Όταν η Χάρις Αλεξίου τραγούδησε το συγκλονιστικό Παπάκι του Νικόλα Άσιμου

Όταν η Χάρις Αλεξίου τραγούδησε το συγκλονιστικό ''Παπάκι'' του Νικόλα Άσιμου Facebook Twitter
5

Πόσο σχιζοφρενική χώρα είμαστε! Αρνείται ένας τραγουδιστής - σούπερ σταρ να εμφανιστεί σε συναυλία κοινωνικής διαμαρτυρίας κι αμέσως χρήζεται μνημονιακός! Δέχεται να εμφανιστεί, όπως συνέβη με τη Χαρούλα Αλεξίου στη συναυλία υπέρ του αγώνα των καθαριστριών, κι ακούει τα σχολιανά του από εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας!

 

Τέλος πάντων, την Αλεξίου δεν τη γνωρίζω προσωπικά. Δεν ανήκω στους φανατικούς της, αλλά σέβομαι την πορεία και το ήθος της όλα αυτά τα χρόνια. Από τον ποιητή Αντρέα Παγουλάτο, μάλιστα, που κάποτε έκαναν παρέα και της είχε γράψει ένα κείμενο για το πρόγραμμα των συναυλιών της στο Παρίσι, είχα ακούσει πως η ίδια ήταν πραγματικά εξαιρετική στο να αυτοσχεδιάζει φωνητικά με τζαζίστες μουσικούς. Μια πτυχή του ταλέντου της που ίσως να μην αποτυπώθηκε ποτέ στη δισκογραφία μέσα στο άγχος της ''επιτυχίας'' και της συντήρησης ενός τεράστιου κοινού.

 

Υπάρχει ωστόσο μία απρόσμενη στιγμή στην καριέρα της Αλεξίου, μία ατόφια αντεργκράουντ - θα τη χαρακτήριζα - αναλαμπή, εφόσον συνεργάστηκε με έναν 100% αναρχικό καλλιτέχνη με εξαίσιο αισθητικό αποτέλεσμα! Αναφέρομαι φυσικά στη συμμετοχή της στον πρώτο δίσκο του Νικόλα Άσιμου, το άλμπουμ Ξαναπές (Ο) του 1982.

 

Παραγωγός του δίσκου ήταν ο Ηλίας Μπενέτος στην πανίσχυρη ΜΙΝΩΣ, στην οποία επίσης ανήκε η Αλεξίου λόγω του τότε συζύγου της, του γνωστού παραγωγού Αχιλλέα Θεοφίλου.

 

Λέγεται πως η Αλεξίου θαύμαζε την ασυμβίβαστη στάση ζωής του Κοζανίτη τραγουδοποιού και αν αναζητούσαμε κάποια παλιότερη συνεργασία της ανάλογου ή έστω παρόμοιου ύφους, αυτή θα ήταν η συμμετοχή της στις παραστάσεις του ανταρτο - ροκ Πάνου Τζαβέλλα λίγα χρόνια πριν.

 

Στο δίσκο του Άσιμου τραγούδησε δύο κομμάτια, ντουέτα και τα δύο με τον δημιουργό τους. Το ένα, το Άμα σε λέγαν Βάσω, έχει την πλάκα του, καθώς οι στίχοι του μεταφέρουν ακέραιο το σουρεαλιστικό κλίμα των Εξαρχείων εκείνης της περιόδου: Αν ήμουνα η Τζέιν/ και ήσουν ο Ταρζάν/ απ' το Ελ Αλαμέιν/ θα'ρχόσουν στο Σουδάν...

 

Το άλλο, όμως, ένα νανούρισμα - μοιρολόι με τίτλο Το Παπάκι είναι ένα αξεπέραστο αριστούργημα! Αντιγράφω από το βιβλίο του Γιώργου Ι. Αλλαμανή Δίχως καβάτζα καμιά - Βίος και Πολιτεία του Νικόλα Άσιμου (εκδόσεις Νέα Σύνορα, 2000):

Μπίκος (σ.σ. ο ενορχηστρωτής του δίσκου του Άσιμου) και Αλεξίου έκαναν πρόβα - μία κιθάρα, μία φωνή. Ο ηχολήπτης Γιάννης Παπαϊωάννου, καθ' υπόδειξη του Μπενέτου, ηχογραφούσε διακριτικά. Στη μέση της πρόβας, σηκώθηκε ο Άσιμος, άνοιξε μόνος του την πόρτα του στούντιο και μπήκε μέσα. Πήρε ένα ζευγάρι ακουστικά, προσπάθησε να τα συνδέσει, αλλά δεν τα κατάφερε. Οπότε περιφερόταν πίσω από την Αλεξίου. (από συνέντευξη με τον Ηλία Μπενέτο 10 Απριλίου του 1998)

 

- Στα ακουστικά όμως της Αλεξίου ο ήχος από την κιθάρα του Μπίκου είχε μια μικρή διαφορά απ' ότι άκουγε ο Νικόλας. Κλάσματα δευτερολέπτου, αλλά χρόνος υπαρκτός.

