Ο θρύλος και η βαθιά επιρροή του Takuma Nakahira στον κόσμο της φωτογραφίας

Ο θρύλος και η βαθιά επιρροή του Takuma Nakahira στον κόσμο της φωτογραφίας Facebook Twitter
0
Ο θρύλος και η βαθιά επιρροή του Takuma Nakahira στον κόσμο της φωτογραφίας Facebook Twitter
Takuma Nakahira

Ποιος είναι ο Takuma Nakahira; Ένας φωτογράφος μόνο; Ή ένας φωτογράφος, ένας δοκιμιογράφος, ένας κριτικός φωτογραφίας, ένας πολιτικός ακτιβιστής, ένας φωτογράφος που μιλούσε πολύ, που έχασε τη μνήμη του, που ξέχασε τη μητρική του γλώσσα, ένας μύθος;

Ο Takuma Nakahira, ο οποίος επηρέασε πολλούς φωτογράφους της επόμενης γενιάς με τη ριζοσπαστική γλώσσα και τις εικόνες του, ξαφνικά αρρώστησε το 1977 και σήμερα θεωρείται ως μια θρυλική φιγούρα στον κόσμο της φωτογραφίας.

Ο Nakahira πίστευε ότι η φωτογραφία ήταν ουσιαστικά η αλληλεπίδραση πραγμάτων και σκέψεων των ελεύθερων ανθρώπων, απογυμνωμένες από κάθε προσωπική πινελιά.

Ο Nakahira ήταν εκδότης του περιοδικού New Left το 1963 όταν συνάντησε τον φωτογράφο Shomei Tomatsu. Το αποτέλεσμα της συνάντησης αυτής ήταν να στραφεί στην φωτογραφία. Μέσω του Tomatsu έγινε φίλος με τον Daido Moriyama, ο οποίος του έμαθε τα μυστικά της τέχνης του. Το 1968 ίδρυσε το Provoke με τον κριτικό Koji Taki, τον ποιητή  Takahiko Okada, και τον φωτογράφο Yutaka Takanashi. Ο Nakahira, ενθάρρυνε τον Daido Moriyama που έγινε μέλος αυτής της παρέας από το δεύτερο τεύχος. Με το αίτημα για κοινωνική αλλαγή εκείνη την εποχή στην Ιαπωνία να φτάνει στο απόγειό του, έκαναν ένα κοινό μανιφέστο με το οποίο καλούσαν τους καλλιτέχνες να απελευθερώσουν την τέχνη της φωτογραφίας από τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις και να δημιουργήσουν μια νέα γλώσσα.

Ο θρύλος και η βαθιά επιρροή του Takuma Nakahira στον κόσμο της φωτογραφίας Facebook Twitter
Untitled, 1971

Οι γεμάτες κόκκο εικόνες τους εξέφραζαν την αμφιβολία, τα νέα ερωτήματα για το τι είναι φωτογραφία, ποιός γίνεται φωτογράφος και τι βλέπει. Οι θολές, κουνημένες φωτογραφίες απεικόνιζαν την νέα γλώσσα, μακριά από τον κοινωνικό ρεαλισμό, την νέα αισθητική, μια οριστική αντανάκλαση ενός χρόνου του οποίου τα περιγράμματα σιγά-σιγά διαλύονται. Οι εικόνες τους δημιούργησαν και μετέφεραν ένα πιεστικό αίσθημα της σύλληψης του γυμνού κόσμο εκτός της γλώσσας ή της συνείδησης.  Ο Nakahira πίστευε ότι η φωτογραφία ήταν ουσιαστικά η αλληλεπίδραση πραγμάτων και σκέψεων των ελεύθερων ανθρώπων, απογυμνωμένες από κάθε προσωπική πινελιά.

Ο Nakahira είναι ένας από αυτούς τους καταραμένους ευφυείς και πρωτοπόρους που είχε ένα μεγάλο δαίμονα, τον εαυτό του. Βασανίστηκε πολύ μέσα στις ιδέες και τα ερωτηματικά και έφτασε σε σοβαρό αδιέξοδο στα μέσα της δεκαετίας του 70. Ενώ έφτανε στα όριά του ως φωτογράφος, το 1977 υπέστη οξεία δηλητηρίαση από αλκοόλ, χάνοντας έτσι ένα μεγάλο μέρος της μνήμης και το πιο σημαντικό όπλο, τη γλώσσα του. Κρατούσε φωτογραφικό ημερολόγιο, στο οποίο αφηγείται τις δικές του δραστηριότητες έτσι ώστε να μην χάσει την επαφή με τον έξω κόσμο.

