Ένας εντελώς ιδιοσυγκρασιακός street artist με πολλά διαφορετικά πρόσωπα και μια τάση για πειραματισμό με διαφορετικά στυλ, επιφάνειες και υλικά. Ο Jola δεν μπαίνει σε καλούπια, η τέχνη του έχει πολλές πλευρές. Κάποιες φορές οι τοιχογραφίες του είναι προσβάσιμες και ορατές στον κόσμο, ενώ άλλες φορές είναι κρυμμένες σε απόμερα μέρη και, ακόμα και αν τις ανακαλύψεις, χρειάζεσαι drone ή το Google Earth για να τις «ξεκλειδώσεις».
Ξεκίνησε να κάνει graffiti στα τέλη του 1997 σε ηλικία 14 χρονών, έχοντας μετακομίσει από την Κρήτη στην Καρδίτσα. Αφορμή ήταν κάποιοι φίλοι από το γυμνάσιο που έκαναν skate, BMX και graffiti.
«Κόλλησα με το graffiti από την πρώτη στιγμή, ήταν σαν να άνοιξε ένας καινούργιος κόσμος μπροστά μου. Το graffiti ήταν η αρχή και ακολούθησε η street art και το σχέδιο, ωστόσο αυτή την περίοδο η πρακτική μου περιλαμβάνει διάφορες μορφές έκφρασης, όπως η ζωγραφική, η εικονογράφηση, το graphic design, η καλλιγραφία, η μεταξοτυπία και η τοιχογραφία. Από το 2002 έως σήμερα έχω συμμετάσχει σε 40 ομαδικές εκθέσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό.
«Στα έργα που δημιουργώ στον δημόσιο χώρο συνηθίζω να εξερευνώ εγκαταλειμμένα μέρη/κτίρια προσπαθώντας να ανακαλύψω το κατάλληλο σημείο για να σχεδιάσω το τελικό κομμάτι σε διάλογο με τον εκάστοτε χώρο, με μια διάθεση επαναπροσδιορισμού».
Συνεργάζομαι με ανεξάρτητους καλλιτέχνες και εκδοτικές ομάδες, ενώ παράλληλα σχεδιάζω εξώφυλλα δίσκων και merchandise. Από το 2015, είμαι μέλος, συνιδρυτής και επιμελούμαι τις εκδόσεις του ανεξάρτητου label Untitled-1».
Στα έργα του υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα σε «indoor» και «outdoor», αν και τα δύο αυτά πεδία συμπορεύονται, ανεξάρτητα από την επιφάνεια, τα υλικά, τη διάσταση και τον τρόπο δημιουργίας της εικόνας. «Αντλώ έμπνευση από την καθημερινή ζωή, τις αναμνήσεις, τη μυθολογία και τα όνειρα. Στη δουλειά μου ο χρόνος είναι πάντα ρευστός και η διαδικασία της αλλαγής και της μεταμόρφωσης είναι μια από τις βασικές θεματικές που με απασχολούν».
Η ιδιωτική του πρακτική (indoor) περιλαμβάνει έργα σε χαρτί, καμβά και ύφασμα, καθώς και σειρές ζωγραφικών έργων σε ξύλο. «Η δουλειά μου είναι κυρίως ασπρόμαυρη και υπάρχουν πολλές αναφορές σε οργανική ύλη και παλαιοντολογικούς σκελετούς, οι οποίοι έχουν μεταφορικό-σατιρικό χαρακτήρα και συμβολίζουν τα προβλήματα που στοιχειώνουν την καθημερινή μας ζωή. Παράλληλα, η χρήση της αυτόματης γραφής με βοηθάει να προσεγγίζω ασυνήθιστους τρόπους σύνθεσης και αποτύπωσης, επιδιώκοντας άμεση επαφή με το υποσυνείδητο.
Πιστεύω πως η εξέλιξη είναι η βασική κινητήρια δύναμη στην πορεία ενός καλλιτέχνη, και πάντοτε επιδιώκω τη συνεργασία και την ανταλλαγή ιδεών με άλλους καλλιτέχνες και ομάδες.
