«Εξορκιστής»: «Η θεατρική του μεταφορά είναι τόσο τρομακτική, όσο μια μουσκεμένη κάλτσα»

«Εξορκιστής»: «Η θεατρική του μεταφορά είναι τόσο τρομακτική, όσο μια μουσκεμένη κάλτσα» Facebook Twitter
Φωτο: Pamela Raith
1

Στο Phoenix Τheatre του Λονδίνου μόλις έκανε πρεμιέρα κάτι εξαιρετικά φιλόδοξο, βασισμένο πρακτικά σε μια ταινία - θρύλο του παγκόσμιου σινεμά τρόμου: η θεατρική εκδοχή του «Εξορκιστή». Για τις ανάγκες της εν λόγω απαιτητικής παράστασης έγινε τεράστια προετοιμασία, έγινε μεγάλη δουλειά σε ό,τι αφορά τα ειδικά εφέ, έγινε -έγραφαν οι βρετανικές εφημερίδες πριν από λίγο καιρό- καλό κάστινγκ. Για παράδειγμα, η φωνή του Παζούζου, του δαίμονα που ταλαιπωρεί στο διηνεκές τον πατέρα Μέριν και την ανήλικη Ρέγκαν, ανήκει στον τεράστιο Ίαν ΜακΚέλεν, ίσως τον μεγαλύτερο θεατρικό ηθοποιό της Βρετανίας αυτή τη στιγμή. 

Τι θα μπορούσε, λοιπόν, να πάει στραβά, ακόμη και σε ένα τόσο φιλόδοξο εγχείρημα, το οποίο θα παρουσιάζεται σε θεατρόφιλους, αλλά κυρίως θα πρέπει να πείσει τους σινεφίλ, ότι η αθάνατη κινηματογραφική ιστορία του «Εξορκιστή» θα μπορούσε να αντέξει και στο θεατρικό σανίδι; Οι πρώτες κριτικές σφαγιάζουν το αποτέλεσμα και τους συντελεστές και είναι η κριτική του Guardian με ένα και μόνο ντροπιαστικό αστεράκι στην αξιολόγηση που δεν αφήνει κανένα περιθώριο στους θεατές να ελπίζουν σε κάτι θεαματικό.

«Ενώ ο τίτλος του έργου και μόνο μπορεί να δελεάσει τους ανυποψίαστους, ειδικά κατά τη διάρκεια του Χάλογουϊν, ας μην εκπλαγούμε, αν ακριβώς αυτός ο ίδιος τίτλος γίνει και η αιτία να κατέβει το έργο πριν την ώρα του».

«Ο θεατρικός Εξορκιστής είναι τόσο τρομακτικός όσο μία μουσκεμένη κάλτσα», αναφέρει μεταξύ άλλων διόλου κολακευτικών η κριτικός θεάτρου της εφημερίδας, Lyn Gardner. Ο ΜακΚέλεν εμφανίζεται ως ο μόνος που σώζει την παράσταση, δανείζοντας τη φωνή του στον Σατανά, «ένας Σατανάς που ακούγεται σαν τον Γκάνταλφ και είναι το μοναδικό καλαίσθητο πράγμα που συμβαίνει σε μία βαρετή παράσταση, τόσο τρομακτική όσο μια μουσκεμένη κάλτσα». 

«Εξορκιστής»: «Η θεατρική του μεταφορά είναι τόσο τρομακτική, όσο μια μουσκεμένη κάλτσα» Facebook Twitter
Η «Clare Louise Connolly, που υποδύεται τη 12χρονη Ρέγκαν παίζει απρόθυμα και τυποποιημένα». Φωτο: Pamela Raith

Τι άλλο; Η «Clare Louise Connolly, που υποδύεται τη 12χρονη Ρέγκαν παίζει απρόθυμα και τυποποιημένα», από την παραγωγή «απουσιάζουν εντελώς οι χαρακτήρες, η δομή και το βάθος», κατά την αρθρογράφο αντί για θεατρική σκηνή και εναλλαγή σκηνικών παρακολουθεί κανείς ένα πομπώδες storyboard που παραπέμπει περισσότερο σε κόμικ, παρά σε θεατρικό έργο...

Για τον σεναριογράφο κάτι; «Το κείμενο του John Pielmeier's πάει περισσότερο για μελόδραμα με στοκαρισμένους χαρακτήρες, κάτι που λίγα περιθώρια αφήνει για πραγματικό ψυχολογικό βάθος στις ερμηνείες των ηθοποιών... ο Adam Garcia στον ρόλο του Πατέρα Ντάμιερν Κάρρας, έναν ιερέα που αναμετράται με τις δικές του ενοχές και τους δικούς του δαίμονες, μοιάζει σαν κάποιον που περισσότερο υποφέρει από ελαφρύ πονόδοντο, παρά σαν κάποιον που αναζητά λύτρωση και λύση».

