Σtella: «Μικρή έβγαινα να πω ποίημα και λιποθυμούσα - φοβόμουν την έκθεση»

Σtella: «Μικρή έβγαινα να πω ποίημα και λιποθυμούσα - φοβόμουν την έκθεση» Facebook Twitter
Ουσιαστικά, αυτό που έχω ανάγκη είναι να μπορώ να κάνω live συνέχεια. Αυτό εννοώ όταν λέω πως θέλω να υπάρξει μια συνέχεια σε αυτό που κάνω. Δεν έχει να κάνει με την ανάγκη να γίνω πιο γνωστή. Δεν με νοιάζει κάτι τέτοιο.
0

H Σtella είναι η μοναδική Eλληνίδα μουσικός που έχει δώσει συνέντευξη στο περιοδικό «i-D». Γράφουν ότι η μουσική της δίνει απλότητα στη δουλειά και στο έργο της – και είναι αλήθεια. Από κοντά είναι αυτό που δείχνει, αρκετά απλή. Τη συναντάω λίγο μετά την επιστροφή της από το Όστιν του Τέξας, όπου έπαιξε με το συγκρότημά της στο φεστιβάλ SXSW. Τα τραγούδια της ακούγονται σε heavy rotation στο ελληνικό ραδιόφωνο, δηλαδή τα μεταδίδουν συνέχεια. Μπορεί να μη γνωρίζεις τους τίτλους, αλλά καταλαβαίνεις ότι είναι αυτή επειδή έχει χαρακτηριστική και καθαρή φωνή. Κι αν δεν ακούει κανείς ραδιόφωνο, σίγουρα τα έχει πετύχει σε καφετέριες και μαγαζιά. Για αγγλόφωνη ποπ αυτό είναι σίγουρα επιτυχία. Παρ' όλα αυτά, δεν βγάζει λεφτά από τη μουσική, όπως συμβαίνει συχνά σήμερα με τους νέους μουσικούς.

«Αυτή είναι η πικρή αλήθεια», λέει. «Τα άλμπουμ έχουν πάει καλά. Τουλάχιστον, το πρώτο πούλησε αρκετά. Δεν βγάζεις όμως λεφτά. Πόσα να βγάλεις; Όλοι πλέον ακούνε τα άλμπουμ στο YouΤube. Η ΑΕΠΙ είναι ένα αστείο. Είναι τραγικά τα πράγματα. Υπάρχει φοβερή εκμετάλλευση. Είναι πολύ στενόχωρα αυτά. Αυτό που μπορεί να κάνει σήμερα ένας μουσικός είναι πάρα πολλά live και να δώσει και κάτι για διαφήμιση. Προσωπικά, δεν μου αρέσει και δεν το έχω κάνει, μπορεί να συμβεί όμως. Το να γράφεις μουσική για διαφήμιση έχει διαφορά, με την έννοια ότι ψυχολογικά είσαι προετοιμασμένος πως αυτό που κάνεις προορίζεται για καθαρά εμπορικό σκοπό. Μου είχαν ζητήσει το "Picking Words", αλλά όταν έχω συνδυάσει κάτι με μια φάση ή μια συνθήκη και το βλέπω συναισθηματικά, δεν μου αρέσει να το ακούω σε διαφήμιση για μία τράπεζα ή μία εταιρεία κινητής τηλεφωνίας. Θα ήταν σαν να το πρόδιδα, σαν να το ξεφτίλιζα».

Τα δυο φύλα έχουν πάρα πολλές διαφορές. Θυμάμαι πάντα κάτι που με ρωτούσε ο πατέρας μου: αν αφήσεις έναν άντρα και 100 γυναίκες σε ένα νησί, πόσα παιδιά θα κάνουν; Απαντούσα, 100. Και αν συμβεί το αντίθετο; Του έλεγα, ένα. Ήταν ένα πολύ ωραίο παράδειγμα για το πόσο διαφορετικοί είμαστε.

Στο «i-D» μου έκανε εντύπωση η αισιόδοξη άποψη που είχε για την κρίση. Τη ρωτάω γι' αυτό.

