Ναι!

Ναι! Facebook Twitter
0

To Ναι ήταν το τέταρτο στη σειρά μυθιστόρημα της Μαργαρίτας Καραπάνου: η ηρωίδα του βιβλίου, μια διάσημη συγγραφέας, πάσχει από μανιοκατάθλιψη και κλεισμένη στο σπίτι της υποδέχεται κόσμο. Κάποιοι μίλησαν για ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο - ήταν εμφανείς, εξάλλου, οι ομοιότητες με τη ζωή της ίδιας της Καραπάνου. «Η Λώρα δεν είμαι εγώ. Δεν θέλω να νομίσουν οι αναγνώστες ότι η συγγραφέας και η ηρωίδα έχουν μια ταύτιση», δήλωσε, παρ' όλα αυτά, η συγγραφέας σε μια συνέντευξή της το 2000. Με αφορμή το κείμενο δυο νέες ηθοποιοί, η Αγγελική Καρυστινού και η Ιωάννα Κανελλοπούλου, έστησαν μια παράσταση-περφόρμανς που ξεκινά αύριο (18/3) στο νεοκλασικό του Ελculture, στην οδό Μιλτιάδου.

Γιατί διαλέξατε να βασιστείτε στο «Ναι» της Μαργαρίτας Καραπάνου;

Α.Κ.: Καταρχάς, αυτή ήταν μια δική μου επιθυμία, που εν συνεχεία μοιράστηκα με την Ιωάννα. Διάλεξα το Ναι για δύο λόγους: πρώτον, γιατί είναι ένα βιβλίο που ενώ πραγματεύεται ένα πολύ σκοτεινό θέμα, συνεχώς έχει στραμμένο το βλέμμα του στην κατάφαση, στην ομορφιά της ζωής. Δηλαδή, στην πραγματικότητα η ηρωίδα του βιβλίου, η Λώρα, πάντα προσπαθεί να πει ένα μεγάλο «ναι» και αυτό νομίζω ότι είναι το σημείο σύνδεσής μας με αυτό το πρόσωπο, γιατί όλοι, είτε έχουμε είτε δεν έχουμε «αρρώστιες» και «σκοτάδια», αυτό προσπαθούμε. Αυτή η κατάφαση είναι μάλλον μια φυσική μας ροπή, έστω κι αν συνεχώς παρεμποδίζεται από έξωθεν παράγοντες. Ο δεύτερος λόγος που διάλεξα το Ναι είναι πολύ πιο εμφανώς προσωπικός. Δηλαδή, ένας άνθρωπος που αγαπούσα πολύ είχε και μανιοκατάθλιψη και την ίδια επιθυμία για το «ναι»...

Πώς έγινε η πρώτη σας επαφή με το βιβλίο της Καραπάνου; Ποια διαδικασία ακολουθήσατε προκειμένου να το μετατρέψετε σε παράσταση;

Ι.Κ.: Στην αρχή η Αγγελική έφερε μια πρώτη διασκευή πάνω στο κείμενο με ένα συγκεκριμένο σενάριο. Πάνω σε αυτό δουλέψαμε με αυτοσχεδιασμούς και το εξελίξαμε. Κάποια κομμάτια είναι διασκευή από το βιβλίο, κάποια είναι κείμενα της Αγγελικής που γράφτηκαν με αφορμή συγκεκριμένα κομμάτια του βιβλίου και κάποια προέκυψαν μέσα από την πρόβα.

«Έτσι πρέπει να εκλάβουμε το "ναι" του τίτλου ως ειδικό "ναι", αυτό που προκύπτει ύστερα από πάλη. Η κατάφαση έρχεται για να μας δικαιώσει», έλεγε η Καραπάνου για το βιβλίο της σε μια συνέντευξη. Συνάδει αυτή η δήλωση με το πνεύμα της παράστασης;

Α.Κ.: Αυτό τουλάχιστον θέλουμε να πετύχουμε. Μια πορεία κατάφασης. Πώς ένας άνθρωπος φτάνει σε αυτή την αιφνίδια, μάλλον, απόφαση να προσπεράσει τη δυσκολία, το βάσανό του, και να πει «ναι». Δεν ξέρω κατά πόσο το «ναι» μάς δικαιώνει, αλλά σίγουρα είναι μια επιλογή που μας απελευθερώνει. Η ζωή μάλλον είναι πολύ σύντομη και δεν έχει και πολλά περιθώρια για να λες «όχι».

