«Εξορκιστής»: «Η θεατρική του μεταφορά είναι τόσο τρομακτική, όσο μια μουσκεμένη κάλτσα»

«Εξορκιστής»: «Η θεατρική του μεταφορά είναι τόσο τρομακτική, όσο μια μουσκεμένη κάλτσα» Facebook Twitter
Φωτο: Pamela Raith
1

Στο Phoenix Τheatre του Λονδίνου μόλις έκανε πρεμιέρα κάτι εξαιρετικά φιλόδοξο, βασισμένο πρακτικά σε μια ταινία - θρύλο του παγκόσμιου σινεμά τρόμου: η θεατρική εκδοχή του «Εξορκιστή». Για τις ανάγκες της εν λόγω απαιτητικής παράστασης έγινε τεράστια προετοιμασία, έγινε μεγάλη δουλειά σε ό,τι αφορά τα ειδικά εφέ, έγινε -έγραφαν οι βρετανικές εφημερίδες πριν από λίγο καιρό- καλό κάστινγκ. Για παράδειγμα, η φωνή του Παζούζου, του δαίμονα που ταλαιπωρεί στο διηνεκές τον πατέρα Μέριν και την ανήλικη Ρέγκαν, ανήκει στον τεράστιο Ίαν ΜακΚέλεν, ίσως τον μεγαλύτερο θεατρικό ηθοποιό της Βρετανίας αυτή τη στιγμή. 

Τι θα μπορούσε, λοιπόν, να πάει στραβά, ακόμη και σε ένα τόσο φιλόδοξο εγχείρημα, το οποίο θα παρουσιάζεται σε θεατρόφιλους, αλλά κυρίως θα πρέπει να πείσει τους σινεφίλ, ότι η αθάνατη κινηματογραφική ιστορία του «Εξορκιστή» θα μπορούσε να αντέξει και στο θεατρικό σανίδι; Οι πρώτες κριτικές σφαγιάζουν το αποτέλεσμα και τους συντελεστές και είναι η κριτική του Guardian με ένα και μόνο ντροπιαστικό αστεράκι στην αξιολόγηση που δεν αφήνει κανένα περιθώριο στους θεατές να ελπίζουν σε κάτι θεαματικό.

«Ενώ ο τίτλος του έργου και μόνο μπορεί να δελεάσει τους ανυποψίαστους, ειδικά κατά τη διάρκεια του Χάλογουϊν, ας μην εκπλαγούμε, αν ακριβώς αυτός ο ίδιος τίτλος γίνει και η αιτία να κατέβει το έργο πριν την ώρα του».

«Ο θεατρικός Εξορκιστής είναι τόσο τρομακτικός όσο μία μουσκεμένη κάλτσα», αναφέρει μεταξύ άλλων διόλου κολακευτικών η κριτικός θεάτρου της εφημερίδας, Lyn Gardner. Ο ΜακΚέλεν εμφανίζεται ως ο μόνος που σώζει την παράσταση, δανείζοντας τη φωνή του στον Σατανά, «ένας Σατανάς που ακούγεται σαν τον Γκάνταλφ και είναι το μοναδικό καλαίσθητο πράγμα που συμβαίνει σε μία βαρετή παράσταση, τόσο τρομακτική όσο μια μουσκεμένη κάλτσα». 

«Εξορκιστής»: «Η θεατρική του μεταφορά είναι τόσο τρομακτική, όσο μια μουσκεμένη κάλτσα» Facebook Twitter
Η «Clare Louise Connolly, που υποδύεται τη 12χρονη Ρέγκαν παίζει απρόθυμα και τυποποιημένα». Φωτο: Pamela Raith

Τι άλλο; Η «Clare Louise Connolly, που υποδύεται τη 12χρονη Ρέγκαν παίζει απρόθυμα και τυποποιημένα», από την παραγωγή «απουσιάζουν εντελώς οι χαρακτήρες, η δομή και το βάθος», κατά την αρθρογράφο αντί για θεατρική σκηνή και εναλλαγή σκηνικών παρακολουθεί κανείς ένα πομπώδες storyboard που παραπέμπει περισσότερο σε κόμικ, παρά σε θεατρικό έργο...

Για τον σεναριογράφο κάτι; «Το κείμενο του John Pielmeier's πάει περισσότερο για μελόδραμα με στοκαρισμένους χαρακτήρες, κάτι που λίγα περιθώρια αφήνει για πραγματικό ψυχολογικό βάθος στις ερμηνείες των ηθοποιών... ο Adam Garcia στον ρόλο του Πατέρα Ντάμιερν Κάρρας, έναν ιερέα που αναμετράται με τις δικές του ενοχές και τους δικούς του δαίμονες, μοιάζει σαν κάποιον που περισσότερο υποφέρει από ελαφρύ πονόδοντο, παρά σαν κάποιον που αναζητά λύτρωση και λύση».