«Τη βλέπω πιο πολύ θετικά παρά αρνητικά. Στενοχωριέμαι, βέβαια, που οικογένειες αναγκάζονται να φύγουν από το σπίτι τους. Είναι άσχημο αυτό. Όλοι όμως ενδιαφέρονται για την Αθήνα τελευταία. Όσοι ξένοι έρχονται, τρελαίνονται. Έρχονται για έναν μήνα και δεν θέλουν να φύγουν. Είναι όλα τόσο φτηνά. Αγοράζουν διαμέρισμα με ψίχουλα. Είμαι πραγματικά περίεργη να δω τι θα γίνει τα επόμενα 5 χρόνια. Ή θα βουλιάξουμε ή θα αναστηθούμε – αν και τώρα έχουμε βουλιάξει. Πιστεύω ότι η κρίση καθάρισε το τοπίο κατά κάποιον τρόπο. Είμαστε μια χώρα 10 εκατομμυρίων. Γιατί πρέπει να έχουμε 10.000 περιοδικά; Ποιον ενδιαφέρουν αυτά τα πράγματα; Τι μας ενδιέφερε τόσα χρόνια τι έκανε ο Κωστόπουλος ή η Μιμή Ντενίση; Τι τα θέλαμε όλα αυτά;». Μου αναφέρει τα περιοδικά, επειδή δούλευε ως γραφίστρια πριν τα παρατήσει και ασχοληθεί αποκλειστικά με τη μουσική.

Σtella: «Μικρή έβγαινα να πω ποίημα και λιποθυμούσα - φοβόμουν την έκθεση» Facebook Twitter
Γενικά, δεν μου άρεσε το σχολείο και στο δημοτικό είχα μεγάλο πρόβλημα. Ήταν σαν να μην ανήκα πουθενά. Όταν προσπαθούσα να κάνω παρέες, δεν τα κατάφερνα.

«Για κάποια χρόνια μετά την Καλών Τεχνών δούλευα σε έντυπα, επειδή ήθελα να βγάλω λεφτά και να είμαι ανεξάρτητη. Έβγαλα λεφτά, αλλά πιέστηκα πολύ. Κάποιες φορές έχεις ένα όνειρο, αλλά στην πορεία συνειδητοποιείς ότι δεν ήταν αυτό που ήθελες. Μικρή έλεγα ότι τα σχέδια σκίζονται. Κάποιες φορές κολλάμε με κάτι και μετά αναρωτιόμαστε γιατί το κάναμε. Βέβαια, τότε είχα άρνηση, δεν ήθελα να ασχοληθώ με τη μουσική. Από μικρή φοβόμουν δύο πράγματα: τα αεροπλάνα και την έκθεση στο κοινό. Έβγαινα να πω ένα ποίημα στο σχολείο και λιποθυμούσα. Δεν το άντεχα, δεν μπορούσα να το διαχειριστώ. Κοντραριζόντουσαν δύο πράγματα μέσα μου, επειδή είχα φοβερή αγάπη και πάθος για τη μουσική. Τώρα έχω ξεπεράσει και τον φόβο για το αεροπλάνο, σαν να έφυγαν μαζί. Πλέον, δεν φοβάμαι. Αν με απασχολεί κάτι, είναι να μη σταματήσω να κάνω πράγματα».

Στο νέο της άλμπουμ, το «Works for you», που είναι το τελευταίο με την Inner Ear και κυκλοφόρησε πριν από λίγους μήνες, ακούγεται πιο άνετη και τα κομμάτια έχουν την οικειότητα που βγάζει και η ίδια από κοντά. Είναι σαφώς πιο προσωπικό άλμπουμ, «πιο ψύχραιμο και μελό», όπως λέει. «Εμπνέομαι από απλά πράγματα. To "Nest" π.χ. είχε να κάνει με την οικογένειά μου, τη φωλιά μου ή τις "φωλιές" στις οποίες μπαίνεις μεγαλώνοντας. Το "Watch me dive" γράφτηκε σε μια φάση που δεν ήμουν καλά και κάποιος με κοιτούσε να πέφτω. Το "One Toy" ήταν για την παιδική μου ηλικία και το bullying. Το δημοτικό ήταν δύσκολο για μένα. Θυμάμαι, το είχα βγάλει όλο στο μπαλκόνι, μόνη μου. Γενικά, δεν μου άρεσε το σχολείο και στο δημοτικό είχα μεγάλο πρόβλημα. Ήταν σαν να μην ανήκα πουθενά. Όταν προσπαθούσα να κάνω παρέες, δεν τα κατάφερνα. Στο δημοτικό έπαιζα ποδόσφαιρο με τα αγόρια μόνο. Ήθελαν να παίζω στην ομάδα τους, αλλά ζήλευαν λίγο και με κορόιδευαν. Με φώναζαν για πλάκα "Πελού", από τον Πελέ. Μετά στράβωναν κι έτρωγα και καμιά σπρωξιά. Ήταν μια σχέση αγάπης-μίσους. Μετά, στο γυμνάσιο, πήρα την απόφαση να αλλάξω, να μην είμαι αυτή που είμαι, επειδή δεν με έκανε κανείς παρέα – έπρεπε να μπω σε κουστουμάκι. Προσπάθησα να γίνω κουλ και μετά το πράγμα άλλαξε».

