Το «Salee» είναι ένα χορευτικό κομμάτι που ξεσηκώνει όπου κι αν ακούγεται. Είναι ξεκάθαρα καλοκαιρινό και τόσο καλοδιάθετο, που κάθε φορά που παίζει αναρωτιέσαι πώς στο καλό προέκυψε μέσα σε αθηναϊκό στούντιο τέτοιος ρυθμός που σε κάνει να σκας χαμόγελα και να αισθάνεσαι σχεδόν γαλήνιος. Το βίντεό του που εμφανίστηκε ξαφνικά στο YouTube λίγο πριν αρχίσει το καλοκαίρι δείχνει σκηνές από μια Αθήνα όμορφη, όπως θα έπρεπε να είναι μια μητρόπολη του 21ου αιώνα που έχει ενσωματώσει όλες τις εθνικότητες και τις φυλές, όπου τα παιδιά παίζουν χαλαρά και αστειεύονται στους δρόμους, ελεύθερα κι ευτυχισμένα. Είναι το mocumentary μιας παρέας πιτσιρικάδων Αφρο-αθηναίων που η κάμερα τους ακολουθεί στην καθημερινότητά τους: την ώρα που πηγαίνουν στο σχολείο, την ώρα που παίζουν μπάλα, όταν αράζουν στο παγκάκι της πλατείας Βικτωρίας περιμένοντας το τρένο, στα παιχνίδια στη γειτονιά τους, στις σκανταλιές, όταν χορεύουν με τους ανθρώπους της οικογένειάς τους και τους φίλους τους. Το afrohouse κομμάτι με το afrobeat που έχει συγγένεια με το shangaan electro –τη φουτουριστική χορευτική μουσική που σαρώνει τα συνοικιακά κλαμπ της Νότιας Αφρικής και τις ευρωπαϊκές πίστες− είναι πραγματικά μοντέρνα μουσική, το πρώτο ξεκάθαρα νέο είδος που εμφανίζεται ως υβρίδιο στην Αθήνα, μια εξαιρετική συνεργασία της νέας εποχής ανάμεσα σε ανθρώπους με αφρικανική και ελληνική καταγωγή, παραγωγούς, μουσικούς και τραγουδιστές πέρα από στεγανά, όρια και προκαταλήψεις. «Οι People You Know είναι μια ομάδα ανθρώπων που συναντήθηκε εντελώς τυχαία και φτιάχνει αληθινή μουσική», μου λένε. Καθόμαστε στα μαρμάρινα σκαλιά ενός νεοκλασικού στην Κυψέλη, απέναντι από ένα αφρικανικό κομμωτήριο που φτιάχνει ράστα, κοτσιδάκια και κάνει extensions σε βλεφαρίδες. «Είμαστε άνθρωποι από τη Νιγηρία και την Ελλάδα». Δεν θέλουν να πουν τα ονόματά τους, δεν θέλουν να φωτογραφηθούν, έχουν επιλέξει ως εικόνα του πρότζεκτ τους τούς πιτσιρικάδες που πρωταγωνιστούν στο βίντεο. Όση ώρα περιμένουμε τους μικρούς «σταρ» να ετοιμαστούν για τη φωτογράφιση, μου εξηγούν πως ο ήχος του κομματιού δεν ήταν προγραμματισμένος, προέκυψε τη στιγμή που «γκρούβαραν» και «βάιμπαραν» στο στούντιο. «Είχαμε κάνει καμιά τριανταριά demo εκείνη την ημέρα κι όταν τέλειωσε το "Salee", γράψαμε κι ένα δεύτερο κομμάτι και μετά αποφασίσαμε να συνεχίσουμε όλοι μαζί γιατί είχαμε φοβερή χημεία». Είναι όλοι τους νέα παιδιά, ωραία, παιδιά που αποτελούν την όμορφη πλευρά της Αθήνας. «"Salee" στα νιγηριανά σημαίνει "γιορτή"», λένε, «είναι slang. Τα τελευταία δύο χρόνια η αφρικανική μουσική έχει εξελιχθεί κι έχει ανέβει πάρα πολύ, παγκοσμίως. Συνεργαζόμαστε σε διάφορα μουσικά πρότζεκτ, αλλά αυτό που κάνουμε μαζί δεν έγινε σκόπιμα».
Ο αφρικανικός ήχος πρέπει να έχει ρίζες από εκεί όπου γεννήθηκε για βγει σωστά. Προτιμάμε να γίνει αυθεντικά. Η αφρικανική μουσική στην Ελλάδα έχει συνδεθεί περισσότερο με την τζαζ και μαζί της ασχολείται ένα κοινό αρκετά ελιτίστικο. Η δική μας μουσική είναι λαϊκή, θέλουμε να φτιάξουμε μουσική για μεγάλο κοινό.
«Πριν από τρία χρόνια πήγα στη Νιγηρία και εκεί ένιωσα τι ακριβώς γίνεται με τη μουσική αυτή», λέει ο Έλληνας της παρέας. «Τα άλλα τρία παιδιά είναι από εκεί, οπότε την γνωρίζουν πολύ καλά. Πρόσφατα φτιάξαμε την Every Day Records, μια ανεξάρτητη εταιρεία με πιο "εναλλακτικά πράγματα". Σου υπόσχομαι ότι θα δεις τρομερά πράγματα από διάφορα είδη στο άμεσο μέλλον. Δεν ξέρω να σου πω τι είναι ακριβώς αυτό που έχουμε κάνει, θεωρώ ότι είναι λίγο πειραματικό και σίγουρα δεν υπάρχει κάτι ανάλογο στην Ελλάδα. Είναι βασισμένο στον afro ήχο. Απλώς πειραματιστήκαμε και βγήκε ό,τι ακούς. Στο Λονδίνο αποτελεί μεγάλο κίνημα αυτήν τη στιγμή η συγκεκριμένη μουσική και στη Γαλλία υπάρχει η αφροκουλτούρα εδώ και χρόνια».
Τον ρωτάω αν έχουν σκεφτεί να βάλουν ελληνικούς στίχους στα κομμάτια που έχουν στα σκαριά. «Δεν νομίζω ότι τους ταιριάζει ο ελληνικός στίχος», λέει. «Ο αφρικανικός ήχος πρέπει να έχει ρίζες από εκεί όπου γεννήθηκε για βγει σωστά. Προτιμάμε να γίνει αυθεντικά. Η αφρικανική μουσική στην Ελλάδα έχει συνδεθεί περισσότερο με την τζαζ και μαζί της ασχολείται ένα κοινό αρκετά ελιτίστικο. Η δική μας μουσική είναι λαϊκή, θέλουμε να φτιάξουμε μουσική για μεγάλο κοινό».
Τα παιδιά εμφανίζονται, επιτέλους, και αναστατώνουν τη συνέντευξη. Είναι ζιζάνια, αεικίνητα και παίρνουν απίθανες πόζες για τον φωτογράφο. Είναι λογικό να μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον.
«Το όνομα του σχήματος, P.Y.K., είναι τα αρχικά από τα ονόματά μας. Μετά δημιουργήθηκε το People You Know ως διπλή έννοια, για να μην αποκαλύπτουμε την ταυτότητά μας», συνεχίζουν. Μου λένε ότι έχουν γράψει πέντε κομμάτια που θα κυκλοφορήσουν σε EP, ενώ σε δύο εβδομάδες κυκλοφορεί το δεύτερο single τους «Garden», ένα επίσης εκπληκτικό κομμάτι που έχει για ρεφρέν ένα παιδικό τραγούδι της Νιγηρίας, κάτι σαν το «Γύρω-γύρω όλοι». «Θέλαμε να προσφέρουμε και στιχουργικά και ηχητικά κάτι αληθινό, καθημερινό κι αυτό θέλαμε να δείξουμε και στο βίντεο. Το βίντεο το φτιάξαμε μόνοι μας και όλες οι σκηνές είναι πραγματικές, δεν προσθέσαμε τίποτα στημένο, αφήσαμε τα παιδιά ελεύθερα να κάνουν όσα θα έκαναν και εκτός κάμερας. Είναι σαν ντοκιμαντέρ».
Ο Πρινς βλέπει για πρώτη φορά τον εαυτό του στο βίντεο που παίζει στο κινητό και γελάει δυνατά. Μόλις τελείωσε την Ε' Δημοτικού και θέλει να γίνει μουσικός. Παίζει κιθάρα, τραγουδάει και ονειρεύεται να μάθει να ραπάρει. «Έχουν μείνει άλλες τρεις μέρες μέχρι να κλείσουν τα σχολεία» λέει με χαρά. Ο Σάμιουελ παίζει με μανία το σπίνερ του και ξαπλώνει στο καπό μιας μουσταρδί Φορντ των 50s που είναι παρκαρισμένη στους δρόμους της Κυψέλης. Είναι δύο αξιαγάπητα παιδιά και είναι το λαμπρό μέλλον αυτής της πόλης...
