Η υπέροχη ωριμότητα της Neneh Cherry

Η υπέροχη ωριμότητα της Neneh Cherry Facebook Twitter
Φωτο: Kim Hiorthoy
1

Η Neneh Cherry πάντοτε αντιπροσώπευε μια άλλη γενιά των '80s, αρκετά μακριά από την πανκίλα και την νταρκίλα της εποχής. Όταν βγήκε το «Raw like sushi» είχε να κάνει περισσότερο με το μέλλον του ρυθμού που επρόκειτο να έρθει παρά με το μουντό παρόν εκείνης της περιόδου.


Έπρεπε να περάσουν τριάντα χρόνια, να πιάσει τον μουσικό Τύπο αυτή η μανία για diversity κι έτσι να εκτιμηθεί και να συμπεριληφθεί επιτέλους το συγκεκριμένο άλμπουμ στις λίστες με τα καλύτερα της δεκαετίας.


Μέχρι τότε στεκόταν παραγκωνισμένο στις προτιμήσεις της πλειοψηφίας των λευκών μουσικοκριτικών που εξυμνούσαν το lad rock μέχρι τα μέσα των '00s, αγνοώντας επιδεικτικά τέτοιες δουλειές.

Η Neneh Cherry ήταν η προσωποποίηση της διαφορετικότητας. Δεν ήταν λευκή ούτε μαύρη αλλά μια μιγάδα από τη Σουηδία που γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ένα συναρπαστικό καλλιτεχνικό περιβάλλον.


Η Neneh Cherry ήταν η προσωποποίηση της διαφορετικότητας. Δεν ήταν λευκή ούτε μαύρη αλλά μια μιγάδα από τη Σουηδία που γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ένα συναρπαστικό καλλιτεχνικό περιβάλλον. Η μητέρα της, η ζωγράφος Monica «Moki» Karlsson, γνώρισε τον μουσικό πατέρα της Ahmadu Jah όταν αυτός άφησε τη Σιέρα Λεόνε για να σπουδάσει μηχανικός στη Σουηδία. Χώρισαν πριν γεννηθεί.


Ξαναπαντρεύτηκε σχεδόν αμέσως τον θρύλο της τζαζ Don Cherry και μαζί με τα παιδιά τους βρέθηκαν σε ένα εγκαταλελειμμένο σχολείο που αγόρασαν στην εξοχή της Σουηδίας. Είχαν όνειρα να δημιουργήσουν μια κοινότητα που θα έφερνε τον κόσμο πιο κοντά.


Ήταν ένα θεότρελο σπίτι, όπως το περιέγραφε αργότερα η Neneh, που μάζευε κάθε λογής άτομα που χρειαζόντουσαν βοήθεια και στήριξη. Σε ηλικία 14 ετών αποφάσισε να μετακομίσει στο Λονδίνο. Εκεί έζησε από κοντά την πανκ σκηνή της πόλης. Έγινε κολλητή με τις Slits και συγκατοικούσε για ένα διάστημα σε μια κατάληψη με την Ari Up. Δούλευε ως ρέγκε DJ ή ως μοντέλο για να τα βγάλει πέρα.

 

Neneh Cherry - Manchild


Αντί για new wave ή πανκ που ήταν της μόδας, στο «Raw like sushi», το ντεμπούτο άλμπουμ της, παρουσίασε ένα μπασταρδεμένο χιπ-χοπ αναμεμειγμένο με στοιχεία ποπ, salsa και house μουσική, ό,τι ακούμε σήμερα δηλαδή. Ταυτόχρονα, οι στίχοι της ήταν τόσο φεμινιστικοί και σοφιστικέ για την εποχή τους που σήμερα φαντάζουν αδιανόητοι για ποπ κομμάτια.


Σήμερα εντυπωσιαζόμαστε όταν βλέπουμε γυναίκες μουσικούς σε προχωρημένο στάδιο εγκυμοσύνης να ανεβαίνουν στη σκηνή και να την οργώνουν με την ενέργειά τους. Το έκανε η M.I.A. πριν από μερικά χρόνια και πιο πρόσφατα η Cardi B, με το κοινό να παραληρεί από κάτω.


Η πρώτη που το έκανε, όμως, ήταν η Cherry, που βγήκε στο «Top of the Pops» να πει το «Buffalo Stance» με μια αρκετά φουσκωμένη κοιλιά. Προκάλεσε σάλο στον Τύπο, που την κατακεραύνωσε. Τους αποστόμωσε τότε, δηλώνοντας ότι «η εγκυμοσύνη δεν είναι ασθένεια».

 

Η Neneh Cherry το 1988 όταν βγήκε στο «Top of the Pops» να πει το «Buffalo Stance» με μια αρκετά φουσκωμένη κοιλιά.

 
Από την αρχή της καριέρα της ένας από τους πιο στενούς συνεργάτες της ήταν ο άντρας της Cameron McVey. Γνωρίστηκαν το 1987 στο αεροδρόμιο του Heathrow, σε μια κοινή πτήση προς Τόκιο. Απέκτησαν δύο κόρες − μία, η Mabel, είναι από τις ανερχόμενες ποπ σταρ στη Βρετανία. Επίσημα παντρεύτηκαν το 1990.

Μαζί έφτιαξαν και το «Manchild» με τη βοήθεια του Robert del Naja. Η Neneh έχει πει πολλά σπουδαία κομμάτια, αλλά κανένα δεν φτάνει την αισθητική και ηχητική τελειότητα του συγκεκριμένου τραγουδιού. Ίσως το πιο απόκοσμο βίντεο που πρόβαλε ποτέ το MTV στη βραδινή του ζώνη. Θα μπορούσε να θεωρηθεί σημείο αναφοράς για το vaporwave, ενώ, όταν το βλέπεις σήμερα, παραμένει το ίδιο αλλόκοτο με τότε.


Στην πραγματικότητα ήταν μια οικογενειακή υπόθεση. Σε αυτό εμφανίζονταν οι κόρες της και ο πρώτος γιος του άντρα της.


Οι σχέσεις της με τους Massive Attack ήταν ακόμα βαθύτερες. Δεν τους ένωνε μόνο η σκηνή του Μπρίστολ, στην οποία ανήκε για ένα διάστημα. Είχαν τέτοια φιλία που το «Blue Lines» ηχογραφήθηκε στο δωμάτιο της νεογέννητης τότε κόρης της. Ο Del Naja δήλωσε ότι αν δεν επέμενε, δεν θα έβγαζαν ποτέ το άλμπουμ που γέννησε το trip-hop.


Η Neneh κάλλιστα θα μπορούσε να έχει φτάσει πολύ ψηλά, όπως η Μαντόνα. Θα μπορούσε και να την έχει ξεπεράσει, σύμφωνα με κάποιους, αν οι εμπειρίες της στην Αμερική δεν την απέτρεπαν από το να επιδιώξει μεγαλύτερη καριέρα. H μαρτυρία της για τον σεξισμό στη μουσική βιομηχανία εκείνη την περίοδο θα έπρεπε να κάνει τo κίνημα του #metoo να επανεξετάσει κάποια πράγματα.

 

Neneh Cherry - Synchronised Devotion


Απογοητευμένη, αποφάσισε να αποτραβηχτεί σταδιακά από τη δημοσιότητα, όχι όμως από τη μουσική. Ασχολήθηκε με διάφορα πρότζεκτ. Με ένα από αυτά, τους CirKus, την είχαμε δει πριν από 10 χρόνια στην Αθήνα. Είχε να κυκλοφορήσει προσωπική δουλειά από το 1996. Επανήλθε το 2014 με το «Blank Project» και τώρα, τέσσερα χρόνια μετά, με το «Broken Politics». Και στα δύο συνεργάστηκε με τον Four Tet στην παραγωγή.


Στο «Broken Politics» σοβαρεύει και ασχολείται με ευρύτερα πολιτικά θέματα. Οι στίχοι της αναφέρονται στους πρόσφυγες –είδε από κοντά τη φρίκη στο Καλαί−, στην παραπληροφόρηση και στα fake news, στην έκτρωση και στα γυναικεία δικαιώματα. «It's my politics living in a slow jam» ακούγεται να λέει χαρακτηριστικά στο κομμάτι «Synchronized Devotion».


Είναι μια φράση που σου μένει ανάμεσα στις ήρεμες trip-hop μελωδίες, οι οποίες, αντί για θυμό, κρύβουν στοχαστική διάθεση και ευαισθησία. Η Neneh Cherry, το κορίτσι που δεν θεωρούσε ποτέ τον εαυτό του ράπερ, έχει ωριμάσει υπέροχα.

Μουσική
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

102΄ με την Tάμτα και την Ανίτα Ρατσβελισβίλι

Μουσική / Tάμτα - Ανίτα Ρατσβελισβίλι: «Μάθαμε να ζούμε με το τραύμα»

Δυο διάσημες και πετυχημένες Γεωργιανές συναντιούνται στην ΕΛΣ και μιλούν για τις δυσκολίες που τις διαμόρφωσαν και την κουλτούρα της χώρας τους, που την κουβαλάνε μαζί τους παντού, ακόμα και όταν τις πληγώνει.
M. HULOT
Η επιστροφή της Lily Allen

Μουσική / Η Lily Allen επιστρέφει με το πιο θεαματικό ξεκατίνιασμα στην ιστορία της ποπ

Το «West End Girl» της Lilly Allen και ένα αριστουργηματικό ραπ άλμπουμ από την CupcakKe αποτελούν τα πιο δυνατά και τολμηρά, από πλευράς στιχουργικής, άλμπουμ της χρονιάς. Μια καλή εβδομάδα για τη μουσική.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
BOYS’ SHORTS INTERVIEW

Μουσική / Boys’ Shorts: «Δεν φταίνε τα τρανς άτομα που έχει γίνει μίζερη η ζωή σου»

To eyeliner και το electroclash έφερε κοντά το ντουέτο των DJs, που εμπνεύστηκαν το όνομά τους από τον Boy George. Έπαιξαν στο Berghain, και η φήμη τους εκτοξεύτηκε. Πλέον το mantra τους είναι το «enjoy the moment».
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Παιδί Τραύμα: Τραγουδάκια λέω που αύριο θα ξεχαστούν, δεν κάνω καμία επανάσταση, δεν αλλάζω τον κόσμο

Μουσική / Παιδί Τραύμα: «Τραγουδάκια λέω, που αύριο θα ξεχαστούν, δεν αλλάζω τον κόσμο»

Στο νέο του άλμπουμ, το Παιδί Τραύμα χρησιμοποιεί τις έννοιες της φυγής και της συγχώρεσης για να μιλήσει για το αδιέξοδο του ψηφιακού κόσμου και την αναζήτηση της αλήθειας με τραγούδια που ξεφεύγουν από το mainstream.   
M. HULOT
Οι Tame Impala φτιάχνουν έναν δίσκο εμπνευσμένο από τα bush doofs της Αυστραλίας

Μουσική / «Deadbeat» των Tame Impala: Μια lo-fi ωδή στα rave πάρτι από ένα σπουδαίο συγκρότημα

Είναι η πρώτη του δουλειά που δεν περιέχει ούτε μια ροκ στιγμή. Σύμφωνα με τον Chris Deville: «Οι Tame Impala έχουν μεταμορφωθεί σταδιακά από ένα από τα σπουδαιότερα ροκ συγκροτήματα της γενιάς τους σε… κάτι άλλο».
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών τιμά τη μνήμη του Οδυσσέα Ελύτη με αφορμή τα τριάντα χρόνια από τον θάνατό του, παρουσιάζοντας το «Μονόγραμμα» του Γιώργου Κουρουπού, που βασίζεται στο ομότιτλο έργο του μεγάλου Έλληνα ποιητή, στις 24 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ

σχόλια

1 σχόλια