 

— Το ότι είσαι γυναίκα σε εμπόδισε ποτέ σε αυτά που ήθελες να κάνεις;

Σίγουρα συνάντησα δυσκολίες, αλλά πιστεύω ότι τις έχω ξεπεράσει. Οι γυναίκες κάνουν κλίκες μεταξύ τους, το ίδιο και οι άντρες. Πιστεύω ότι αν ήμουν άντρας θα είχα άλλη αντιμετώπιση, αλλά αυτά είναι μέσα στο παιχνίδι. Δεν έχει φύλο η μουσική. Το θέμα είναι αν σου αρέσει ή όχι κι έχει να κάνει κυρίως με την παιδεία του άλλου. Πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος, είτε άντρας είτε γυναίκα, αν έχει κάτι στο μυαλό του, θα το καταφέρει. Τα δυο φύλα έχουν πάρα πολλές διαφορές. Θυμάμαι πάντα κάτι που με ρωτούσε ο πατέρας μου: αν αφήσεις έναν άντρα και 100 γυναίκες σε ένα νησί, πόσα παιδιά θα κάνουν; Απαντούσα, 100. Και αν συμβεί το αντίθετο; Του έλεγα, ένα. Ήταν ένα πολύ ωραίο παράδειγμα πόσο διαφορετικοί είμαστε.

— Τι σκέφτεσαι για το μέλλον;

Θα ήθελα να παίζω σε καινούργια μέρη, να γνωρίζω καινούργιους ανθρώπους. Σκεφτόμουν στο Όστιν ότι ήταν η πρώτη φορά που τραγουδούσα στη γλώσσα αυτών που με βλέπουν. Είναι άλλο πράγμα να τραγουδάς εδώ. Θα ήθελα να φύγω στο εξωτερικό. Να βγάλω κάτι, αλλά όχι μόνο στην Ελλάδα. Η Ελλάδα είναι γαμάτη, το κοινό της είναι πολύ θερμό και ωραίο, αλλά αρκετά μικρό. Δεν το περίμενα ποτέ ότι θα είχα τέτοια ανταπόκριση. Όταν ξεκινάς, ποτέ δεν ξέρεις τι θα γίνει. Υπήρξε κάποια πρόοδος, αλλά τώρα είναι κάπως στάσιμα τα πράγματα. Δεν μπορώ να καταλάβω ποια θα είναι η συνέχεια. Δεν τη βλέπω. Η χαρά μου και η ευγνωμοσύνη μου γι' αυτό που κάνω είναι απέραντη, επειδή καταφέρνω να το κάνω. Δεν ξέρω αν είναι καλό που ζητάω πιο πολλά. Ουσιαστικά, αυτό που έχω ανάγκη είναι να μπορώ να κάνω live συνέχεια. Αυτό εννοώ όταν λέω πως θέλω να υπάρξει μια συνέχεια σε αυτό που κάνω. Δεν έχει να κάνει με την ανάγκη να γίνω πιο γνωστή. Δεν με νοιάζει κάτι τέτοιο.

Info:

Η Σtella θα παίξει στο Μπάγκειον (πλ. Ομονοίας 18) την Παρασκευή 5 Μαΐου, είσοδος: 3 ευρώ

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Subset Festival, η συναρπαστική σκηνή της σύγχρονης μουσικής δημιουργίας 

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / Subset Festival: Η συναρπαστική μουσική του μέλλοντος είναι ήδη εδώ

Το φεστιβάλ νέας μουσικής παρουσιάζει καταξιωμένους καλλιτέχνες της διεθνούς σκηνής που συνομιλούν με τα νέα μέσα, αποκαλύπτοντας τις άπειρες δυνατότητες της σύγχρονης δημιουργίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ηρώδειο: Όπερα, θέατρο και πολλή μουσική

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / Ηρώδειο: Όπερα, θέατρο και πολλή μουσική

«Τουραντότ» και «Ριγολέττο» από την Εθνική Λυρική Σκηνή, συναυλίες των Raining Pleasure και Stranglers, καθώς και οι κορυφαίοι Max Richter και Youssou N’Dour, είναι μερικές μόνο από τις πολυαναμενόμενες εκδηλώσεις που θα παρουσιαστούν στο ρωμαϊκό ωδείο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
PinkPantheress: H απόλυτη ποπ σταρ της Gen Z

Μουσική / PinkPantheress: Από το παιδικό της δωμάτιο στo παγκόσμιo Billboard

Η καριέρα της γεννήθηκε μέσα από τα social media, αλλά είναι κάτι παραπάνω από αυτό. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η μουσική της, μια lo-fi μείξη bedroom pop, drum ‘n’ bass και UK garage, δεν μπαίνει σε κανένα κουτάκι, είτε ηχητικό είτε αισθητικό.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Μουσική / Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Με αφορμή την εμφάνισή του στο φετινό Release Athens, ο δημοφιλής τραγουδοποιός μιλά στη LiFΟ για το νέο του άλμπουμ «Μπρανκαλεόνε», για την ποίηση, την τραπ και τον ΛΕΞ, τις ευκαιρίες που δίνει στους ανθρώπους, καθώς και για την ωμή, απρόκλητη βία που τον οδήγησε να γράψει το τραγούδι «Ένα αλλιώτικο παιδάκι» για τον Ζακ Κωστόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Μουσική / Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Η Δανάη Δέδε γιορτάζει τα 20 της στην Αθήνα με μια κιθάρα στο χέρι και πολλά λουλούδια γύρω της. Της αρέσει η θάλασσα της πόλης, αλλά προτιμά αυτήν της Ρόδου, όπου και μεγάλωσε. Το κομμάτι της «Αύριο» την έκανε γνωστή, αλλά σίγουρα δεν την τρομάζει ‒ μάλλον την ενθουσιάζει. Η μαμά της πιστεύει πως θα ήταν πολύ καλή ως ψυχολόγος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΑΡΑΝΤΗΣ
Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Την Παρασκευή 30 Μαΐου, ο αρχιμουσικός Διονύσης Γραμμένος και η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών φέρνουν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το δράμα της Πέμπτης Συμφωνίας του Τσαϊκόφσκι, ενός έργου που περιγράφει την ένταση ανάμεσα στις προσταγές της μοίρας και την προσωπική ελευθερία τού συνθέτη.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Μουσική / AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Ξεκίνησε από την παραδοσιακή μουσική, όμως, η ανάγκη της για κοινωνικοποίηση την οδήγησε στη ραπ. Με αφορμή το τελευταίο της άλμπουμ, «Χαϊμαλίνα», η 25χρονη AEON μιλά για τον σεξισμό που αντιμετώπισε στα πρώτα της βήματα και για το πώς συνδύασε την κρητική μπουκόλυρα με ραπ ρυθμούς.
M. HULOT
56’ με τον Degear0001

Μουσική / Το νέο διαστημικό άλμπουμ του Degear0001 έχει ήχους από παιδικά παιχνίδια

Ο νεαρός μουσικός, που πειραματίζεται με παιδικά πλήκτρα και «χακαρισμένα» αντικείμενα, μόλις κυκλοφόρησε ένα spacey άλμπουμ με weird pop, που σίγουρα θα ήθελες να χορέψεις σε ένα παραληρηματικό πάρτι με χαμόγελα και φλούο χρώματα.
M. HULOT
Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Μουσική / Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Ο ταλαντούχος μουσικός κυκλοφόρησε ένα από τα καλύτερα ραπ άλμπουμ της χρονιάς, στο οποίο εξερευνά την εμπειρία του να είσαι μαύρος στην Ελλάδα του 2025 και το οποίο αποθέωσε η Guardian. Μιλά αποκλειστικά στη LiFO, λίγο πριν τη συναυλία του στις 31 Μαΐου στο Universe Multivenue Open Air.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Μουσική / Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Η Aγγελίνα είναι μια τραγουδοποιός 22 ετών που μεγάλωσε στην Αθήνα. Όταν ήταν μικρή ήθελε να γίνει ηθοποιός και συγγραφέας, αλλά ο δρόμος την πήγε στη μουσική κι έτσι έβγαλε το πρώτο της τραγούδι το 2023, που λέγεται «Sta Riha». Αγοράζει ακόμη μπουρμπουλήθρες από τα περίπτερα και της αρέσει να οδηγάει το σαράβαλό της. Κοιμάται καλά τα βράδια, αν δεν σκέφτεται πολύ. Όταν ανεβαίνει στην σκηνή, λέει μέσα της πως το άγχος της είναι ενθουσιασμός.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