Με φωτιές. Δύο χρόνια απουσίας του Μάνου Ελευθερίου. Από τον Θωμά Κοροβίνη

Με φωτιές. Δύο χρόνια απουσίας του Μάνου Ελευθερίου. Από τον Θωμά Κοροβίνη Facebook Twitter
0



ΣΑΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΛΗΣΜΟΝΗΜΕΝΗ, ολοσκέπαστη από γαζίες και μπουκαμβίλιες, ίσα ίσα η πύλη της ανοιχτή. Έτσι σαν όνειρο! Ανθισμένο μονοπάτι έβγαζε εκεί, δέντρα πελώρια και νερά κελαριστά, όαση της ψυχής και του κορμιού. Σα να σιγανοπερπατούσα μέσα σε παραμυθένια ζωγραφιά, πέρα απ' την άγρια κάψα της ημέρας εκείνης, είκοσι δύο Ιουλίου, βαφτισμένος σ' ένα φως ολύμπιας γαλήνης. «Στην πόρτα του παράδεισου μια νύχτα με τ' αγιάζι ένα πουλάκι κάθεται με πόνο και μαράζι...» τραγουδώντας.

Είχα ώρα απέξω, μ' έτρωγαν οι δισταγμοί. Στέκομαι στον πρόναο να πιάσω ένα κεράκι, τρέμει το χέρι μου, δε φτάνει ως το παγκάρι. Κάλλιο να προτιμούσα της ζητιάνας απέξω το κερί, πιο πολύ θα σου πήγαινε, ήσουν των πράξεων των καλών, κι ας μας άφηνες επίτηδες –για να μας δοκιμάσεις– να πιστεύουμε ότι ήσουν αγαθός, ας ξεχώριζες αμέσως με την οξυμμένη κρίση σου το αυθεντικό απ' το σκάρτο, τον αναγκεμένο απ' τον επιτήδειο, τον τσακισμένο φουκαρά απ' τον επαγγελματία επαίτη. Είχα προχωρήσει κι είχα σταθεί παγωμένος, ωχρός, απέναντί σου με το μυαλό άδειο από σκέψεις και την αίσθηση μιας στυφής υγρασίας να μ' έχει κυριεύσει ως το μεδούλι. Σε λίγο θα σε πάρουν. Με μυρτιά και πικροδάφνη. Και την κληρονομιά μιας ακόμη ορφάνιας βαριάς ν' αφήνει τη σφραγίδα της στο υπόλοιπο της ζωής μας.

Ήσουνα με το σακατλίκι, με όσους στραβογέρνουν και στραβοπατούν, μ' εκείνους που τραβήξανε δρόμους λοξούς, που πατήσανε σάπιο σανίδι, τους παρίες του μισοσκόταδου, τους αμνούς τους απολωλότας, τους πεινώντας και διψώντας για δικαιοσύνη.

Ακούω τα τραγούδια σου, τους πικροαναστεναγμούς σου, άνθρωπε καλέ και ακριβέ, με τα μάτια βρύσες στερεμένες. Προσκυνητή ταπεινέ σε χώρα ακαταχώρητη άστεγων ονείρων, αξεδίψαστε μοναχοπεριπατητή, απαρηγόρητο συριανό μου αγριοπερίστερο. Ψέμα ήταν πως θα σε πήγαιναν αλλού για να σε κάψουν. Σε ψάλλουν άγγελοι μ' εκρηκτικά στις τσέπες. Όλα μυρίζουνε μπαρούτι εδώ. Μπαρούτι να μοιραστεί στους μυημένους στην ομερτά μια ρεβάνς που δεν πάρθηκε ποτέ για τους αδικημένους χρόνων αμέτρητων των μύθων και της ιστορίας του κόσμου τούτου. Κάποιοι, ψυλλιασμένοι, με το άχθος της ενοχής, τρέχουν να φυλαχτούν πίσω απ' τους κίονες και κάτω απ' τ' αναλόγια. Πρόπερσι τέτοιον καιρό γίνονταν παρανάλωμα πατριώτες μας στο Μάτι. Άκοντες οι άμοιροι εκείνοι. Ενώ κι εσύ, εκών, όπως ακούστηκε, παραδινόσουν στη φωτιά.

Την Παπαδάκη φέτος την κάναν αίθουσα θεάτρου – να μην παραπονιέσαι. Κανείς δεν έβγαλε άκρη από εκείνο τον παλιό λογαριασμό. Ξαναδιαβάζουμε πάλι αρχαία τεφτέρια, ξαναμετράμε τα βερεσέδια. Για τα εμφύλια σαράκια τους και στον άλλο αιώνα θα τρώγονται οι Έλληνες. Μυρίζει τώρα μπαρούτι και λιβάνι. Ακούγονται ψιθυριστά οι ψαλμουδιές απ' την Ωραία Πύλη. Σαν πνιγμένες οιμωγές σε κατακόμβη-καταφύγιο θηραμάτων. Οι άγιοι και οι όσιοι κατεβαίνουν απ' τα εικονίσματα κι ανακατεύονται με το πλήρωμα του ναού. Σε λίγο θα σε πάρουν. Ψέματα πως πας να γίνεις στάχτη.

Πεταρίζει η καρδιά μου. Ήσουν φίλος ωραίος, αποχαιρετούσες μ' ευλογίες κι ευχές, πλάγιαζα κι είχα ένα φως παραμυθίας να με ζεσταίνει για καιρό. Ανέκδοτα, καλαμπούρια, γέλια αστείρευτα. Εκατέρωθεν. Κάποτε άφηνες να ανθιστώ κάτι απ' τις επτασφράγιστες μυστικές ομολογίες σου, «τα άδηλα και τα κρύφια». Και συμβουλές! «Ακούτε ρε παιδιά, τον θείο Μάνο, δε θα χάσετε!». Τώρα οι άγιοι σε κοιτούν και σου χαμογελούν. Τα κεράκια στα χέρια μας γίνονται φωτιές να μας ζεστάνουν.

Ήσουνα με το σακατλίκι, με όσους στραβογέρνουν και στραβοπατούν, μ' εκείνους που τραβήξανε δρόμους λοξούς, που πατήσανε σάπιο σανίδι, τους παρίες του μισοσκόταδου, τους αμνούς τους απολωλότας, τους πεινώντας και διψώντας για δικαιοσύνη. Τα σεκλέτια τα ασήκωτα, τα πένθη και τα σαρανταλείτουργα, «τη φτώχια που μας έχει γονατίσει» –που έκανε τραγούδι του καημού κι ο Άκης Πάνου–, τις λιτανείες αυτών που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, τα λόγια και τα χρόνια τα χαμένα. Σαν τον Ευριπίδη κι εσύ να σε κεντρίζουν εσαεί τα πάθη τα ανθρώπινα, κι απ' τον Γολγοθά των τεταπεινωμένων να σκαρφαλώνεις, αχθοφόρος του δικού σου σταυρού, μέσα από ένα αόρατο μονοπάτι για μια συνομιλία με τις ψυχές του Άδη, με τους υπερχθόνιους δαίμονες, με τον άπιαστο κόσμο των αγγέλων. Βαθιά κι αθεράπευτα «ελληνικός»! «Όσο μεγαλώνεις πιο πολύ θα πονάς», μου 'λεγες. Γι' αυτό ειν' αρρώστια τα τραγούδια, τι θαρρείς, όταν βγαίνουν από ψυχές άδολες και σωθικά φαρμακωμένα.

Έφερνες κάπου κάπου στο φως κανένα απ' τα μυστικά σου τ' αφανέρωτα, καρδιά μου σακατεμένη κι αδικαίωτη, κι έπαιρνες το δρόμο πίσω να γυρίσεις από μέσα το κλειδί στο ασκηταριό σου. Να ησυχάσεις απ' τα κούφια τα λόγια, χορτασμένος από ματαιότητες, στερήσεις και απαγορεύσεις, απιστίες και προδοσίες. Σου είχα τάξει να σ' έχω συντροφιά μου, στις διαδηλώσεις, στα συμπόσια, στις ερωτικές μου κατανύξεις. Αγαπούσες γιατί ήξερες να γερνάς. Να γερνάς, να γυρνάς πίσω σου και να καταδέχεσαι μετανιωμένος ότι είχες βιαστικά προσπεράσει. Να γερνάς και να γέρνεις. Να σκύβεις ευλαβικά προς το χώμα που σε γέννησε. «Χους εκ χοός» γνώριζες. Και απήλθες. Ποιητής του φαρμακωμένου μας καιρού! Πνεύμα αδούλωτο! Με φωτιές! Πληγιασμένος αλλά μακάριος!


Μόνο της Φραγκογιαννούς τα πάθη θα μείνουν εδώ, μαζί μας. Για όσους ζωντανούς. Εις τους αιώνας των αιώνων!

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Ερμής

Μουσική / Ermis: «Το τρέμολο του μπουζουκιού ήταν ο αγαπημένος μου ήχος από νιάνιαρο»

O περιζήτητος νέος συνθέτης που έχει συνεργαστεί με τον Good Job Nicky, τη Μαρίνα Σάττι, τη Χάρις Αλεξίου και τον Sidarta επαναπροσδιορίζει τον ήχο του μπουζουκιού και της κλασικής μουσικής με σεβασμό και τόλμη.
M. HULOT
Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Πολυαγαπημένη μου Βίβιαν»: Στο φως η επιστολή που έγραψε ο Μάλκολμ ΜακΛάρεν στην Βίβιαν Γουέστγουντ λίγο πριν τον θάνατό του

Μουσική / Η επιστολή μεταμέλειας του Μάλκολμ ΜακΛάρεν προς τη Βίβιαν Γουέστγουντ, λίγο πριν τον θάνατό του

Τα αποκαλυπτήρια μιας επιστολής γεμάτης μετάνοια αλλά και πικρία, την οποία έγραψε –αλλά δεν έστειλε ποτέ– ο διαβόητος μάνατζερ των Sex Pistols προς την πρώην σύντροφο και συνοδοιπόρο του.
THE LIFO TEAM
APON: «Δεν είναι θέμα συγκυριών, είναι θέμα αξίας το αν θα ξεχωρίσεις μέσα στο χάος της σημερινής μουσικής»

Μουσική / APON: «Όταν πήγα να δειγματίσω τα πρώτα μου τραγούδια, γελάγανε»

Η πρωτοφανής επιτυχία ενός νεαρού τραγουδοποιού που με το πρώτο άλμπουμ του προκαλεί πανδαιμόνιο στο ραδιόφωνο και στις μουσικές πλατφόρμες, ενώνοντας μουσικά ένα ετερόκλητο κοινό κάθε ηλικίας.
M. HULOT
H βαθιά υπνωτική ενέργεια του DJ Nobu

Μουσική / H βαθιά υπνωτική ενέργεια του DJ Nobu

Κάθε σετ του είναι μια κατάδυση, μια αργή πτώση σε υποσυνείδητα μοτίβα, σε αχαρτογράφητους ήχους, σε σκοτεινούς διαδρόμους που παραπέμπουν περισσότερο σε τελετουργία παρά σε πάρτι. Ένας από τους σημαντικότερους DJ's της εποχής μας έρχεται στην Αθήνα για ένα βράδι.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Χελμός

Μουσική / Χελμός: 30 στιγμές από το πιο «ψηλό» φεστιβάλ του καλοκαιριού

Στημένο στα 1.700 μέτρα, το 3ο Helmos Mountain Festival υποδέχτηκε μερικά από τα πιο αγαπημένα ονόματα της εγχώριας σκηνής, σε ένα τριήμερο που συνδύασε μουσική, φύση και κορυφές - κυριολεκτικά και μεταφορικά.
LIFO NEWSROOM