Gogol Bordello

Gogol Bordello Facebook Twitter
0

Ο Eugene Hutz, ηγετική φυσιογνωμία των Gogol Bordello, γεννήθηκε στο Κίεβο από οικογένεια Ρουμάνων που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το σπίτι τους όταν ήταν έφηβος, εξαιτίας του πυρηνικού ατυχήματος στο Τσερνομπίλ. Για χρόνια περιπλανιόταν στην ανατολική Ευρώπη, μένοντας σε προσφυγικές κατασκηνώσεις και τροχόσπιτα, πριν φτάσει στο Βερμόντ, σε μια περιοχή της Νέας Αγγλίας στη βορειοανατολική Αμερική, ως πολιτικός πρόσφυγας. Τελικά, κατέληξε στη Νέα Υόρκη, εγκαταστάθηκε μόνιμα και άρχισε να ασχολείται με τα καλλιτεχνικά ως μουσικός και ζωγράφος, ενώ έπαιζε σταθερά μουσική στο βουλγάρικο μπαρ Mehanata. Εκεί, κανόνιζε να εμφανίζονται ένα σωρό τσιγγάνικα γκρουπ από τη Ρουμανία που περιόδευαν στην Αμερική, κάνοντας το μέρος «το πιο hot μαγαζί για το τσιγγάνικο πανκ». Στην ουσία, τα αρχικά μέλη των Gogol Bordello γνωρίστηκαν σε έναν ρώσικο γάμο στο Βερμόντ και γρήγορα έγιναν μια χαρακτηριστική ορχήστρα μεταναστών που δεν ήταν εύκολο να βρει μέρος να παίξει, γιατί οι μουσικοί της παραήταν εκκεντρικοί. Οι πιο πολλές εμφανίσεις τους μέχρι να βγει και ο δεύτερος δίσκος απαγορεύονταν, ενώ χρειάστηκε μια τεράστια περιοδεία από τη Μόσχα μέχρι το Βανκούβερ με λεωφορείο για να αρχίσει να ασχολείται μαζί τους ο mainstream Τύπος. Περίπου εκείνη την εποχή άρχισε να πηγαίνει η Mαντόνα στα live τους, και λίγο πριν ολοκληρωθεί το τρίτο άλμπουμ τους τούς άφησε ένα μήνυμα στον τηλεφωνητή: «Τηλεφωνώ απ' το Λονδίνο, επικοινωνήστε, έχω κάτι σχέδια στο μυαλό μου». Τα σχέδια αυτά περιλάμβαναν μια εμφάνιση του Hutz στη μικρού μήκους ταινία της Filth and Wisdom και την περιβόητη συνεργασία τους επί σκηνής στο «La Isla Bonita» στο κονσέρτο για το Live Earth. «Δεν προέρχομαι από περιβάλλον που λατρεύει την κουλτούρα των διασημοτήτων, οποιουδήποτε είδους», δήλωνε τότε ο Hutz, «που σημαίνει ότι δεν με ενδιαφέρει καθόλου αν είναι διάσημη ή όχι».

Από τότε η φήμη των Gogol Bordello έχει εκτιναχθεί, από ένα γκρουπ που τους απαγορεύονταν οι εμφανίσεις έγιναν από τα πιο «καυτά» ονόματα στη σύγχρονη μουσική, σχεδόν διασημότητες. «Σαν να παλεύουν οι Clash και οι Pogues κάπου στην ανατολική Ευρώπη», όπως έχουν χαρακτηρίσει την μπάντα, με ζωντανά σετ που κρατάνε δύο και τρεις ώρες και ήχο πολυφυλετικό, όπως και η καταγωγή των μελών τους. Ο Hutz κάνει κανονικό σόου κι είναι εντυπωσιακός, με στοιχεία από περιπλανώμενα μπουλούκια του ανατολικού μπλοκ και Τσιγγάνων καλλιτεχνών του δρόμου, σβήνει τσιγάρα στο στομάχι του, σαρκάζοντας παράλληλα τα χρόνια που ήταν μοντέλο για την Ντόνα Κάραν και τον Μαρκ Τζέικομπς.