Στο Δελτίο Τύπου αναφέρεστε σε επισκέπτες-θεατές. Τι ακριβώς εννοείτε; Θα συμμετέχει το κοινό στην παράσταση με κάποιον τρόπο;

Ι.Κ.: Συμμετέχει ακριβώς ως θεατής και επισκέπτης. Δηλαδή, η Λώρα υποτίθεται ότι καλεί κόσμο στο σπίτι της για να τους εκθέσει την ιστορία της και αυτό το ορίζει από την αρχή της παράστασης. Από εκεί και πέρα, αναπόφευκτα τούς απευθύνεται ξεκάθαρα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τους ζητάει να δράσουν. Η παράσταση δεν είναι αυτό που λέμε interactive, ζητάει όμως το βλέμμα τους, ζητάει τη συμμετοχή τους σε αυτή την προσωπική της διαδρομή.

Οι δυο σας έχετε μοιραστεί κατά κάποιον τρόπο τις δουλειές, ενώ πρωταγωνιστείτε και στο έργο. Πώς ήταν η συνεργασία σας; Ποιο κομμάτι ανέλαβε η μία και ποιο η άλλη;

Ι.Κ.: Γνωριζόμαστε από τη σχολή, ήμασταν συμμαθήτριες, έχουμε παίξει και στο παρελθόν μαζί και τώρα κάνω και την εικονογράφηση για ένα παιδικό βιβλίο που έγραψε η Αγγελική και θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Μετράμε αρκετά χρόνια φιλίας. Οπότε, γνωριζόμαστε καλά, έχουμε κοινούς κώδικες.

Α.Κ.: Δεν έχουμε μοιραστεί τις δουλειές, τις κάνουμε μαζί, ακόμα και τα διαδικαστικά που έχει μια παράσταση. Μαζί δουλέψαμε τη διασκευή και το στήσιμο του έργου. Την Ιωάννα την εκτιμώ πολύ και ως ηθοποιό και ως άνθρωπο και γι' αυτό ήθελα να παίξει στην παράσταση. Πάντα, σε κάθε έργο υπάρχουν δυσκολίες, αλλά καταλαβαίνουμε η μία την άλλη και καταφέρνουμε να ξεπερνάμε τα προβλήματα και νομίζω αυτό είναι το πιο σημαντικό κομμάτι σε μια συνεργασία.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Γιάννης Μπέζος

Οι Αθηναίοι / Γιάννης Μπέζος: «Ίσως είμαι λίγο παλιομοδίτης»

Δεν έκανε ποτέ διαχωρισμούς ανάμεσα στο εμπορικό και το ποιοτικό. Πιστεύει πως κάνει μια παράξενη και αιρετική δουλειά: να πείσει τον θεατή να ξεχάσει πως είναι ο Μπέζος που πάρκαρε το αυτοκίνητό του έξω από το θέατρο - και να τον ταξιδέψει σε έναν άλλο κόσμο. Είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τhis that keeps on – a personal archaeology –

Θέατρο / H ανασκαφή του Δημήτρη Παπαϊωάννου σε μια γη που έχει το σχήμα της καρδιάς

Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου δημιούργησε ένα νέο πρότζεκτ κατόπιν ανάθεσης του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης για τα σαράντα χρόνια από την ίδρυσή του, που το κοινό θα έχει την ευκαιρία να δει σε μια και μοναδική παράσταση στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μεγάλες παραγωγές, γυναίκες στη σκηνοθεσία - Η θεατρική σεζόν ανοίγει δυναμικά

Θέατρο / Μεγάλες παραγωγές, γυναίκες στη σκηνοθεσία - Η θεατρική σεζόν ανοίγει δυναμικά

Διεθνείς σκηνοθέτες και σχήματα, δυνατά καστ, κλασικά και σύγχρονα έργα Ελλήνων και ξένων συγγραφέων: Το φθινοπωρινό ρεπερτόριο των αθηναϊκών σκηνών το λες και φιλόδοξο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βέντερς, Σουίντον, Ροντρίγκες, Λάνθιμος και Αγγελάκας: Αυτό είναι το φετινό πρόγραμμα της Στέγης

Θέατρο / Σουίντον, Λάνθιμος, Βέντερς, Ροντρίγκες και Αγγελάκας: Το φετινό πρόγραμμα της Στέγης

Η Στέγη γιορτάζει τα 15 χρόνια της με ένα πρόγραμμα άκρως οικογενειακό, δημιουργικό και, όπως πάντα, με πολλές εκπλήξεις και απρόσμενες συναντήσεις δημιουργών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όταν ο Χίτλερ (σχεδόν) συνάντησε τον Φρόιντ

Θέατρο / Όταν ο Χίτλερ (σχεδόν) συνάντησε τον Φρόιντ

Τέσσερις φορές βρέθηκαν στο ίδιο μέρος ο Χίτλερ και ο Φρόιντ. Τι θα γινόταν αν είχαν συναντηθεί; Αυτό επιχειρεί να διανοηθεί το θεατρικό έργο «Ο δρ Φρόιντ θα σας δει τώρα, κυρία Χίτλερ» που ανεβαίνει αυτές τις μέρες στο Λονδίνο.
THE LIFO TEAM
Ελένη Ερήμου: «Οι άνθρωποι δεν ντρέπονται για τίποτα πια»

Θέατρο / Ελένη Ερήμου: «Οι άνθρωποι δεν ντρέπονται για τίποτα πια»

Παραμένει μέχρι σήμερα μία από τις ομορφότερες γυναίκες που πέρασαν από το ελληνικό θέατρο και το σινεμά. Από νωρίς επέλεξε να ζει και έξω από το θεατρικό συνάφι. «Δεν μπορώ να ξυπνάω κάθε πρωί και να αναρωτιέμαι τι θα παίξω ή που θα παίξω» δηλώνει ενώ θεωρεί τη μοναχικότητα πηγή δημιουργικότητας. Η Ελένη Ερήμου αφηγείται τη ζωή της στη LifO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Αλεξάνδρα Λαδικού: «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Πέρασα και ωραία και καλά»

Οι Αθηναίοι / Αλεξάνδρα Λαδικού: «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Πέρασα και ωραία και καλά»

Ξεκίνησε από τα καλλιστεία, για μία ψήφο δεν στέφθηκε Μις Κόσμος, έπαιξε δίπλα στον Κουν, υπήρξε μούσα του Τάκη Κανελλόπουλου, αλλά κυρίως του Ανδρέα Βουτσινά. Στα 92 της ακόμα οδηγεί και παρακολουθεί θέατρο, ελπίζοντας πάντα να βρει καλά στοιχεία, ακόμα και σε κακές παραστάσεις.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μπομπ Γουίλσον

Απώλειες / Μπομπ Γουίλσον (1941-2025): Το προκλητικό του σύμπαν ήταν ένα και μοναδικό

Μεγάλωσε σε μια κοινότητα όπου το θέατρο θεωρούνταν ανήθικο. Κι όμως, με το ριζοσπαστικό του έργο σφράγισε τη σύγχρονη τέχνη του 20ού αιώνα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποκλίθηκε πολλές φορές στο αθηναϊκό κοινό – και εκείνο, κάθε φορά, του ανταπέδιδε την τιμή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Θέατρο / H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Ο «Οιδίποδας» του Γιάννη Χουβαρδά συνενώνει τον «Τύραννο» και τον «Επί Κολωνώ» σε μια παράσταση, παίρνοντας τη μορφή μιας πυρετώδους ανασκαφής στο πεδίο του ασυνείδητου - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