10 αξέχαστες παραστάσεις του Ρομέο Καστελούτσι

10 αξέχαστες παραστάσεις του Ρομέο Καστελούτσι Facebook Twitter
0

Santa Sofia. Teatro Khmer

(1986)

10 αξέχαστες παραστάσεις του Ρομέο Καστελούτσι Facebook Twitter


Παράσταση-σταθμός για την πορεία της Societas Raffaello Sanzio (SRS), με την οποία ανακοινώνεται η σύγκρουσή της με τον κόσμο, την τέχνη, την αισθητική των «πλαστών εικόνων». Η παράσταση συνδέθηκε μ' ένα μανιφέστο της Κλαούντια Καστελούτσι, αδελφής του Ρομέο και ιδρυτικού μέλους της SRS (δραματουργός, ερμηνεύτρια, χορογράφος/κινησιολόγος της ομάδας). «Δεν θα μπεις στην εκκλησία της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη χωρίς επανάσταση. Εθισμένε στο θέατρο, απομακρύνσου – δεν υπάρχουν εικόνες για σένα εδώ. Δεν υπάρχει τίποτα να δεις που να μπορεί να σχολιαστεί από αισθητική πλευρά. [...] Αυτό εδώ είναι το θέατρο που αρνείται την αναπαράσταση», διακηρύσσεται μεταξύ άλλων.

Alla Bellezza Tanto Antica

(1988)

Παράσταση που συνδέεται με μια φάση της SRS (στα τέλη της δεκαετίας του '80) κατά την οποία το ενδιαφέρον της στράφηκε σε αρχετυπικούς μύθους που δεν έχουν δυτική προέλευση, με έντονη παρουσία ζώων επί σκηνής. Τα ζώα σημαίνουν τις αρχικές «φυσικές» αλήθειες που ο άνθρωπος έχει χάσει (η μη-υπόκριση, μία απ' αυτές) και την προέλευση του θεάτρου από τις γιορτές του Διονύσου και την τράγων ωδή.

Amleto. La Veemente Esteriorità Della Morte di un Mollusco

(1992)

10 αξέχαστες παραστάσεις του Ρομέο Καστελούτσι Facebook Twitter

Ο ηθοποιός, ως έννοια και «πραγματικότητα», βρίσκεται στο επίκεντρο μιας παράστασης με τον παράξενο τίτλο Άμλετ, η εμφατική εξωτερικότητα του θανάτου ενός μαλάκιου που εμπνέεται από τον σαιξπηρικό Άμλετ. Η απορία του Καστελούτσι για το παράδοξο του ηθοποιού χρόνια μετά παραμένει και διατυπώνεται χαρακτηριστικά στην εξής πρόταση: «(Ο ηθοποιός) είναι για μένα η απόλυτη ετερότητα».

Orestea (Una Commedia Organica?)

(1995)

10 αξέχαστες παραστάσεις του Ρομέο Καστελούτσι Facebook Twitter

Πρόκειται για την παράσταση με την οποία το ιδιοφυές θέατρο του Ρομέο Καστελούτσι και της SRS άνοιξε τα φτερά του στις σκηνές του κόσμου. Θεωρώντας ότι η Ορέστεια του Αισχύλου αποτελεί την «κορύφωση της αισθητικής του δυτικού κόσμου», στέκεται ερωτηματικά απέναντι στις σύνθετες ιδέες και συγκρούσεις που θέτει η αρχαία τριλογία. Η δική του σύνθεση βασίζεται σε ανοίκειες επιλογές που επιτρέπουν το άνοιγμα της ερμηνείας στο άπειρο – οδηγώντας στην τελεσίδικη καταδίκη της «επίσημης» κριτικής. Τα σώματα των ηθοποιών παράγουν νοήματα (η Κλυταιμνήστρα και η Κασσάνδρα π.χ. είναι παχύσαρκες), ο κορυφαίος στον Αγαμέμνονα ανακαλεί τον άσπρο κούνελο από την Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, στις Χοηφόρες ο Ερμής είναι αλμπίνος που βόσκει δύο άσπρα γαϊδούρια και στις Ευμενίδες πίθηκοι παριστάνουν τις Ερινύες.

