Το «You and I» που μόλις κυκλοφόρησε είναι ακόμα μία μεταθανάτια δισκογραφική έκδοση του Jeff Buckley

Όσο κι αν ο Jeff Buckley (1966-1997) έμοιαζε του πατέρα του, του μέγιστου Tim Buckley, όχι μόνο φυσιογνωμικά μα και καλλιτεχνικά, η αλήθεια είναι πως δεν είχαν καμία σχέση μεταξύ τους. Κυριολεκτικά, εφόσον λέγεται πως οι δυο τους συναντήθηκαν μόνο μία φορά, όταν ο Jeff ήταν οκτώ ετών. Μόλις ο Tim έφυγε από τη ζωή, το 1975, σε ηλικία 28 ετών, ο μικρός άφησε το επίθετο «Moorhead», του πατριού του, και έγινε ο «υιός Buckley», ο Jeff Buckley. Έτσι έμελλε να γίνει γνωστός στο διεθνές μουσικό στερέωμα. Ως γνωστόν, όμως, ακολούθησε τη μοίρα του βιολογικού του πατέρα και το 1997, σε ηλικία μόλις 30 ετών, πνίγηκε σε κανάλι του Μισισιπή, φορώντας τα ρούχα του και τραγουδώντας το «Whole lotta love» των Led Zeppelin. Ένας θάνατος ολότελα απρόσμενος και γι' αυτό πιο τραγικός, εφόσον η αυτοψία έδειξε πως δεν είχε να κάνει με τις συνήθεις καταχρήσεις των ροκ σταρ, ούτε καν την αυτοκτονία...

Στο διά ταύτα, τώρα, έχουμε ακόμα μία μεταθανάτια έκδοση του τροβαδούρου. Για την ακρίβεια, μια συλλογή με ηχογραφήσεις του από τον Φεβρουάριο του 1993 που βλέπουν για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας, μια και ο παραγωγός του στην Columbia, Steve Addabbo, τον είχε αποτρέψει από το να κάνει το δισκογραφικό ντεμπούτο του με διασκευές και όχι με δικό του υλικό. Νιώθοντας ανασφάλεια ακόμη και ο ίδιος ο Jeff Buckley με ένα τέτοιο εγχείρημα, συνήθιζε να τηλεφωνεί κατά τη διάρκεια της νύχτας στη μητέρα του, εκφράζοντας φόβους ότι δεν θα 'χει τύχη στο ξεκίνημά του – αυτό δήλωσε, τουλάχιστον, η κ. Mary Guibert πριν από έναν μήνα με την ευκαιρία της εν λόγω έκδοσης.

Σύνολο, δέκα τραγούδια, δέκα λιτές ηχογραφήσεις που πετυχαίνουν να δώσουν την αίσθηση καταγραφής ιδιωτικών στιγμών του τραγουδοποιού, όταν έπιασε τις κιθάρες και άρχισε να παίζει δεξιοτεχνικά και να ερμηνεύει αγαπημένα του τζαζ, πoπ και ρoκ τραγούδια.

Στην οποία έκδοση, ωστόσο, πέραν των διασκευών, βρίσκουμε την demo μορφή του τραγουδιού «Grace» που έδωσε τον τίτλο στο πρώτο άλμπουμ του Jeff Buckley εν έτει 1994, αλλά και το «Dream of you and I», με την όμορφη παρλάτα του. Αυτές ήταν και οι δύο μοναδικές πρωτότυπες συνθέσεις του 28χρονου τότε τραγουδοποιού, με τη δεύτερη να δανείζει τον τίτλο της στην τωρινή συλλογή.

Στο «You and I» ο Buckley ερμηνεύει ψυχωμένα, μ' αυτήν τη φιλάσθενη φωνή και τους βοκαλισμούς που παραπέμπουν έντονα στον πατέρα του και πάλι, το κλασικό «Just like a woman» του Bob Dylan (η μοναδική εγγραφή από τον Νοέμβριο του 1993 στο Γούντστοκ της Νέας Υόρκης), δύο κομμάτια του Morrissey και των Smiths («The boy with the thorn in his side», «I know it's over»), το «Everyday people» των Sly & The Family Stone, το «Don't let the sun catch you cryin» από τη δεκαετία του 1930 και τους Louis Jordan & His Tympany Five, το «Calling you» της Jevetta Steele από το κινηματογραφικό «Bagdad Café», το «Night Flight» από το «Physical Graffiti» των Led Zeppelin και το παραδοσιακό blues «Poor boy long way from home» στην εκτέλεση για slide κιθάρα του bluesman Bukka White από το 1939! Σύνολο, δέκα τραγούδια, δέκα λιτές ηχογραφήσεις που πετυχαίνουν να δώσουν την αίσθηση καταγραφής ιδιωτικών στιγμών του τραγουδοποιού, όταν έπιασε τις κιθάρες και άρχισε να παίζει δεξιοτεχνικά και να ερμηνεύει αγαπημένα του τζαζ, πoπ και ρoκ τραγούδια. Ένα ντοκουμέντο, δηλαδή, με όλη την έννοια της λέξης που, κατά τη γνώμη μου αξίζει την προσοχή τόσο των φαν του Jeff Buckley όσο και αυτών που παρακολουθούν τη σύγχρονη folk/indie σκηνή.

Τέλος, στο booklet του CD διαβάζουμε ένα κείμενο της Mary Guibert, της μητέρας του, η οποία έχει την επιμέλεια του υλικού του γιου της απ' όταν αυτός έφυγε από τη ζωή.