Αν οι τοίχοι είχαν αυτιά (μέρος 1ο)

Facebook Twitter
0

Ο Μάρτιος του 1893 ήταν για το ξενοδοχείο Savoy του Λονδίνου μία περίοδος μεγάλης αναταραχής και κουτσομπολιού. Ο Oscar Wilde είχε νοικιάσει δύο διαδοχικές σουίτες στον τρίτο όροφο για να στεγάσει πλέον ανοιχτά τον έρωτά του με τον νεαρό Sir Alfred Douglas. Εκείνη την περίοδο βρισκόταν στην κορυφή της καριέρας του και η επιτυχία του τον είχε κάνει απρόσεκτο και υπερόπτη. Δε μπορούσε να φανταστεί ότι η αυθάδειά του θα τιμωρούνταν από τους ανθρώπους που παρακαλούσαν να παρευρεθούν σε ένα από θρυλικά δείπνα που παρέθετε με σκοπό να τους γοητεύσει κι άλλο.


Τα έξοδα που έκανε ήταν θρυλικά και η καθημερινή εμφάνισή του με τον συνοδό του δεν ήταν η μόνη πηγή κουτσομπολιού. Τόλμησε να υπερβάλλει κι άλλο, καλώντας στη σουίτα του νεαρούς κατώτερης κοινωνικής τάξης με τους οποίους δειπνούσε, κερνώντας του κρασιά και σαμπάνιες που σύμφωνα με την κοινωνία της εποχής, ήταν αντάξια μόνο για αριστοκράτες. Το μεγάλο του αμάρτημα δεν ήταν η διπλή του ζωή, αλλά το ότι δεν έμπαινε στον κόπο να την κρύψει.


Μετά από ένα μήνα άστατης ζωής, ο Douglas τον εγκατέλειψε έξαλλος για άλλη μία φορά. Ο Wilde μετακόμισε σε ένα δωμάτιο του ξενοδοχείου με θέα στον Τάμεση. Από εκεί έστειλε το εξής γράμμα:

March 1893, Savoy Hotel
Dearest of All Boys,
Your letter was delightful, red and yellow wine to me; but I am sad and out of sorts. Bosie, you must not make scenes with me. They kill me, they wreck the loveliness of life. I cannot see you, so Greek and gracious, distorted with passion. I cannot listen to your curved lips saying hideous things to me. I would sooner be blackmailed by every renter (“renter” ήταν η αργκό της εποχής για αρσενικές πόρνες) in London than to have you bitter, unjust, hating. You are the divine thing I want, the thing of grace and beauty; but I don't know how to do it. Shall I come to Salisbury? My bill here is 49 pounds for a week. I have also got a new sitting-room over the Thames. Why are you not here, my dear, my wonderful boy? I fear I must leave; no money, no credit, and a heart of lead.

Your own, Oscar


Δε μπορούσε να φανταστεί πόσο είχε προβλέψει το μέλλον.

Στις 6 Απριλίου 1895 βρισκόταν στο δωμάτιο 118 του Canoby Hotel στην οδό Sloane στο Knightsbridge, πίνοντας κρασί αραιωμένο με ανθρακούχο νερό όταν συνελήφθη για «άσεμνη συμπεριφορά». Μερικές μέρες μετά ζήτησε από τον Douglas να πληρώσει τον λογαριασμό για σαμπάνια που δεν είχε προλάβει να πληρώσει. Η λονδρέζικη κοινωνία δε μπορούσε να του συγχωρήσει ότι δεν κρυβόταν. Στη δίκη που ακολούθησε, οι μαρτυρίες που βάρυναν περισσότερο εναντίον του ήταν αυτές των “renters” που ήταν παραπάνω από πρόθυμοι να συμμετέχουν στην καταδίκη του μαζί με τις καμαριέρες που δήλωσαν ότι αρνούνταν να αλλάξουν τα σεντόνια στο κρεβάτι που είχαν γίνει ακατονόμαστες πράξεις.


Cadogan Hotel

Το αποτέλεσμα ήταν ο εξοστρακισμός, η καταδίκη, η φυλακή και ο θάνατός του σε ένα άλλο ξενοδοχείο στο Παρίσι. Ήταν το Hotel d’ Alsace και ήταν γεμάτο κοριούς. Λέγεται ότι οι τελευταίες του λέξεις ήταν: "this wallpaper will be the death of me - one of us will have to go".

(συνεχίζεται αύριο…)

 

Φωτογραφία
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Βιβλίο / «Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Στο νέο του βιβλίο, «Lost Things Found», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Hyper Hypo, ο εικαστικός φωτογράφος Αντώνης Θεοδωρίδης εξερευνά τον μαγικό κόσμο της υπαίθριας αγοράς του Ελαιώνα.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Το φωτογραφικό έργο της Ανιές Βαρντά σε μια νέα έκθεση/ Το Παρίσι της Ανιές Βαρντά έχει χιούμορ/ Η Ανιές Βαρντά εκτός από το σινεμά αγάπησε με πάθος και τη φωτογραφία/ Το ανορθόδοξο και διψασμένο για ζωή βλέμμα της Ανιές Βαρντά

Φωτογραφία / Η Ανιές Βαρντά εκτός από το σινεμά αγάπησε με πάθος και τη φωτογραφία

Μία νέα έκθεση στο Μουσείο Καρναβαλέ στο Παρίσι παρουσιάζει το ελάχιστα γνωστό φωτογραφικό έργο της σπουδαίας Γαλλίδας σκηνοθέτριας της Νουβέλ Βαγκ, αναδεικνύοντας τη λοξή και χιουμοριστική ματιά της στην πόλη του Παρισιού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Οι γονείς μου κρατιούνται χέρι-χέρι μετά τον υποβοηθούμενο θάνατό τους

