Jérôme Bel: Τεμπέληδες δημοσιογράφοι όσοι με αποκαλούν κακό παιδί του χορού

Jérôme Bel: Τεμπέληδες δημοσιογράφοι όσοι με αποκαλούν κακό παιδί του χορού Facebook Twitter
Ο Jérôme Bel καταφέρνει να συγκινεί, να εκνευρίζει, να προβληματίζει, σίγουρα, πάντως, μόνο απαρατήρητος δεν περνά ούτε από τους θεατές, ούτε από τους κριτικούς της Τέχνης του.
0

Από το προκλητικό, σχεδόν αυθάδες Nom donné par l'auteur, με το οποίο εισέβαλε στο παγκόσμιο προσκήνιο της Τέχνης του χορού το 1994, μέχρι το Gala που φέτος θα παρακολουθήσουμε στη Στέγη ο Jérôme Bel δεν σταματά να εκπλήσσει, το κοινό που τον ακολουθεί ακόμη κι όταν διαφωνεί με τον εκρηκτικό, ιδιόρρυθμο χαρακτήρα του ή με τον τρόπο που επιλέγει για να μεταδώσει τα μηνύματα του. Και η αλήθεια είναι ότι ο Bel, με τα πάντα ευρηματικά, σχεδόν πάντοτε προβοκατόρικα χορευτικά project του -που τον μύθο τους συντηρούν και μέσω των εμπρηστικών, συνήθως απόλυτων και λακωνικών δηλώσεων του- καταφέρνει να συγκινεί, να εκνευρίζει, να προβληματίζει, σίγουρα, πάντως, μόνο απαρατήρητος δεν περνά ούτε από τους θεατές, ούτε από τους κριτικούς της Τέχνης του. 

Κι αν με το Nom donné par l'auteur -στο οποίο ένα χορευτικό δίδυμο το μόνο που είχε να κάνει ήταν να τακτοποιεί μακαρίως διάφορα αντικείμενα- είχε εκνευρίσει με μια σαφή αναφορά του πάνω στον... αχρείαστο δημιουργό (της όποιας Τέχνης), αν με το The Show Must Go On χάρισε δυνατές συγκινήσεις, ανεβάζοντας στο stage ανθρώπους με κινητικά και διανοητικά προβλήματα, με το Gala βγάζει γλώσσα για το σε ποιους ανήκει -τελικά- ο χορός. 

Σε ποιους επιτρέπεται να χορέψουν; Στους επαγγελματίες ή σε όλους; Μπορούν να συνυπάρξουν πάνω στη σκηνή; Τι σώμα και τι ικανότητες πρέπει να διαθέτουν; Ή μήπως πρόκειται για μια Τέχνη, ιδιοσυγκρασιακή, ορμητική σαν κύμα, απαλλαγμένη από στερεότυπα και κανόνες έκφρασης, φτιαγμένη ακριβώς από το διαφορετικό, το ακατέργαστο, το πηγαίο; Και πάλι -μέσω του Gala- o ευφυής Bel "παντρεύει" χορευτικά ανθρώπους -κατά κυριολεξία- της διπλανής πόρτας με επαγγελματίες χορευτές, για να δηλώσει ότι ο χορός είναι για όλους, με τόσο ευθύ και συνάμα ποιητικό τρόπο, που είναι να απορεί κανείς γιατί τα media του προσάπτουν τον πολυχρησιμοποιημένο τίτλο του "κακού παιδιού". Για τη νέα του δουλειά, που έρχεται με ορμή στη Στέγη στις 9 και 10 Ιανουαρίου ο φιλόσοφος της χορογραφίας μιλά στο Lifo.gr, ενώ έχει την ιδανική απάντηση για τους χαρακτηρισμούς που κατά καιρούς του έχουν προσάψει.

Jérôme Bel: Τεμπέληδες δημοσιογράφοι όσοι με αποκαλούν κακό παιδί του χορού Facebook Twitter
O Jérôme Bel

Πιστεύω ότι ο χορός μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να εκφραστούν, ακόμη κι αν ο τρόπος τους δεν είναι αυτός ενός κορυφαίου χορευτή. Για 'μένα πάντα το σημαντικότερο θα είναι το μήνυμα, όχι το μέσο.

— Σας αποκαλούν «κακό παιδί» της χορογραφίας και προβοκάτορα. Πώς το εισπράττετε εσείς αυτό; Θεωρείτε ότι κάνει κακό στην τέχνη σας και σε όσα πραγματικά θέλετε να επικοινωνήσετε μέσα από τη δουλειά σας;

Αυτοί που με αποκαλούν έτσι είναι απλώς τεμπέληδες δημοσιογράφοι! Όλο αυτό είναι για το θεαθήναι και φυσικά δεν με απασχολεί. Απλώς, πάντα ελπίζω οι θεατές να είναι πιο έξυπνοι από τους δημοσιογράφους, κάτι που δεν είναι και πάρα πολύ δύσκολο. 