«Η οικογένειά μου προέρχεται από Τσιγγάνους», λέει, «και η τσιγγάνικη μουσική είναι αυτή που άκουγα από παιδί, με αυτή μεγάλωσα στην Ουκρανία. Στη Νέα Υόρκη το πανκ με τράβηξε επειδή ήταν πολύ ακραίο. Πολλές φορές με λένε βλαμμένο επειδή διηγούμαι την ιστορία μου, αλλά έχει σημασία το τι κρατάει ο καθένας από αυτή και πώς έχεις διάθεση να ασχοληθείς. Όπως το είχε θέσει κι ο Μπουκόφσκι: "Αυτό που με ενδιαφέρει πιο πολύ είναι το πόσο καλά περπατάς μέσα από τη φωτιά". Δεν πήγα στην Αμερική και άρχισα να φωτογραφίζομαι για να γίνω δικηγόρος ή γιατρός. Δεν άρχισα να απορροφώ μαλακίες για το πώς υποτίθεται ότι έπρεπε να ζήσεις πετυχημένα. Θέλω να πω ότι ήταν μια αναζήτηση αυτού που ονειρευόμουν πραγματικά, του ονείρου της ψυχής μου. Και δεν περιελάμβανε ένα σπίτι ή ένα αυτοκίνητο. Από πολύ μικρός συλλέγω δίσκους και αυτό δεν θα σταματήσει ποτέ. Και με βοηθάει πολύ που ζω στη Νέα Υόρκη, για να έχω τα αυτιά μου ανοιχτά και να επικοινωνώ με DJ από κάθε μέρος του κόσμου. Το να είσαι DJ δεν είναι πραγματικά χόμπι ή επάγγελμα, είναι απλά ένας τρόπος να σκέφτεσαι, με ξεχωριστό στυλ. Γράφεις συνεχώς μουσική με μικρά αποσπάσματα της μουσικής άλλων ανθρώπων, μπορείς να γράψεις τη δικιά σου συμφωνία».

Οι Gogol Bordello έχουν φανατικό κοινό στην Ελλάδα, οι θεατρικές εμφανίσεις τους είναι εκρηκτικές και ξεσηκώνουν, και αυτήν τη φορά έρχονται με υλικό από τον νέο ακυκλοφόρητο δίσκο τους...

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι απολιτίκ - ή τουλάχιστον δεν ήταν

Μουσική / Η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι απολιτίκ - ή τουλάχιστον δεν ήταν

Μέσα σε ένα παγκόσμιο σκηνικό βίας, πολέμων και γενοκτονιών, η ηλεκτρονική μουσική καλείται να ξαναβρεί τη χαμένη της τιμή, ανακτώντας τον άμεσο, ενωτικό και απελευθερωτικό της χαρακτήρα.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
«Έπαθα νευρολογική διαταραχή, είχα αυτοκτονικές σκέψεις» - Κι εκεί γεννήθηκε ο Ivy Robins

Μουσική / Πέτρος Βεντουρής: «Έγραψα τραγούδια για να μην πεθάνω»

Όταν ο Πέτρος Βεντουρής βυθίστηκε στη σιωπή της κατάθλιψης λόγω μιας νευρολογικής ασθένειας, γεννήθηκε ένας άλλος εαυτός, ο Ivy Robins. Περνώντας μέσα από το σκοτάδι, την απώλεια και την ψυχοθεραπεία, βρήκε στη μουσική τον τρόπο να ξανασταθεί στα πόδια του.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Φεστιβάλ Ελάτειας: Εκεί που η μουσική στήνει φωλιά κάτω απ’ τα πλατάνια εδώ και 12 χρόνια

Φεστιβαλ Ελάτειας / «Δεν ήταν φεστιβάλ, δεν υπήρχε σκηνή, ούτε πρόγραμμα»

Ξεκίνησε ως ένα πάρτι στο δάσος. Σήμερα, δώδεκα χρόνια μετά, το Μουσικό Φεστιβάλ Ελάτειας έχει γίνει σημείο αναφοράς για όσους πιστεύουν στη δύναμη της κοινότητας, της αυθεντικότητας και της μουσικής που ενώνει.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Φιλιώ Πυργάκη (1939-2021) : «Το δημοτικό, παιδί μου, δεν είναι τραγούδι για να πλένεις τα πιάτα…»

Μουσική / Φιλιώ Πυργάκη: «Το δημοτικό, παιδί μου, δεν είναι τραγούδι για να πλένεις τα πιάτα…»

«Λέω κουράστηκα, αλλά μόλις ανέβω εκεί πάνω στο παλκοσένικο γίνομαι αλλιώτικος άνθρωπος». Η κορυφαία των Ελληνικών πανηγυριών, που πέθανε σαν σήμερα το 2021, είχε μιλήσει στη LIFO για μιαν Ελλάδα που υπνοβατεί στο DNA μας.
M. HULOT
Fotis Benardo: «Εξάγουμε πολιτισμό, αλλά στην Ελλάδα δεν μας το αναγνωρίζουν»

Μουσική / Fotis Benardo: «Κανένα ΑΙ δεν μπορεί να εκφράσει αυτά που νιώθω, ούτε αυτά που έχω περάσει»

Είναι ο ντράμερ των Nightfall. Έκανε τη μουσική όχημα για τα ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο. Μοιράστηκε τη σκηνή με θρύλους της μουσικής όπως οι Black Sabbath, οι Iron Maiden οι Kiss και οι Motorhead. Πιστεύει πολύ στη νέα μουσική σκηνή της Ελλάδας και ότι ο άνθρωπος θέλει άνθρωπο και όχι ΑΙ. Είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT