60 χρόνια Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης μέσα από μια ερωτική ιστορία σε κόμικς

60 χρόνια Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης μέσα από μια ερωτική ιστορία σε κόμικς Facebook Twitter
Ένα κόμικ 180 σελίδων λειτουργεί ως αυτόνομο έργο, κλείνοντας όμως μέσα του όλη την ιστορία του φεστιβάλ, των ανθρώπων του και της ίδιας της Θεσσαλονίκης, με έναν τρόπο εντελώς πρωτότυπο.
0

Οι έξι δεκαετίες που συμπληρώνει φέτος το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης είναι μία ολόκληρη ζωή. 60 χρόνια που συνδέουν πολλά, «τον Νίκο Κούνδουρο και τον Φίνο, τον Τζιμ Τζάρμους και την ψηφιακή εποχή, την ΕΜΣ, τον Β' Εξώστη με την Κατρίν Ντενέβ, τους νέους Έλληνες δημιουργούς, τον Χρυσό Αλέξανδρο με το Πρώτο Πλάνο, τον Θερμαϊκό με το παγκόσμιο σινεμά». Για να γιορτάσουν όλα αυτά που χαρακτηρίζουν και συνθέτουν το φεστιβάλ, αλλά και για να μιλήσουν για όλα αυτά που αγαπάνε και για όλους αυτούς που το αγάπησαν, ετοίμασαν μία ξεχωριστή έκδοση, κάτι μοναδικό που δεν έχει ξαναγίνει – τουλάχιστον στην Ελλάδα: ένα κόμικ 180 σελίδων που λειτουργεί ως αυτόνομο έργο, κλείνοντας όμως μέσα του όλη την ιστορία του φεστιβάλ, των ανθρώπων του και της ίδιας της Θεσσαλονίκης, με έναν τρόπο εντελώς πρωτότυπο.

«Η ιδέα ανήκει στους ανθρώπους του φεστιβάλ» λέει ο Γιώργος Γούσης, ένας από τους δημιουργούς του (οι άλλοι δύο είναι ο Παναγιώτης Πανταζής/Pan Pan και η Γεωργία Ζάχαρη), «με πλησίασαν, κάναμε ένα ραντεβού και όταν μου πρότειναν να γίνει ένα κόμικ μου άρεσε η ιδέα. Τη βρήκα πρωτοποριακή, αλλά η πρώτη μου αντίδραση ήταν κάπως αμήχανη, γιατί έπρεπε να βρούμε τι θα είναι αυτό το κόμικ – έπρεπε να γίνει κάτι μεγάλο, και όχι ένα μικρό κομιξάκι 10-20 σελίδων.

Η πόλη πρωταγωνιστεί έντονα, φαίνεται ο χαρακτήρας της και το αποτέλεσμα είναι πάρα πολύ "φεστιβαλικό". Όποιος έχει επισκεφτεί το φεστιβάλ, θα βρει τον εαυτό του με κάποιον τρόπο μέσα στο κόμικ, κι απ' την άλλη, θεωρώ ότι είναι ένα καλό κόμικ που θα διαβάσεις και του χρόνου και μετά από χρόνια.

60 χρόνια Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης μέσα από μια ερωτική ιστορία σε κόμικς Facebook Twitter
Η Γεωργία Ζάχαρη, ο Παναγιώτης Πανταζής και ο Γιώργος Γούσης. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO


Ο χρόνος που είχα στη διάθεσή μου ήταν πολύ λίγος, λιγότερο από 4 μήνες, κι ένα μεγάλο έργο χρειάζεται δουλειά πολλών μηνών για να βγει ωραίο. Κι επειδή δεν ήθελα καθόλου να είναι μια απλή αναδρομή, κάτι μόνο ιστορικό για το φεστιβάλ και το σινεμά, έπρεπε να βρω κάτι έξυπνο που να τα συνδέει όλα. Επίσης, έπρεπε οπωσδήποτε να φτιαχτεί μία ομάδα, έτσι απευθύνθηκα στον Pan Pan και τη Γεωργία που γνωριζόμαστε χρόνια, είναι φίλοι μου και ξέρουμε καλά ο ένας τη δουλειά του άλλου, κι έτσι αρχίσαμε να το δουλεύουμε μαζί, μέρα-νύχτα, για τρεις μήνες.


