Είναι Παρασκευή βράδυ έξω από το Lunar Space και το κοινό των ATC έχει αρχίσει να συγκεντρώνεται για το δεύτερο live της ομάδας στην Αθήνα. Έφηβοι και 20somethings με άσπρα και μαύρα T-shirt με τον ακατανόητο για κάποιον ανύποπτο αριθμό «1.20.3» -που για όσους μπαίνουν σημαίνει «A.T.C.», τον αριθμό που αντιστοιχεί στο κάθε γράμμα της αλφαβήτου- ετοιμάζονται να ξαναζήσουν την ανεπανάληπτη βραδιά του φετινού Απριλίου στο Gagarin.
Ο ATC Nico είναι ο λόγος που έχω έρθει μέχρι εδώ, είναι μια ευκαιρία να τον δω από κοντά και να τον πείσω να συναντηθούμε για αυτή τη συνέντευξη, –γιατί προσπαθούσα να επικοινωνήσω μαζί του εδώ και σχεδόν έναν χρόνο, από τότε που το «Gango» κυκλοφόρησε στο Spotify, και δεν μπορούσα να βρω τρόπο. Τα μηνύματα στο προσωπικό του προφίλ στο Instagram δεν τα διάβασε ποτέ (δεν τα πάει και πολύ καλά με τα social media), είναι low profile, δεν τον ενδιαφέρει η δημοσιότητα, πέρα απ’ τη μουσική του.
Ο ATC Nico είναι ένα παιδί ευγενικό και ταπεινό (πολύ αλλιώτικο από τον σαρωτικό ATC Nico στη σκηνή ή στα βιντεοκλίπ του), 24 χρόνων, αλλά με τόσες εμπειρίες στη ζωή του που θα μπορούσαν άνετα να γίνουν ταινία. Όταν τον ακούς να εξιστορεί τα γεγονότα και να περιγράφει όσα έχει ζήσει στην Ελλάδα και στο Σικάγο καταλαβαίνεις ότι αυτά που λέει στα κομμάτια του είναι η ίδια του η ζωή, καταλαβαίνεις ότι κάθε λέξη που λέει την εννοεί (και ισχύει) και ότι και η αγριάδα και η τρυφερότητα είναι στοιχεία αληθινά, γιατί κανείς δεν έχει μόνο μια πλευρά.
Το «Gango» ήταν ένα από τα καλύτερα ραπ άλμπουμ που κυκλοφόρησαν το 2021, από τα καλύτερα άλμπουμ νέου ραπ που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ στην Ελλάδα, άγριο, άλμπουμ δρόμου, αλλά και με κομμάτια όπως το «Black Cloud», ένα σχεδόν απολογητικό κομμάτι με συγκινητικούς στίχους που ξεφεύγει από την τραπ θεματολογία
Το «Gango» ήταν ένα από τα καλύτερα ραπ άλμπουμ που κυκλοφόρησαν το 2021, από τα καλύτερα άλμπουμ νέου ραπ που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ στην Ελλάδα, άγριο, άλμπουμ δρόμου, αλλά και με κομμάτια όπως το «Black Cloud», ένα σχεδόν απολογητικό κομμάτι με συγκινητικούς στίχους που ξεφεύγει από την τραπ θεματολογία: «Γεμάτη λάθη είναι η ζωή μου / δεν διορθώνονται και η αλήθεια πονάει / έχω κάνει κακό και το κάρμα γυρνάει / αν υπάρχει θεός τότε μου τα φυλάει / οι επιλογές που 'χω κάνει ήταν φάουλ / ένα μαύρο σύννεφο με ακολουθάει / ξέρω πως χαίρεσαι όταν είμαι down / κι όταν βγάζω λεφτά ξέρω πως σου την σπάει. / Όλα αλλάζουν τόσο γρήγορα / στο τέλος δεν θα μείνει τίποτα / γιαγιά παππού σας αγαπώ πολύ / αναπολώ τα συναισθήματα / το σκοτάδι με αγκάλιασε / μου άλλαξε όλη την ζωή / ήμουνα μικρό παιδί και με την φαντασία μου κατέστρεφα την γη».
Black Cloud
Η γιαγιά και ο παππούς του ATC Nico που αναφέρει στους στίχους (μετανάστες στην Αμερική που πρόκοψαν, παρόλες τις δυσκολίες) έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στη ζωή του. Καθόμαστε στα μάρμαρα της Αιξωνής, την ουτοπία του Πικιώνη στην Άνω Γλυφάδα, τον έρημο βραχότοπο που οραματίστηκε να μετατρέψει σε διεθνές πνευματικό κέντρο, ένα κοσμικό μοναστήρι που δεν κατάφερε ποτέ να υλοποιήσει, στα σύνορα με τη Βούλα, την περιοχή που μεγάλωσε ο Νίκος.
