Αυτή την εβδομάδα, η τέταρτη επίσημη κυκλοφορία της μέσα σε 18 μήνες με τίτλο «Iridescence» σκαρφάλωσε στο Νο 1 των αμερικανικών charts, εκθρονίζοντας τον Eminem. Τα περισσότερα μέλη των Brockhampton γνωρίστηκαν μέσα από ένα fan forum για τον Kanye West (το «KanyeToThe»), κατάγονται από διάφορα σημεία των ΗΠΑ (και όχι μόνο), προέρχονται από διαφορετικές φυλές και όλοι μαζί συνθέτουν μια αυτόνομη ομάδα αποτελούμενη από ράπερ, παραγωγούς, DJs, φωτογράφους, καλλιτεχνικούς διευθυντές, web developers και managers.
Η φιλοσοφία τους είναι εντελώς DIY: μόνοι τους γράφουν τη μουσική, ηχογραφούν τους δίσκους, σκηνοθετούν τα φοβερά βίντεο, στήνουν τα σκηνικά στα live και σχεδιάζουν το merch. Αυτοχαρακτηρίζονται ως ένα all-American boy band και θέλουν να αλλάξουν τη στερεοτυπική έννοια του όρου, η οποία είναι συνδεδεμένη με λευκά, straight αγόρια.
Έχουν φανατικούς οπαδούς, οι οποίοι στις συναυλίες φωνάζουν «γαμώ το Pitchfork» (το δημοφιλές μουσικό site δεν βαθμολογεί ιδιαίτερα υψηλά τις δουλειές τους), κλαίνε με τους βιωματικούς, coming-out στίχους του queer frontman Kevin Abstract και χορεύουν με συναίσθημα την emo-rap του γκρουπ. Και όλα αυτά, από μια ομάδα ανθρώπων με μέσο όρο ηλικίας τα 22.
Έχουν φανατικούς οπαδούς, οι οποίοι στις συναυλίες φωνάζουν «γαμώ το Pitchfork» (το δημοφιλές μουσικό site δεν βαθμολογεί ιδιαίτερα υψηλά τις δουλειές τους), κλαίνε με τους βιωματικούς, coming-out στίχους του queer frontman Kevin Abstract και χορεύουν με συναίσθημα την emo-rap του γκρουπ. Και όλα αυτά, από μια ομάδα ανθρώπων με μέσο όρο ηλικίας τα 22.
Ο εμπνευστής, εγκέφαλος και κεντρική μορφή της κολεκτίβας είναι αδιαμφισβήτητα ο Kevin Abstract, κατά κόσμον Ian Simpson. Γεννήθηκε το 1996 και πέρασε τα παιδικά του χρόνια σε μια παραθαλάσσια πόλη του νότιου Τέξας με το περίεργο όνομα Corpus Christi (δηλαδή το «Σώμα του Χριστού»).
Η σχέση του με τους χωρισμένους γονείς του δεν ήταν καθόλου καλές και περνούσε τον περισσότερο χρόνο εκτός σπιτιού. Μάλιστα, τον πατέρα του τον έχει δει από κοντά ελάχιστες φορές, ενώ δεν είναι βέβαιος τι δουλειά κάνει η μητέρα του.
Όταν ανακοίνωσε στους γονείς του πως δεν ήθελε να φοιτήσει σε κάποιο κολέγιο, αυτοί σταμάτησαν να τον στηρίζουν οικονομικά κι έτσι πήγε να βρει την αδερφή του στην Georgia. Είναι η περίοδος που άρχισε να ακούει τα πρώτα θετικά σχόλια για τη μουσική του και να αποδέχεται τη σεξουαλική του ταυτότητα.
Μέσα από το forum για τον Kanye West σχημάτισε online το πρώτο του γκρουπ, το Alive Since Forever, το οποίο ουσιαστικά αποτελεί τον προάγγελο των Brockhampton. Το 2013 επέστρεψε στο Τέξας και στην πόλη San Marcos. Με αυτήν ως βάση κυκλοφόρησε το προσωπικό του ντεμπούτο «MTV1987», με το οποίο προκάλεσε κάποιο θόρυβο και τελικά σχημάτισε τους Brockhampton.
Kevin Abstract - Miserable America
Το 2016, όμως, ήταν τελικά η χρονιά που ο Abstract μπήκε για τα καλά στον χιπ-χοπ χάρτη με τον δεύτερο δίσκο του «American boyfriend: A suburban love story» και κομμάτια όπως το «Miserable America», στο οποίο μιλάει για την ιστορία της σεξουαλικής του αφύπνισης και την ιδιαιτερότητα του να είσαι queer και μαύρος: «I told the nigga before I even told myself».
Λίγο αργότερα μέσα στο ίδιο έτος η ομάδα των Brockhampton κυκλοφόρησε δωρεάν το πρώτο της mixtape «All-American Trash», αλλά ήταν το 2017 που το όνομά τους άρχισε να αποκτά διαστάσεις ενός ολοένα και πιο μαζικού φαινομένου. Μέσω των εναλλακτικών βίντεο, των γεμάτων νεανική ενέργεια συναυλιών και της συνεχούς, ανοιχτής επικοινωνίας με τους fans, προετοίμασαν το έδαφος για την τριλογία «Saturation», μέσω της οποίας εδραίωσαν το όνομά τους ως ενός από τα πιο ενδιαφέροντα, ιδιαίτερα και συναρπαστικά σχήματα του σύγχρονου χιπ-χοπ.
Η μουσική τους μπορεί να ακούγεται πολλές φορές υπερβολικά πρόχειρη και lo-fi, αλλά ακριβώς αυτός ο αυθορμητισμός τής χαρίζει μια αυθεντικότητα και μια ειλικρίνεια που λείπει σήμερα, ειδικά στις πιο ψηλές θέσεις των charts.
Tο «Junky» από το «Saturation II»
Οι στίχοι του Abstract για τις αναμνήσεις, τη μοναξιά, την ομοφοβία και, φυσικά, τη σεξουαλικότητά του σε αυτούς τους τρεις δίσκους είναι καταπληκτικοί και πολύ τρυφεροί. Ειδικά στο κομμάτι «Junky» από το «Saturation II» υπάρχει ο καλύτερος απ' όλους: «Why you always rap about being gay?/ Cuz not enough niggas rap and be gay».
Στις αρχές του 2018 υπέγραψαν ένα πλουσιοπάροχο συμβόλαιο με την RCA. Φημολογείται πως συμφώνησαν πάνω από 15 εκατομμύρια δολάρια για έξι δίσκους μέσα στα επόμενα τρία χρόνια.
Ο πρώτος από αυτούς προοριζόταν να κυκλοφορήσει νωρίτερα μέσα στο έτος υπό τον τίτλο «Puppy», αλλά καθυστέρησε λόγω των προβλημάτων που αντιμετώπισε το γκρουπ όταν ένα από τα βασικά του μέλη, ο ράπερ Ameer Vann, κατηγορήθηκε για σεξουαλική κακοποίηση, με αποτέλεσμα να τον διώξουν από την ομάδα και να ζητήσουν δημόσια συγγνώμη που δεν το είχαν κάνει νωρίτερα.
Τελικά, το «Iridescence», το οποίο σύμφωνα με τον Abstract έχει επηρεαστεί από το «Kid A» των Radiohead, ηχογραφήθηκε στη Χαβάη και στα θρυλικά Abbey Road Studios, με την εμπορική του επιτυχία να είναι ήδη τεράστια για τα δεδομένα του σχήματος.
Πάντως, δεν θα πρέπει να προκαλεί έκπληξη το πόσο ψηλά έχουν φτάσει σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Στις συνεντεύξεις τους όλα τα μέλη του γκρουπ ξεκαθαρίζουν τις προθέσεις τους: «Θέλουμε να γίνουμε big και να ορίσουμε τη γενιά μας». Ο Abstract είχε δηλώσει ήδη από το 2017 πως θέλει να φτάσει τους Brockhampton στην κορυφή των charts και το όνομά τους να γίνει τόσο γνωστό όσο αυτό του Bieber, της Lorde και του Lil Uzi Vert.
Ωστόσο, στέκονται περισσότερο στο ότι αποτελούν κάτι περισσότερο από ένα μουσικό γκρουπ. Είναι μια ενωμένη ομάδα ανθρώπων, μια οικογένεια με παρόμοιο τρόπο σκέψης, που θέλουν να αμφισβητήσουν τις επικρατούσες νόρμες και αντιλήψεις. Μιλούν για όλα αυτά που προβληματίζουν τα άτομα της γενιάς τους στην Αμερική με τρόπο ευαίσθητο, ειλικρινή και ευθύ, χωρίς να χρειάζονται τη βοήθεια κανενός.
Έχουν κερδίσει την αυτονομία τους μέσα από ένα ανεξάρτητο μοντέλο εργασίας και δουλεύουν ασταμάτητα για να πετύχουν τους στόχους τους. Οι Brockhampton θέλουν να αλλάξουν το μέλλον του χιπ-χοπ και τώρα έχουν τη δύναμη να το κάνουν.