Ο θρύλος και η βαθιά επιρροή του Takuma Nakahira στον κόσμο της φωτογραφίας Facebook Twitter
Circulation, Date Place, Events

Στη σειρά φωτογραφιών του A New Gaze (1983) υπάρχουν οι φωτογραφίες που τράβηξε κατά της διάρκεια της πολύχρονης αποκατάστασής του. Είναι κοινότυπα, καθημερινά θέματα, αλλά υπάρχει κάτι ανησυχητικό στις σκηνές που απεικονίζει. Πρόκειται για την αντίληψη του κόσμου που έχει ένας φωτογράφος που ξεχνά καθημερινά πράγματα, ακόμα και τα ονόματα της οικογένειάς του. Έτσι παρουσιάζει έναν κόσμο που γίνεται αντιληπτός όχι μόνο με τα μάτια αλλά και με την αφή. Επιστρέφει στα στοιχειώδη. Η κάμερα είναι το τρίτο μάτι του Nakahira, την χρησιμποποιεί ως αντι-ερμηνευτική διάταξη που καταγράφει τα πάντα μπροστά του χωρίς να το καταλάβετε, ως θεραπεία για την απώλεια μνήμης. «Η φωτογραφία μου είναι μια απόλυτη αναγκαιότητα για μένα, έχοντας ξεχάσει τα πάντα», έλεγε.

Η φωτογραφική δραστηριότητα Nakahira του έμοιαζε με την κατάρτιση ενός χάρτη. Για περισσότερα από 20 χρόνια φωτογράφιζε γύρω από το σπίτι υου και το δρόμο στον οποίο ζούσε. Κάθε φορά που έβγαινε έπαιρνε τις ίδιες φωτογραφίες των ίδιων αντικειμένων στις ίδιες θέσεις. Σαν να ακολουθούσε ξανά και ξανά τα βήματά του. Αλλά γιαυτόν ο κόσμος εμφανιζόταν κάθε μέρα με ένα παρθενικό πρόσωπο. Μια πραγματικότητα που μπορούμε να τη διαλέξουμε.

Ο Takuma Nakahira γεννήθηκε στις 6 Ιουλίου του  1938 και πέθανε την 1η Σεπτεμβρίου του 2015.

 

Ο θρύλος και η βαθιά επιρροή του Takuma Nakahira στον κόσμο της φωτογραφίας Facebook Twitter
C-120
Ο θρύλος και η βαθιά επιρροή του Takuma Nakahira στον κόσμο της φωτογραφίας Facebook Twitter
Untitled
Ο θρύλος και η βαθιά επιρροή του Takuma Nakahira στον κόσμο της φωτογραφίας Facebook Twitter
Ο θρύλος και η βαθιά επιρροή του Takuma Nakahira στον κόσμο της φωτογραφίας Facebook Twitter
C-020
Ο θρύλος και η βαθιά επιρροή του Takuma Nakahira στον κόσμο της φωτογραφίας Facebook Twitter
Untitled

Ο θρύλος και η βαθιά επιρροή του Takuma Nakahira στον κόσμο της φωτογραφίας Facebook Twitter
Untitled, 1971

Ο θρύλος και η βαθιά επιρροή του Takuma Nakahira στον κόσμο της φωτογραφίας Facebook Twitter
Untitled, 1971

Ο θρύλος και η βαθιά επιρροή του Takuma Nakahira στον κόσμο της φωτογραφίας Facebook Twitter
Untitled, 1971

Ο θρύλος και η βαθιά επιρροή του Takuma Nakahira στον κόσμο της φωτογραφίας Facebook Twitter
Untitled, 1971

Ο θρύλος και η βαθιά επιρροή του Takuma Nakahira στον κόσμο της φωτογραφίας Facebook Twitter
Untitled, 1971