- Όταν λοιπόν έφτασε το δεύτερο μέρος του τραγουδιού, ακούγοντας την κιθάρα απ' έξω, άρχισε εκείνος να τραγουδάει όπως γούσταρε μαζί της.

- Δεν πλησίασε καθόλου στο ίδιο μικρόφωνο. Φαντάσου την Αλεξίου να απέχει από το μικρόφωνο 20 - 30 εκατοστά, να μεσολαβεί το σώμα της και ακόμη πιο πίσω, ή στο πλάι της, τον Άσιμο.

- Στο δεύτερο μέρος του τραγουδιού η φωνή του αλλού υπάρχει και αλλού δεν υπάρχει. Αυτό κρατήθηκε στο δίσκο.

- Να μη σου πω ότι κάποια στιγμή ο Άσιμος ήτανε και ψιλοβουρκωμένος...Είχε ''κρυφτεί'' πίσω της. Τραγουδούσε για πάρτη του αυτό που άκουγε εκείνη τη στιγμή...Αυτό που τον φόρτιζε, αυτό που τον δονούσε...

- Συγκινήθηκε και η Χαρούλα. Και φαίνεται, είναι λυγμική. Ούτε γύρισε πίσω της να δει που είναι ο Νικόλας, τι κάνει. Μπήκε κι εκείνη σε αυτό που συνέβαινε.

- Γιατί συνέβαινε κάτι ακαριαίο και μαγικό...

 

Πράγματι, ενώ το Παπάκι διαρκεί 3 λεπτά και 13 δευτερόλεπτα, ο Άσιμος αρχίζει να τραγουδάει μόλις 1 λεπτό και 17 δευτερόλεπτα πριν από το τέλος. Μετά ο Θανάσης Μπίκος πρόσθεσε σε κάποια από αυτές τις ηχογραφημένες πρόβες μόνο μια δεύτερη κιθάρα. Το αποτέλεσμα ήταν ένα διαμάντι από κοφτερά συναισθήματα αγάπης και θανάτου, δουλεμένο με λέξεις απλές.

 

Το 1982, στο σπίτι του Βασίλη Παπακωνσταντίνου στην πλατεία Αμερικής. Η Χάρις Αλεξίου με τον Παπακωνσταντίνου και τον Νικόλα Άσιμο, καθιστοί στο πάτωμα, προβάρουν τα τραγούδια του δίσκου. Πίσω από την Αλεξίου, όρθιος με την κιθάρα, ο Θανάσης Μπίκος, γνωστός και ως Παναρκούδης στους μουσικούς κύκλους (photo από τη δισκογραφική έκδοση Νικόλας Άσιμος Στο φαλημέντο του κόσμου - Γιουσουρούμ).

 

Νικόλας Άσιμος και Χάρις Αλεξίου δεν έμελλε να συνεργαστούν ποτέ ξανά. Εκείνη συνέχισε στο δρόμο των μεγάλων γνωστών επιτυχιών της. Εκείνος αντιμετώπισε το μένος των ομοϊδεατών του, όπως του Λεωνίδα Χρηστάκη που τον πέρασε δημοσίως γενεές δεκατέσσερις, χαρακτηρίζοντας τον Τροφό του Συστήματος...

 

Μόνο το 2000, στο unplugged άλμπουμ της με τίτλο Ψίθυροι, η Αλεξίου ξανατραγούδησε Άσιμο. Όχι όμως το Παπάκι, αυτό δε θέλησε να το πειράξει και σοφά έπραξε, αλλά μία άλλη αγαπημένη μπαλάντα του αυτόχειρα τραγουδοποιού, το Αγαπάω κι αδιαφορώ.

 

Όταν η Χάρις Αλεξίου τραγούδησε το συγκλονιστικό ''Παπάκι'' του Νικόλα Άσιμου Facebook Twitter
Χάρις Αλεξίου, Βασίλης Παπακωνσταντίνου και Νικόλας Άσιμος καθιστοί στο πάτωμα και όρθιος από πάνω ο Θανάσης Μπίκος.

Μουσική
5

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Subset Festival, η συναρπαστική σκηνή της σύγχρονης μουσικής δημιουργίας 

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / Subset Festival: Η συναρπαστική μουσική του μέλλοντος είναι ήδη εδώ

Το φεστιβάλ νέας μουσικής παρουσιάζει καταξιωμένους καλλιτέχνες της διεθνούς σκηνής που συνομιλούν με τα νέα μέσα, αποκαλύπτοντας τις άπειρες δυνατότητες της σύγχρονης δημιουργίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ηρώδειο: Όπερα, θέατρο και πολλή μουσική

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / Ηρώδειο: Όπερα, θέατρο και πολλή μουσική