Και επειδή η κριτική για να τσούζει και να αξίζει πρέπει να περιλαμβάνει και σύγκριση, ο θεατρικός «Εξορκιστής» συγκρίνεται με το "The Haunting of Hill House", το οποίο είχε ανέβει στο Liverpool Playhouse το 2015, και η σύγκριση απλώς αποδεικνύει «ότι είναι εφικτό να επαναφεύρει κανείς το είδος του τρόμου στη θεατρική σκηνή συνδυάζονται τους δυνατές συγκινήσεις με την ψυχολογική οξύτητα, αρκεί απλώς να προσπαθήσει. Και ο Εξορκιστής δεν προσπάθησε καν. Και ενώ ο τίτλος του έργου και μόνο μπορεί να δελεάσει τους ανυποψίαστους, ειδικά κατά τη διάρκεια του Χάλογουϊν, ας μην εκπλαγούμε, αν ακριβώς αυτός ο ίδιος τίτλος γίνει και η αιτία να κατέβει το έργο πριν την ώρα του». 

Για την ιστορία, η παράσταση υποτίθεται ότι πρέπει να αντέξει μέχρι τις 10 Μαρτίου του 2018. Μετά από αυτή την κριτική; Δύσκολο...  

«Εξορκιστής»: «Η θεατρική του μεταφορά είναι τόσο τρομακτική, όσο μια μουσκεμένη κάλτσα» Facebook Twitter
Φωτο: Pamela Raith
Θέατρο
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Θέατρο / Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Τα «Κακά σκηνικά» είναι «μια κωμική κόλαση» αφιερωμένη στη ζοφερή ελληνική πραγματικότητα, μια απόδραση από τα χάλια της χώρας, του θεάτρου, του παγκόσμιου γεωπολιτικού γίγνεσθαι, ένα ξόρκι στην κατάθλιψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χρήστος Παπαδόπουλος: «Κάθε μορφή τέχνης χρειάζεται το εσωτερικό βάθος»

Θέατρο / Χρήστος Παπαδόπουλος: «Mε αφορά πολύ το "μαζί"»

Το «τρομερό παιδί» από τη Νεμέα που συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια στη χορογραφία ανοίγει το φετινό 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με τους Dance On Ensemble και το «Mellowing», μια παράσταση για τη χάρη και το σθένος της ωριμότητας.  
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κάνεις χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη σου ανάγκη

Χορός / «Κάνουμε χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη μας ανάγκη»

Με αφορμή την παράσταση EPILOGUE, ο διευθυντής σπουδών της σχολής της Λυρικής Σκηνής Γιώργος Μάτσκαρης και έξι χορευτές/χορεύτριες μιλούν για το δύσκολο στοίχημα τού να ασχολείται κανείς με τον χορό στην Ελλάδα σήμερα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μαρία Κωνσταντάρου: «Ερωτεύτηκα αληθινά στα 58»

Οι Αθηναίοι / Μαρία Κωνσταντάρου: «Δεν παίζω πια γιατί δεν υπάρχουν ρόλοι για την ηλικία μου»

Μεγάλωσε χωρίς τη μάνα της, φώναζε «μαμά» μια θεία της, θυμάται ακόμα τις παιδικές της βόλτες στον βασιλικό κήπο. Όταν είπε πως θέλει να γίνει ηθοποιός, ο πατέρας της είπε «θα σε σφάξω». Η αγαπημένη ηθοποιός που έπαιξε σε μερικές από τις σημαντικότερες θεατρικές παραστάσεις αλλά και ταινίες της εποχής της είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Γιάννος Περλέγκας ανεβάζει τον «Κατσούρμπο» του Χορτάτση

Θέατρο / Γιάννος Περλέγκας: «Ο Κατσούρμπος μας είναι μια απόπειρα να γίνουμε πιο αθώοι»

Ο Γιάννος Περλέγκας σκηνοθετεί το έργο του Χορτάτση στο πλαίσιο του στο πλαίσιο του Κύκλου Ρίζες του Φεστιβάλ Αθηνών. Τον συναντήσαμε στις πρόβες όπου μας μίλησε για την αξία του Κρητικού συγγραφέα και του έργου του και την ανάγκη για περισσότερη λαϊκότητα στο θέατρο. Κάτι που φιλοδοξεί να μας δώσει με αυτό το ανέβασμα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασίλης Παπαβασιλείου

Απώλειες / Βασίλης Παπαβασιλείου (1949-2025): Ένας σπουδαίος διανοητής του ελληνικού θεάτρου

«Αυτό, λοιπόν, το οφείλω στο θέατρο: τη σωτηρία από την κακομοιριά μου»: Ο σκηνοθέτης, μεταφραστής, ηθοποιός και δάσκαλος Βασίλης Παπαβασιλείου πέθανε σε ηλικία 76 ετών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Θέατρο / Δημήτρης Γκοτσόπουλος: «Ήμουν ένα αγρίμι που είχε κατέβει από τα βουνά»

Ο ταλαντούχος ηθοποιός φέτος ερμηνεύει τον Νεοπτόλεμο στον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή. Πώς κατάφερε από ένα αγροτικό περιβάλλον να πρωταγωνιστήσει σε μεγάλες τηλεοπτικές επιτυχίες και γιατί πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι στην Πολύαιγο, διαβάζοντας «Βάκχες»;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Θέατρο / Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Ο κορυφαίος Έλληνας σκηνοθέτης διασκευάζει φέτος τις τραγωδίες του Οιδίποδα σε ένα ενιαίο έργο και μιλά στη LiFO, για το πώς η μοίρα είναι μια παρεξηγημένη έννοια, ενώ σχολιάζει το αφήγημα περί «καθαρότητας» της Επιδαύρου, καθώς και τις ακραίες αντιδράσεις που έχει δεχθεί από το κοινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΓΙΑ 28 ΜΑΙΟΥ Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Θέατρο / Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Σαν σήμερα, το 1943, γεννήθηκε η Ελληνίδα σοπράνο που διέπρεψε για μια ολόκληρη δεκαετία στην Ευρώπη και την Αμερική, αλλά κάηκε εξαιτίας μιας σειράς ιδιαίτερα απαιτητικών ρόλων, τους οποίους ερμήνευσε πολύ νωρίς. Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, ένας από τους λίγους στην Ελλάδα που γνωρίζουν σε βάθος την πορεία της, περιγράφει την άνοδο και την πτώση της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Θέατρο / Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Από τους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας μέχρι τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, η ζωή του βραβευμένου ηθοποιού, τραγουδιστή και σεναριογράφου είναι μια διαρκής προσπάθεια συμφιλίωσης με την απώλεια. Η παράσταση «Μια άλλη Θήβα» τον καθόρισε, ενώ ο ρόλος του στο «Brokeback Mountain» τού έσβησε κάθε ομοφοβικό κατάλοιπο. Δηλώνει πως αυτό που τον ενοχλεί βαθιά είναι η αδράνεια απέναντι σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μιχαήλ Μαρμαρινός: Το έπος μάς έμαθε να αναπνέουμε ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Θέατρο / Μιχαήλ Μαρμαρινός: «Από μια κοινωνία της αιδούς, γίναμε μια κοινωνία της ξεδιαντροπιάς»

Με τη νέα του παράσταση, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός επιστρέφει στην Οδύσσεια και στον Όμηρο και διερευνά την έννοια της φιλοξενίας. Αναλογίζεται το «απύθμενο θράσος» της εποχής μας, εξηγεί τη στενή σχέση του έπους με το βίωμα και το θαύμα που χάσαμε και παραμένει σχεδόν σιωπηλός για τη νέα του θέση ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κυνηγώντας τον χαμένο χρόνο σε ένα έργο για την εξουσία

Θέατρο / «Δελφίνοι ή Καζιμίρ και Φιλιντόρ»: Ένα έργο για τη μόνιμη ήττα μας από τον χρόνο

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί και γράφει ένα έργο-παιχνίδι, εξετάζοντας τις σχέσεις εξουσίας, τον δημιουργικό αντίλογο και τη μάταιη προσπάθεια να ασκήσουμε έλεγχο στη ζωή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΧΛΟΗ ΟΜΠΟΛΕΝΣΚΙ: Σκηνογράφος-ενδυματολόγος του θεάτρου και της όπερας

Οι Αθηναίοι / Χλόη Ομπολένσκι: «Τι είναι ένα θεατρικό έργο; Οι δυνατότητες που δίνει στους ηθοποιούς»

Ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθός της Λίλα ντε Νόμπιλι, υπήρξε φίλη του Γιάννη Τσαρούχη, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και τον Λευτέρη Βογιατζή, δούλεψε με τον Φράνκο Τζεφιρέλι και, για περισσότερο από 20 χρόνια, με τον Πίτερ Μπρουκ. Η διεθνούς φήμης σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια στην «Τουραντότ» του Πουτσίνι και αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ

σχόλια

1 σχόλια