11:30
11:45
12:00
12:15
15:00
17:00
18:00
18:30
18:40
19:00
19:20
20:00
21:00
21:30
21:50
21:50
21:55
22:00
00:00
00:15
00:15
00:15
00:15
 
 
Το 24ωρο
της CHALLICE
«Φτιάχνω μουσική για ονειροπόληση»

«Αν θες να δημιουργήσεις ελεύθερα και αφιλτράριστα, το DIY σού δίνει την ελευθερία να πειραματιστείς με την εικόνα και τη μουσική σου».

Από τον Νίκο Ευσταθίου

«I got my soul in my mouth, ready to swallow it or spit it out» τραγουδάει η CHALLICE στο ομώνυμο τραγούδι της, ένα slow-burning banger που ξεκινά με ένταση προτού κορυφωθεί σε ένα κρεσέντο εντυπωσιακών φωνητικών κι έναν χείμαρρο συναισθημάτων. Καθένα από τα κομμάτια του «Custom Made Prisons», του πρώτου της EP που κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες και ισορροπεί με πρωτότυπο τρόπο ανάμεσα στην baroque pop και το experimental ροκ, μοιάζει να καταγράφει αυτό ακριβώς το μεταίχμιο στην ψυχή της: άλλοτε χάνεται στον δικό της εσωστρεφή και φαντασιακό κόσμο, άλλοτε ξεσπάει σαν φωτεινό πυροτέχνημα έκφρασης, πάντοτε όμως παραμένει αφοπλιστικά ειλικρινής.

 

Γέννημα θρέμμα των ευφορικών ‘90s, η CHALLICE μεγάλωσε στην Αθήνα με πληθώρα ακουσμάτων κι ένα πηγαίο ένστικτο να σκαρώνει τραγούδια. «Πάντα ήθελα να γίνω τραγουδίστρια», θυμάται, «κι έκανα συναυλίες με βούρτσα μαλλιών μπροστά στον καθρέφτη, όμως υπήρξαν και κάτι στιγμές που ήθελα να γίνω ζωγράφος, μάγισσα, και για πολύ λίγο αστροναύτης».

 

Ενηλικιώθηκε στο Λονδίνο, όπου έζησε για 6 χρόνια αφότου τελείωσε το σχολείο, και ύστερα ασχολήθηκε πρώτα με την αρχιτεκτονική και ύστερα με τον κόσμο της επικοινωνίας και της διαφήμισης. Ποτέ της όμως δεν άφησε τη μουσική, είτε οργώνοντας την Ελλάδα με μια reggae μπάντα, είτε οργανώνοντας live με classic rock ‘n’ roll και progressive συγκροτήματα, είτε σιγοτραγουδώντας μονίμως στο γραφείο. Την εποχή της καραντίνας, πήρε επιτέλους την απόφαση να βγάλει την πρώτη της κυκλοφορία, και ως ένα «one-woman-show» να επιμεληθεί σχεδόν εξολοκλήρου μόνη της κάθε πτυχή του νέου της EP, από τη μελωδία και τους στίχους μέχρι την παραγωγή και την αισθητική ταυτότητα.

 

«Είναι δύσκολο να τα κάνεις όλα μόνη σου, πολλές φορές γίνεται εξουθενωτικό, παίρνει πιο πολύ χρόνο και σίγουρα θα κάνεις πολύ περισσότερα λάθη» λέει χαρακτηριστικά. «Από την άλλη, όμως, ειδικά αν τώρα ξεκινάς και θες να δημιουργήσεις ελεύθερα και αφιλτράριστα, το DIY σού δίνει την ελευθερία να πειραματιστείς και να δημιουργήσεις μόνος σου την εικόνα και τη μουσική σου».

Δηλώνει λάτρης του fantasy, του cosplay και των δημιουργικών make up looks, ενοχλείται από την επιβολή της πατριαρχίας και από τη ρητορική μίσους, και αντλεί ελπίδα από τη νέα γενιά που μεγαλώνει «συνειδητοποιημένη και ευαισθητοποιημένη, και που θα κυριαρχήσει όταν οι παλιές απόψεις που μας ταλαιπωρούν ακόμα εκλείψουν». Ακολουθεί το 24ωρό της.

11:30

Μια μέρα του ΣK μου ξεκινάει γύρω στις 11:30. Αν δεν με ξυπνήσουν τα έργα που γίνονται έναν χρόνο τώρα δίπλα στην πολυκατοικία μου, με ξυπνάει η Σου που έρχεται και χώνει τη μουσούδα της στον λαιμό μου. Δεν πίνω καφέ, οπότε έχω ανακαλύψει ότι ξυπνάω αρκετά γρήγορα. Πάντοτε ήμουν το παιδί που όλοι θεωρούσαν «φαντασιόπληκτο», επειδή ήμουν ονειροπόλα. Πετούσα στα σύννεφα, έφτιαχνα ιστορίες στο κεφάλι μου και τραγουδούσα δυνατά σε μέρη όπου δεν θα έπρεπε (π.χ. στην τάξη, όπου πολύ συχνά ακουγόταν το «κυρία, κυρία, η Τσάλλη πάλι τραγουδάει»).

12:00

Το να συντηρείς την τέχνη σου μόνος σου, ξεκινώντας σαν νέος καλλιτέχνης, δεν είναι φθηνό σπορ. Για να κάνω την τέχνη που θέλω χωρίς να μπαίνω σε καλούπια, πρέπει να τα κάνω όλα μόνη μου χωρίς τη βοήθεια ειδικών και αυτό απαιτεί χρόνο, χρήμα και αρκετή φθορά. Δουλεύω ως art director στη διαφήμιση τα πρωινά μέσα στην εβδομάδα, οπότε ένα από τα πράγματα που μου λείπουν είναι να χουζουρεύω και να κάνω αγκαλιές στο κρεβάτι με τη Σου και τον Τετζ, τα γατιά μου. Σίγουρα θα κάνω μισή με μία ώρα να σηκωθώ.

12:30

Δεν τρώω ποτέ πρωινό. Κάνω το skincare routine μου, βάζω αντηλιακό και φεύγω. Το πιο πιθανό είναι ότι το πρώτο πράγμα που θα κάνω το ΣK είναι όλες τις δουλειές που δεν προλαβαίνω να κάνω μέσα στην εβδομάδα.

13:00

Grocery shopping! Το πρόγραμμά μου μέσα στην εβδομάδα είναι τελείως χαοτικό. Είμαι στη δουλειά 9 ώρες τη μέρα και μετά έχω πάντα κάτι να κάνω, είτε αυτό είναι φωνητική, χορός, πρόβα κάποιου είδους ή production session, οπότε δεν μου μένει χρόνος να κάνω ούτε τα βασικά, όπως να πάω σούπερ μάρκετ ή να μαγειρέψω κάτι για την επόμενη μέρα.  

13:15

Τρώω άπειρα φρούτα, αν και η γιαγιά μου συνέχεια θεωρεί ότι δεν τρώω. Κάτι που με στενοχωρεί είναι ότι η γιαγιά μου δεν μπορεί μόνη της να έχει πρόσβαση στη μουσική μου όποτε θέλει, γιατί δεν είναι τεχνολογικά up to date, παρόλο που η μουσική μου είναι διαθέσιμη online σε όλες τις πλατφόρμες.

14:00

Αφού τελειώσω τις δουλειές μου θα συναντήσω τον φίλο μου για να πάμε για κάποια βόλτα ή εξερεύνηση. Εκείνος έβγαλε όλες τις φωτογραφίες που βλέπεις.

14:15

Όποιος με ξέρει, ξέρει ότι εγώ και το αυτοκίνητό μου έχουμε ιδιαίτερη σχέση. Μου αρέσει πάρα πολύ να οδηγώ, είναι από τα πράγματα που θα κάνω όταν είμαι πιεσμένη ή στενοχωρημένη, γιατί κάπως με συγκεντρώνει και με ηρεμεί. Πιστεύω ότι σε μια άλλη ζωή θα γινόμουν οδηγός ράλι. Επίσης, πολλές φορές μου έρχονται ιδέες για τραγούδια όσο οδηγώ, γι’ αυτό αν νιώσω έμπνευση αφήνω ανοιχτό το voice recording στο κινητό μου. Το «Mercury song» είναι ένα από τα τραγούδια αυτού του δίσκου που έγραψα οδηγώντας.

14:30

Από τις πιο αγαπημένες μου βόλτες/εξερευνήσεις είναι στα παλιατζίδικα όπως οι Παλιοσυνήθειες. Με συναρπάζουν τα παλιά αντικείμενα και έπιπλα. Μου αρέσει να ζωγραφίζω, να βλέπω anime, να παίζω video games και D&D, να υποδύομαι ρόλους και να κάνω cosplay ή περίεργα make up looks.

14:45

Εκτός του ότι προτιμώ τα second hand έπιπλα, όταν ψάχνω κάτι συγκεκριμένο για το σπίτι μου με μαγεύουν τα παλιά «cursed objects», όπως τα αποκαλώ, πράγματα που δεν είναι απαραίτητα χρηστικά πλέον αλλά φαίνονται παράξενα και λίγο στοιχειωμένα. Μου αρέσει να φαντάζομαι τις ιστορίες τους και τα χέρια που έχουν αλλάξει μέχρι να φτάσουν στα δικά μου.

15:00

FUN FACT: Το πρώτο μου βίντεο κλιπ για το κομμάτι «Wake up love» γυρίστηκε χρησιμοποιώντας για props κυρίως παλιά αντικείμενα που είχα συλλέξει, όπως ένα παλιό περιστροφικό τηλέφωνο από νεφρίτη.

15:15

Ποτέ δεν χάνω την ευκαιρία να παίξω με αντανακλάσεις όταν τραβάω φωτογραφίες. Οι οφθαλμαπάτες που μπορείς να δημιουργήσεις με έναν καθρέφτη είναι σαν δείγματα καθημερινής μαγείας. Μου αρέσει η έννοια της διττότητας που προσφέρει ένας καθρέφτης, το βλέπεις και στο εξώφυλλο του δίσκου μου. Είναι κάτι που καθρεφτίζεται στη δουλειά μου, και στη μουσική και στα visuals. Η παραμυθένια και ατμοσφαιρική ενορχήστρωση παντρεύεται με πολύ ρεαλιστικούς στίχους και θεματολογία, το παλιό συνδυάζεται με το νέο.

15:45

Ναι μεν αντλώ έμπνευση από αντικείμενα και φαντάζομαι ιστορίες, όμως οι στίχοι μου είναι προσωπικοί και αληθινοί. Το πρώτο μου EP, το «Custom made prisons», γράφτηκε μέσα στην πρώτη καραντίνα. Tα κομμάτια μιλάνε για εκείνη τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο της ζωής μου, για τις σχέσεις, τις φοβίες και τους προβληματισμούς μου. Παράλληλα, την ίδια περίοδο είχα πέσει με τα μούτρα στο gaming και έβρισκα διέξοδο μέσω του fantasy.

16:00

Γράφω στίχους και μελωδίες από πολύ παλιά αλλά επειδή έκανα πιάνο πολύ μικρή και το είχα αφήσει για καιρό, δεν ένιωθα άνετα να γράφω σε αυτό και δεν ολοκλήρωνα ποτέ αυτά τα κομμάτια. Πριν μερικά χρόνια αγόρασα ένα Μidi και μου έλυσε τα χέρια. Θυμήθηκα πώς να παίζω, ενώ παράλληλα έγραφα και συνέθετα τα κομμάτια μου στο GarageBand.

16:15

Μεγάλωσα σε μια οικογένεια πολύ μουσική, στο σπίτι ακούγαμε τα πάντα: από κλασική μέχρι αγγλική ροκ, ιταλική ποπ, πορτογαλικά φάντος και Μάνο Χατζιδάκι. Επτανήσιοι παππούδες από τη μεριά της μαμάς, καταλαβαίνεις, σε διακοπές και συναθροίσεις πάντοτε τραγουδούσαν όλοι. Να τραγουδάω με έμαθε κυρίως ο παππούς μου, αλλά και η μητέρα μου, με την οποία πάντα τραγουδούσαμε στο σπίτι σιγοντάροντας η μία την άλλη. Έχω αντλήσει έμπνευση από καλλιτέχνες όπως η Grimes και η Bjork, μα πιστεύω πως έχω μέσα μου και μια πιο rock πλευρά. Κάποια στιγμή θα την απελευθερώσω.

16:30

Όταν περνάω καλά, ξεχνάω να φάω! Από τα αγαπημένα μου lunch choices είναι το φαλάφελ wrap γιατί μου δίνει την αίσθηση ότι τρώω χορταστικά και υγιεινά. Αν είμαι με την κολλητή μου, την Τάνια, μπορεί να πάρουμε και ένα sandwich από Guarantee στο Κουκάκι που είναι κόλαση. Η Αθήνα είναι ένα χάος και αυτό για μένα έχει και προβλήματα αλλά και τρομερή μαγεία. Είναι μια πόλη που της λείπει η οργάνωση, όμως λόγω αυτού έχει κρατήσει τον χαρακτήρα της σε μεγάλο βαθμό, είναι μια πόλη που χωράει Ανατολή και Δύση μέσα της.

16:45

Μια βόλτα στο Κουκάκι με θέα την Ακρόπολη είναι πάντα στις τοπ επιλογές μου για όλες τις ώρες της μέρας. Είναι μια περιοχή που μου δίνει πολύ την αίσθηση της γειτονιάς, κάτι που μου έλειπε από την Αγία Παρασκευή όπου μεγάλωσα. Νομίζω ότι έχει αλλάξει αρκετά η μουσική σκηνή στην Αθήνα. Έχουμε ξεφύγει από το μπουζούκια/ροκ μπάντες/έντεχνο και βλέπουμε πλέον άπειρους DIY και πιο experimental καλλιτέχνες να έχουν πάρει τα πάνω τους και να κάνουν πολλά live τα οποία έχουν πολύ support από το κοινό.

17:00

Ο Μιχαήλ Κασιμάτης είναι ο κιθαρίστας μου από όταν ήμασταν 12 χρονών και παίζαμε μαζί στις γιορτές του σχολείου. Μαζί γράψαμε το «Wake up love» το 2010, στο σαλόνι μου στο Λονδίνο, σε ένα Sony Vaio. Εκείνος έμεινε στο Λονδίνο, αλλά γράφουμε ακόμα μουσική μαζί και πολλές φορές έρχεται στην Ελλάδα για ΣΚ ώστε να ηχογραφήσουμε πράγματα που γράψαμε. Αυτό το Σάββατο ηχογραφούμε ένα καινούριο μας κομμάτι που θα λέγεται «Boys can cry».

18:00

Κάπου εδώ κουράστηκα και θα γυρίσω σπίτι.

19:30

Γράφω πάντα στο τέλος της μέρας. Καμιά φορά και μέσα στη νύχτα, παρότι οι γείτονές μου γκρινιάζουν. Νιώθω ότι χρειάζομαι την ησυχία της νύχτας για να μπορέσω να συγκεντρωθώ και να βάλω τις ιδέες μου σε τάξη.

20:00

Πολλές φορές θα γράψω πρώτα στίχους και μετά θα γραφτεί πάνω τους η μελωδία, άλλες αν ακούσω ή γράψω μια μελωδία που με αγγίζει θα γράψω αυτοσχεδιαστικά πάνω της στίχους. Όλα όμως γράφονται σε αυτό εδώ το μικρό τετραδιάκι. Είναι λίγο σαν να διαβάζεις σελίδες από το ημερολόγιό μου. Έχω γράψει κομμάτια για σχέσεις μου, αλλά και κομμάτια που μιλάνε για την ψυχική υγεία ή για κοινωνικά ζητήματα που με απασχολούν.  

20:35

Ηχογραφώ πάντα στο σπίτι για αρχή. Μερικές φορές, παρόλο που δεν έχω τον ιδανικό εξοπλισμό, μου αρέσουν τόσο πολύ τα home recordings πoυ τα κρατάω στην τελική μείξη, όπως, π.χ. στο «I don’t» και στο «Bag of goods», δύο κομμάτια που απαρτίζονται κυρίως από φωνές και percussion. Όσες φορές και να τα ηχογράφησα στο στούντιο, η πρώτη ηχογράφηση στο σαλόνι μου μού ακουγόταν πάντα καλύτερη.

21:30

Οι φίλοι μου κι εγώ είμαστε nerds, το παραδέχομαι. Μαζευόμαστε μια φορά την εβδομάδα, συνήθως μέσα στα ΣΚ, και παίζουμε D&D με ακραίο commitment. Είναι μια από τις πιο fun και δημιουργικές δραστηριότητες της εβδομάδας μου, και μου αρέσει που έχω βρει ανθρώπους με τους οποίους έχουμε τα ίδια μυαλά.

23:00

Οι φίλοι μου είναι η οικογένεια που έχω επιλέξει, δεν θα τους άλλαζα με τίποτα. Μου έχουν δώσει απίστευτη έμπνευση και κίνητρο, με έχουν βοηθήσει όλοι τρομερά σε αυτή την DIY προσπάθεια, είτε παίρνοντας ρόλους camera man και σκηνοθέτη, όπως στο τελευταίο βίντεο κλιπ μου για το «I don’t», είτε γράφοντας μαζί μου μουσική, είτε βοηθώντας με στην όλη διαδικασία του release. Με έχουν δεχτεί για όλα όσα είμαι, προσφέροντάς μου απλόχερα τη στήριξή τους όποτε τη χρειαστώ.

 
 

 

 

 

 

Instagram

 

Credits for photography

@ns_sonic

 

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