Η ζωή της αινιγματικής Chinawoman, όπως την αφηγήθηκε στη LIFO ///

Η ζωή της αινιγματικής Chinawoman, όπως την αφηγήθηκε στη LIFO /// Facebook Twitter
1
Η ζωή της αινιγματικής Chinawoman, όπως την αφηγήθηκε στη LIFO /// Facebook Twitter

 H Michelle Gurevich, όπως είναι το πραγματικό όνομα της Καναδής singer-songwriter φτιάχνει μουσική που τιμά την Ρωσική καταγωγή της - η μητέρα της ήταν μπαλαρίνα στα περίφημα μπαλέτα Kirov και ο πατέρας της μηχανικός στο Leningrand, πριν μεταναστεύσουν στο Toronto – και ταυτόχρονα φέρνει στο νου την Nico, τον Leonard Cohen, την PJ Harvey, την Tanita Tikaram. Η ίδια, πλέον κάτοικος Βερολίνου, αναφέρει ως βασικές επιρροές της την Alla Pugacheva, τον Charles Aznavour, τον Nino Rota, τη Yoko Ono, τον Todor Tobakov, καθώς και τον Federico Fellini. Μας έχει μιλήσει όχι μία, αλλά δύο φορές, και απ' αυτές τις συνεντεύξεις σταχυολογώ μερικές απ' τις απαντήσεις της. 

 

Δεν έχω ιδέα γιατί τα τραγούδια μου είναι γνωστά στην Ελλάδα. Ίσως είναι και το γεγονός ότι μπορεί οι γονείς σας, οι γιαγιάδες σας, να άκουγαν παλιά αυτά τα κομμάτια που αποκαλούμε σανσόν κι έχει περάσει στο DNA σας.

 

Μετακόμισα στο Βερολίνο, γιατί η μουσική μου έβρισκε μεγαλύτερη αποδοχή στην Ευρώπη παρά στον Καναδά, οπότε ήταν πιο εύκολο για μένα να κάνω συναυλίες στις χώρες της Ευρώπης, χωρίς να χρειάζεται να κάνω μεγάλα ταξίδια. Είχα περάσει όλη μου τη ζωή στον Καναδά και ήθελα να εξερευνήσω τι γίνεται και στον υπόλοιπο κόσμο.

Είναι αλήθεια ότι οι Ρώσοι έχουν την τάση να εκφράζουν μια μοιρολατρία, ενώ συγχρόνως χαίρονται και απολαμβάνουν τη μοιρολατρία αυτή. Αλλά δεν πιστεύω ότι οι Ρώσοι υπερτερούν άλλων λαών στον τρόπο που εκφράζουν τη χαρά και τη θλίψη τους. Στους Τούρκους αρέσει πολύ να κάθονται γύρω από το τραπέζι, να τρώνε και να τραγουδούν όλοι μαζί μελοδραματικά τραγουδάκια. Η μητέρα μου είναι από την Οδησσό, που βρίσκεται τώρα στην Ουκρανία, και ανησυχώ για τους ανθρώπους εκεί, αλλά όχι περισσότερο απ' όσο ανησυχώ για τους Βορειοκορεάτες ή τους Κούρδους.

Δεν έχω ιδέα γιατί τα τραγούδια μου είναι γνωστά στην Ελλάδα. Πάντως, το περασμένο καλοκαίρι ένας φίλος μου που έκανε διακοπές στην Ελλάδα άκουσε ένα κομμάτι μου στο ραδιόφωνο και με πήρε ενθουσιασμένος να μου το πει. Ίσως είναι και το γεγονός ότι μπορεί οι γονείς σας, οι γιαγιάδες σας, να άκουγαν παλιά αυτά τα κομμάτια που αποκαλούμε σανσόν κι έχει περάσει στο DNA σας.

 

 

Μεγαλώνοντας ακουγα ρώσικη, ιταλική και γαλλική μουσική των δεκαετιών του '70 και του '80 κυρίως. Σαρλ Αζναβούρ, Τζο Ντασέν, Αντριάνο Τσελεντάνο και, φυσικά, την Άλα Πουγκάτσεβα και γενικά όλο αυτό το κλασικό, «σκοτεινό», ρομαντικό είδος.

Πριν γίνω μουσικός δούλευα ως οικονομολόγος. Είναι αλήθεια. Αλλά ήταν βαρετό να ασχολείσαι όλη την ώρα με αριθμούς και διαγράμματα και στατιστικές, κι έτσι άρχισα να δουλεύω στον κινηματογράφο, στη διαδικασία του post production. Εν τω μεταξύ είχα αρχίσει και γρατζούνιζα μια κιθάρα κι ένας φίλος μού πρότεινε να φτιάξω σελίδα στο MySpace. Σε εκείνη τη φάση δεν είχα γράψει ούτε ένα κομμάτι, αλλά μία εβδομάδα μετά έγραψα το «I kiss the hand of my destroyer».

Παλιότερα ήμουν μέρος της λεσβιακής κοινότητας του Καναδά. Όταν ήμουν 15, ασχολιόμουν περισσότερο με τέτοια πράγματα, αλλά τώρα δεν με νοιάζει καθόλου. Δεν θέλω να καθορίζω τη ζωή μου και τα πράγματα που μου αρέσουν πηγαίνοντας σε μέρη που έχουν να κάνουν με τη σεξουαλικότητα του άλλου. Είναι κάτι που δεν με αφορά.

Το βασικό στοιχείο που επηρέασε την προσέγγισή μου στο τραγούδι είναι τα όρια των δυνατοτήτων μου. Αν μπορούσα να τραγουδήσω σαν τη Shirley Bassey, θα το έκανα. Επιπλέον, μου άρεσαν πάντοτε οι βαθιές φωνές της Amanda Lear και του Dave Gahan και το τραγουδιστικό μου ύφος είναι ενδεχομένως ένα μείγμα από Ian Curtis και Alexander Serov. Στην πραγματικότητα, περισσότερο από το γερμανικό καμπαρέ με έχουν επηρεάσει τραγουδιστές που ο πολύς κόσμος θεωρεί υπερβολικά συναισθηματικούς, όπως ο Anatoly Dneprov και ο Lucio Dalla (τους οποίους μπορείτε να ακούσετε στο YouTube).

Τον τελευταίο καιρό ακούω Yves Montand, Zeki Müren, Vangelis, Psychic TV, Patsy Cline και τα podcast των DJs του Radio Advisor...

info

Παρασκευή 27 Νοεμβρίου: Θεσσαλονίκη / Fix Factory of Sound και Σάββατο 28 Νοεμβρίου: Αθήνα / Fuzz Live Music Club.

Η προπώληση ξεκινάει στα 15 ευρώ και για περιορισμένο αριθμό εισιτηρίων. Μετά την εξάντλησή τους, θα συνεχιστεί στα 17 ευρώ, ενώ στο ταμείο η τιμή θα είναι 20 ευρώ.

Διάθεση: τηλεφωνικά στο 11 876, στα καταστήματα Public, Seven Spots, Παπασωτηρίου, Ιανός, Reload, Media Markt και το www.viva.gr.

Η ζωή της αινιγματικής Chinawoman, όπως την αφηγήθηκε στη LIFO /// Facebook Twitter
Φωτο: Remi Rybicki
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

O Πασχάλης Τερζής δεν προκάλεσε ποτέ, ούτε έβλαψε κανένα

Μουσική / O Πασχάλης Τερζής δεν προκάλεσε ποτέ, ούτε έβλαψε κανένα

Ένας από τους σημαντικότερους λαϊκούς τραγουδιστές μίλησε στη LiFO λίγο πριν αποσυρθεί από το τραγούδι. Με αφορμή τις ανακοινώσεις για την επιστροφή του αναδημοσιεύουμε μια σπάνια συνέντευξη.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΠΟΣΚΟΪ́ΤΗΣ
Οι Hume Assine έφτιαξαν ένα dance κομμάτι που το διαμορφώνεις όπως θες!

Μουσική / Οι Hume Assine έφτιαξαν ένα dance κομμάτι που το διαμορφώνεις όπως θες!

Το «For those dancing alone in their apartment» είναι ένα μουσικό πείραμα για όσα άτομα ψάχνουν ευκαιρία να ξεφύγουν, χορεύοντας μόνα στο σαλόνι, στην κουζίνα, στο υπνοδωμάτιο, ανάλογα με τη διάθεσή τους και για όσο το επιθυμούν.
M. HULOT
Ody Icons Περφόρμερ, μουσικός, δραματουργός, συνθέτης 

Οι Αθηναίοι / Ody Icons: «Δεν γίνεται να μη διεκδικήσεις τον χώρο που σου αναλογεί»

Περφόρμερ, μουσικός. Μεγάλωσε σε περιβάλλον που αγαπούσε την Ανατολή, ήταν λαϊκό και καθόλου εστέτ, κι αυτό επηρέασε τη μουσική του. Γι' αυτό δεν καταλαβαίνει τι εννοούν στην Ελλάδα όταν τον ρωτούν «γιατί τόσο τουμπερλέκι;». Ο Ody Icons αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
M. HULOT
Παύλος Σιδηρόπουλος: «Είχε μια θλίψη για τα μακρινά αριστουργήματα»

Σεμίνα Διγενή / Παύλος Σιδηρόπουλος: «Είχε μια θλίψη για τα μακρινά αριστουργήματα»

Ένα ηχητικό ντοκιμαντέρ της Σεμίνας Διγενή για τον αγνό πρίγκηπα του rock and roll. Ακούγονται:  Δημήτρης Πουλικάκος, Μελίνα Σιδηροπούλου,  Δήμητρα Γαλάνη, Κώστας Φέρρης, Γιάννης Αγγελάκας κ.α.
THE LIFO TEAM
Οι νέοι λόκαλ DJs που ένα βράδυ θα σου «σώσουν τη ζωή»

Μουσική / Οι νέοι λόκαλ DJs που ένα βράδυ θα σου «σώσουν τη ζωή»

Σιχαίνονται τις πελατειακές σχέσεις, είναι unapologetic, αγαπούν τα συμπεριληπτικά dancefloors, αδιαφορούν για τον αλγόριθμο και προσπαθούν να επιβιώσουν σε μια πολύ ανταγωνιστική σκηνή. 7 νέοι λόκαλ DJs μιλούν στη LifO.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Γιώργος Χατζηνάσιος

Μουσική / Γιώργος Χατζηνάσιος: «Ότι τι; Είναι ηλίθιοι όσοι ακούνε ελαφρολαϊκά;»

Έγινε συνθέτης για να μπορέσει να παντρευτεί τη γυναίκα του. Πιστεύει πως όποιος λέξη «ελαφρός» είναι απαίσια. Πρόλαβε την εποχή που τους τραγουδιστές τούς καταλάβαινες από τον ήχο της φωνής τους - τώρα δεν τους ξεχωρίζει. Ο Γιώργος Χατζηνάσιος αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
M. HULOT
Dievers Party: Πώς δυο φίλες έφτιαξαν τα πιο viral χορευτικά πάρτι της χρονιάς

Μουσική / Dievers Party: Πώς δυο φίλες έφτιαξαν τα πιο viral πάρτι της χρονιάς

Η Βάσω Καζαντζίδου και η Μαρινέλα Αμπντουραχμάνι γνωρίστηκαν τυχαία σε ένα αθηναϊκό κλαμπ. Δύο χρόνια μετά, αυτή η συνάντηση γέννησε ένα από τα πιο δημοφιλή mobile queer events σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Η τριπλή δύναμη του Μπετόβεν

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η τριπλή δύναμη του Μπετόβεν

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών παρουσιάζει το Τριπλό Κοντσέρτο του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν με τρεις λαμπερούς σολίστ: ο Μαξίμ Βενγκέροφ, ο Στίβεν Ίσερλις και η Θεοδοσία Ντόκου ενώνονται υπό την μπαγκέτα του Φίνεγκαν Ντάουνι Ντίαρ την Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου στο Μέγαρο Μουσικής.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
MARCEL DETTMANN INTERVIEW

Μουσική / Marcel Dettmann: «Η τέκνο δεν γεννήθηκε για VIP τραπέζια»

Ένας από τους επιδραστικότερους εκπροσώπους της τέκνο, λίγες μέρες πριν από την εμφάνισή του στο Ωδείο Αθηνών, μιλάει για την αγαπημένη του μουσική ως έναν τρόπο να σχετίζεται με τον κόσμο και την πολιτική του nightlife.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Τίνα Τέρνερ (1939-2023): Ένας αληθινός θρύλος

Μουσική / Τίνα Τέρνερ: «Ούτε ένας δεν με αγάπησε στη ζωή μου, ούτε καν ο πατέρας και η μάνα μου»

Παρ’ όλες τις επιτυχίες και τις εκρηκτικές εμφανίσεις, η Τίνα Τέρνερ έζησε τα πρώτα σαράντα χρόνια της ζωής της με μοναξιά, κακοποίηση και στερημένη από αγάπη. Ο τρόπος που άφησε πίσω της τον τρόμο και την ενδοοικογενειακή βία και έγινε σύμβολο τόλμης και περηφάνιας και η πορεία της προς τη σαρωτική επιτυχία είναι είναι τα βασικά στοιχεία που συνθέτουν το παζλ της ζωής της.
M. HULOT