Gogol Bordello

Gogol Bordello Facebook Twitter
0

Ο Eugene Hutz, ηγετική φυσιογνωμία των Gogol Bordello, γεννήθηκε στο Κίεβο από οικογένεια Ρουμάνων που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το σπίτι τους όταν ήταν έφηβος, εξαιτίας του πυρηνικού ατυχήματος στο Τσερνομπίλ. Για χρόνια περιπλανιόταν στην ανατολική Ευρώπη, μένοντας σε προσφυγικές κατασκηνώσεις και τροχόσπιτα, πριν φτάσει στο Βερμόντ, σε μια περιοχή της Νέας Αγγλίας στη βορειοανατολική Αμερική, ως πολιτικός πρόσφυγας. Τελικά, κατέληξε στη Νέα Υόρκη, εγκαταστάθηκε μόνιμα και άρχισε να ασχολείται με τα καλλιτεχνικά ως μουσικός και ζωγράφος, ενώ έπαιζε σταθερά μουσική στο βουλγάρικο μπαρ Mehanata. Εκεί, κανόνιζε να εμφανίζονται ένα σωρό τσιγγάνικα γκρουπ από τη Ρουμανία που περιόδευαν στην Αμερική, κάνοντας το μέρος «το πιο hot μαγαζί για το τσιγγάνικο πανκ». Στην ουσία, τα αρχικά μέλη των Gogol Bordello γνωρίστηκαν σε έναν ρώσικο γάμο στο Βερμόντ και γρήγορα έγιναν μια χαρακτηριστική ορχήστρα μεταναστών που δεν ήταν εύκολο να βρει μέρος να παίξει, γιατί οι μουσικοί της παραήταν εκκεντρικοί. Οι πιο πολλές εμφανίσεις τους μέχρι να βγει και ο δεύτερος δίσκος απαγορεύονταν, ενώ χρειάστηκε μια τεράστια περιοδεία από τη Μόσχα μέχρι το Βανκούβερ με λεωφορείο για να αρχίσει να ασχολείται μαζί τους ο mainstream Τύπος. Περίπου εκείνη την εποχή άρχισε να πηγαίνει η Mαντόνα στα live τους, και λίγο πριν ολοκληρωθεί το τρίτο άλμπουμ τους τούς άφησε ένα μήνυμα στον τηλεφωνητή: «Τηλεφωνώ απ' το Λονδίνο, επικοινωνήστε, έχω κάτι σχέδια στο μυαλό μου». Τα σχέδια αυτά περιλάμβαναν μια εμφάνιση του Hutz στη μικρού μήκους ταινία της Filth and Wisdom και την περιβόητη συνεργασία τους επί σκηνής στο «La Isla Bonita» στο κονσέρτο για το Live Earth. «Δεν προέρχομαι από περιβάλλον που λατρεύει την κουλτούρα των διασημοτήτων, οποιουδήποτε είδους», δήλωνε τότε ο Hutz, «που σημαίνει ότι δεν με ενδιαφέρει καθόλου αν είναι διάσημη ή όχι».

Από τότε η φήμη των Gogol Bordello έχει εκτιναχθεί, από ένα γκρουπ που τους απαγορεύονταν οι εμφανίσεις έγιναν από τα πιο «καυτά» ονόματα στη σύγχρονη μουσική, σχεδόν διασημότητες. «Σαν να παλεύουν οι Clash και οι Pogues κάπου στην ανατολική Ευρώπη», όπως έχουν χαρακτηρίσει την μπάντα, με ζωντανά σετ που κρατάνε δύο και τρεις ώρες και ήχο πολυφυλετικό, όπως και η καταγωγή των μελών τους. Ο Hutz κάνει κανονικό σόου κι είναι εντυπωσιακός, με στοιχεία από περιπλανώμενα μπουλούκια του ανατολικού μπλοκ και Τσιγγάνων καλλιτεχνών του δρόμου, σβήνει τσιγάρα στο στομάχι του, σαρκάζοντας παράλληλα τα χρόνια που ήταν μοντέλο για την Ντόνα Κάραν και τον Μαρκ Τζέικομπς.

«Η οικογένειά μου προέρχεται από Τσιγγάνους», λέει, «και η τσιγγάνικη μουσική είναι αυτή που άκουγα από παιδί, με αυτή μεγάλωσα στην Ουκρανία. Στη Νέα Υόρκη το πανκ με τράβηξε επειδή ήταν πολύ ακραίο. Πολλές φορές με λένε βλαμμένο επειδή διηγούμαι την ιστορία μου, αλλά έχει σημασία το τι κρατάει ο καθένας από αυτή και πώς έχεις διάθεση να ασχοληθείς. Όπως το είχε θέσει κι ο Μπουκόφσκι: "Αυτό που με ενδιαφέρει πιο πολύ είναι το πόσο καλά περπατάς μέσα από τη φωτιά". Δεν πήγα στην Αμερική και άρχισα να φωτογραφίζομαι για να γίνω δικηγόρος ή γιατρός. Δεν άρχισα να απορροφώ μαλακίες για το πώς υποτίθεται ότι έπρεπε να ζήσεις πετυχημένα. Θέλω να πω ότι ήταν μια αναζήτηση αυτού που ονειρευόμουν πραγματικά, του ονείρου της ψυχής μου. Και δεν περιελάμβανε ένα σπίτι ή ένα αυτοκίνητο. Από πολύ μικρός συλλέγω δίσκους και αυτό δεν θα σταματήσει ποτέ. Και με βοηθάει πολύ που ζω στη Νέα Υόρκη, για να έχω τα αυτιά μου ανοιχτά και να επικοινωνώ με DJ από κάθε μέρος του κόσμου. Το να είσαι DJ δεν είναι πραγματικά χόμπι ή επάγγελμα, είναι απλά ένας τρόπος να σκέφτεσαι, με ξεχωριστό στυλ. Γράφεις συνεχώς μουσική με μικρά αποσπάσματα της μουσικής άλλων ανθρώπων, μπορείς να γράψεις τη δικιά σου συμφωνία».

Οι Gogol Bordello έχουν φανατικό κοινό στην Ελλάδα, οι θεατρικές εμφανίσεις τους είναι εκρηκτικές και ξεσηκώνουν, και αυτήν τη φορά έρχονται με υλικό από τον νέο ακυκλοφόρητο δίσκο τους...

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τόλγκα Τουζούν

Μουσική / Τόλγκα Τουζούν: «Ξέρω ότι η μουσική που γράφω δεν θα γίνει ποτέ δημοφιλής»

Ο δημιουργός του ορατορίου «Φάλαινα στην πόλη ή Γιατί το έκανες αυτό;» που παρουσιάζεται στο 2ο Φεστιβάλ Λατρευτικής Μουσικής μιλάει για τη σχέση του με τη σύγχρονη μουσική σκηνή τόσο στη χώρα του, την Τουρκία, όσο και διεθνώς.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τα Κατά Ματθαίον Πάθη: Το κορυφαίο θρησκευτικό έργο του Μπαχ

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Τα κατά Ματθαίον πάθη: Το κορυφαίο θρησκευτικό έργο του Μπαχ

Η Ματούλα Κουστένη εξερευνά τον συναρπαστικό κόσμο του μπαρόκ και ξεδιπλώνει τα μυστικά των Παθών του «σημαντικότερου μουσικού επιστήμονα», του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Γιατί σκοτώνονται μεταξύ τους ο Kendrick Lamar και ο Drake;

Μουσική / Γιατί σκοτώνονται μεταξύ τους ο Kendrick Lamar και ο Drake;

Ανταγωνισμός πάντοτε υπήρχε, αλλά ποτέ δεν σοβάρεψαν τόσο τα πράγματα όσο τώρα. Στον χορό μπήκε και ο Kanye West, το κερασάκι στην τούρτα όμως το έβαλε η Taylor Swift. Τα beefs έχουν επανέλθει επειδή μάλλον είναι κάτι που πουλάει.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Αναζητώντας την προφορική και μουσική παράδοση της Κέας

Μουσική / Αναζητώντας την προφορική και μουσική παράδοση της Κέας

Στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας «Cycladic Identity», ιστορίες και παραμύθια του νησιού, οι μελωδιές Τζιωτών μουσικών, η προφορική παράδοση και η μυθολογία συγκεντρώθηκαν σε μια σειρά podcast που θα μπορεί κάθε επισκέπτης της Κέας να ακούσει ενώ περιηγείται σε πλατείες, μονοπάτια, παραλίες, στα δρομάκια της Ιουλίδας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Αμαλία μάς ξανασυστήνεται χωρίς τους Architects

Μουσική / Ο Αμαλία μάς ξανασυστήνεται χωρίς τους Architects

Μετά από τέσσερα χρόνια καθυστερήσεων και αρκετά σκαμπανεβάσματα, ο νεαρός δημιουργός που γνωρίσαμε με το πρότζεκτ Amalia and the Architects κυκλοφορεί το ντεμπούτο του άλμπουμ με τίτλο «Amalia???», ξανασυστήνεται στο κοινό μέσα από 10 τραγούδια με υπαρξιακές αναζητήσεις, που λειτουργούν πέρα από τα όρια του φύλου.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Η underground δημιουργικότητα μέσα από τα μάτια του Deltah

Μουσική / Deltah: «Κανείς δεν πυροβόλησε επειδή του το είπε ένα ραπ τραγούδι»

Με αφορμή τη νέα κυκλοφορία του «Thorax», ο πολυσχιδής καλλιτέχνης της σύγχρονης underground σκηνής μιλά για τα στερεότυπα που ακολουθούν μέχρι σήμερα τη ραπ, η οποία «προφανώς και είναι μουσική για διασκέδαση, όπως κάποιος θα πάει στα μπουζούκια και θα διασκεδάσει χωρίς απαραίτητα να είναι καψούρης».
ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΤΑΤΣΗΣ