Η Inner Ear συμπληρώνει 10 χρόνια παρουσίας και το γιορτάζει με μια σειρά δισκάκια

Η Inner Ear συμπληρώνει 10 χρόνια παρουσίας και το γιορτάζει με μια σειρά δισκάκια Facebook Twitter
0

Η Inner Ear από την Πάτρα είναι μια ελληνική ανεξάρτητη εταιρία που κάνει τη διαφορά στην εγχώρια δισκογραφία – βασικά για ένα και μόνο λόγο. Γιατί έχει καμιά 150αριά παραγωγές (ουκ ολίγες δηλαδή), δείχνοντας αξιοζήλευτη συνέπεια σε κάθε βήμα της.

Πέραν του γούστου του καθενός μας –αν μας αρέσουν και πόσο, ή όχι, τα «νούμερά» της, αν ταιριάζουν με τα μουσικά γούστα μας κ.λπ.– κανείς, νομίζω, δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως η εταιρία έχει όραμα και άποψη, την οποία και προβάλλει με σταθερό και πάντα καλαίσθητο τρόπο. Ωραίες παραγωγές από τεχνικής πλευράς, ωραία εξώφυλλα βινυλίου ή CD και εν τέλει ένας μακρύς κατάλογος μέσα στον οποίον ο καθένας μας θα βρει «πράγματα» που θα του κάνουν.

Φέτος συμπληρώνονται 10 χρόνια από τότε που έσκασε η Inner Ear (μ' εκείνο το CD των Abbie Gale, το «2» τους, το 2007), ένα γεγονός που το γιορτάζει με μια σειρά 12 7ιντσων (24 ανέκδοτα tracks) από αντίστοιχα συγκροτήματά της (πρόκειται για το A Distant Victory Singles Club). Εδώ θα γράψουμε για όσα έχουν εκδοθεί μέχρι σήμερα. Τα πρώτα 9 δηλαδή...

ΤΗΕ CAVE CHILDREN: Alpha male / Believe

Η Inner Ear συμπληρώνει 10 χρόνια παρουσίας και το γιορτάζει με μια σειρά δισκάκια Facebook Twitter
Και τα δύο καινούρια τραγούδια των Cave Children έχουν ενότητα και είναι συμπαγή.

Βαρύ, alternative κομμάτι από τους Cave Children, το "Alpha male" ίσως να σηματοδοτεί και μια κάποιαν αλλαγή στην κατεύθυνση του γκρουπ σε σχέση με το LP τους (που είχε κυκλοφορήσει πρόπερσι). Τα φωνητικά παραμένουν pop (με sixties αναφορές), αλλά η μουσική τους ακούγεται πιο σκληρή (κατά τόπους). Ωραία η μελωδική γραμμή και η γενικότερη ανάπτυξη.


Το "Believe" στη Β πλευρά ξεκινάει ακόμη πιο σκληρά, όμως τα φωνητικά, και πάλι, κατεβάζουν την ένταση (και αλλάζουν τις παραπομπές). Υπάρχουν κι εδώ κάποιες ήσυχες «γέφυρες» και γενικώς μια διαδοχική μετάβαση από πιο χαμηλές σε πιο υψηλές περιοχές.


Και τα δύο καινούρια τραγούδια των Cave Children έχουν ενότητα και είναι συμπαγή. Θα τους δούμε, υποθέτω, και σε κάτι πιο ολοκληρωμένο...

FEVER KIDS: Living in fame / Little trip

Η Inner Ear συμπληρώνει 10 χρόνια παρουσίας και το γιορτάζει με μια σειρά δισκάκια Facebook Twitter
Η Στέλλα τραγουδά επαγγελματικά (όπως λέμε) πάνω σ' ένα γερό ρυθμικό τμήμα.

Οι Fever Kids υποθέτω πως είναι ακόμη ο Αλέξης Ζαμπάρας και η Στέλλα ή Σtella Χρονοπούλου.
Μετά από 'κείνο το 45άρι τού 2014 έχουμε άλλο ένα δικό τους τώρα, το οποίο, στην πρώτη πλευρά του, έχει χαραγμένο το "Living in fame". Το τραγούδι είναι καλό με προσεγμένα φωνητικά (και βεβαίως φωνές) και κινείται σ' ένα dance-pop ιδίωμα, με σαφείς 80s αναφορές. Ωραία η δουλειά στα backing πλήκτρα και γενικότερα η διαχείριση σε κάθε μέτρο του.


Το "Little trip" είναι μάλλον ακόμη πιο σαφές, όσον αφορά στις προθέσεις του. Η Στέλλα τραγουδά επαγγελματικά (όπως λέμε) πάνω σ' ένα γερό ρυθμικό τμήμα, με λίγα breaks από πλήκτρα και περισσότερα από κιθάρες.

GIOUMOURTZINA: Fayum / Moutheless

Η Inner Ear συμπληρώνει 10 χρόνια παρουσίας και το γιορτάζει με μια σειρά δισκάκια Facebook Twitter
Gioumourtzina

Νέα από τους Gioumourtzina. Το δισκάκι τους, που γυρίζει στις 33 και 1/3 στροφές και όχι στις 45, ανοίγει μ' ένα γρήγορου τέμπου electro-pop τραγούδι, με πνιγμένες τις φωνές και με πολύ μπροστά πλήκτρα και ρυθμικό τμήμα. Μονότονο και κάπως χαοτικό έχει τον τρόπο να σε παρασύρει.


Η ορμή αρχικά πέφτει στο πίσω track, το "Mouthless", που χωρίζεται σε δύο μέρη, με τα πλήκτρα να κάνουν κι εδώ πολύ καλή δουλειά και με τις αναφορές να είναι εντελώς eighties (από Cure, μέχρι... Reporters). Στην πορεία το κομμάτι αποκτά μεγαλύτερο drive, ανεβάζοντας στροφές και πλησιάζοντας περισσότερο ένα κάπως σκοτεινό italo.

MECHANIMAL: Sawdust / Ferrum

Η Inner Ear συμπληρώνει 10 χρόνια παρουσίας και το γιορτάζει με μια σειρά δισκάκια Facebook Twitter
Είναι «μάστορες» οι Mechanimal, τι να λέμε τώρα;

Σκληρό και ορμητικό electro, το "Sawdust" είναι ένα από τα πιο γρήγορα κομμάτια των Mechanimal. Ορχηστρικό φυσικά διαθέτει ποικίλα κιμπορντικά breaks, ενώ έχει μιαν ανάπτυξη που σε απογειώνει. Πραγματικά πολύ καλό! Και κυρίως σημερινό.


Το "Ferrum" έχει κατεβασμένη ταχύτητα (σε σχέση με το "Sawdust") και τις κιθάρες παρούσες, που μαζί με τα πλήκτρα, που σκάνε από παντού, σχηματίζουν έξοχες electro-rock συμβολές. Είναι «μάστορες» οι Mechanimal, τι να λέμε τώρα; Έξοχο δισκάκι!

 

Mechanimal - Sawdust (Official Audio)

THE NOISE FIGURES: When the flames go up / Mute blonde

Η Inner Ear συμπληρώνει 10 χρόνια παρουσίας και το γιορτάζει με μια σειρά δισκάκια Facebook Twitter
Οπωσδήποτε προσδοκούμε κάτι καινούριο-ολοκληρωμένο και από τους Noise Figures.

Στάμος Μπάμπαρης κιθάρες, φωνή και Γιώργος Νίκας ντραμς, φωνή υποθέτω πως είναι πάντα οι Noise Figures. Στο καινούριο δισκάκι τους τούς ακούω, πάντως, διαφορετικούς. Το "When the flames go up" διαθέτει, βεβαίως, δυναμικά ροκ στοιχεία, αλλά το τραγούδι, συνολικά, είναι από τα πιο... ψυχεδελικά τους. Πολύ καλό, με ωραία ανεβοκατεβάσματα του ρυθμού, σωστές κιθάρες, ακόμη πιο σωστά φωνητικά και κάπως στοναρισμένη ατμόσφαιρα. Ροκ αδάμαντας με τα όλα του!


Το flip-side ακούγεται στο ίδιο στυλ, αν και είναι λιγότερο εμπνευσμένο – χωρίς να είναι, φυσικά, αδιάφορο. Τα προσόντα του είναι πάντα τα φωνητικά (από τα ωραιότερα αγγλόφωνα, που έχω ακούσει εσχάτως) και σίγουρα οι κιθάρες.


Οπωσδήποτε προσδοκούμε κάτι καινούριο-ολοκληρωμένο και από τους Noise Figures.

VICTORY COLLAPSE: Younger than before / Already gone

Η Inner Ear συμπληρώνει 10 χρόνια παρουσίας και το γιορτάζει με μια σειρά δισκάκια Facebook Twitter
Tο δισκάκι των Victory Collapse είναι από τα καλύτερα αυτής της σειράς

Περισσότερα από δέκα χρόνια στη σκηνή, έχοντας μάλιστα στην κατοχή τους και δύο LP, οι Victory Collapse ντεμπουτάρουν στην Inner Ear, μ' αυτό το πολύ καλό επτάιντσό τους.


Στην πρώτη πλευρά είναι χαραγμένο το "Younger than before", ένα τραγούδι που δεν κρύβει τις βαθιές αγάπες του γκρουπ, που έχουν να κάνουν βασικά με το βρετανικό νέο κύμα των early 80s. Ναι, θα μπορούσε τα τραγούδια των Victory Collapse να κυκλοφορούν στην Creep (του ελληνικού '80) και να κάνουν την ίδιαν εντύπωση με τα καλύτερα των Art of Parties ή τον Headleaders. Όχι, δεν είναι νοσταλγική η ματιά του γκρουπ. Ο ήχος είναι σημερινός και οι όποιες αναφορές κινούνται σ' ένα επίπεδο αρχικής αισθητικής.


Καλό και το flip-side, διακρίνεται πρώτα και κύρια για τα πολύ καλά φωνητικά – όχι πως τα παιξίματα είναι υποδεέστερα.


Από τα καλύτερα δισκάκια αυτής της σειράς.

POST LOVERS: Melbourne / Going anyway

Η Inner Ear συμπληρώνει 10 χρόνια παρουσίας και το γιορτάζει με μια σειρά δισκάκια Facebook Twitter
Post Lovers

Αυτό το πρώτο δισκάκι των Post Lovers (μουσική, στίχοι Ελένη Καραγεώργου, μπάσο Σταύρος Γεωργιόπουλος) είναι κάτι διαφορετικό – σε τούτη τουλάχιστον τη σειρά (A Distant Victory Singles Club). Ο ήχος, εννοώ, έχει κάποιες μπαλαντικές διαστάσεις, έστω και ενισχυμένες, όπως και η φωνή εξάλλου, που είναι περισσότερο folky παρά ποπ/ροκ.


Τέτοια συγκροτήματα ευδοκιμούν σε όλες τις δεκαετίες και, εν πάση περιπτώσει, γιατί να μην προχωρήσουν και οι Post Lovers, καθώς και τα δυο τραγούδια τους που υπάρχουν εδώ, το πιο χαλαρό "Melbourne" και το πιο δυναμικό "Going away", διαθέτουν όλα τα τυπικά προσόντα. Κυρίως την πολύ καλή φωνή και τη συνθετική απλότητα / σιγουριά.

THE VICKERS: Love you to / Falling to pieces

Η Inner Ear συμπληρώνει 10 χρόνια παρουσίας και το γιορτάζει με μια σειρά δισκάκια Facebook Twitter
Οι Vickers έχουν ρίξει γερούς γάντζους στην pop-psych των sixties .

Οι Vickers είναι από τα ελάχιστα μη ελληνικά γκρουπ που γράφουν και για την Inner Ear, καθώς είναι Ιταλοί (από τη Φλωρεντία). Έχουν και LP στην πατρινή εταιρεία, ενώ τώρα έχουν και 7ιντσο. Πρώτη πλευρά... και κάτι από Beatles. Είναι η διασκευή τους στο "Love you to" (σύνθεση του George Harrison) από το "Revolver". Πολύ καλή και δυναμική σε όλα τα επίπεδα – ακόμη και στα φωνητικά.


Με μπητλικές αναφορές κυλάει όμως και το δεύτερο κομμάτι, που είναι αυτή τη φορά δική τους σύνθεση. Οι Vickers έχουν ρίξει γερούς γάντζους στην pop-psych των sixties (χωρίς κολλήματα πάντως) και αυτό δεν κρύβεται


Πολύ καλό το δισκάκι τους!

SOMEONE WHO ISN'T ME feat Σtella / feat Coti: Stop & remember / Leap of faith

Η Inner Ear συμπληρώνει 10 χρόνια παρουσίας και το γιορτάζει με μια σειρά δισκάκια Facebook Twitter
Κλάση Marc Almond!

Οι Someone Who Isn't Me (S.W.I.M.) έγιναν περισσότερο γνωστές όταν ένα κομμάτι τους είχε ακουστεί στους τίτλους τέλους της ταινίας Chevalier της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη, το 2015. Τώρα, έχουν αυτό το 7ιντσο στην Inner Ear, που περιλαμβάνει δύο τραγούδια τους, το "Stop & remember", στο οποίο τραγουδά η Σtella, και το "Leap of faith" που γίνεται με τη συμμετοχή του Coti.


Ποπ είναι η γενικότερη διάσταση των S.W.I.M. τόσο στο πρώτο κομμάτι, στο οποίο έχει γράψει μουσική η Μαριλένα Ορφανού (από τις Berlin Brides), μαζί με τη Σtella, όσο και στο "Leap of faith", που είναι ένα εξαιρετικό electro-pop, γραμμένο από την Ορφανού (μουσική) και τον Coti (λόγια), που τραγουδάει κιόλας. Και το πρώτο είναι καλό (αν και κάπως ακατέργαστο), αλλά το flip-side... δεν παίζεται. Κλάση Marc Almond!

 

Someone Who Isn't Me Ft Coti - Leap Of Faith (Official Audio) 

Επαφή: www.adistantvictorysinglesclub.bandcamp.com

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

A Victim of Society: Το "Freaktown" είναι αυτό που ζούμε τον τελευταίο καιρό, η Αθήνα είναι freak town

Μουσική / A Victim of Society: Το "Freaktown" είναι αυτό που ζούμε τον τελευταίο καιρό, η Αθήνα είναι freak town

Ένα από τα πιο δυναμικά ελληνικά συγκροτήματα εμφανίζεται αυτή την εβδομάδα μαζί με τους Black Lips ενώ αμέσως πριν παίζει στο Barrett ένα special dj set αφιερωμένο στην κοινή τους εμφάνιση
M. HULOT

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Fotis Benardo: «Εξάγουμε πολιτισμό, αλλά στην Ελλάδα δεν μας το αναγνωρίζουν»

Μουσική / Fotis Benardo: «Κανένα ΑΙ δεν μπορεί να εκφράσει αυτά που νιώθω, ούτε αυτά που έχω περάσει»

Είναι ο ντράμερ των Septicflesh και των Nightfall. Έκανε τη μουσική όχημα για τα ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο. Μοιράστηκε τη σκηνή με θρύλους της μουσικής όπως οι Black Sabbath, οι Iron Maiden οι Kiss και οι Motorhead. Πιστεύει πολύ στη νέα μουσική σκηνή της Ελλάδας και ότι ο άνθρωπος θέλει άνθρωπο και όχι ΑΙ. Είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Πόσο τελικά έχει ακυρωθεί ο Morrissey;

Μουσική / Morrissey: Η συναυλία ακυρώθηκε, το beef συνεχίζεται

Η πορεία ενός από τους πιο δημοφιλείς μουσικούς της εποχής μας έχει έχει στιγματιστεί από τις πολιτικές του τοποθετήσεις υπέρ ενός ακροδεξιού κόμματος, καθώς και από τις προκλητικές δηλώσεις του για ζητήματα όπως η μετανάστευση, η ισλαμοφοβία και η πολιτική ορθότητα. Το κοινό χωρίζεται στα δύο. Τι πιστεύει η κάθε πλευρά;
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Νταϊάνα Ρος, η βασίλισσα της μουσικής 

Μουσική / Νταϊάνα Ρος: «Θέλει χρόνο και δουλειά για να γίνεις Diva, δεν είναι τόσο απλό»

Μια από τις πιο μεγάλες τραγουδίστριες του πλανήτη, η ακαταπόνητη ερμηνεύτρια που με τη μαγνητική της παρουσία μαγεύει το κοινό, είναι ένα φαινόμενο πιο ασυνήθιστο από όσο νομίζετε. Έρχεται σε λίγες μέρες στην Αθήνα για μια μοναδική συναυλία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
105’ με τον Rack

Μουσική / Rack: «Έχω φάει σφαλιάρες γιατί τις ζήταγα, αλλά η ζωή μου πλέον έχει αλλάξει»

Γιος του Λεκτικού Επεξεργαστή και με καριέρα που εκτοξεύτηκε νωρίς, ο δημοφιλής ράπερ έχει αλλάξει ρότα. Στα 25 του, πιο ήρεμος από ποτέ, απολαμβάνει μια φήμη που έφτασε μέχρι το Χόλιγουντ.
M. HULOT
Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Μουσική / Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Το ακριτικό διαβαλκανικό φεστιβάλ του Christopher King και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση ξεσήκωσε για άλλη μια χρονιά άτομα κάθε ηλικίας και καταγωγής με παραδοσιακή μουσική απρόσμενη και συναρπαστική.
M. HULOT
Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Η Ματούλα Κουστένη διερευνά τη σχέση του ποιητή με τον συνθέτη, την αφετηρία της δημιουργίας του μεγάλου έργου «Άξιον Εστί» και την πορεία του μέχρι την πρώτη ηχογράφηση.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT