4 ελληνικά άλμπουμ που μόλις κυκλοφόρησαν

MAZOHA

ΠΡΤΘΛΤΣ

(Inner Ear, 2021)

Ο πολυγράφοτατος Τζίμης Πολιούδης επιστρέφει φέτος με την τρίτη ολοκληρωμένη δουλειά του ως Mazoha, το ελληνόφωνο πρότζεκτ του – το αγγλόφωνο είναι το Vagina Lips. Στον Πρωταθλητή –αυτό σημαίνει το ΠΡΤΘΛΤΣ– έχουμε οκτώ αντισυμβατικά τραγούδια «για την “άλλη πλευρά”, για οτιδήποτε η κοινωνία έχει ονομάσει διαφορετικό, για τους πραγματικούς “πρωταθλητές” της ζωής, που δεν προβάλλονται, ούτε επιβάλλονται μέσω της τηλεόρασης και των social media», όπως αναφέρει το δελτίο Tύπου. Ο ίδιος το περιγράφει ως concept άλμπουμ. Οι ελληνικοί στίχοι, αν και απλοϊκοί, αφορούν άμεσα την κοινωνικοπολιτική κατάσταση που διανύουμε αυτήν τη στιγμή και σε βάζουν σε σκέψεις για το πότε γράφτηκαν. Ο νευρώδης ήχος του διαφέρει από τη ’80s synth pop αισθητική που ακολούθησε στον «Μπάσταρδο». Θυμίζει έντονα το punk των ’90s και συγκροτήματα όπως οι Blink 182, αλλά με shoegaze και dream pop στοιχεία. Το τραγούδι που ξεχωρίζει με διαφορά είναι το «Ράδιο Κατάθλιψη». Σου δημιουργεί ένα ανάλογο αίσθημα, ειδικά όταν ξέρεις ότι δεν θα βρει στέγη σε κανένα ελληνικό ραδιόφωνο, που σε παλιότερες εποχές θα ήταν ο φυσικός του χώρος.

mazoha.bandcamp.com

MAZOHA - ΠΡΤΘΛΤΣ (Official Video)

Mechanimal

Θόρυβος

(Inner Ear, 2021)

Επιθετικοί ρυθμοί, επιθετικοί στίχοι, επιθετική ερμηνεία. O «Θόρυβος» των Mechanimal δεν είναι για τους ανυποψίαστους και σίγουρα αφορά περισσότερο όσους είναι εξοικειωμένοι με πιο σκοτεινούς ήχους. Το πέμπτο κατά σειρά άλμπουμ τους σηματοδοτεί μια νέα πορεία για την μπάντα που σχηματίστηκε τα πρώτα χρόνια της οικονομικής κρίσης της χώρας. Πολλά έχουν αλλάξει από το 2011. Είναι κατανοητή η στροφή προς τον ελληνικό στίχο ή στον πιο γυναικείο τόνο, ώστε να συνάδει με το πνεύμα της εποχής. Παρ’ όλα αυτά, η απουσία του Freddie F είναι αισθητή σε όλη τη διάρκεια του «Θορύβου». Ταυτόχρονα, είναι η πιο σκληρή δουλειά τους μέχρι στιγμής. O Γιάννης Παπαϊωάννου συνεχίζει να χτίζει άψογα industrial ηχοτοπία, αλλά η διάθεση για σύγκρουση λειτουργεί ενάντια στην υπόγεια απειλητική ατμόσφαιρα που έκανε π.χ. το «Crux» τόσο ιδιαίτερο. Η φωνή της Θέκλας Τσελέπη ταιριάζει στις πιο ήρεμες στιγμές του δίσκου, όχι στις θυμωμένες, και δεν φαίνεται να πετυχαίνει την ιδανική ισοροπία. Δεν είναι τυχαίο ότι τα τραγούδια που σου μένουν, πέρα από το ομώνυμο του άλμπουμ, είναι τα «Θαυμάσια που είσαι όταν χορεύεις» και «Είναι το Φάντασμα». Πάντως, για κομμάτια που θέλουν να μιλήσουν τόσο για το παρόν, κάτι χάνεται στη μετάφραση, ειδικά όταν έρχονται αντιμέτωπα με αναλόγου ύφους δουλειές, όπως αυτές των Metaman και Regressverbot.

innerear-mechanimal.bandcamp.com

Mechanimal – Κοιτάζω τις Σκιές στους Τοίχους (Official Video)

Athens Computer Underground

The Crying Came

(Won Ton Records, 2021)

H τρίτη κυκλοφορία της Won Ton Records είναι το dance πρότζεκτ του Παντελή Θεοδωρίδη των Regressverbot. Στη νέα του αυτή απόπειρα αγκαλιάζει τον ήχο του TB 303 και την acid ηλεκτρονική μουσική. Τo λες και εξέλιξη του synth/punk χαρακτήρα των Regressverbot – ωστόσο δεν αποχωρίζεται εντελώς τα στοιχεία που έκαναν τόσο μοναδικό τον ήχο τους. Η μελαγχολία κυριαρχεί και εδώ, μόνο που δεν γίνεται ποτέ ζοφερή, περισσότερο παιχνιδιάρικη. Δεν λείπει ούτε η sci-fi εικονογραφία: το «Cascade 151» μοιάζει να έχει βγει από το σύμπαν του Πέμπτου Στοιχείου του Λικ Μπεσόν. Από την άλλη, το 9λεπτο ambient έπος «One afternoon of the Eternal Week» ακούγεται σαν σάουντρακ κάποιου ’80s mecha. Βέβαια, υπάρχουν και χαοτικές στιγμές, όπως το «Sprawl», και μετά υπάρχουν εξαιρετικές συνθέσεις, όπως το «Vitrines and Factories», που δεν εγκλωβίζονται απαραίτητα σε ένα συγκεκριμένο μουσικό είδος. Συμβαίνει κάτι περίεργο με το «Crying Came»: ακόμα κι αν ερχεται σε μια εποχή που το drum ‘n’ bass αναβιώνει, ακούγεται εντελώς έξω από αυτό, σαν να μην ακολουθεί απλώς το ρεύμα αλλά να προσπαθεί να διαφοροποιηθεί. Τώρα, αν αυτό θα λειτουργήσει θετικά ή αρνητικά, μόνο το μέλλον θα το δείξει.

athenscomputerunderground.bandcamp.com

Athens Computer Underground -- A Night on Ninsei

Virginyah

Therapy Sessions

(Timewarp Music, 2021)

Τo «Therapy Sessions» είναι η πρώτη επίσημη δουλειά της Virginyah. Η νεαρή ερμηνεύτρια έχει ένα εντυπωσιακό βιογραφικό. Οι σπουδές της είναι πάνω στο κλασικό και μοντέρνο τραγούδι, ενώ για τέσσερα χρόνια, από το 2016 έως το 2020, συμμετείχε στο πολυφωνικό σύνολο Fonés. Εδώ συνεργάζεται με τον RSN, ο οποίος έχει αναλάβει την παραγωγή και τη σύνθεση των πέντε κομματιών που αποτελούν το συγκεκριμένο EP. Έχει όμως κι άλλους εκλεκτούς guests, όπως ο βραβευμένος με Grammy μπασίστας Παναγιώτης Ανδρέου, που έρχεται από τη Νέα Υόρκη. Τα κομμάτια έχουν αγγλόφωνο, αυτοαναφορικό στίχο και ακροβατούν μεταξύ της σόουλ και του R&B, με μια έξτρα έμφαση στο trip-hop, όπως στο «Why» και στο «Get Away». Από την άλλη, τo πιο φάνκι «Out of Control» φέρνει στον νου την εποχή που η Sugahspank! έκανε τα πρώτα της βήματα. Σε γενικές γραμμές, είναι ένα εντυπωσιακό ντεμπούτο που βάζει τις σωστές βάσεις για μια ελπιδοφόρα συνέχεια.

timewarpmusic.bandcamp.com