Γιώργος Ιωάννου από τους Bijoux de Kant

Γιώργος Ιωάννου από τους Bijoux de Kant Facebook Twitter
0

Βασισμένη στο έργο του Θεσσαλονικιού συγγραφέα και ποιητή Γιώργου Ιωάννου είναι η νέα παράσταση της ομάδας Bizoux de Kant με τον παράξενο τίτλο "Είσαι σκοπός και γύρω σου χορεύουν τσοπανόσκυλα". Ο εικαστικός και σκηνοθέτης Γιάννης Σκουρλέτης, εξηγεί:

 

Από πού είναι ο τίτλος της παράστασης ;

Από το ποίημα Στρατόπεδο Παύλου Μελά της συλλογής του Γιώργου Ιωάννου Τα χίλια δένδρα. Εμένα βέβαια με ενδιέφερε περισσότερο  ο τίτλος παρά το ίδιο το ποίημα ως ποίημα. Στο τέλος της παράστασης ακούγεται ως ομώνυμο τραγούδι. Αν και πάλι έχω κάνει μια μείξη, όπως σε όλη την παράσταση.

 

 

Είναι ενδιαφέρον ότι επέλεξες τον Ιωάννου, έναν λογοτέχνη που ανήκει στην μυθολογία της Θεσσαλονίκης

Γιατί ο Ιωάννου είναι πολύ σημαντικός! Είναι αυτός που φέρνει στα ελληνικά γράμματα τον αστικό μοντερνισμό. Δηλαδή, αυτός που φτιάχνει μια ηθογραφία αλλά ειδωμένη μέσα από ένα προσωπικό βίωμα. Αυτό το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον. Ότι θα σου μιλάει για τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης, για την ιστορία, αλλά το περνάει μέσα από το δικό του κόσμο. Αυτό είναι πολύ ιδιαίτερο και παρόλο που δεν είμαι από τη Θεσσαλονίκη, τον διάβαζα από πολύ μικρός. Μου θύμιζε πολύ «Ελλάδα», και τώρα που τίθεται το θέμα τι είναι η ελληνική ταυτότητα προσπαθώ κι εγώ μέσα από αυτόν, να  ανιχνεύσω αυτήν τη μνήμη. Όπως λέει και ο ίδιος ο Ιωάννου, αν δεν υπάρχει μνήμη δεν υπάρχει και γλώσσα. Αυτή η απώλεια είναι που με ενδιαφέρει. Γι’ αυτό φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Εξαιτίας της απώλειας της γλώσσας, δηλαδή της απώλεια της μνήμης. Εγώ μετά τα ρομαντικά κείμενα του 19ου αιώνα που ασχολήθηκα στο θέατρο, αλλά και με τους Έλληνες, με ενδιαφέρει να ανιχνεύσω την ταυτότητα μου. Να βρω την προσωπική μου λάσπη. Γι’ αυτό δεν βάζω λούστρο στην παράσταση μου αυτή, την θέλω άκομψη, άγρια, άτεχνη ίσως.  Όπως  ήταν και η  ζωή του Ιωάννου. Είχε μπει σε τέτοιο βαθμό η βία στη ζωή του, που τον διαμόρφωσε κι εντέλει τον διέλυσε.

 

 

Σε ποιό του έργο βασίζεται η παράσταση;

Είναι μια σύνθεση κειμένων αλλά και σκόρπιες φράσεις, από τη Σαρκοφάγο, την  Καταπακτή, το Δικό μας αίμα, από το Για ένα φιλότιμο, από ποιήματα, αποσπάσματα από  μεταφράσεις της Παλατινής Ανθολογίας αλλά κυρίως βασίζεται στο μοναδικό του ανέκδοτο και άπαιχτο θεατρικό μονόλογο Η μεγάλη Άρκτος. Εκεί δείχνει τη ζωή ενός μοναχικού ανθρώπου που περιμένει τη ξαφνική επίσκεψη της μητέρας του και προσπαθεί να συμμαζέψει πράγματα που θα τον εκθέσουν. Μαζεύει φωτογραφίες πεθαμένων γιατί λέει «συγχύζεται» η μητέρα του αλλά και προφυλακτικά, καθώς είναι ένας άνθρωπος που είναι ήδη στην παρενδυσία. Μιλάει για τη ζωή του, πως βιάστηκε από τον πατριό του, πως βρέθηκε εδώ που βρέθηκε.  Η «μεγάλη άρκτος» είναι η μάνα, αυτό το δίπολο που υπάρχει πάντα στον Ιωάννου, αλλά και σε όλους μας. Η μάνα είναι η επίσκεψη της βίας και της εξωτερικής πραγματικότητας, αλλά παράλληλα είναι αυτό που ζητάει σαν αποκούμπι, μια αγκαλιά.