— Ποια ήταν η αφορμή για τη γέννηση του Gala; 

Ένα σεμινάριο με ερασιτέχνες στο φτωχότερο προάστιο των Παρισίων, το Seine Saint-Denis. Αναζητούσαμε μια θεατρική φόρμα, προσβάσιμη σε ανθρώπους χωρίς χορευτική παιδεία, απ' όπου και θα προέκυπτε ένα πολυποίκιλο κινητικό υλικό. Στόχος μας ήταν η κατάθεση των ανθρώπων αυτών να είναι όσο το δυνατόν πιο αυθεντική και ανεπηρέαστη από προϋπάρχοντες κανόνες.  

Jérôme Bel: Τεμπέληδες δημοσιογράφοι όσοι με αποκαλούν κακό παιδί του χορού Facebook Twitter
Mε το Gala βγάζει γλώσσα για το σε ποιους ανήκει -τελικά- ο χορός.

— Πώς επιλέξατε τους χορευτές που θα δούμε επί σκηνής; Ποιο ήταν το προσόν που αδιαπραγμάτευτα επιθυμούσατε να έχουν; 

Κατά βάση, έχουμε ένα πρωτόκολλο, μία συγκεκριμένη διαδικασία, μέσω της οποίας εντοπίζουμε τους ανθρώπους που θέλουμε, ωστόσο, το βασικό ζητούμενο είναι να πρόκειται για όσο το δυνατόν πιο διαφορετικά, πιο ετερόκλιτα μεταξύ τους άτομα. Μόλις αναγνωρίσουμε αυτό το διαφορετικό, τους προσκαλούμε να λάβουν μέρος στην performance. 

— Πόση ελευθερία και αυτοσχεδιασμό χωρά το Gala, δεδομένου ότι για χρόνια θεωρούσατε καταστροφικό τον αυτοσχεδιασμό στον χορό; 

Ας πούμε ότι άλλαξα γνώμη. Υπάρχει λίγος αυτοσχεδιασμός σ' αυτή τη νέα παραγωγή, αλλά νομίζω ότι εδώ έχει ειρωνική χροιά ή για να το πούμε αλλιώς, είναι δοσμένος από άλλη ιστορική άποψη. 

— Είναι το Gala μια απενεχοποίηση του χορού για όλους; Είναι κάτι που ασπάζεστε εσείς προσωπικά: το ότι μπορούν να χορέψουν όλοι κι ας μην είναι το θέαμα που προκύπτει το αναμενόμενο;

Πιστεύω ότι ο χορός μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να εκφραστούν, ακόμη κι αν ο τρόπος τους δεν είναι αυτός ενός κορυφαίου χορευτή, κάποιου που να διαθέτει βιρτουζιτέ στις κινήσεις του. Για 'μένα πάντα το σημαντικότερο θα είναι το μήνυμα, όχι το μέσο. 

— Το ότι χρησιμοποιείτε διαφορετικούς σωματότυπους και ηλικίες είναι ένα ακόμη μανιφέστο κόντρα στις αυστηρές απαιτήσεις που ο χορός έχει από τους επαγγελματίες του; 

Ναι! Ο επαγγελματικός χορός είναι τόσο απίστευτα στιλιζαρισμένος και γεμάτος στάνταρντς! Κατά τα λοιπά, κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε. 

  

— Κατά το παρελθόν έχετε αποκαλύψει ότι προτιμάτε να οργανώνετε τις πρόβες από απόσταση; Πώς γίνεται αυτό;

Δημιουργώ projects που δεν απαιτούν την αυτοπρόσωπη παρουσία μου. Το Skype, το e-mail βοηθούν πολύ σε όλο αυτό. Α, και δεν σκοτίζομαι για την τελειότητα. 

Jérôme Bel: Τεμπέληδες δημοσιογράφοι όσοι με αποκαλούν κακό παιδί του χορού Facebook Twitter
To The Show Must Go On χάρισε δυνατές συγκινήσεις, ανεβάζοντας στο stage ανθρώπους με κινητικά και διανοητικά προβλήματα. Φωτο: Μichael Bause

Info:

Jérôme Bel - Gala

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

9/10 Ιανουαρίου 2017, Κεντρική Σκηνή, 20.30 

www.sgt.gr


Συντελεστές
Σύλληψη: Jérôme Bel
Βοηθός: Maxime Kurvers
Βοηθοί στην περιοδεία: Maxime Kurvers, Dina Ed Dik
Κοστούμια: οι χορευτές
Καλλιτεχνικός σύμβουλος & εταιρική ανάπτυξη: Rebecca Lee
Διεύθυνση παραγωγής: Sandro Grando
Τεχνική υποστήριξη: Gilles Gentner

Από και με τους: Ελεάννα Ανδρεούδη, Ζοέλ Ανοσίκε, Φελίσια Ανοσίκε, Χρήστος Γιούσεφ, Τάσος Δαρούσος, Αλεξία Καδόγλου, Σοφία Καλατζοπούλου, Ηλίας Καρατζογιάννης, Κάντυ Καρρά, Κογιέ, Νάντια Κοντογεώργη, Άννα Κουρουπού, Μαργαρίτα Κώστογλου, Μάξιμος Μουμούρης, Αριστέα Παναγιωτακοπούλου, Κατριάννα Παντέλη, Σταυρούλα Σαμαρά, Ηλίας Χατζηγεωργίου, Ανδρέας Χότζα, Μαρία Χρυσανθακοπούλου

Υπεύθυνη casting: Γιαλένα Κλειδαρά

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Θέατρο / Δημήτρης Γκοτσόπουλος: «Ήμουν ένα αγρίμι που είχε κατέβει από τα βουνά»

Ο ταλαντούχος ηθοποιός φέτος ερμηνεύει τον Νεοπτόλεμο στον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή. Πώς κατάφερε από ένα αγροτικό περιβάλλον να πρωταγωνιστήσει σε μεγάλες τηλεοπτικές επιτυχίες και γιατί πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι στην Πολύαιγο, διαβάζοντας «Βάκχες»;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Θέατρο / Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Ο κορυφαίος Έλληνας σκηνοθέτης διασκευάζει φέτος τις τραγωδίες του Οιδίποδα σε ένα ενιαίο έργο και μιλά στη LiFO, για το πώς η μοίρα είναι μια παρεξηγημένη έννοια, ενώ σχολιάζει το αφήγημα περί «καθαρότητας» της Επιδαύρου, καθώς και τις ακραίες αντιδράσεις που έχει δεχθεί από το κοινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΓΙΑ 28 ΜΑΙΟΥ Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Θέατρο / Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Σαν σήμερα, το 1943, γεννήθηκε η Ελληνίδα σοπράνο που διέπρεψε για μια ολόκληρη δεκαετία στην Ευρώπη και την Αμερική, αλλά κάηκε εξαιτίας μιας σειράς ιδιαίτερα απαιτητικών ρόλων, τους οποίους ερμήνευσε πολύ νωρίς. Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, ένας από τους λίγους στην Ελλάδα που γνωρίζουν σε βάθος την πορεία της, περιγράφει την άνοδο και την πτώση της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Θέατρο / Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Από τους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας μέχρι τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, η ζωή του βραβευμένου ηθοποιού, τραγουδιστή και σεναριογράφου είναι μια διαρκής προσπάθεια συμφιλίωσης με την απώλεια. Η παράσταση «Μια άλλη Θήβα» τον καθόρισε, ενώ ο ρόλος του στο «Brokeback Mountain» τού έσβησε κάθε ομοφοβικό κατάλοιπο. Δηλώνει πως αυτό που τον ενοχλεί βαθιά είναι η αδράνεια απέναντι σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μιχαήλ Μαρμαρινός: Το έπος μάς έμαθε να αναπνέουμε ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Θέατρο / Μιχαήλ Μαρμαρινός: «Από μια κοινωνία της αιδούς, γίναμε μια κοινωνία της ξεδιαντροπιάς»

Με τη νέα του παράσταση, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός επιστρέφει στην Οδύσσεια και στον Όμηρο και διερευνά την έννοια της φιλοξενίας. Αναλογίζεται το «απύθμενο θράσος» της εποχής μας, εξηγεί τη στενή σχέση του έπους με το βίωμα και το θαύμα που χάσαμε και παραμένει σχεδόν σιωπηλός για τη νέα του θέση ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κυνηγώντας τον χαμένο χρόνο σε ένα έργο για την εξουσία

Θέατρο / «Δελφίνοι ή Καζιμίρ και Φιλιντόρ»: Ένα έργο για τη μόνιμη ήττα μας από τον χρόνο

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί και γράφει ένα έργο-παιχνίδι, εξετάζοντας τις σχέσεις εξουσίας, τον δημιουργικό αντίλογο και τη μάταιη προσπάθεια να ασκήσουμε έλεγχο στη ζωή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΧΛΟΗ ΟΜΠΟΛΕΝΣΚΙ: Σκηνογράφος-ενδυματολόγος του θεάτρου και της όπερας

Οι Αθηναίοι / Χλόη Ομπολένσκι: «Τι είναι ένα θεατρικό έργο; Οι δυνατότητες που δίνει στους ηθοποιούς»

Ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθός της Λίλα ντε Νόμπιλι, υπήρξε φίλη του Γιάννη Τσαρούχη, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και τον Λευτέρη Βογιατζή, δούλεψε με τον Φράνκο Τζεφιρέλι και, για περισσότερο από 20 χρόνια, με τον Πίτερ Μπρουκ. Η διεθνούς φήμης σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια στην «Τουραντότ» του Πουτσίνι και αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Φάουστ» του Άρη Μπινιάρη, ένα μιούζικαλ από την Κόλαση

Θέατρο / Φάουστ: Ένα μιούζικαλ από την κόλαση

«Ζήσε! Μας λέει ο θάνατος, ζήσε!», είναι το ρεφρέν του τραγουδιού που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, εν μέσω ομαδικών βακχικών περιπτύξεων – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Φάουστ» του Γκαίτε σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Θέατρο / Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Η μεγάλη προσωπικότητα του ευρωπαϊκού θεάτρου Αριάν Μνουσκίν επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με το Θέατρο του Ήλιου για να μιλήσουν για τα τέρατα της Ιστορίας που παραμονεύουν πάντα και απειλούν τον ελεύθερο κόσμο. Με αφορμή την παράσταση που αποθεώνει τη σημασία του λαϊκού θεάτρου στην εποχή μας μοιραζόμαστε την ιστορία της ζωής και της τέχνης της, έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες, που υπηρετούν με πάθος την πρωτοπορία, την εγγύτητα που δημιουργεί η τέχνη και τη μεγαλειώδη ουτοπία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Νίκος Χατζόπουλος

Νίκος Χατζόπουλος / «Αν σκέφτεσαι μόνο το ταμείο, κάποια στιγμή το ταμείο θα πάψει να σκέφτεται εσένα»

Ο Νίκος Χατζόπουλος έχει διανύσει μια μακρά πορεία ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής και δάσκαλος υποκριτικής. Μιλά στη LIFO για το πόσο έχει αλλάξει το θεατρικό τοπίο σήμερα, για τα πρόσφατα περιστατικά λογοκρισίας στην τέχνη, καθώς και για τις προσεχείς συνεργασίες του με τον Γιάννη Χουβαρδά και τον Ακύλλα Καραζήση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Χορός / Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Maguy Marin, Χρήστος Παπαδόπουλος, Damien Jalet, Omar Rajeh και άλλα εμβληματικά ονόματα του χορού πρωταγωνιστούν στις 20 παραστάσεις του φετινού προγράμματος του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που θα πραγματοποιηθεί από τις 18-27 Ιουλίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Μια άλλη Θήβα»: Η πιο αθόρυβη επιτυχία της θεατρικής Αθήνας

The Review / «Μια άλλη Θήβα»: Η παράσταση-φαινόμενο που ξεπέρασε τους 100.000 θεατές

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την θεατρική παράσταση στο Θεάτρο του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, που διανύει πλέον την τρίτη της σεζόν σε γεμάτες αίθουσες. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας της; Το ίδιο το έργο ή οι δύο πρωταγωνιστές, ο Θάνος Λέκκας και ο Δημήτρης Καπουράνης, που καθήλωσαν το κοινό;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Θέατρο / «Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Η Μαρία Πρωτόπαππα σκηνοθετεί την «Ανδρομάχη» στην Επίδαυρο, με άντρες ηθοποιούς στους γυναικείους ρόλους, εξερευνώντας τις πολιτικές και ηθικές διαστάσεις του έργου του Ευριπίδη. Η δημοκρατία, η ελευθερία, η ηθική και η ευθύνη ηγετών και πολιτών έρχονται σε πρώτο πλάνο σε μια πολιτική και κοινωνική τραγωδία με πολυδιάστατη δομή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Χρυσή Εποχή»

Αποστολή στο Νόβι Σαντ / Κωνσταντίνος Ρήγος: «Ήθελα ένα υπέροχο πάρτι όπου όλοι είναι ευτυχισμένοι»

Στη νέα παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου «Χρυσή Εποχή», μια συμπαραγωγή της ΕΛΣ με το Φεστιβάλ Χορού Βελιγραδίου, εικόνες από μια καριέρα 35 ετών μεταμορφώνονται ‒μεταδίδοντας τον ηλεκτρισμό και την ενέργειά τους‒ σε ένα ολόχρυσο ξέφρενο πάρτι.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Απόπειρες για τη ζωή της: Ψάχνοντας την αλήθεια για τις υπέροχες, βασανισμένες γυναίκες και τις τραγικές εμπειρίες τους

Θέατρο / Η βάρβαρη εποχή που ζούμε σε μια παράσταση

Ο Μάρτιν Κριμπ στο «Απόπειρες για της ζωή της» που ανεβαίνει στο Θέατρο Θησείον σκιαγραφεί έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο πόλεμος, ο θάνατος, η καταπίεση, η τρομοκρατία, η φτώχεια, ο φασισμός, αλλά και ο έρωτας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