Giulio Cesare

(1997)

10 αξέχαστες παραστάσεις του Ρομέο Καστελούτσι Facebook Twitter

Χαρακτηριστική περίπτωση για τον τρόπο που ο Ρομέο Καστελούτσι χρησιμοποιεί την «εικόνα» του ηθοποιού και τη φυσική του κατάσταση (με εμφανή σημάδια αδυναμίας, ασθένειας, δυσμορφίας) για να ζωντανέψει νοήματα. Εδώ, π.χ., ο Αντώνιος έχει υποστεί τραχειοτομή και ο Κικέρων είναι τόσο παχύς, που θυμίζει παλαιστή σούμο. Το τέλος της ρητορικής και του θεσμικού πολιτικού λόγου.

Genesi. From The Museum of Sleep

(1999)

10 αξέχαστες παραστάσεις του Ρομέο Καστελούτσι Facebook Twitter

Η Παλαιά Διαθήκη αποτελεί πεδίο αναφοράς για το ιδιότυπα «θεολογικό» θέατρο του Καστελούτσι. Εδώ το πρώτο βιβλίο της δίνει αφορμές για μια σκηνική οντολογία, όπου η ύπαρξη συλλαμβάνεται ως αέναη αναμέτρηση της δημιουργίας με την καταστροφή, της γέννησης με τον θάνατο, του Καλού με το Κακό. Ο Αδάμ είναι ακροβάτης και η Εύα μια ηλικιωμένη που έχει κάνει μαστεκτομή. Ιστορικά γεγονότα (π.χ. το Ολοκαύτωμα) μεταγράφονται ποιητικά σε σκηνικές εικόνες.

Tragedia Endogonidia

(2002-4)

10 αξέχαστες παραστάσεις του Ρομέο Καστελούτσι Facebook Twitter

Έντεκα, διαφορετικά μεταξύ τους «επεισόδια», συνδεδεμένα με συγκεκριμένη ευρωπαϊκή πόλη (Τσεζένα, Αβινιόν, Βερολίνο, Βρυξέλλες, Μπέργκεν, Παρίσι, Ρώμη, Στρασβούργο, Λονδίνο, Μασσαλία), προέκυψαν από την επιθυμία του Ρομέο Καστελούτσι να ασχοληθεί για μία ακόμη φορά με την έννοια του τραγικού στο θέατρο. Ο τίτλος δείχνει τη διανοητική καταιγίδα που οδήγησε στη σύλληψη και στην πολυεπίπεδη υλοποίησή της: η τραγωδία παραπέμπει στην καταστροφή και τον θάνατο, ενώ η λέξη «ενδογονιδιακή» παραπέμπει στους μονοκύτταρους οργανισμούς, τις πιο απλές μορφές ζωής που αναπαράγονται με συνεχή διαίρεση.

Hey Girl!

(2006)

10 αξέχαστες παραστάσεις του Ρομέο Καστελούτσι Facebook Twitter

Ο αρχικός πυρήνας της SRS διαλύεται και καθένα από τα μέλη του ακολουθεί ατομική πορεία (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι σταμάτησαν να συνεργάζονται για τις παραστάσεις του Καστελούτσι). Το ενδιαφέρον του Ρομέο Καστελούτσι για τη θηλυκή φύση ως αρχή και τέλος της δημιουργίας είναι παλιό. Σε αυτή την παράσταση επικεντρώνεται στο γυναικείο σώμα και στα (ανδρικά) στερεότυπα που καθορίζουν τον τρόπο που νιώθουν οι ίδιες οι γυναίκες γι' αυτό.

Divina Commedia: Inferno, Purgatorio, Paradiso

(2008)

10 αξέχαστες παραστάσεις του Ρομέο Καστελούτσι Facebook Twitter

Είδαμε την τριλογία του Καστελούτσι πάνω στην ιδέα των τριών μετά θάνατον χώρων στην καθολική πίστη, στο Φεστιβάλ Αθηνών 2009. Ο τρόπος που «θεολογεί» ο Ρομέο Καστελούτσι εδώ φτάνει στο επίπεδο μιας εμπειρίας που υπερβαίνει τη δυνατότητα της γλώσσας να μιλήσει γι' αυτήν. Έξοχο, οπτικό, εικαστικό, φιλοσοφικό θέατρο.