«Εδώ μεγάλωσα, στη Βούλα», λέει, «όμως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και όποιος ακούσει τα κομμάτια μου θα καταλάβει αρκετά πράγματα για μένα, όχι όμως τα πάντα, γιατί δεν μπορείς να τα λες όλα ούτε να τα καταλαβαίνουν και όλα».
Όταν ακούς ότι είναι από τη Βούλα το πρώτο πράγμα που μπορείς να υποθέσεις είναι ότι είναι ένα ακόμα παιδί που τα βρήκε όλα εύκολα στη ζωή του. Για τον Νίκο δεν ήταν τίποτα εύκολο, χρειάστηκε να κυνηγήσει από νωρίς το όνειρό του γιατί είχε στόχους από μικρός· ήταν ένα παιδί που τα ήθελε όλα.
«Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1997 και πηγαινοέρχομαι από μικρός στην Αμερική γιατί είναι η μητέρα μου από εκεί» λέει. «Έχω αμερικάνικο διαβατήριο και ελληνική ταυτότητα, οπότε μπορούσα να πάω στην Αμερική εύκολα, χωρίς άλλα χαρτιά. Είμαι επίσημα Αμερικάνος και ήξερα και καλά τη γλώσσα. Στα δεκάξι μου πήρα την απόφαση να μετακομίσω στο Σικάγο με τον Coco και να δουλέψω γιατί τα πράγματα στην Ελλάδα είχαν δυσκολέψει πολύ. Με τον Coco γνωριζόμαστε από μικρά παιδιά, δεν θυμάμαι τη ζωή μου χωρίς αυτόν. Είχα ξανά ζήσει στο παρελθόν εκεί για περίπου ένα εξάμηνο και είχα πάει και σχολείο».
Στην αρχή μέναμε σε συγγενείς και φίλους, δουλεύαμε κι οι δύο, έτσι μαζέψαμε λεφτά και σε λίγους μήνες μετακομίσαμε σε δικό μας σπίτι, μόνοι μας. Στο Σικάγο ζήσαμε και με λεφτά και χωρίς. Και άνετα και πολύ δύσκολα. Πέρασα από διάφορες δουλειές σε εστιατόρια και μπαρ. Υπήρξε περίοδος που είχα το σπίτι μου, τη δουλειά μου, τους φίλους μου, τις παρέες μου, ό,τι θέλαμε το είχαμε, ήμασταν κομπλέ. Και υπήρξε και περίοδος που τα πράγματα ήταν τόσο χάλια που δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες.
Ταυτόχρονα κάναμε και τη μουσική μας. Είχαμε ξεκινήσει να φτιάχνουμε κομμάτια από την Ελλάδα. Ήμασταν μια μεγάλη παρέα και μέσα σε αυτή ήταν και ο Taff και ο Toro. Θυμάμαι 13 χρονών να έχω δίπλα μου τον Coco και να χώνει freestyles. Γενικά ακούγαμε πολύ χιπ χοπ ως πιτσιρικάδες. Ο Coco έχωνε ασταμάτητα και μου κόλλησε κι εμένα το μικρόβιο. Μού έδειχνε τα γραπτά του και μου έλεγε “γράψε κι εσύ”, κι έχωνα κι εγώ για πλάκα.
Με τον καιρό άρχισα να γράφω κι εγώ αυτά που ζω, αυτά που μου συμβαίνουν, έτσι μπήκα και εγώ στην πρίζα. Στον Coco οφείλεται το ότι άρχισα να γράφω μουσική. 15 χρονών ξυπνούσα τη νύχτα και έγραφα κουπλέ και χώναμε στα πάρκα, στις πλατείες, ήμασταν όλη την ώρα γύρω απ' αυτό. Το κάναμε κυρίως επειδή γουστάραμε, δεν είχαμε στο μυαλό μας ότι θα βγάλουμε λεφτά απ' αυτό. Άλλος ένας λόγος που ήθελα εγώ να το κάνω ήταν γιατί ήθελα να ακούω μουσική που να με εκπροσωπεί πλήρως.