Η πρώτη σκέψη που κάναμε ήταν "τι είναι ένα φεστιβάλ κινηματογράφου"; Είναι ο χώρος που συνδέεται η ζωή των ανθρώπων που επισκέπτονται το φεστιβάλ, αλλά και αυτών που δουλεύουν εκεί, με την τέχνη. Και σε ένα φεστιβάλ πηγαίνουμε για την εμπειρία του ίδιου του φεστιβάλ ή πηγαίνουμε για τα έργα τέχνης; Ξέραμε ότι ισχύουν και τα δύο, με διαφορετική βαρύτητα κάθε φορά στο καθένα. Σκεφτήκαμε ότι το φεστιβάλ κάνει παρέμβαση στη ζωή κάποιων ανθρώπων, οπότε το στόρι έπρεπε να είναι μια ερωτική ιστορία δύο ανθρώπων που θα τους βλέπουμε μόνο στο φεστιβάλ, σε μια αναδρομή με μεγάλο χρονικό πλαίσιο. Παρατηρούμε την εξέλιξη μιας σχέσης 15-20 χρόνων, σε τρία φεστιβάλ. Το ερώτημα ήταν πώς θα παρέμβει η τέχνη στη ζωή; Πώς θα εμφανιστούν οι επισκέπτες, οι Έλληνες και οι ξένοι σκηνοθέτες που έχουν έρθει; Έτσι, οι δύο ήρωες, ο Σωτήρης και η Ντάρια, μπλέκονται με την ιστορία του φεστιβάλ, καθώς κινούνται, αγαπιούνται, μεγαλώνουν και ωριμάζουν σε τρεις εποχές του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: στο παρόν, το παρελθόν και το μέλλον του.


Με τον Παναγιώτη και τη Γεωργία ετοιμάσαμε μια περίληψη αυτού του πράγματος, το προτείναμε στο φεστιβάλ, συμφώνησαν και ξεκινήσαμε από την αρχή να δουλεύουμε με όρους δημιουργικούς: μία καινούργια ιστορία, φτιαγμένη ειδικά για το κόμικ. Γιατί το φεστιβάλ για μας είναι όλη αυτή η εμπειρία που ζεις εκεί, και επειδή δεν είμαστε ντόπιοι, την έχουμε ζήσει ως επισκέπτες. Δεν είναι απλά οι ταινίες που παίζουν τα βράδια, για μας είναι ένα τελείως διαφορετικό mood συνολικά: ότι πάω Θεσσαλονίκη και είμαι στη διάθεση του φεστιβάλ, την ημέρα συναντάω φίλους, γνωστούς, οι οποίοι είτε εμπλέκονται σε κάποια ταινία, είτε δουλεύουν στο φεστιβάλ, είτε είναι απλοί επισκέπτες. Είναι και όλα τα γύρω-γύρω που έχουν ενδιαφέρον, τι κάνεις το πρωί, το βράδυ μετά την ταινία, τα πάρτι, πού κοιμάσαι, τα φλερτ, οι συναντήσεις, οι πτώσεις, υπάρχει ένα παράλληλο timeline που τρέχει, και κάθε φορά που βλέπουμε τους ήρωες έχει προηγηθεί μια ζωή και φαίνεται η διαφορά του πριν με το τώρα.

60 χρόνια Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης μέσα από μια ερωτική ιστορία σε κόμικς Facebook Twitter
60 χρόνια Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης μέσα από μια ερωτική ιστορία σε κόμικς Facebook Twitter

Όλα αυτά άρχισαν να κλειδώνουν αμέσως, κάπως μαγικά, επειδή δουλέψαμε αρκετά τους χαρακτήρες πριν αρχίσουμε να γράφουμε σενάριο. Αποφασίσαμε ότι θα είναι κανονικοί άνθρωποι και συζητήσαμε πάρα πολύ για αυτούς, τι θα είναι, και τους βάλαμε να "παίξουν", δεν εξυπηρετήσαμε την ανάγκη κάποιου πράγματος. Μας βοήθησαν πολύ και οι άνθρωποι του φεστιβάλ, μας παρείχαν υλικό, πήγαμε στη Θεσσαλονίκη και φωτογραφίσαμε πολλά διαφορετικά μέρη, ξεναγηθήκαμε σε όσους χώρους χρησιμοποιούνται από το φεστιβάλ, στο Ολύμπιον, στις αποθήκες, και πολλά από αυτά χρησιμοποιήθηκαν ως σκηνικά. Η πόλη πρωταγωνιστεί έντονα, φαίνεται ο χαρακτήρας της και το αποτέλεσμα είναι πάρα πολύ "φεστιβαλικό". Όποιος έχει επισκεφθεί το φεστιβάλ, θα βρει τον εαυτό του με κάποιον τρόπο μέσα στο κόμικ, κι απ' την άλλη, θεωρώ ότι είναι ένα καλό κόμικ που θα διαβάσεις και του χρόνου και μετά από χρόνια. Είτε πιάσεις όλες τις αναφορές που υπάρχουν εκεί μέσα, είτε δεν πιάσεις καμία, η ιστορία βγάζει κανονικότατα νόημα. Οι αναφορές κάνουν σέρβις, κατά κάποιον τρόπο.


Επειδή υπάρχει χημεία μεταξύ μας δουλέψαμε το κόμικ όλοι μαζί, όλοι σχεδιάσαμε με μολύβια, όλοι κάναμε μελάνια, όλοι κάναμε χρώμα, δεν χωρίσαμε τη δουλειά. Κι εκεί που πήγε να γίνει πειραματικό, σχεδόν δεν φαίνεται. Τα διαφορετικά σχέδια μπλέκονται συνέχεια και μέσα στην ίδια σελίδα, επειδή δουλεύαμε διαδοχικά, κάνοντας όλοι τα πάντα. Σκεφτόμασταν σε ποιόν ταιριάζει η κάθε σκηνή περισσότερο σχεδιαστικά και ως ιδιοσυγκρασία, ακόμα και στο γράψιμο το κάναμε αυτό. Αν δεν το πάρει κάποιος που ξέρει ότι το έκαναν τρία άτομα, το αντιλαμβάνεται απλά σαν μεταβάσεις. Όπως ο Παζιέντζα άλλαζε στυλ από καρέ σε καρέ, απλά για να δώσει το συναίσθημα της στιγμής, ή στο Asterios Polyp κάθε χαρακτήρας είναι με διαφορετικό στυλ σχεδιασμένος και έχει και διαφορετικό lettering γιατί μιλάει με άλλη φωνή. Το δικό μας είναι μία ώσμωση όλων αυτών...».

60 χρόνια Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης μέσα από μια ερωτική ιστορία σε κόμικς Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
60 χρόνια Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης μέσα από μια ερωτική ιστορία σε κόμικς Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
60 χρόνια Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης μέσα από μια ερωτική ιστορία σε κόμικς Facebook Twitter
60 χρόνια Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης μέσα από μια ερωτική ιστορία σε κόμικς Facebook Twitter
60 χρόνια Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης μέσα από μια ερωτική ιστορία σε κόμικς Facebook Twitter

Info

Το κόμικ «Φεστιβάλ» θα κυκλοφορήσει στα ελληνικά και στα αγγλικά.

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: η ιστορία του underground περιοδικού «Ανοιχτή Πόλη»

Βιβλίο / «Ανοιχτή Πόλη»: Ένα από τα πιο επιδραστικά εναλλακτικά έντυπα της Ελλάδας

Οι δημιουργοί του Κώστας Μανδηλάς και Βλάσσης Ρασσιάς, καταγράφουν την πορεία του στο βιβλίο «Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: Η ιστορία του περιοδικού “Ανοιχτή Πόλη”».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει το διήγημα «Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ» της Πατρίσια Χάισμιθ

Lifo Videos / Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει ένα διήγημα της Πατρίσια Χάισμιθ

«Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ»: Μια ιστορία έρωτα, αγάπης, αφοσίωσης, ανταγωνισμού, μίσους και φόνου μεταξύ ενός ζευγαριού και ενός σιαμέζικου γάτου, ένα μυστηριώδες διήγημα της δημιουργού των πιο σαγηνευτικών αντιηρώων.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Οι μικρές αριστουργηματικές σειρές των εκδοτών

Βιβλίο / Οι μικρές αριστουργηματικές σειρές των εκδοτών

Ολοένα περισσότερο διευρύνεται η τάση έκδοσης κλασικών και σπάνιων κειμένων σε μικρό μέγεθος που τοποθετούνται δίπλα στο ταμείο και συνιστούν την προσπάθεια ενός εκδοτικού οίκου να φέρει σπουδαία έργα στο ευρύ αναγνωστικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Βιβλίο / I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Η θεωρητικός, εικαστικός, κριτικός, συγγραφέας και εκδότρια Κρις Κράους μπορεί να μην άλλαξε τα δεδομένα στον αγγλόφωνο κόσμο εκδίδοντας τα βιβλία των Γάλλων θεωρητικών αλλά προκάλεσε άπειρες συζητήσεις με το πρωτότυπο φεμινιστικό βιβλίο της.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Βιβλίο / Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Ένα τολμηρό καλλιτεχνικό project έγινε η αφορμή για να κάνει ο εικαστικός René Habermacher ένα ταξίδι στη θάλασσα με πλήρωμα έξι ναύτες κι έναν καπετάνιο, απαθανατίζοντας μια σουρεαλιστική εμπειρία που κατέληξε σε ναυάγιο. Το βιβλίο «The Pleasure Principle» καταγράφει αυτό το ταξίδι μέσα από φωτογραφίες του René, κείμενα και εικαστικά έργα, σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έκδοση.
M. HULOT
Νίκος Μάντης «Το χιόνι του καλοκαιριού»

Το πίσω ράφι / Για τις απουσίες που μας κάνουν αργούς στα αισθήματα

Καλοκαίρι στην Πελοπόννησο, στη σκιά της δεκαετίας του ’80: ένα πληγωμένο παιδί, μια μητέρα που επιστρέφει αλλαγμένη και μυστικά που βαραίνουν τη σιωπή των ενηλίκων - αυτά ξετυλίγει ο Νίκος Α. Μαντής στο πρώτο του μυθιστόρημα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Νέα βιβλία που περιμένουμε ως το τέλος του χρόνου, και κάποιες επανεκδόσεις

Fall Preview 2025 / 13 βιβλία που περιμένουμε ως το τέλος της χρονιάς

Ο πάντα επίκαιρος Καβάφης, νέα, σύγχρονα και παλιότερα ονόματα της λογοτεχνικής σκηνής και κάποιες ξεχωριστές επανεκδόσεις που δικαίως θα διεκδικήσουν χώρο στη βιβλιοθήκη όλων, βιβλιόφιλων και μη.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Εμανουέλ Καρέρ «Ένα ρωσικό μυθιστόρημα»

Το πίσω ράφι / Ένα επτασφράγιστο μυστικό που προκάλεσε αμηχανία και πάταγο

Προκλητικός, ωμός, συχνά σοκαριστικός, ο Εμανουέλ Καρέρ εξερευνά στο «Ένα ρωσικό μυθιστόρημα» το οικογενειακό του παρελθόν, φέρνοντας σε δύσκολη θέση ακόμα και τα πιο κοντινά του πρόσωπα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Ζυμώνοντας ψωμί και ταριχεύοντας έναν νεκρό στην αρχαία Αίγυπτο

Αναγνώσεις / Ζυμώνοντας ψωμί και ταριχεύοντας έναν νεκρό στην αρχαία Αίγυπτο

Πώς ήταν η ζωή στην αρχαία Αίγυπτο; Ένας Αμερικανός αρχαιολόγος περιγράφει το 24ωρο των ανθρώπων κάθε ιδιότητας και κοινωνικής τάξης στις Θήβες της αρχαίας Αιγύπτου μέσα από ιστορίες που θα μπορούσαν να είναι αληθινές.
THE LIFO TEAM