Sul Concetto di Volto Nel Figlio di Dio

(2010)

10 αξέχαστες παραστάσεις του Ρομέο Καστελούτσι Facebook Twitter

Στο Περί της εννοίας του προσώπου του Υιού του Θεού (2010) η φθαρτή, θνητή ανθρώπινη ύπαρξη αντιπαρατίθεται στη δύναμη της τέχνης να την καθιστά αθάνατη και αιώνια – το μεγαλειώδες ψέμα ενός ζωγραφικού αριστουργήματος από τη μια, ο γέρος που φτάνει στην έσχατη φυσική ταπείνωση από την άλλη. Να μιλάς για τα πιο σημαντικά, σχεδόν χωρίς λόγια: ένα ανεκτίμητο κατόρθωμα.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κυνηγώντας τον χαμένο χρόνο σε ένα έργο για την εξουσία

Θέατρο / «Δελφίνοι ή Καζιμίρ και Φιλιντόρ»: Ένα έργο για τη μόνιμη ήττα μας από τον χρόνο

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί και γράφει ένα έργο-παιχνίδι, εξετάζοντας τις σχέσεις εξουσίας, τον δημιουργικό αντίλογο και τη μάταιη προσπάθεια να ασκήσουμε έλεγχο στη ζωή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΧΛΟΗ ΟΜΠΟΛΕΝΣΚΙ: Σκηνογράφος-ενδυματολόγος του θεάτρου και της όπερας

Οι Αθηναίοι / Χλόη Ομπολένσκι: «Τι είναι ένα θεατρικό έργο; Οι δυνατότητες που δίνει στους ηθοποιούς»

Ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθός της Λίλα ντε Νόμπιλι, υπήρξε φίλη του Γιάννη Τσαρούχη, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και τον Λευτέρη Βογιατζή, δούλεψε με τον Φράνκο Τζεφιρέλι και, για περισσότερο από 20 χρόνια, με τον Πίτερ Μπρουκ. Η διεθνούς φήμης σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια στην «Τουραντότ» του Πουτσίνι και αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Φάουστ» του Άρη Μπινιάρη, ένα μιούζικαλ από την Κόλαση

Θέατρο / Φάουστ: Ένα μιούζικαλ από την κόλαση

«Ζήσε! Μας λέει ο θάνατος, ζήσε!», είναι το ρεφρέν του τραγουδιού που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, εν μέσω ομαδικών βακχικών περιπτύξεων – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Φάουστ» του Γκαίτε σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Θέατρο / Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Η μεγάλη προσωπικότητα του ευρωπαϊκού θεάτρου Αριάν Μνουσκίν επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με το Θέατρο του Ήλιου για να μιλήσουν για τα τέρατα της Ιστορίας που παραμονεύουν πάντα και απειλούν τον ελεύθερο κόσμο. Με αφορμή την παράσταση που αποθεώνει τη σημασία του λαϊκού θεάτρου στην εποχή μας μοιραζόμαστε την ιστορία της ζωής και της τέχνης της, έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες, που υπηρετούν με πάθος την πρωτοπορία, την εγγύτητα που δημιουργεί η τέχνη και τη μεγαλειώδη ουτοπία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Νίκος Χατζόπουλος

Νίκος Χατζόπουλος / «Αν σκέφτεσαι μόνο το ταμείο, κάποια στιγμή το ταμείο θα πάψει να σκέφτεται εσένα»

Ο Νίκος Χατζόπουλος έχει διανύσει μια μακρά πορεία ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής και δάσκαλος υποκριτικής. Μιλά στη LIFO για το πόσο έχει αλλάξει το θεατρικό τοπίο σήμερα, για τα πρόσφατα περιστατικά λογοκρισίας στην τέχνη, καθώς και για τις προσεχείς συνεργασίες του με τον Γιάννη Χουβαρδά και τον Ακύλλα Καραζήση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Χορός / Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Maguy Marin, Χρήστος Παπαδόπουλος, Damien Jalet, Omar Rajeh και άλλα εμβληματικά ονόματα του χορού πρωταγωνιστούν στις 20 παραστάσεις του φετινού προγράμματος του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που θα πραγματοποιηθεί από τις 18-27 Ιουλίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Μια άλλη Θήβα»: Η πιο αθόρυβη επιτυχία της θεατρικής Αθήνας

The Review / «Μια άλλη Θήβα»: Η παράσταση-φαινόμενο που ξεπέρασε τους 100.000 θεατές

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την θεατρική παράσταση στο Θεάτρο του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, που διανύει πλέον την τρίτη της σεζόν σε γεμάτες αίθουσες. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας της; Το ίδιο το έργο ή οι δύο πρωταγωνιστές, ο Θάνος Λέκκας και ο Δημήτρης Καπουράνης, που καθήλωσαν το κοινό;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Θέατρο / «Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Η Μαρία Πρωτόπαππα σκηνοθετεί την «Ανδρομάχη» στην Επίδαυρο, με άντρες ηθοποιούς στους γυναικείους ρόλους, εξερευνώντας τις πολιτικές και ηθικές διαστάσεις του έργου του Ευριπίδη. Η δημοκρατία, η ελευθερία, η ηθική και η ευθύνη ηγετών και πολιτών έρχονται σε πρώτο πλάνο σε μια πολιτική και κοινωνική τραγωδία με πολυδιάστατη δομή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Χρυσή Εποχή»

Αποστολή στο Νόβι Σαντ / Κωνσταντίνος Ρήγος: «Ήθελα ένα υπέροχο πάρτι όπου όλοι είναι ευτυχισμένοι»

Στη νέα παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου «Χρυσή Εποχή», μια συμπαραγωγή της ΕΛΣ με το Φεστιβάλ Χορού Βελιγραδίου, εικόνες από μια καριέρα 35 ετών μεταμορφώνονται ‒μεταδίδοντας τον ηλεκτρισμό και την ενέργειά τους‒ σε ένα ολόχρυσο ξέφρενο πάρτι.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Απόπειρες για τη ζωή της: Ψάχνοντας την αλήθεια για τις υπέροχες, βασανισμένες γυναίκες και τις τραγικές εμπειρίες τους

Θέατρο / Η βάρβαρη εποχή που ζούμε σε μια παράσταση

Ο Μάρτιν Κριμπ στο «Απόπειρες για της ζωή της» που ανεβαίνει στο Θέατρο Θησείον σκιαγραφεί έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο πόλεμος, ο θάνατος, η καταπίεση, η τρομοκρατία, η φτώχεια, ο φασισμός, αλλά και ο έρωτας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
To νόημα τού να ανεβάζεις Πλάτωνα στην εποχή του ΤikTok

Άννα Κοκκίνου / To νόημα τού να ανεβάζεις το Συμπόσιο του Πλάτωνα στην εποχή του tinder

Η Άννα Κοκκίνου στη νέα της παράσταση αναμετριέται με το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα και τις πολλαπλές όψεις του Έρωτα. Εξηγεί στη LiFO για ποιον λόγο επέλεξε να ανεβάσει το αρχαίο φιλοσοφικό κείμενο, πώς το προσέγγισε δραματουργικά και κατά πόσο παραμένουν διαχρονικά τα νοήματά του.
M. HULOT
«Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Θέατρο / «Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Η παράσταση TERAΣ διερευνά τις queer ταυτότητες και τα οικογενειακά τραύματα, μέσω της εμπειρίας της αναγκαστικής μετανάστευσης. Μπορεί τελικά ένα μέλος της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας να ζήσει ελεύθερα σε ένα μικρό νησί;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Αντώνης Αντωνόπουλος από μικρός είχε μια έλξη για τα νεκροταφεία ή Όλα είναι θέατρο αρκεί να στρέψεις το βλέμμα σου πάνω τους ή Η παράσταση «Τελευταία επιθυμία» είναι ένα τηλεφώνημα από τον άλλο κόσμο

Θέατρο / «Ας απολαύσουμε τη ζωή, γιατί μας περιμένει το σκοτάδι»

Ο Αντώνης Αντωνόπουλος, στη νέα του παράσταση «Τελευταία Επιθυμία», δημιουργεί έναν χώρο όπου ο χρόνος για λίγο παγώνει, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να συναντήσουμε τους νεκρούς αγαπημένους μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

Θέατρο / Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

«Δεν πηγαίνουμε ποτέ στη Μόσχα, όμως η επιθυμία γι’ αυτήν κυλάει διαρκώς μέσα μας» - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για τη sold-out παράσταση «Τρεις Αδελφές» του Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία Μαρίας Μαγκανάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Θέμελης Γλυνάτσης: Ας ξεκινήσουμε με το να είμαστε πολύ πιο τολμηροί με τους ρόλους που δίνουμε στους νέους καλλιτέχνες, κι ας μην είναι τέλειοι

Θέατρο / Μια όπερα με πρωταγωνιστές παιδιά για πρώτη φορά στην Ελλάδα

Μεταξύ χειροποίητων σκηνικών και σκέψεων γύρω από τη θρησκεία και την εξουσία, «Ο Κατακλυσμός του Νώε» δεν είναι άλλη μια παιδική παράσταση, αλλά ανοίγει χώρο σε κάτι μεγαλύτερο: στη δυνατότητα τα παιδιά να γίνουν οι αυριανοί δημιουργοί, όχι απλώς οι θεατές.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