Στα έργα που δημιουργώ στον δημόσιο χώρο συνηθίζω να εξερευνώ εγκαταλειμμένα μέρη/κτίρια, προσπαθώντας να ανακαλύψω το κατάλληλο σημείο για να σχεδιάσω το τελικό κομμάτι σε διάλογο με τον εκάστοτε χώρο, με μια διάθεση επαναπροσδιορισμού. Όλο αυτό είναι κάτι που πηγάζει από τα νεανικά μου χρόνια. Με γοήτευε να ανακαλύπτω και να εξερευνώ παρατημένα σπίτια, εργοστάσια και κάθε είδους εγκαταλειμμένα κτίρια με φίλους. Αυτά τα μέρη έγιναν το "καταφύγιό" μας.
Ήταν μια απόδραση από όλα όσα μας έπνιγαν, κάπου όπου μπορούσαμε να δημιουργήσουμε χωρίς να μας ενοχλεί κανένας. Πλέον αισθάνομαι καταρχάς την ανάγκη της περιπλάνησης, που έρχεται πάντα πριν από την ανακάλυψη, και πάντοτε ζωγραφίζω στα μέρη αυτά με σεβασμό. Για παράδειγμα, δεν έχω ζωγραφίσει ποτέ σε πέτρινο κτίριο. Το πιο έντονο συναίσθημα που έχω όταν βρίσκομαι εκεί είναι η απουσία του χρόνου. Νιώθω ελεύθερος και προσηλωμένος σε αυτό που σχεδιάζω.
Τον τελευταίο καιρό έχω αρχίσει να ζωγραφίζω ταράτσες. Είναι κάτι νέο για μένα. Με γοητεύει το ότι δεν μπορεί κανείς να αντιληφθεί ολόκληρο το έργο, λόγω της κλίμακάς του, παρά μόνο με drone ή το Google Earth!».
Η μουσική και η τέχνη του είναι άμεσα συνδεδεμένες. Έχει δημιουργήσει κάποια από τα ωραιότερα εξώφυλλα δίσκων. «Μεγάλωσα με το όνειρο να σχεδιάζω εξώφυλλα, κάτι που σήμερα έχει γίνει πλέον πραγματικότητα. Είναι μια διαδικασία που απολαμβάνω από την αρχή έως το τέλος. Είναι πολύ όμορφο να σου εμπιστεύεται κάποιος τη μουσική του για να της δώσεις μορφή. Προσαρμόζω το σχεδιαστικό μου στυλ ανάλογα με τα συναισθήματα που μου βγάζει ο κάθε δίσκος και, φυσικά, ανάλογα με την ιστορία που θέλει να διηγηθεί ο κάθε μουσικός για τη δουλειά του. Κάθε δίσκος είναι ένα ταξίδι, κι αυτό είναι που θέλω να μεταφέρω στον κόσμο».
«Η αγάπη μου για τη μουσική ξεκίνησε απ’ έξω προς τα μέσα. Πρώτα άρχισα να χαζεύω εξώφυλλα δίσκων και μετά να αναρωτιέμαι τι έχουν μέσα. Με τράβαγαν ιδιαίτερα τα artworks που ήταν σχεδιασμένα στο χέρι. Άρχισα να ακούω κάποιες ροκ κασέτες του πατέρα μου και στη συνέχεια ανακάλυψα το hip hop, αντιγράφοντας και ανταλλάσσοντας κασέτες με φίλους. Το 2001, που ήρθα στην Αθήνα για σπουδές, άρχισα να πηγαίνω σε αρκετά live και να έρχομαι σε επαφή με πολλούς διαφορετικούς ήχους, κάτι που με βοήθησε να διευρύνω τους μουσικούς μου ορίζοντες», εξηγεί.
Στην Ελλάδα έχει συνεργαστεί με μουσικούς όπως οι Elephant Phinix, Mononome, Moderator, Turbo Teeth, Space Blanket, Kooba Tercu, Sadacore, Dead Dranks, ενώ στο εξωτερικό έχει σχεδιάσει για τους Stereo Utopia (Γαλλία), Traxman (ΗΠΑ), Dj Krust (Μ. Βρετανία ), Olvido Records (ΗΠΑ), Mississippi Records (ΗΠΑ), Altercat Records (Γερμανία) και Bedouin Records (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα).
