The Caretaker

The Caretaker Facebook Twitter
0

«Δεν έχω καλλιτεχνικό background» δηλώνει ο James Kirby που υπογράφει ως Caretaker. «Απέτυχα στη σχολή τέχνης, θλιβερά, επειδή ο καθηγητής ήταν σοκαριστικός». Το alter ego του, ωστόσο, είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις καλλιτέχνη την τελευταία δεκαετία στην Αγγλία: Ένας μουσικός που αναφέρει ως βασική επιρροή τη σκηνή απ' την αίθουσα χορού στη Λάμψη του Κιούμπρικ, τους ποπ ήχους των αρχών του 20ού αιώνα, που λατρεύει τον Al Bowlly.

To 1996 έφτιαξε τη δική του εταιρεία V/VM και από τότε κυκλοφορεί ασταμάτητα 7ιντσα και άλμπουμ «κατακρεουργώντας» εσκεμμένα δημοφιλή ποπ τραγούδια προηγούμενων δεκαετιών (η εκτέλεσή του στο «The Lady in Red» του Chris de Burgh ακούγεται σαν θρήνος με τη φωνή του Tom Waits). Οι δίσκοι του είναι γεμάτοι από samples ορχηστρών της δεκαετίας του ‘20, μελοδραματικά τραγούδια που θυμίζουν τις ταινίες του Terence Davies, πλημμυρισμένα απ' τον ήχο του Ray Noble, όλα θαμμένα πίσω από ψηφιακούς θορύβους, reverb και λούπες που ακούγονται σαν το soundtrack του Alan R Splet για το Eraserhead.

O Caretaker έχει κυκλοφορήσει αρκετά άλμπουμ στο ίδιο ακριβώς σκοτεινό κλίμα και πνιγμένα στην πυκνή ομίχλη, αλλά έπρεπε να περιμένει μέχρι το φετινό του αριστούργημα για να ασχοληθούν μαζί του τα αγγλικά media - από το «Wire» μέχρι το «NME». Το Persistent Repetition of Phrases που κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό σε 500 μόλις αντίτυπα εξαφανίστηκε από την πρώτη εβδομάδα που εμφανίστηκε στα on line μαγαζιά και έγινε αντικείμενο σχολιασμού στα blog όλου του κόσμου - είναι και από τις ελάχιστες περιπτώσεις που έχει αντιμετωπιστεί άλμπουμ μαζικά με τόσο ενθουσιώδη σχόλια. «Η δουλειά μου μερικής απασχόλησης είναι να ταξινομώ αναμνήσεις», λέει ο Kirby, «δουλεύοντας ψηφιακά. Απ' τη στιγμή που είδα το ρολόι-κομπιουτεράκι του κολλητού μου το 1984 ήξερα ότι το digital είχε έρθει για να μείνει και ήταν ένας τρόπος για να πας μπροστά».

Ο Kirby, που ζει μόνιμα στο Stockport, μια μικρή πόλη δέκα λεπτά απ' το Μάντσεστερ, χαρακτηρίζει αυτό που κάνει ως «the best of the worst of the worst of the best». «Ξέρω ότι μπορεί να μην ακούγεται πολύ λογικό, αλλά δεν έχω ψευδαισθήσεις. Η V/VM πάντα μοίραζε τον κόσμο στα δύο: σε αυτούς που τους άρεσαν αυτό που κάνουμε και σε αυτούς που το μισούσαν. Ευτυχώς που συμβαίνει αυτό γιατί είναι χίλιες φορές προτιμότερο να σε αγαπούν ή να σε μισούν, παρά να περνάς απαρατήρητος σαν χαρτί ταπετσαρίας».

Μπορεί να δηλώνει τη λατρεία του για την προπολεμική αγγλική μουσική, οι πιο στενοί του συγγενείς πάντως ηχητικά είναι ο Aphex Twin, o William Basinski, o Brian Eno και ο Fennesz. «Κυρίως μου αρέσει να δοκιμάζω καινούργια πράγματα, αυτή είναι η φιλοσοφία μου», λέει, «και να δέχομαι αντιδράσεις του τύπου "αποκλείεται να το κάνεις αυτό!" όταν κάποιος ακούσει τη δουλειά μου. Υπάρχουν πάρα πολλοί περιορισμοί εκεί έξω, αλλά μόνο αν τους λαμβάνεις υπόψη. Η βαρεμάρα για μια εμπνευσμένη σκηνή είναι έμπνευση στις μέρες μας. Υπάρχουν πάρα πολλά ανθρωπάκια που γλύφουν κώλους μόνο και μόνο για να βγάλουν λίγα μετρητά. Είναι ωραίο να είσαι αντίθετος με αυτούς τους ανθρώπους, μερικές φορές, μπορεί να σου δώσει ενέργεια. Η εταιρεία μου προσπάθησε να σπάσει κάποιους κανόνες και τα κατάφερε. Πριν από μερικά χρόνια παραβίασα το νόμο των πνευματικών δικαιωμάτων και τώρα το κάνουν όλοι, έτσι δεν είναι τόσο σημαντικό να το κάνω πια. Στις μέρες μας αυτό που είναι προκλητικό είναι να έχεις τη μουσική σου δωρεάν διαθέσιμη σε οποιονδήποτε, παρά να της βάλεις μια τιμή - αυτό που κάνουν οι περισσότεροι δηλαδή. Είναι σημαντικό να μπορούν να πουν κάποιοι «fuck off» στο iTunes, στο MySpace και σε όλους αυτούς τους επονομαζόμενους «cool providers» και να δίνουν τη μουσική μόνοι τους, φτιάχνοντας τους δικούς τους κανόνες. Μόνο οι γενναίοι δεν θα πέσουν με τα μούτρα στα θέλγητρα του "μουσικού" δολαρίου».

Τον ίδιο καιρό με το Persistent Repetition Of Phrases ο Caretaker κυκλοφόρησε στο site εταιρείας του τη ζωντανά ηχογραφημένη performance του το Μάιο στο Λονδίνο με τίτλο «Memories From The Museum Of Garden History», που είναι γεμάτη φωνές απ' τα ‘30s και ‘40s και είναι εξαιρετική. Όλες οι ηχογραφήσεις του υπάρχουν στο site της V/VM για δωρεάν download.http://www.brainwashed.com/vvm/micro/caretaker/index_releases.html 

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Fotis Benardo: «Εξάγουμε πολιτισμό, αλλά στην Ελλάδα δεν μας το αναγνωρίζουν»

Μουσική / Fotis Benardo: «Κανένα ΑΙ δεν μπορεί να εκφράσει αυτά που νιώθω, ούτε αυτά που έχω περάσει»

Είναι ο ντράμερ των Septicflesh και των Nightfall. Έκανε τη μουσική όχημα για τα ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο. Μοιράστηκε τη σκηνή με θρύλους της μουσικής όπως οι Black Sabbath, οι Iron Maiden οι Kiss και οι Motorhead. Πιστεύει πολύ στη νέα μουσική σκηνή της Ελλάδας και ότι ο άνθρωπος θέλει άνθρωπο και όχι ΑΙ. Είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Πόσο τελικά έχει ακυρωθεί ο Morrissey;

Μουσική / Morrissey: Η συναυλία ακυρώθηκε, το beef συνεχίζεται

Η πορεία ενός από τους πιο δημοφιλείς μουσικούς της εποχής μας έχει έχει στιγματιστεί από τις πολιτικές του τοποθετήσεις υπέρ ενός ακροδεξιού κόμματος, καθώς και από τις προκλητικές δηλώσεις του για ζητήματα όπως η μετανάστευση, η ισλαμοφοβία και η πολιτική ορθότητα. Το κοινό χωρίζεται στα δύο. Τι πιστεύει η κάθε πλευρά;
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Νταϊάνα Ρος, η βασίλισσα της μουσικής 

Μουσική / Νταϊάνα Ρος: «Θέλει χρόνο και δουλειά για να γίνεις Diva, δεν είναι τόσο απλό»

Μια από τις πιο μεγάλες τραγουδίστριες του πλανήτη, η ακαταπόνητη ερμηνεύτρια που με τη μαγνητική της παρουσία μαγεύει το κοινό, είναι ένα φαινόμενο πιο ασυνήθιστο από όσο νομίζετε. Έρχεται σε λίγες μέρες στην Αθήνα για μια μοναδική συναυλία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
105’ με τον Rack

Μουσική / Rack: «Έχω φάει σφαλιάρες γιατί τις ζήταγα, αλλά η ζωή μου πλέον έχει αλλάξει»

Γιος του Λεκτικού Επεξεργαστή και με καριέρα που εκτοξεύτηκε νωρίς, ο δημοφιλής ράπερ έχει αλλάξει ρότα. Στα 25 του, πιο ήρεμος από ποτέ, απολαμβάνει μια φήμη που έφτασε μέχρι το Χόλιγουντ.
M. HULOT
Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Μουσική / Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Το ακριτικό διαβαλκανικό φεστιβάλ του Christopher King και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση ξεσήκωσε για άλλη μια χρονιά άτομα κάθε ηλικίας και καταγωγής με παραδοσιακή μουσική απρόσμενη και συναρπαστική.
M. HULOT
Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Η Ματούλα Κουστένη διερευνά τη σχέση του ποιητή με τον συνθέτη, την αφετηρία της δημιουργίας του μεγάλου έργου «Άξιον Εστί» και την πορεία του μέχρι την πρώτη ηχογράφηση.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT