήγησης του Μπαρνς και ο Πότσι είναι ο βασικός ήρωας του βιβλίου, μέσα από τον οποίο ανασυσταίνεται όλη αυτή η τρομερή εποχή. Τα πάντα βρίσκουμε εδώ. Εκτός από το σεξ, βρίσκουμε την υπόθεση Ντρέιφους και τον αντισημιτισμό, την άνοδο της ακροδεξιάς, την τέχνη της Μπελ Επόκ και τη σύγκριση της τέχνης στη Βρετανία (συντηρητική) και στη Γαλλία (πρωτοποριακή), τον δανδισμό και τον ανδρογυνισμό, τον Χένρι Τζέιμς ως κριτικό (είναι τόσο σαφής, ειρωνεύεται ο Μπαρνς, που η γραφή του «λες και περιβάλλεται από χαρτί συσκευασίας με φυσαλίδες»), τους συγγραφείς και τους καλλιτέχνες, ανάμεσά τους τον Όσκαρ Ουάιλντ, που έδειχνε ότι η φήμη πρέπει να προηγείται του καλλιτεχνικού έργου, την πρακτική της μονομαχίας για το ξεκαθάρισμα λογαριασμών, τα ταξίδια για ψώνια στο Λονδίνο, στο κατάστημα Λίμπερτι για υφάσματα, στην Μποντ Στριτ για τουίντ και κοστούμια, καπέλα και παλτά.


Τελικά, ίσως αναρωτηθείτε, το νέο βιβλίο του Μπαρνς είναι αφήγηση ανεκδότων; Όχι. Είπαμε ήδη ότι είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα υβριδική πρόζα, κι αυτό από μόνο του ανανεώνει τις αφηγηματικές τεχνικές – και το ενδιαφέρον μας. Δεύτερον, στο βιβλίο υπάρχει μια παράλληλη εικονογραφική αφήγηση που περνάει μέσα από τα πορτρέτα των ηρώων, φιλοτεχνημένα από τον Σάρτζεντ και άλλους ζωγράφους, όπως τον Τζοβάνι Μπολντίνι, αλλά και από μία άλλη μοναδική εικονογραφική πηγή της εποχής: τις καρτούλες με φωτογραφίες προσωπικοτήτων («χαρτάκια» τις λέγαμε παλιά) που έβρισκες μέσα στις συσκευασίες σοκολάτας που πουλούσε το παρισινό μπακάλικο της εποχής Felix Potin.

Το κείμενο και οι εικόνες πάνε παράλληλα, το ένα δεν μπορεί χωρίς τις άλλες, αλληλοσυμπληρώνονται. Και είναι ωραίο που στην έκδοση η ποιότητα της εκτύπωσης του εικονογραφικού υλικού είναι πολύ υψηλή.


Υπάρχει κι ένα άλλο στοιχείο που εκτοξεύει το αφήγημα του Μπαρνς. Εκτός από τους τρεις ήρωες, τον γιατρό, τον πρίγκιπα και τον κόμη, ήρωας του βιβλίου είναι ένα άλλο βιβλίο (το αναφέραμε ήδη): το μυθιστόρημα του Ουισμάνς Ανάστροφα, αυτή η βίβλος της λεγόμενης «λογοτεχνίας της παρακμής», που επηρέασε από τον Όσκαρ Ουάιλντ μέχρι το πανκ. Ο Μπαρνς αποδεικνύεται εξαιρετικός γνώστης του Ουισμάνς και με το βιβλίο του αυτό επαναφέρει το Ανάστροφα στην εποχή μας.

Νομίζω ότι ο Άνδρας με κόκκινο μανδύα είναι μια σημερινή λογοτεχνική συνομιλία με το Ανάστροφα, που μας δείχνει ταυτόχρονα πώς το παρόν, εμείς, μπορούμε να δούμε και να ξαναδούμε το παρελθόν (αυτούς). Κι αυτό είναι το βαθύτερο κέρδος από την ανάγνωση του ερεθιστικού και πρωτότυπου Άνδρα με κόκκινο μανδύα (κι ευτυχώς που διαθέτουμε πλέον μια θαυμάσια μετάφραση του Ανάστροφα, από τη Ρίτα Κολαΐτη, στις εκδόσεις Στερέωμα).

ΑΛΛΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

• Το χιούμορ του Τζούλιαν Μπαρνς. Δείγμα: «Η διάθεση του Γουάιλντ ήταν συχνά πεσμένη... είχε μπει στον πειρασμό να αυτοκτονήσει και είχε κατέβει στον Σηκουάνα μ' αυτή την πρόθεση. Στο Πον Νεφ είχε συναντήσει έναν άντρα που είχε το βλέμμα καρφωμένο στο νερό. Ο Γουάιλντ τον ρώτησε: "είστε κι εσείς υποψήφιος αυτόχειρ;". "Όχι" απάντησε ο άντρας. "Είμαι κομμωτής"».


• Η εξαιρετική μετάφραση της Κατερίνας Σχινά. «Αναβαθμίζει» κάθε βιβλίο που μεταφράζει, με την έννοια ότι του δίνει μια τέτοια φυσικότητα, που νομίζεις ότι είναι γραμμένο απευθείας στη γλώσσα μας.

ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Βιβλίο / Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Ο Πέρσιβαλ Έβερετ έγραψε ένα άκρως επίκαιρο, δεδομένων των τελευταίων ημερών, βιβλίο, που ταυτόχρονα φιλοδοξεί να καταστεί κλασικό, για τον ρατσισμό και τη χαμένη ανθρωπιά, και κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας των ΗΠΑ και το Πούλιτζερ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη, κιθαρίστα και σκιτσογράφο Κώστα Μπέζο, που ξαναγράφει την ιστορία της Ελλάδας πριν από το 1940

Βιβλίο / «Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη Κώστα Μπέζο

Τη δεκαετία του ’30 άνθισε στην Ελλάδα ένα μουσικό είδος «διαφυγής» από τη σκληρή πραγματικότητα, οι χαβάγιες. Ο Κώστας Μπέζος, αινιγματική μορφή μέχρι πρόσφατα και σημαντικός ρεμπέτης και σκιτσογράφος, έγραψε μια ανείπωτη ιστορία, διαφορετική από αυτή που η επίσημη ιστορία έχει καταγράψει για την εποχή του Μεσοπολέμου.  
M. HULOT
Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Βιβλίο / Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Η Καταλανή συγγραφέας, που έχει εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς της σύγχρονης queer λογοτεχνίας, μεταφράζεται παγκοσμίως και τη θαυμάζει ο Αλμοδόβαρ, μιλά στη LiFO για το τι σημαίνει να ζεις ελεύθερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Φάνη, ψηλά το κεφάλι!

Βιβλίο / Φάνη, ψηλά το κεφάλι!

Το πρώτο βιβλίο του Φάνη Παπαδημητρίου είναι μια συγκινητική εξομολόγηση για το ατύχημα στα 19 του που τον καθήλωσε σε αμαξίδιο, την πάλη του με τον τζόγο και τον αγώνα που έδωσε να ξαναφτιάξει τη ζωή του «μετά το τσουνάμι που ήρθε και τα σάρωσε όλα».
M. HULOT
«Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

Το πίσω ράφι  / «Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

Πιστή στην κλασική μορφή του μυθιστορήματος, αλλά ταυτόχρονα ανατρεπτική και μεταμοντέρνα, η καυστική σάτιρα του Τζόναθαν Κόου για τη βρετανική άρχουσα τάξη των αρχών της δεκαετίας του ’90 διαβάζεται μονορούφι.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
ΕΠΕΞ Γυναικείες φωνές από διαφορετικά μέρη του κόσμου

Βιβλίο / Από τη Μαλαισία μέχρι το Μεξικό: 5 νέα βιλία που αξίζει να διαβάσετε

5 συγγραφείς από διαφορετικά σημεία του πλανήτη χαράζουν νέους δρόμους στη λογοτεχνία. Ανάμεσά τους, η Τζόχα Αλχάρθι που κέρδισε το Booker και η βραβευμένη με Πούλιτζερ Κριστίνα Ριβέρα Γκάρσα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ποιοι ήταν οι αληθινοί «σκλάβοι» της ηδονής στην Αρχαία Ρώμη;

Αρχαιολογία / Ποιοι ήταν οι αληθινοί «σκλάβοι» της ηδονής στην Αρχαία Ρώμη;

Η διακεκριμένη ιστορικός Mary Beard στο βιβλίο της «Οι Ρωμαίοι Αυτοκράτορες. Οι ηγεμόνες του αρχαίου ρωμαϊκού κόσμου», παρουσιάζει τη ζωή και το έργο των αυτοκρατόρων μέσα από ανεκδοτολογικές αφηγήσεις και συναρπαστικές λεπτομέρειες, που θυμίζουν απολαυστικό μυθιστόρημα. Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα κεφάλαια εστιάζει στον ρόλο των δούλων, τόσο στην καθημερινή ζωή όσο και στη σεξουαλική ζωή των Ρωμαίων αυτοκρατόρων.
M. HULOT
Τα μικρά ανεξάρτητα βιβλιοπωλεία ενώνουν τις δυνάμεις τους

Βιβλίο / Τα μικρά ανεξάρτητα βιβλιοπωλεία ενώνουν τις δυνάμεις τους

Από την Αμοργό ως την Αλεξανδρούπολη και από την Ξάνθη ως τη Μυτιλήνη, τα μικρά βιβλιοπωλεία αποκτούν για πρώτη φορά συλλογική φωνή. Βιβλιοπώλες και βιβλιοπώλισσες αφηγούνται τις προσωπικές τους ιστορίες, αλλά και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Lifo Videos / «Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Η Αγλαΐα Παππά διαβάζει ένα απόσπασμα από τις βέβηλες και αμφιλεγόμενες «120 Μέρες των Σοδόμων» του Μαρκησίου ντε Σαντ, ένα βιβλίο αναγνωρισμένο πλέον ως αξεπέραστο λογοτεχνικό αριστούργημα και χαρακτηρισμένο ως «εθνικός θησαυρός» της Γαλλίας.
THE LIFO TEAM
Το «προπατορικό αμάρτημα» του Τζο Μπάιντεν

Βιβλίο / Ποιο ήταν το θανάσιμο σφάλμα του Τζο Μπάιντεν;

Ένα νέο βιβλίο για τον πρώην Πρόεδρο αποτελεί καταπέλτη τόσο για τον ίδιο όσο και για τη δουλοπρεπή κλίκα πιστών και μελών της οικογένειάς του, που έκαναν το παν για να συγκαλύψουν τον ραγδαίο εκφυλισμό της γνωστικής του ικανότητας.
THE LIFO TEAM
ΕΠΕΞ Συγγραφείς/ Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / 8 Έλληνες συγγραφείς ξαναγράφουν τους μύθους και τις παραδόσεις

Η Λυσιστράτη ερμηνεύει τις ερωτικές σχέσεις του σήμερα, η Ιφιγένεια διαλογίζεται στην παραλία και μια Τρωαδίτισσα δούλα γίνεται πρωταγωνίστρια: 8 σύγχρονοι δημιουργοί, που συμμετέχουν με τα έργα τους στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, συνομιλούν με τα αρχαία κείμενα και συνδέουν το παρελθόν με επίκαιρα ζητήματα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζούντιθ Μπάτλερ: «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Τζούντιθ Μπάτλερ / «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Μια κορυφαία προσωπικότητα της σύγχρονης παγκόσμιας διανόησης μιλά στη LiFO για τo «φάντασμα» της λεγόμενης ιδεολογίας του φύλου, για το όραμα μιας «ανοιχτόκαρδης κοινωνίας» και για τις εμπειρίες ζωής που της έμαθαν να είναι «ένας άνθρωπος ταπεινός και ταυτόχρονα θαρραλέος».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