Ο θρύλος και η βαθιά επιρροή του Takuma Nakahira στον κόσμο της φωτογραφίας Facebook Twitter
Untitled, 1971

Ο θρύλος και η βαθιά επιρροή του Takuma Nakahira στον κόσμο της φωτογραφίας Facebook Twitter
Untitled, 1971

Ο θρύλος και η βαθιά επιρροή του Takuma Nakahira στον κόσμο της φωτογραφίας Facebook Twitter
Untitled, 1971

Ο θρύλος και η βαθιά επιρροή του Takuma Nakahira στον κόσμο της φωτογραφίας Facebook Twitter
Untitled, 1971

Ο θρύλος και η βαθιά επιρροή του Takuma Nakahira στον κόσμο της φωτογραφίας Facebook Twitter
Untitled, 1971

Ο θρύλος και η βαθιά επιρροή του Takuma Nakahira στον κόσμο της φωτογραφίας Facebook Twitter
Untitled, 1971
 

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης πέταξε τον Πλάτωνα σε ένα escape room για την Μπιενάλε

Εικαστικά / Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Με τo «Δωμάτιο Απόδρασης», μια εγκατάσταση ερευνητική και παιγνιώδη, βασισμένη στην ιδέα της φιλοσοφίας και την παραίσθηση του ψηφιακού κόσμου, θα μας εκπροσωπήσει στην 61η Μπιενάλε Βενετίας ο καταξιωμένος εικαστικός και αρχιτέκτονας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο συναρπαστικός εξπρεσιονισμός του Ζορζ Ρουό 

Εικαστικά / Ζορζ Ρουό: Ο μεγάλος λησμονημένος του εξπρεσιονισμού

Ο Γάλλος ζωγράφος και χαράκτης συνδέθηκε με τα κινήματα της μοντέρνας τέχνης στις αρχές του 20ού αιώνα αλλά ξεχάστηκε μετά τον θάνατό του. Μια έκθεση με σημαντικά του έργα τον επαναφέρει στο προσκήνιο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«ΤΕΧΝΗ – ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ»: Η διαρκής συμβολή των δύο ομάδων στην ανεπανάληπτη πολιτισμική κίνηση της Θεσσαλονίκης

Εικαστικά / «Διαγώνιος» και «Τέχνη»: Πρόσφεραν παιδεία στη Θεσσαλονίκη. Τώρα συναντιούνται ξανά σε μια έκθεση

Η «Διαγώνιος» του Ντίνου Χριστιανόπουλου και η Καλλιτεχνική Εταιρεία «Τέχνη» επιστρέφουν στο προσκήνιο μέσα από ένα αφιέρωμα στο Τελλόγλειο Ίδρυμα, που αναδεικνύει δύο ιστορικές ομάδες της πνευματικής ζωής της Θεσσαλονίκης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «λίστα Τραμπ» και τα «απαράδεκτα έργα τέχνης» οδηγούν σε μια άλλη Αμερική

Εικαστικά / Tο μένος του Τραμπ για το Smithsonian: Λογοκρισία, ρατσισμός, λίστες με «απαράδεκτα» έργα

Με στόχο το μεγαλύτερο συγκρότημα μουσείων και ερευνητικών κέντρων στον κόσμο, ο Τραμπ επιχειρεί να ασκήσει έλεγχο και λογοκρισία σε έργα τέχνης και στο περιεχόμενο εκθέσεων, κατηγορώντας το Smithsonian ως «woke» και απειλώντας με περικοπές της χρηματοδότησής του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το σπίτι-μουσείο της Πολίν Καρπίδα βγάζει τους θησαυρούς του στο σφυρί (μέχρι κεραίας)

Εικαστικά / Το σπίτι-μουσείο της Πολίν Καρπίδα βγάζει τους θησαυρούς του στο σφυρί (μέχρι κεραίας)

Μια από τις πιο εξέχουσες συλλέκτριες στην Ευρώπη, η οποία έχει αφήσει το αποτύπωμά της και στην Ύδρα, αποφάσισε να πουλήσει τη συλλογή σουρεαλιστικής και μεταπολεμικής τέχνης που στεγάζει στο σπίτι της στο Λονδίνο -τη μεγαλύτερη αυτού του είδους- σε μια δημοπρασία-ορόσημο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χάρις Επαμεινώνδα: Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις

Εικαστικά / Χάρις Επαμεινώνδα: «Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις»

Η βραβευμένη με Αργυρό Λέοντα Κύπρια εικαστικός συνθέτει έναν κόσμο θραυσμάτων, αποκομμάτων της εσωτερικότητας, με ελλειπτικές εικόνες, τον οποίο μας προκαλεί να ανακατασκευάσουμε μέσα από τη σταδιακή του αποκάλυψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Εικαστικά / Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Οι δύο καλλιτέχνες με καταγωγή από Κύπρο και Ελλάδα αντίστοιχα, παρουσιάζουν νέα έργα τους σε μια από τις σημαντικότερες εικαστικές διοργανώσεις της Βρετανίας που φιλοξενεί 30 καλλιτέχνες και συλλογικότητες, με αναθέσεις και θεματικές που έχουν να κάνουν με τη γεωγραφία και τις αξίες που διαπερνούν την πόλη αυτή: καταγωγή και μνήμη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μια έκθεση για την πολύχρωμη, πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Εικαστικά / Μια έκθεση για την πολύχρωμη και πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Ο Τόνι Μιλάκης καταγράφει μια πόλη που η πραγματικότητα προσφέρει τις καλύτερες ζωγραφικές λύσεις, που ακόμη και το πιο ευφάνταστο μυαλό ενός καλλιτέχνη δεν μπορεί να τις επινοήσει.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Ο Ζαν Φρανσουά Μιλέ και η ατέρμονη γοητεία της φύσης και των εργατών της γης

Εικαστικά / Ζαν Φρανσουά Μιλέ: ο ζωγράφος που ο Βαν Γκογκ αποκαλούσε «πρωτοπόρο»

«Όσο το σκέφτομαι, τόσο περισσότερο νομίζω ότι ο Μιλέ πίστευε σε κάτι ανώτερο» έγραφε ο Βαν Γκογκ για τον «ζωγράφο των χωρικών» αλλά και έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του γαλλικού ρεαλισμού. Η Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου τον τιμά με μια μεγάλη έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το Μοναστήρι του Καρόλου: Το μουσείο του «κομμωτή των σταρ»

Εικαστικά / Κάρολος: O «κομμωτής των σταρ» έχει πλέον δικό του μουσείο στα Χανιά

Το «Μοναστήρι του Καρόλου», ένα ενετικό κτίσμα του 1583 και κατοικία του αυτοδίδακτου δημιουργού από το 1991, έχει μετατραπεί σε ένα μοναδικό καταφύγιο όπου συνυπάρχουν η ιστορία της κομμωτικής, έργα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών μαζί με μνήμες της Μαρίας Κάλλας, της Μπριζίτ Μπαρντό αλλά και της Μαντάμ Ορτάνς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιγάντιοι φαλλοί, το σεξ ως ζωτική δύναμη: Τα «ερωτικά» του Takis αναστατώνουν ακόμα

Εικαστικά / Γιγάντιοι φαλλοί, το σεξ ως ζωτική δύναμη: Τα «ερωτικά» του Takis αναστατώνουν ακόμα

«Τα έργα του αποθεώνουν την ικανότητα του έρωτα να μας αποσπά από την ιδέα του θανάτου». Και έχουμε την ευκαιρία να τα δούμε στην αναδρομική έκθεση του Ιδρύματος Γουλανδρή στην Άνδρο, και στην Αθήνα. Όλα σχεδόν, εκτός από το πιο γνωστό του, το οποίο οι επιμελητές απέρριψαν ως «κραυγαλέο»...
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το Fondation Louis Vuitton υποδέχεται 270 έργα του Gerhard Richter σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση

Εικαστικά / Gerhard Richter: «Τώρα που δεν απέμειναν ιερείς ή φιλόσοφοι, οι καλλιτέχνες είναι οι σημαντικότεροι άνθρωποι στον κόσμο»

270 έργα ενός από τους σημαντικότερους εν ζωή ζωγράφους θα εκτεθούν το φθινόπωρο στο Fondation Louis Vuitton σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