«Η Αμερική είναι ένα εύκολο μέρος να ζεις, μπορεί όμως να γίνει και ο πιο σκληρός τόπος. Είναι ένα άγριο μέρος αν δεν είσαι προσεκτικός.»
Οι Heavy Trash είναι το νέο σχήμα του Jon Spencer, του ηγετικού μέλους των ιδιαίτερα αγαπητών στη χώρα μας Jon Spencer Blues Explosion και των θρυλικών Pussy Galore και ενός από τους καλύτερους performer της τελευταίας 20αετίας, ο οποίος παραμένει ολοκληρωτικά αφοσιωμένος οπαδός του rockabilly, του funky ήχου της Motown και της μετρονομίας της Stax Records.
Στους Heavy Trash έχει ενώσει τις δυνάμεις του με τον κιθαρίστα Matt Verta-Ray, έναν Καναδό πρώην κοντραμπασίστα που στην πορεία ασχολήθηκε με την ηλεκτρική κιθάρα, κρατώντας όμως ακέραιες τις τεχνικές και τη λογική του παλαιότερου οργάνου του. Το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό ήταν αυτό που κέντρισε το ενδιαφέρον του Jon Spencer για να δημιουργήσει μαζί του το νέο γκρουπ, τους Heavy Trash, με τον Matt να παίζει «έναν ενδιάμεσο ηχητικά ρόλο, μεταξύ του οξέος κιθαριστικού ήχου και της groovy διάθεσης», με αποτέλεσμα συναρπαστικό – τόσο συναρπαστικό όσο και όλα τα σχήματα του Jon Spencer τα τελευταία χρόνια. Το ομώνυμο ντεμπούτο τους αντιμετωπίστηκε ως μία από τις πλέον τίμιες και διασκεδαστικές rock ’n’ roll κυκλοφορίες της περασμένης χρονιάς: «Ατόφια ακόρντα από κοφτό rockabilly, μικρές διάρκειες συνθέσεων και φωνητικά με δυναμισμό και ναρκισσισμό» όπως και με τους Blues Explosion, μόνο που εδώ ο ήχος ακούγεται πιο ακατέργαστος και πιο… old school.
«Ο Matt κι εγώ βρήκαμε ο ένας τον άλλο μέσα από την αγάπη μας για το Rock A Billy» μου λέει ο Jon Spencer. «Τον γνώρισα στη Νέα Υόρκη πριν από μερικά χρόνια. Στην αρχή παίζαμε διασκευές συγκροτημάτων όπως οι Achievements και στη συνέχεια προέκυψαν τα δικά μας κομμάτια. Πειραματιζόμασταν αρκετά και δεν υπήρχε καθόλου πίεση. Κάποια στιγμή φέραμε τους φίλους μας στο στούντιο και μας βοήθησαν να ολοκληρώσουμε το δίσκο.»
Πώς προέκυψε το όνομα του γκρουπ;
Το όνομα ήταν ιδέα του πατέρα τού Matt. Φαινόταν να ταιριάζει τέλεια με τη μουσική μας. Μου αρέσει το Heavy Trash, είναι κάπως ψυχεδελικό.
Προφανώς έχεις επιλέξει να κινηθείς σε πιο παραδοσιακούς ήχους με το νέο σου συγκρότημα – ο ήχος των Blues explosion ήταν αρκετά πιο μοντέρνος. Γιατί το έκανες αυτό;
Είναι το είδος της μουσικής που απολαμβάνω περισσότερο αυτόν τον καιρό. Παίζουμε αυτό ακριβώς που αγαπάμε.
Πόσο έχεις αλλάξει ως άνθρωπος απ’ τις μέρες των Pussy Galore; Μπορεί να εντοπίσει κάποιος τις αλλαγές αυτές στη μουσική σου όλα αυτά τα χρόνια;
Είναι τρομερό το πόσο έχω αλλάξει κατά πολλούς, πολλούς τρόπους. Ξέρω ότι τώρα είμαι μεγαλύτερος, και ελπίζω και πιο σοφός. Όλα αυτά που βιώνεις αντανακλώνται στο έργο σου και είμαι βέβαιος ότι το καταλαβαίνεις και στη μουσική των Heavy Trash.