 

 

Πως εντάσσεται ο μονόλογος στο όλο έργο ;

Αυτό είναι το στοίχημα της παράστασης. Τον μονόλογο τον φέρνει ο Στράτος Τζώρτζογλου, και ο Ιούλιος Τζιάτας και η Λένα Δροσάκη σε ένα παράλληλο ταμπλό βιβάν, τα κομμάτια της μνήμης. Μέσα σε ένα κοτέτσι στο οποίο ζουν, το οποίο προέκυψε από μια πληροφορία που είχα από τον ποιητή Κοντό,  ότι ο Ιωάννου είχε κατοικίδιο μια κότα που είχε βρει στην οδό Αθηνάς. Την είχε ονομάσει Καίτη και είχε γράψει και μια ωδή γι’ αυτήν. Την ερωτεύτηκε παράφορα, έγινε η φιλενάδα του, ο εξομολόγος του. Παράλληλα χρησιμοποιώ υλικό από ένα διήγημα από τη Σαρκοφάγο, την Μεγαλοκόρη -με κάποιες παρεμβάσεις που έγιναν- όπου μια μάνα που ζούσε μέσα σε ένα κοτέτσι το οποίο της είχαν παραχωρήσει και όπου πέθανε και την έβγαλαν σέρνοντας την και την ξάπλωσαν κάτω από τη βερικοκιά της αυλής, άνοιξη του ’42 μες στον πόλεμο. Οπότε το κοτέτσι είναι και ένα ψυχικό τοπίο. Αυτό  που εντέλει με ενδιαφέρει πάρα πολύ, είναι να συναντήσω την προσωπική μου μνήμη. Να συναντήσω την ξεχασμένη Ελλάδα. Να βρω πως μπορεί μια ελληνική αισθητική να αποκτήσει έναν φορμαλισμό σύγχρονο.

 

Εντάσσεις και την Ομόνοια;

Υπήρξε πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής του Ιωάννου καθώς από το ’70 και μετά ζει στην Αθήνα. Εμένα με ενδιαφέρει το «καμένο» κομμάτι του. Η συνεχής έκπτωση όταν μπαίνει η βία στη ζωή του, η πραγματικότητα, και τον χαλάει. Όσο πιο πίσω πηγαίνεις, στην περίοδο της  Θεσσαλονίκη, είναι και καλύτερος λογοτέχνης. Όταν ακόμα ο έρωτας  υπονοείται.

συνέντευξη: Χρήστος Παρίδης

φωτογραφίες: Πάνος Μιχαήλ

 

 

 

 

BIJOUX DE KANT

ΕΙΣΑΙ ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΓΥΡΩ ΣΟΥ ΧΟΡΕΥΟΥΝ ΤΣΟΠΑΝΟΣΚΥΛΑ

Μια παράσταση βασισμένη στο έργο του Γιώργου Ιωάννου

σκηνοθεσία: Γιάννης Σκουρλέτης

μουσική: Κώστας Δαλακούρας

παίζουν: Στράτος Τζώρτζογλου, Ιούλιος Τζιάτας, Λένα Δροσάκη

Από 26 & 27 Δεκεμβρίου και από 3 Ιανουαρίου έως 17 Φεβρουαρίου 2013 κάθε Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 21:30

ΙΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ Πειραιώς 206, Ταύρος  

 

Θέατρο
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