«Τουραντότ» και «Ριγολέττο» από την Εθνική Λυρική Σκηνή, συναυλίες των Raining Pleasure και Stranglers, καθώς και οι κορυφαίοι Max Richter και Youssou N’Dour, είναι μερικές μόνο από τις πολυαναμενόμενες εκδηλώσεις που θα παρουσιαστούν στο ρωμαϊκό ωδείο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
PinkPantheress: H απόλυτη ποπ σταρ της Gen Z

Μουσική / PinkPantheress: Από το παιδικό της δωμάτιο στo παγκόσμιo Billboard

Η καριέρα της γεννήθηκε μέσα από τα social media, αλλά είναι κάτι παραπάνω από αυτό. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η μουσική της, μια lo-fi μείξη bedroom pop, drum ‘n’ bass και UK garage, δεν μπαίνει σε κανένα κουτάκι, είτε ηχητικό είτε αισθητικό.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Μουσική / Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Με αφορμή την εμφάνισή του στο φετινό Release Athens, ο δημοφιλής τραγουδοποιός μιλά στη LiFΟ για το νέο του άλμπουμ «Μπρανκαλεόνε», για την ποίηση, την τραπ και τον ΛΕΞ, τις ευκαιρίες που δίνει στους ανθρώπους, καθώς και για την ωμή, απρόκλητη βία που τον οδήγησε να γράψει το τραγούδι «Ένα αλλιώτικο παιδάκι» για τον Ζακ Κωστόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Μουσική / Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Η Δανάη Δέδε γιορτάζει τα 20 της στην Αθήνα με μια κιθάρα στο χέρι και πολλά λουλούδια γύρω της. Της αρέσει η θάλασσα της πόλης, αλλά προτιμά αυτήν της Ρόδου, όπου και μεγάλωσε. Το κομμάτι της «Αύριο» την έκανε γνωστή, αλλά σίγουρα δεν την τρομάζει ‒ μάλλον την ενθουσιάζει. Η μαμά της πιστεύει πως θα ήταν πολύ καλή ως ψυχολόγος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΑΡΑΝΤΗΣ
Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Την Παρασκευή 30 Μαΐου, ο αρχιμουσικός Διονύσης Γραμμένος και η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών φέρνουν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το δράμα της Πέμπτης Συμφωνίας του Τσαϊκόφσκι, ενός έργου που περιγράφει την ένταση ανάμεσα στις προσταγές της μοίρας και την προσωπική ελευθερία τού συνθέτη.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Μουσική / AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Ξεκίνησε από την παραδοσιακή μουσική, όμως, η ανάγκη της για κοινωνικοποίηση την οδήγησε στη ραπ. Με αφορμή το τελευταίο της άλμπουμ, «Χαϊμαλίνα», η 25χρονη AEON μιλά για τον σεξισμό που αντιμετώπισε στα πρώτα της βήματα και για το πώς συνδύασε την κρητική μπουκόλυρα με ραπ ρυθμούς.
M. HULOT
56’ με τον Degear0001

Μουσική / Το νέο διαστημικό άλμπουμ του Degear0001 έχει ήχους από παιδικά παιχνίδια

Ο νεαρός μουσικός, που πειραματίζεται με παιδικά πλήκτρα και «χακαρισμένα» αντικείμενα, μόλις κυκλοφόρησε ένα spacey άλμπουμ με weird pop, που σίγουρα θα ήθελες να χορέψεις σε ένα παραληρηματικό πάρτι με χαμόγελα και φλούο χρώματα.
M. HULOT
Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Μουσική / Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Ο ταλαντούχος μουσικός κυκλοφόρησε ένα από τα καλύτερα ραπ άλμπουμ της χρονιάς, στο οποίο εξερευνά την εμπειρία του να είσαι μαύρος στην Ελλάδα του 2025 και το οποίο αποθέωσε η Guardian. Μιλά αποκλειστικά στη LiFO, λίγο πριν τη συναυλία του στις 31 Μαΐου στο Universe Multivenue Open Air.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Μουσική / Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Η Aγγελίνα είναι μια τραγουδοποιός 22 ετών που μεγάλωσε στην Αθήνα. Όταν ήταν μικρή ήθελε να γίνει ηθοποιός και συγγραφέας, αλλά ο δρόμος την πήγε στη μουσική κι έτσι έβγαλε το πρώτο της τραγούδι το 2023, που λέγεται «Sta Riha». Αγοράζει ακόμη μπουρμπουλήθρες από τα περίπτερα και της αρέσει να οδηγάει το σαράβαλό της. Κοιμάται καλά τα βράδια, αν δεν σκέφτεται πολύ. Όταν ανεβαίνει στην σκηνή, λέει μέσα της πως το άγχος της είναι ενθουσιασμός.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ

σχόλια

4 σχόλια
Σπάνιας ευαισθησίας τραγούδι...Η ερμηνεία της Αλεξίου το απογειώνει.Η στιγμή που μπαίνει και η φωνή του Άσιμου δίνει ένα τραγικό χαρακτήρα στο τραγούδι..