Και επειδή η κριτική για να τσούζει και να αξίζει πρέπει να περιλαμβάνει και σύγκριση, ο θεατρικός «Εξορκιστής» συγκρίνεται με το "The Haunting of Hill House", το οποίο είχε ανέβει στο Liverpool Playhouse το 2015, και η σύγκριση απλώς αποδεικνύει «ότι είναι εφικτό να επαναφεύρει κανείς το είδος του τρόμου στη θεατρική σκηνή συνδυάζονται τους δυνατές συγκινήσεις με την ψυχολογική οξύτητα, αρκεί απλώς να προσπαθήσει. Και ο Εξορκιστής δεν προσπάθησε καν. Και ενώ ο τίτλος του έργου και μόνο μπορεί να δελεάσει τους ανυποψίαστους, ειδικά κατά τη διάρκεια του Χάλογουϊν, ας μην εκπλαγούμε, αν ακριβώς αυτός ο ίδιος τίτλος γίνει και η αιτία να κατέβει το έργο πριν την ώρα του». 

Για την ιστορία, η παράσταση υποτίθεται ότι πρέπει να αντέξει μέχρι τις 10 Μαρτίου του 2018. Μετά από αυτή την κριτική; Δύσκολο...  

«Εξορκιστής»: «Η θεατρική του μεταφορά είναι τόσο τρομακτική, όσο μια μουσκεμένη κάλτσα» Facebook Twitter
Φωτο: Pamela Raith
Θέατρο
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όταν ο Χίτλερ (σχεδόν) συνάντησε τον Φρόιντ

Θέατρο / Όταν ο Χίτλερ (σχεδόν) συνάντησε τον Φρόιντ

Τέσσερις φορές βρέθηκαν στο ίδιο μέρος ο Χίτλερ και ο Φρόιντ. Τι θα γινόταν αν είχαν συναντηθεί; Αυτό επιχειρεί να διανοηθεί το θεατρικό έργο «Ο δρ Φρόιντ θα σας δει τώρα, κυρία Χίτλερ» που ανεβαίνει αυτές τις μέρες στο Λονδίνο.
THE LIFO TEAM
Ελένη Ερήμου: «Οι άνθρωποι δεν ντρέπονται για τίποτα πια»

Θέατρο / Ελένη Ερήμου: «Οι άνθρωποι δεν ντρέπονται για τίποτα πια»

Παραμένει μέχρι σήμερα μία από τις ομορφότερες γυναίκες που πέρασαν από το ελληνικό θέατρο και το σινεμά. Από νωρίς επέλεξε να ζει και έξω από το θεατρικό συνάφι. «Δεν μπορώ να ξυπνάω κάθε πρωί και να αναρωτιέμαι τι θα παίξω ή που θα παίξω» δηλώνει ενώ θεωρεί τη μοναχικότητα πηγή δημιουργικότητας. Η Ελένη Ερήμου αφηγείται τη ζωή της στη LifO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Αλεξάνδρα Λαδικού: «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Πέρασα και ωραία και καλά»

Οι Αθηναίοι / Αλεξάνδρα Λαδικού: «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Πέρασα και ωραία και καλά»

Ξεκίνησε από τα καλλιστεία, για μία ψήφο δεν στέφθηκε Μις Κόσμος, έπαιξε δίπλα στον Κουν, υπήρξε μούσα του Τάκη Κανελλόπουλου, αλλά κυρίως του Ανδρέα Βουτσινά. Στα 92 της ακόμα οδηγεί και παρακολουθεί θέατρο, ελπίζοντας πάντα να βρει καλά στοιχεία, ακόμα και σε κακές παραστάσεις.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μπομπ Γουίλσον

Απώλειες / Μπομπ Γουίλσον (1941-2025): Το προκλητικό του σύμπαν ήταν ένα και μοναδικό

Μεγάλωσε σε μια κοινότητα όπου το θέατρο θεωρούνταν ανήθικο. Κι όμως, με το ριζοσπαστικό του έργο σφράγισε τη σύγχρονη τέχνη του 20ού αιώνα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποκλίθηκε πολλές φορές στο αθηναϊκό κοινό – και εκείνο, κάθε φορά, του ανταπέδιδε την τιμή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Θέατρο / H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Ο «Οιδίποδας» του Γιάννη Χουβαρδά συνενώνει τον «Τύραννο» και τον «Επί Κολωνώ» σε μια παράσταση, παίρνοντας τη μορφή μιας πυρετώδους ανασκαφής στο πεδίο του ασυνείδητου - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

σχόλια

1 σχόλια