Φωτογραφία / Οι γονείς μου κρατιούνται χέρι-χέρι μετά τον υποβοηθούμενο θάνατό τους

«Η ζωή τους γινόταν όλο και πιο δύσκολη. Δεν ήθελαν να πάνε σε οίκο ευγηρίας και κανένας από τους δύο δεν ήθελε να ζήσει χωρίς τον άλλον. Έτσι έφυγαν από τη ζωή μαζί». Η πιο προσωπική φωτογραφία του Martin Roemers
THE LIFO TEAM
Αποτυπώνοντας την ολοκληρωτική χαρά του ποδοσφαίρου σε μια και μόνο στιγμή

Φωτογραφία / Αποτυπώνοντας την έκσταση του ποδοσφαίρου σε μερικά κλικ

Ο φωτογράφος André Coelho βρέθηκε στο στάδιο Nilton Santos στο Ρίο ντε Τζανέιρο, που ήταν γεμάτο με χιλιάδες οπαδούς της Μποταφόγκο που δεν μπόρεσαν να ταξιδέψουν για να δουν την αγαπημένη τους ομάδα από κοντά.
THE LIFO TEAM
Νίκος Οικονομόπουλος: «Οι μοδάτοι φωτογραφίζουν σήμερα με φιλμ· αλλά η ψηφιακή είναι μακράν ανώτερη φωτογραφία»

Νίκος Οικονομόπουλος / Νίκος Οικονομόπουλος: «Οι μοδάτοι φωτογραφίζουν σήμερα με φιλμ· αλλά η ψηφιακή είναι μακράν ανώτερη φωτογραφία»

Σε μια σπάνια συνέντευξή του, ο διεθνούς φήμης φωτογράφος του Magnum μιλά στον M. Hulot για την συναρπαστική φωτογραφική του ανέλιξη και τις σκέψεις του πάνω στα αιώνια διλήμματα της τέχνης του.
M. HULOT
Αγκαλιές και φιλιά στο τέλος του κόσμου. H τρυφερή μελαγχολία στις εικόνες του Spyros Rennt

Spyros Rennt / «Το κουίρ είναι το βάρος που σηκώνουμε απέναντι στην κοινωνία που δεν μας αγκαλιάζει»

Φίλοι, γνωστοί, άγνωστοι, εραστές: Στο τέταρτο φωτογραφικό του βιβλίο «Intertwined», ο Έλληνας καλλιτέχνης Spyros Rennt στρέφει το βλέμμα του προς μια πιο ήσυχη πλευρά της κουίρ επαφής.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
«Η Ελλάδα που πρωτοείδα ήταν βουτηγμένη στη φτώχεια» ή «Γνώρισα/πρόλαβα μια Ελλάδα ανέγγιχτη και αναλλοίωτη». ή «Οι άνθρωποι στα νησιά δεν γνώριζαν καν τι σημαίνει τουρίστας»

Οι Αθηναίοι / «Τώρα η γλώσσα του Οδυσσέα είναι η γλώσσα μου. Και το Αιγαίο είναι η θάλασσά μου»

Γεννημένος στο Σικάγο, η αληθινή αλλαγή στη ζωή του ήρθε όταν ταξίδεψε για πρώτη φορά στα ελληνικά νησιά και την Αθήνα το 1954. Αποτύπωσε φωτογραφικά «τα χρόνια της ελπίδας σε μια Ελλάδα ανέγγιχτη και αναλλοίωτη». Σήμερα, εκφράζει την ανησυχία του για τα όμορφα τοπία της και τις γειτονιές, όπως η Πλάκα, που «είναι γεμάτες από καταστήματα με σουβενίρ». Ο φιλέλληνας φωτογράφος Ρόμπερτ Μακέιμπ είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Οι φωτογραφίες της Χλόης Ακριθάκη γίνονται έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη

Φωτογραφία / Μια έκθεση για τους πολύ προσωπικούς χώρους των καλλιτεχνών

Η έκθεση «Συναντήσεις» της Χλόης Ακριθάκη στο Μουσείο Μπενάκη είναι μια σειρά φωτογραφιών που ξεκινά το 1992, στο ατελιέ του πατέρα της, και φτάνει μέχρι σήμερα, με την ίδια να επισκέπτεται φίλους εικαστικούς κατά τη διάρκεια της δουλειάς τους.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Οι νικητές και οι φιναλίστ του Nature Photography Contest 2024

Φωτογραφία / Οι νικητές και οι φιναλίστ του Nature Photography Contest 2024

Οι νικητές του δεύτερου ετήσιου Διαγωνισμού Φωτογραφίας Φύσης παρουσιάζουν εκπληκτικές εικόνες που κόβουν την ανάσα και αποκαλύπτουν τη ζωή στον πλανήτη μας. Ο φετινός διαγωνισμός αναδεικνύει τη δύναμη της φωτογραφίας να αποτυπώνει τοπία, την άγρια ζωή και τη λεπτή ισορροπία που διατηρεί τη ζωή στη Γη.
THE LIFO TEAM
«Η ζωή είναι παράξενη και αστεία» - Μία ταινία για τη ζωή και το έργο του σπουδαίου Βρετανού φωτογράφου Martin Parr

Φωτογραφία / Η ζωή και το έργο του φωτογράφου Martin Parr γίνονται ντοκιμαντέρ

«Προσπαθώ να δείξω τα πράγματα που θεωρώ ενδιαφέροντα και μερικές φορές είναι αστεία. Οι άνθρωποι είναι αστείοι, οπότε πώς γίνεται να μην είναι και το έργο αστείο; Δεν θεωρώ τον εαυτό μου χιουμοριστικό φωτογράφο, αλλά η ζωή είναι παράξενη και αστεία».
THE LIFO TEAM