Γενικά ακούω πολύ τη μουσική μας. Τα πρώτα λεφτά που βγάλαμε στο Σικάγο πήγαν σε μικρόφωνο, σε λάπτοπ, σε κάρτα ήχου και σε ακουστικά. Τα πρώτα μας κομμάτια τα ηχογραφήσαμε σε τραπόσπιτα στο Σικάγο, μόνοι μας τελείως, έτσι φτιάξαμε κομμάτια που μπορεί σήμερα να μην είναι καλή η ποιότητά τους, αλλά για μας και τους real fan μας είναι θρυλικά. Είχαμε κοινό που μας ακολουθούσε από το 2016.
ATC Gang Live in Athens
Από την Αμερική γυρίσαμε για να κάνουμε αυτό που κάνουμε τώρα. Δεν θα μπορούσα να είχα καταφέρει τίποτα άμα δεν είχα γυρίσει. Ούτε ο κόσμος θα με ήξερε, ούτε στα στούντιο θα είχα μπει, ούτε τις γνωριμίες μου θα είχα κάνει, ούτε συναυλίες, ούτε τίποτα.
Είχαμε χτίσει το έδαφος πριν επιστρέψουμε. Κρατήσαμε επικοινωνία με τα παιδιά όλο αυτό το διάστημα, γι’ αυτό και το ATC σημαίνει επίσης και Athens to Chicago. Γυρίσαμε στα 20 μας και από την πρώτη μέρα μπήκαμε κατευθείαν με τον Coco σε στούντιο και στην συνέχεια με τον Taff και τον Toro και ηχογραφούσαμε κομμάτια. Παράλληλα τέλειωσα και το σχολείο. Εδώ και τέσσερα χρόνια δεν σταματήσαμε ούτε στιγμή να κυνηγάμε τους στόχους μας. Παλεύουμε με τη μουσική.
Το ATC ήταν το όνειρό μας από 15 χρονών, λέγαμε για Above The Clouds, για συναυλίες, για μουσικές, το πιστεύαμε αλήθεια. Θυμάμαι συζητήσεις με τα παιδιά που λέγαμε ότι θα κάνουμε πολλά πράγματα. Squad music, έτσι την είχαμε χαρακτηρίσει πιτσιρικάδες, κι είχε ένα νόημα γιατί ήταν μουσική για παρέες σαν εμάς. Μπορεί η παρέα που βλέπεις στη μουσική μας να είναι λίγα άτομα αλλά το ATC είναι μια ολόκληρη οικογένεια. Το Above The Clouds, σημαίνει πάνω απ’ τα σύννεφα, έξω απ’ τα όρια, too high, και είναι μια ιδέα, ένα όνειρο, ένα κίνημα, ένας τρόπος ζωής.
Επόμενος στόχος μας είναι να ανοίξουμε το δικό μας στούντιο, να πάμε το ATC στο next level, και να μπορέσουμε να βοηθήσουμε αυτούς που θέλουμε.
Στο τατουάζ που έχει πάνω από το αριστερό φρύδι έχει γράψει loyalty, «αφοσίωση», περισσότερο όμως είναι πίστη σε μία ιδέα. «Ό,τι πρόταση ερχόταν και αφορούσε κλαμπ, μαγαζί που πάνε οι ράπερς, δεν με ενδιέφερε, γιατί θέλαμε πρώτα σαν ομάδα να δώσουμε στον κόσμο συναυλίες, να κάνουμε live ως ATC Gang για να νιώσει ποιοι είμαστε. Μπορεί να το κάνω κι αυτό στη συνέχεια, αλλά θέλαμε να δώσουμε στον κόσμο αρχικά την εμπειρία της συναυλίας και να πάμε παντού στην Ελλάδα σαν ομάδα». Η πρώτη συναυλία στο Gagarin ήταν sold out και ήταν ένας θρίαμβος. «Ο κόσμος πάρταρε μαζί μας και έχωνε στα κομμάτια, κοπανιόταν, δώσαμε κι εμείς ένα σόου που τα είχε όλα, και σκοπεύουμε να το ξανακάνουμε λίγο πριν τα Χριστούγεννα» λέει.
«Στη ζωή μου έχω ασχοληθεί με πολλά πράγματα, έχω κάνει διάφορες δουλειές, αλλά αυτή τη στιγμή δεν κάνω τίποτα άλλο, έχω σταματήσει και όλες τις βλακείες που έκανα κάποτε κι έχω επικεντρωθεί φουλ στη μουσική και προσπαθώ να πετύχω με αυτή, να έχω ότι χρειάζομαι και να κάνω τα ταξίδια μου.
Μικρός είχα διάφορα χόμπι, ζωγράφιζα, έπαιζα μπάλα, έκανα σκέιτ σαν παλαβός, κι ακόμα βλέπω σκέιτ στο δρόμο και παθαίνω κάτι, θέλω να το πάρω και να κάνω ένα φλιπ. Έχουν περάσει από το μυαλό μου διάφορα που ήθελα να ασχοληθώ επαγγελματικά, αλλά αυτό που ήθελα να ακολουθήσω περισσότερο απ’ όλα ήταν η μουσική.
Πλέον δεν χαρακτηρίζω τον εαυτό μου ούτε τράπερ, ούτε MC, ούτε ράπερ, εγώ είμαι ένα παιδί που κάνει μουσική. Δεν μου αρέσει να βάζω τίτλους. Τα πιο πολλά κομμάτια τα γράφω από τη ζωή μου, από όσα έχω ζήσει. Δεν έχω συγκεκριμένη θεματολογία, μιλάω για αυτά που έχω μέσα μου, κυριολεκτικά.
Το Gango θεωρείται πλέον παλιό με την ταχύτητα που εμφανίζονται οι νέες κυκλοφορίες (και στο ελληνικό ραπ υπάρχει ένας καταιγισμός που είναι αδύνατο να παρακολουθήσεις), αλλά είναι το άλμπουμ που περιέχει ένα μεγάλο μέρος της ζωής του Νίκου, όσο κι αν έχει αφήσει πίσω του πολλά πράγματα και ο ίδιος θεωρεί ότι έχει «παλιώσει».
«Και τα δέκα κομμάτια στο “Gango” είναι σαν δέκα διαφορετικοί χαρακτήρες για μένα, έχω προσέξει τη σειρά τους, δεν είναι τυχαία, και τα λόγια και όλα, ήθελα να το ακούσει κάποιος από την αρχή μέχρι το τέλος και να βγάλει το συμπέρασμά του, όποιο και αν ήταν αυτό» λέει.
«Κι εγώ ένας gango είμαι, και λέω πολλά πράγματα, όπως στο “Alaska” που λέω «Μικρέ μην τα βλέπεις όλα αυτά σαν μαγκιά / μαγκιά είναι να μην τα κάνεις καν πραγματικά / φύγε από τους δρόμους γιατί οι δρόμοι θα σε αλλάξουν / μην αγγίζεις drugs γιατί θα σε χαλάσουν» και το “Black Cloud” είναι ένα κομμάτι που έχω δώσει την ψυχή μου. Θέλει περισσότερα αρχίδια να λες “γιαγιά, παππού, σας αγαπώ πολύ” στο κομμάτι σου, παρά να λες για πιστόλια και drugs.
Αυτή τη στιγμή ετοιμάζομαι να κάνω βίντεο το “Alliws” που είναι ίσως το πιο πετυχημένο μου κομμάτι μέχρι στιγμής. Έγινε Platinum στο Spotify πολύ γρήγορα. Πριν το κάνω release ένιωθα ότι αυτό είναι το κομμάτι που θα κάνει τη διαφορά, και ήθελα να δώσω και βίντεο στον κόσμο που το έχει νιώσει όσο κι εγώ. Πρόσφατα κυκλοφόρησε και στο YouTube το «Nono». Ετοιμάζω κι ένα βίντεο για το “Ksenodoxeio” που είναι επίσης ένα κομμάτι που έχει αγαπήσει ο κόσμος απ’ το Spotify. Παράλληλα συνεχίζουμε με το υπόλοιπο Gang τη περιοδεία μας σε όλη την Ελλάδα.
Έχουμε ήδη κάνει δυο live εμφανίσεις στην Αθήνα, τρείς με τη συμμετοχή μας στο live για τα 10 Χρόνια J2F, μια στη Θεσσαλονίκη και μια στη Πάτρα και έχουμε σύντομα live στα Ιωάννινα και σε άλλες τοποθεσίες που δεν έχουμε ανακοινώσει ακόμα. Κάνουμε τουρ σε όλη την Ελλάδα, καιρός ήτανε, το ζήταγαν χρόνια οι φανς μας και τους λέγαμε “όλα στην ώρα τους”. Ε λοιπόν ήρθε η ώρα. Και έρχονται σίγουρα κι άλλα. Σύντομα θα ανακοινωθεί η ημερομηνία για το ATC Gang Live in Athens - Volume 3, το οποίο θα είναι ένα πολύ δυνατό live με πολλές εκπλήξεις. Τώρα που χειμωνιάζει έχω αρκετά κομμάτια να δώσω που ταιριάζουν στην εποχή, πιο σκοτεινά. Μου αρέσει να έχουν ποικιλία τα κομμάτια μου. Ετοιμάζω λίγο απ' όλα…».
Gango
Spotify links
Alliws
Ksenodoxeio
Alaska