«Το πιο δικό μου project ωστόσο είναι η Untitled-1, που ιδρύσαμε το 2015 με τον φίλο μου Βίκτωρα Γκόγκα (bend design studio), και πλέουν τρέχουμε παρέα με τον Γιώργο Αξιώτη (aka turbo teeth, bend design studio). Πρόκειται για μια ανεξάρτητη εκδοτική προσπάθεια που εστιάζει σε μουσικές κυκλοφορίες (βινύλιο, κασέτα), βιβλία τέχνης και εκτυπώσεις.
Ήταν μια ιδέα που στριφογύριζε χρόνια στο μυαλό μας. Είναι μια πολύ κοπιαστική και πολύ προσωπική δουλειά, γιατί κάνουμε όλη την παραγωγή από το μηδέν, artwork, σχεδιασμό-μελέτη, εκτύπωση, συσκευασία κ.λπ. και οι αρμοδιότητες δεν έχουν τέλος. Aπό εκεί προέκυψε και το όνομα Untitled-1, γιατί κάθε φορά ξεκινάμε από λευκό καμβά και όλα τα στάδια παραγωγής περνάνε από το χέρι μας. Μέχρι στιγμής μετράμε 18 συνολικά κυκλοφορίες και συνεχίζουμε ακάθεκτοι».
NECROPOLIS - KAΡΔΙΤΣΑ
«Από το 2018 κάνω τοιχογραφίες σε ένα πολύ ιδιαίτερο σημείο. Βρίσκεται στην πόλη όπου μεγάλωσα, την Καρδίτσα, την οποία επισκέπτομαι συχνά. Ο συγκεκριμένος χώρος ήταν μονάδα αναπαραγωγής και εκτροφής ζώων και εγκαταλείφθηκε το 2009. Εκεί θα συναντήσει κανείς πέτρινα κτίρια, εργαστήρια, καθώς και διάφορες κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις. Η φύση έχει ανακτήσει το χαμένο έδαφος, με αποτέλεσμα ο περιβάλλον χώρος να έχει εξελιχθεί σε ένα γαλήνιο αμάλγαμα αναζωογόνησης και φθοράς.
Βρίσκω μεγάλο ενδιαφέρον στην ηρεμία που μου προσφέρει αυτός ο τόπος, καθώς και στον τρόπο που η ιστορία των κτιρίων ανατροφοδοτεί και επηρεάζει τις τοιχογραφίες που δημιουργώ σε διαφορετικά σημεία. Το ίδιο το μέρος μοιάζει αχαρακτήριστο αλλά και τόσο οικείο, σαν να είναι ταυτόχρονα το στούντιό μου ή μια ουτοπική γκαλερί.
Στη διάρκεια της πρώτης και της δεύτερης καραντίνας, έχοντας στη διάθεσή μου άπλετο χρόνο, αφοσιώθηκα στο συγκεκριμένο project και πειραματίστηκα με τη χρήση νέων υλικών (glow in the dark spray), καθώς και με νέες μορφές έκφρασης, όπως ο φωτισμός, η σκηνογραφία και οι site-specific εγκαταστάσεις.
Στόχος μου είναι να καταφέρω να ολοκληρώσω σύντομα το project, που είναι ό,τι πιο μεγάλο έχω κάνει ως τώρα, και να διοργανώσω μια υπαίθρια έκθεση ώστε να μπορέσει ο κόσμος να δει από κοντά τη νέα σειρά τοιχογραφιών μου σε ένα διαφορετικό τοπίο.
Διακρίσεις
ΕΒΓΕ Ελληνικά Βραβεία Γραφιστικής και Εικονογράφησης,
• Κατηγορία Εξώφυλλο Δίσκου, Mononome, «Sherán» «ΕΒΓΕ 2019»
• Κατηγορία Γενική Εικονογράφησης, Liquidism-01 «ΕΒΓΕ 2019»
• Κατηγορία Εξώφυλλο Δίσκου, Turbo Teeth, «Yellow Equals One» «ΕΒΓΕ 2018