Γιατί επέλεξες τα σχέδια του Paul Pope για το εξώφυλλο του άλμπουμ σου; Πες μου μερικά πράγματα γι’ αυτόν.
Ο Paul είναι ένας super cool σεναριογράφος και σχεδιαστής κόμιξ. Ζει στη Νέα Υόρκη με τη φίλη του, μία υπερβολικά εκκεντρική χορεύτρια που ονομάζεται Harvest. Τον επέλεξα επειδή μου αρέσει πάρα πολύ η δουλειά του. Είχε σχεδιάσει μία αφίσα για τα live των Blues Explosion πριν από μερικά χρόνια, επειδή τον γνώριζε κάποιος φίλος μου. Όταν ετοιμάζαμε το δίσκο των Heavy Trash τού ζήτησα να φτιάξει το εξώφυλλο, το κορίτσι που μπορείς να δεις με την πρώτη ματιά. Όταν ανοίξεις το CD, όμως, καταλαβαίνεις ότι είναι ένα pin up σε έναν τοίχο στο χώρο που ηχογραφούσαμε.
Ο Matt αναφέρει τον Johnny Cash ως είδωλό του. Εσύ είχες είδωλα όταν ήσουν μικρός;
Δεν μπορώ να πω ότι είχα μουσικά είδωλα. Οι καλλιτέχνες που με έχουν επηρεάσει περισσότερο όμως είναι οι James Brown, Chuck D, Mark E Smith, Blixa Bargeld, Link Wray και, φυσικά, ο κύριος Cash.
Από νεότερους μουσικούς ποιον ξεχωρίζεις;
Θαυμάζω την Cat Power.
Έχεις εμφανιστεί τρεις φορές ζωντανά στην Αθήνα. Υπάρχει κάτι που θυμάσαι έντονα απ’ την τελευταία σου επίσκεψη;
Αυτό που θυμάμαι πιο πολύ απ’ την τελευταία φορά είναι τα πολυβόλα στο αεροδρόμιο.
Πώς είναι να ζει κανείς στην Αμερική του 2006;
Η Αμερική είναι ένα εύκολο μέρος να ζεις, μπορεί όμως να γίνει και ο πιο σκληρός τόπος. Είναι ένα άγριο μέρος αν δεν είσαι προσεκτικός.
Θα συνεχίσεις να φτιάχνεις δίσκους με τους Blues Explosion;
Δεν ξέρω, αλήθεια, αυτή τη στιγμή δεν έχουμε σχέδια για κάτι καινούργιο. Μαζεύω υλικό για ένα άλμπουμ με bootlegs, το οποίο θα κυκλοφορήσουμε μόνοι μας κάποια στιγμή. Υπάρχει κι ένας δίσκος που έκανα πριν από μερικά χρόνια με τον Luther και τον Cody Dickinson, ο οποίος κυκλοφόρησε μόνο στην Ιαπωνία με τον τίτλο Spencer Dickenson, και θα κυκλοφορήσει κανονικά σύντομα.
Το άλμπουμ των Heavy Trash το έχουν χιλιάδες μουσικόφιλοι σε ολόκληρο τον κόσμο, οι περισσότεροι όμως δεν το έχουν αγοράσει, το έχουν κατεβάσει. Τι έχεις να πεις γι’ αυτό;
Βασικά δεν με ενοχλεί, είναι OK το downloading.
Τι πιστεύεις ότι έχει αλλάξει στον τρόπο που ακούνε μουσική οι άνθρωποι σήμερα; Φαίνεται ότι τα νέα παιδιά έχουν εύκολη πρόσβαση σε κάθε τραγούδι ή άλμπουμ που επιθυμούν, αλλά κανείς δεν ακούει πραγματικά μουσική όπως παλιότερα…
Έτσι νομίζεις; Μήπως είσαι πολύ γέρος, ή μου φαίνεται; Πήγαινε για ύπνο, παλιόγερε!
INFO: Οι Heavy Trash εμφανίζονται στο Βios απόψε, Πέμπτη 14/12. Έναρξη 22.30. Είσοδος €30.
Οι Heavy Trash είναι το νέο σχήμα του Jon Spencer, του ηγετικού μέλους των ιδιαίτερα αγαπητών στη χώρα μας Jon Spencer Blues Explosion και των θρυλικών Pussy Galore και ενός από τους καλύτερους performer της τελευταίας 20αετίας, ο οποίος παραμένει ολοκληρωτικά αφοσιωμένος οπαδός του rockabilly, του funky ήχου της Motown και της μετρονομίας της Stax Records.
Στους Heavy Trash έχει ενώσει τις δυνάμεις του με τον κιθαρίστα Matt Verta-Ray, έναν Καναδό πρώην κοντραμπασίστα που στην πορεία ασχολήθηκε με την ηλεκτρική κιθάρα, κρατώντας όμως ακέραιες τις τεχνικές και τη λογική του παλαιότερου οργάνου του. Το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό ήταν αυτό που κέντρισε το ενδιαφέρον του Jon Spencer για να δημιουργήσει μαζί του το νέο γκρουπ, τους Heavy Trash, με τον Matt να παίζει «έναν ενδιάμεσο ηχητικά ρόλο, μεταξύ του οξέος κιθαριστικού ήχου και της groovy διάθεσης», με αποτέλεσμα συναρπαστικό – τόσο συναρπαστικό όσο και όλα τα σχήματα του Jon Spencer τα τελευταία χρόνια. Το ομώνυμο ντεμπούτο τους αντιμετωπίστηκε ως μία από τις πλέον τίμιες και διασκεδαστικές rock ’n’ roll κυκλοφορίες της περασμένης χρονιάς: «Ατόφια ακόρντα από κοφτό rockabilly, μικρές διάρκειες συνθέσεων και φωνητικά με δυναμισμό και ναρκισσισμό» όπως και με τους Blues Explosion, μόνο που εδώ ο ήχος ακούγεται πιο ακατέργαστος και πιο… old school.
«Ο Matt κι εγώ βρήκαμε ο ένας τον άλλο μέσα από την αγάπη μας για το Rock A Billy» μου λέει ο Jon Spencer. «Τον γνώρισα στη Νέα Υόρκη πριν από μερικά χρόνια. Στην αρχή παίζαμε διασκευές συγκροτημάτων όπως οι Achievements και στη συνέχεια προέκυψαν τα δικά μας κομμάτια. Πειραματιζόμασταν αρκετά και δεν υπήρχε καθόλου πίεση. Κάποια στιγμή φέραμε τους φίλους μας στο στούντιο και μας βοήθησαν να ολοκληρώσουμε το δίσκο.»
Πώς προέκυψε το όνομα του γκρουπ;
Το όνομα ήταν ιδέα του πατέρα τού Matt. Φαινόταν να ταιριάζει τέλεια με τη μουσική μας. Μου αρέσει το Heavy Trash, είναι κάπως ψυχεδελικό.
Προφανώς έχεις επιλέξει να κινηθείς σε πιο παραδοσιακούς ήχους με το νέο σου συγκρότημα – ο ήχος των Blues explosion ήταν αρκετά πιο μοντέρνος. Γιατί το έκανες αυτό;
Είναι το είδος της μουσικής που απολαμβάνω περισσότερο αυτόν τον καιρό. Παίζουμε αυτό ακριβώς που αγαπάμε.
Πόσο έχεις αλλάξει ως άνθρωπος απ’ τις μέρες των Pussy Galore; Μπορεί να εντοπίσει κάποιος τις αλλαγές αυτές στη μουσική σου όλα αυτά τα χρόνια;
Είναι τρομερό το πόσο έχω αλλάξει κατά πολλούς, πολλούς τρόπους. Ξέρω ότι τώρα είμαι μεγαλύτερος, και ελπίζω και πιο σοφός. Όλα αυτά που βιώνεις αντανακλώνται στο έργο σου και είμαι βέβαιος ότι το καταλαβαίνεις και στη μουσική των Heavy Trash.
Γιατί επέλεξες τα σχέδια του Paul Pope για το εξώφυλλο του άλμπουμ σου; Πες μου μερικά πράγματα γι’ αυτόν.
Ο Paul είναι ένας super cool σεναριογράφος και σχεδιαστής κόμιξ. Ζει στη Νέα Υόρκη με τη φίλη του, μία υπερβολικά εκκεντρική χορεύτρια που ονομάζεται Harvest. Τον επέλεξα επειδή μου αρέσει πάρα πολύ η δουλειά του. Είχε σχεδιάσει μία αφίσα για τα live των Blues Explosion πριν από μερικά χρόνια, επειδή τον γνώριζε κάποιος φίλος μου. Όταν ετοιμάζαμε το δίσκο των Heavy Trash τού ζήτησα να φτιάξει το εξώφυλλο, το κορίτσι που μπορείς να δεις με την πρώτη ματιά. Όταν ανοίξεις το CD, όμως, καταλαβαίνεις ότι είναι ένα pin up σε έναν τοίχο στο χώρο που ηχογραφούσαμε.
Ο Matt αναφέρει τον Johnny Cash ως είδωλό του. Εσύ είχες είδωλα όταν ήσουν μικρός;
Δεν μπορώ να πω ότι είχα μουσικά είδωλα. Οι καλλιτέχνες που με έχουν επηρεάσει περισσότερο όμως είναι οι James Brown, Chuck D, Mark E Smith, Blixa Bargeld, Link Wray και, φυσικά, ο κύριος Cash.
Από νεότερους μουσικούς ποιον ξεχωρίζεις;
Θαυμάζω την Cat Power.
Έχεις εμφανιστεί τρεις φορές ζωντανά στην Αθήνα. Υπάρχει κάτι που θυμάσαι έντονα απ’ την τελευταία σου επίσκεψη;
Αυτό που θυμάμαι πιο πολύ απ’ την τελευταία φορά είναι τα πολυβόλα στο αεροδρόμιο.
Πώς είναι να ζει κανείς στην Αμερική του 2006;
Η Αμερική είναι ένα εύκολο μέρος να ζεις, μπορεί όμως να γίνει και ο πιο σκληρός τόπος. Είναι ένα άγριο μέρος αν δεν είσαι προσεκτικός.
Θα συνεχίσεις να φτιάχνεις δίσκους με τους Blues Explosion;
Δεν ξέρω, αλήθεια, αυτή τη στιγμή δεν έχουμε σχέδια για κάτι καινούργιο. Μαζεύω υλικό για ένα άλμπουμ με bootlegs, το οποίο θα κυκλοφορήσουμε μόνοι μας κάποια στιγμή. Υπάρχει κι ένας δίσκος που έκανα πριν από μερικά χρόνια με τον Luther και τον Cody Dickinson, ο οποίος κυκλοφόρησε μόνο στην Ιαπωνία με τον τίτλο Spencer Dickenson, και θα κυκλοφορήσει κανονικά σύντομα.
Το άλμπουμ των Heavy Trash το έχουν χιλιάδες μουσικόφιλοι σε ολόκληρο τον κόσμο, οι περισσότεροι όμως δεν το έχουν αγοράσει, το έχουν κατεβάσει. Τι έχεις να πεις γι’ αυτό;
Βασικά δεν με ενοχλεί, είναι OK το downloading.
Τι πιστεύεις ότι έχει αλλάξει στον τρόπο που ακούνε μουσική οι άνθρωποι σήμερα; Φαίνεται ότι τα νέα παιδιά έχουν εύκολη πρόσβαση σε κάθε τραγούδι ή άλμπουμ που επιθυμούν, αλλά κανείς δεν ακούει πραγματικά μουσική όπως παλιότερα…
Έτσι νομίζεις; Μήπως είσαι πολύ γέρος, ή μου φαίνεται; Πήγαινε για ύπνο, παλιόγερε!
INFO: Οι Heavy Trash εμφανίζονται στο Βios απόψε, Πέμπτη 14/12. Έναρξη 22.30. Είσοδος €30.
