Μπιενάλε, Μόραλης και πολλές ακόμα εκθέσεις εικαστικών που θα δούμε στην Αθήνα τους επόμενους μήνες

Μπιενάλε, Μόραλης και πολλές ακόμα εκθέσεις εικαστικών που θα δούμε στην Αθήνα τους επόμενους μήνες Facebook Twitter
Tabita Rezaire, Sugar Walls Teardom, installation view, 2016 installation with hd video.
0

Η Μπιενάλε της Αθήνας, λόγω του «μασίφ» όγκου της και μόνο, θα κερδίσει εύκολα τη μερίδα του λέοντος του γενικότερου εικαστικού ενδιαφέροντος. Γι' αυτό και αποκτά ξεχωριστό χώρο στο αφιέρωμα. Κατά τα άλλα, ένα «φεμινιστικό κύμα» υψώνεται στο πέλαγος του Σεπτεμβρίου, που ξεκινά με τη «μη-φεμινίστρια φεμινίστρια» Αμερικανίδα Liliane Lijn στην γκαλερί Rodeo στον Πειραιά (12/9-7/12) και κορυφώνεται με τις ατομικές εκθέσεις της Petra Bauer και της Anna Daucikova στην γκαλερί State of Concept (29/9-24/11). Στα «Κοσμικά Δράματα», όπως είναι ο τίτλος της έκθεσης της Lijn, η καλλιτέχνις παρουσιάζει αποσπάσματα της διαλεκτικής της που αποζητά εδώ και περίπου 50 χρόνια έναν ριζοσπαστικό προσδιορισμό της θηλυκότητας μέσα από αναφορές σε «παράταιρα» με τη φεμινιστική δημηγορία πεδία, όπως είναι η επιστήμη, η τεχνολογία και η θεογονία.


H Petra Bauer, μία από τις σπουδαιότερες καλλιτέχνιδες της Σουηδίας, ασχολείται σταθερά μέσα από τις ταινίες της με το πώς οι γυναίκες αυτοοργανώνονται συλλογικά με σκοπό τη μεταβολή πολιτικών και κοινωνικών δομών και με το πώς διαμορφώνεται η εποχή μας από την παγκόσμια νέα τάξη «αποικιακού χαρακτήρα».

Η Μπιενάλε της Αθήνας, λόγω του «μασίφ» όγκου της και μόνο, θα κερδίσει εύκολα τη μερίδα του λέοντος του γενικότερου εικαστικού ενδιαφέροντος. Γι' αυτό και αποκτά ξεχωριστό χώρο στο αφιέρωμα.

Μπιενάλε, Μόραλης και πολλές ακόμα εκθέσεις εικαστικών που θα δούμε στην Αθήνα τους επόμενους μήνες Facebook Twitter
H Petra Bauer εκθέτει στη γκαλερί στην γκαλερί State of Concept.


Όσο για την Anna Daucikova (που μεταξύ των τριών θα έπαιρνε άριστα στην κατηγορία «queer»), ακολούθησε μια παράξενη πορεία ζωής (καλλιτεχνικής και απλής καθημερινής) μέσα από τις αντιξοότητες που σίγουρα θα ύψωναν η γενέτειρά της Πράγα και ο επιλεγμένος τόπος μεταπτυχιακών σπουδών της που υπήρξε αργότερα η Μόσχα της εποχής από τον Μπρέζνιεφ μέχρι τον Γιέλτσιν. Η δουλειά της εξιστορεί τις «άλλες» ιστορίες που η «κανονική» ιστορία καταπίεζε επί αιώνες, προσπαθώντας είτε να τις απαλείψει είτε να τις απαξιώσει. Παίζει με την έννοια του φύλου, της εμφάνισης και της «ενδιάμεσης θέσης». Και ενδιαφέρεται για μια σημερινή απελευθέρωση της ανθρώπινης ύπαρξης από τις κανονικότητες και τους στενούς κανόνες οριοθέτησής της.

Σε χώρο που διαμορφώνεται ειδικά για την περίσταση, στο παλαιοπωλείο Μαρτίνος της οδού Πανδρόσου (19/9-10/11), ο Ανδρέας Μελάς επιμελείται έκθεση σχεδίων από τα τελευταία 50 χρόνια παραγωγής του Αμερικανού καλλιτέχνη Karl Wirsum, που ανήκε στους Hairy Who. Στα ελληνικά θα τους λέγαμε «ο τριχωτός που» και δεν συγκρότησαν κίνημα, ούτε καν στυλ. Ήταν απλώς το όνομα μιας ομάδας έξι αποφοίτων του Art Institute of Chicago, η οποία σχηματίστηκε επειδή πίστευαν πως μια ομαδική παρουσία τους θα προωθούσε καλύτερα το στίγμα της ύπαρξής τους.

Μπιενάλε, Μόραλης και πολλές ακόμα εκθέσεις εικαστικών που θα δούμε στην Αθήνα τους επόμενους μήνες Facebook Twitter
Στο παλαιοπωλείο Μαρτίνος, ο Ανδρέας Μελάς επιμελείται έκθεση σχεδίων από τα τελευταία 50 χρόνια παραγωγής του Αμερικανού καλλιτέχνη Karl Wirsum

Έκαναν συνολικά έξι εκθέσεις κατά την περίοδο 1966-1969, που καταγράφεται ως μία από τις πιο κρίσιμες της νεότερης ιστορίας της ανθρωπότητας, με τον πόλεμο του Βιετνάμ, την κατάκτηση του Διαστήματος, αρκετές συγκλονιστικές πολιτικές δολοφονίες και γενικώς κοινωνική αναταραχή και μετάλλαξη. Με τις «δίχως αναστολή» αντισυμβατικές μορφές στα έργα τους, με τα φανταχτερά χρώματα και τη χωρίς ταμπού χρήση γραφιστικών στοιχείων και γραμμών, θεωρείται ότι μετέβαλαν τον ρου της ιστορίας της σύγχρονης τέχνης στο Σικάγο.

Για τον Karl Wirsum (που γεννήθηκε το 1939) τα σχέδια αποτελούν ένα σώμα καθοριστικό ολόκληρης της καλλιτεχνικής πορείας του μέχρι τώρα και θεωρείται ότι οι φιγούρες στα σχέδιά του φανερώνουν με ιδιοφυή μαεστρία το ψυχολογικό υπόβαθρό τους. Η έκθεση στην Αθήνα συμπίπτει χρονικά με την έκθεση που αφιερώνει στους Hairy Who το Art Institute of Chicago.

Μπιενάλε, Μόραλης και πολλές ακόμα εκθέσεις εικαστικών που θα δούμε στην Αθήνα τους επόμενους μήνες Facebook Twitter
Το «La veritá é sempre un' altra» του Κώστα Βαρώτσου.


Στο μεταξύ, 20 έργα από τη Συλλογή του ΕΜΣΤ θα φιλοξενηθούν στην τρέχουσα παρουσίαση της μόνιμης συλλογής της Galleria Nazionale d'Arte Moderna e Contemporanea στη Ρώμη (21/9-11/11), με πρωτοβουλία της εδώ ιταλικής πρεσβείας. Ο τίτλος του πρότζεκτ (που η Galleria Nazionale δεν έχει επιχειρήσει ανάλογό του στο παρελθόν) είναι «La veritá é sempre un' altra», που σημαίνει το συγκινητικό «η αλήθεια είναι πάντα άλλη» και προέρχεται από τίτλο έργου του Κώστα Βαρώτσου.

Τα έργα του ΕΜΣΤ που θα σταλούν στη Ρώμη επιλέχθηκαν με κριτήριο τη στενή σχέση που είχαν ή απέκτησαν με την Ιταλία οι καλλιτέχνες που τα φιλοτέχνησαν. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται και εκπρόσωποι του Gruppo Sigma που ιδρύθηκε από Έλληνες μετοίκους καλλιτέχνες το 1959 στη Ρώμη.


Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζεται και στο φάσμα της σύγχρονης γλυπτικής, μέσα από πέντε ατομικές εκθέσεις. Στις δύο από αυτές ο λόγος και η γραφή αποκτούν σημαντικό ρόλο στη σύνθεση των έργων.

Μπιενάλε, Μόραλης και πολλές ακόμα εκθέσεις εικαστικών που θα δούμε στην Αθήνα τους επόμενους μήνες Facebook Twitter
O Νίκος Ναυρίδης, παρουσιάζει την 5η κατά σειρά ατομική έκθεσή του στη γκαλερί Bernier/Eliades.


O Νίκος Ναυρίδης, στην 5η κατά σειρά ατομική έκθεσή του, με τίτλο «When you sing» («Όταν τραγουδάς»), στην γκαλερί Bernier/Eliades (11/10-22/11), παρουσιάζει μεγάλες επιχρυσωμένες επιφάνειες πάνω στις οποίες προβάλλονται απομονωμένες φράσεις από θεατρικά και λογοτεχνικά έργα του Σάμιουελ Μπέκετ. Οι φράσεις επιλέγονται γιατί αποκτούν αξία χαϊκού ή ενός σπαράγματός του. «Αποκομμένες από το κείμενο, γίνονται "εντολές δύσκολης παρηγορίας", "οδηγίες σκηνικής απόδρασης", "ασκήσεις ισορροπίας" – ένα σύνολο λέξεων όπου κάθε ήχος, κίνηση, ρυθμός, ανάσα και σιωπή έρχονται σε απόλυτη ένωση» λέει ο καλλιτέχνης.

Οι επιχρυσωμένες επιφάνειες φαντάζουν στον χώρο σαν λεπτομέρειες υπερμεγεθυμένης συγκόλλησης θραυσμάτων με χρυσό, όπως γινόταν με τη μέθοδο Kintsugi στην Ιαπωνία του 15ου αι. Οι τεχνίτες τότε, όταν επισκεύαζαν τα σπασμένα κεραμικά, κάλυπταν την επιφάνεια της κόλλας με σκόνη χρυσού, τονίζοντας έτσι τη ζημιά, αντί να κρύβουν το αποτύπωμά της. Με αυτή την τεχνική αναδείκνυαν τις ουλές που γεννούσαν η χρήση και ο χρόνος και έφερναν σε πρώτο πλάνο την ομορφιά της ατέλειας και την αξία της απώλειας.

Μπιενάλε, Μόραλης και πολλές ακόμα εκθέσεις εικαστικών που θα δούμε στην Αθήνα τους επόμενους μήνες Facebook Twitter
Ο Vartan Avakian εκθέτει έργα του στην Kalfayan Galleries.


Όσο για τον Vartan Avakian,που γεννήθηκε το 1977 στον Λίβανο, όπου ζει και εργάζεται, η δουλειά που παρουσιάζει, με τίτλο «Residual Histories», στην Kalfayan Galleries της Αθήνας (20/9-20/10) βασίζεται στην ιδέα ότι κάθε πληροφορία διαθέτει γλυπτική μορφή από τη φύση της, επειδή –όπως κι αν αυτό προκύπτει– οι πληροφορίες αποτελούν εγγραφές στην ύλη, άρα παράγονται όπως οι γλυφές. Κατ' επέκταση, αντιμετωπίζει τα βιβλία ως γλυπτικά αντικείμενα που είναι κιβωτοί άλλων γλυφών, των πληροφοριών. Όμως οι πληροφορίες δεν είναι τα μόνα μηνύματα που φέρουν τα βιβλία. Αφενός γιατί συμβαίνει νέες πληροφορίες να εγγράφονται πάνω από παλαιότερες (με τον τρόπο που συνέβαινε στα αρχαία παλίμψηστα), αλλά και επειδή τα βιβλία φέρουν και διαφορετικού είδους πληροφορίες από αυτές που εξ ορισμού περιέχουν. Έτσι, ο ίδιος βυθίζεται σε μια σισύφεια κατάσταση «αποδελτίωσης» τέτοιων αναρίθμητων επιπέδων δεδομένων, παράγοντας έργα που αντανακλούν τη διαδικασία μετάδοσης της πληροφορίας και τον τρόπο με τον οποίο –χάρη σε αυτήν– μένουν ίχνη του περάσματός μας από αυτήν τη ζωή.


Στην ατομική έκθεσή του με τον φαντεζί τίτλο «geometry as caprice» («η γεωμετρία ως καπρίτσιο», γκαλερί a.antonopoulou.art, 19/9-20/10) ο Απόστολος Ντελάκος σχολιάζει την (κάπως φιλτραρισμένη) διοχέτευση των «υψηλών ιδεών» του κινήματος του κονστρουκτιβισμού στην αισθητικοποίηση των αντικειμένων καθημερινής χρήσης που έφερε η αρ ντεκό και τον σχετικό εκδημοκρατισμό των ιδεών. Και το πετυχαίνει μέσω μιας εγκατάστασης που αποτελείται από ένα διπλό artist's book (βιβλίο-έργο) και 13 πορσελάνινα γλυπτά.

Μπιενάλε, Μόραλης και πολλές ακόμα εκθέσεις εικαστικών που θα δούμε στην Αθήνα τους επόμενους μήνες Facebook Twitter
Απόστολος Ντελάκος, «geometry as caprice» στη γκαλερί a.antonopoulou.art


Με αφορμή την ώρα που ο ήλιος δύει και λειτουργεί σαν μια στιγμή διαφυγής από την καθημερινότητα και τη ρουτίνα της, δηλαδή την ξαφνική αίσθηση ότι η δύση του ηλίου είναι το κυρίαρχο συμβάν και αυτό ακυρώνει τα χιλιάδες άλλα που συνωστίζονται στη μνήμη υπό την πίεση του προγράμματος υποχρεώσεων της ημέρας, ο Αλέξανδρος Λάιος οδηγήθηκε στο να κάνει μια απογραφή δικών του «συμβάντων» ανάλογης σημασίας: «Ήθελα να φτιάξω κάτι που θα με βοηθούσε να σκεφτώ έξω από τη μέρα, γι' αυτήν».

Ακολουθώντας μια μεθοδολογία, που επιτρέπει όμως και αποζητά το τυχαίο, δημιούργησε μορφές που θα λειτουργούσαν σαν σημειώσεις για την ημέρα που διένυε και που θα ξεπερνούσαν τον λόγο για τα πράγματα (ή τουλάχιστον θα προσπαθούσαν να το κάνουν). Αποκάλεσε αυτή την επεξεργασία «σημείο ανόπτησης» («annealing point», όπως είναι και ο τίτλος της έκθεσής του στην γκαλερί ELIKA, 28/9-3/11). Σε πιο απλή γλώσσα θα σήμαινε «ξεπύρωμα», που είναι ο όρος των τεχνιτών για τη δοκιμασία που πρέπει να συμβεί προκειμένου ένα υλικό (όπως είναι το γυαλί και το μέταλλο, που ο Λάιος χρησιμοποιεί στα τωρινά έργα του) να γίνει πιο ανθεκτικό και να πάρει σχήμα.

Μπιενάλε, Μόραλης και πολλές ακόμα εκθέσεις εικαστικών που θα δούμε στην Αθήνα τους επόμενους μήνες Facebook Twitter
Η Ειρήνη Γεωργοπούλου εκθέτει στην Αίθουσα Τέχνης Καππάτος.


Για την ατομική της έκθεση στην Αίθουσα Τέχνης Καππάτος (5/10-20/11) η Ειρήνη Γεωργοπούλου δημιουργεί τις γνωστές ελκυστικές οργανικές φόρμες που την καθιέρωσαν στον χώρο της γλυπτικής. Στις συνθέσεις της πρωτοστατούν τα παιχνίδια μεταξύ σκληρών και μαλακών υφών, ενώ οι παράδοξες άμορφες μορφές τους ωθούν κάποιον να παρασυρθεί στο σύμπαν ενός τόπου που είναι και μη-τόπος και όπου η μετάβαση από τη μικροκλίμακα του χώρου στη μακροκλίμακά του μοιάζει να γίνεται με έναν ανέμελο δρασκελισμό.


Κατά τα άλλα, στο αμέριμνο σύμπαν της ζωγραφικής δεσπόζει η μεγάλη αναδρομική έκθεση του Γιάννη Μόραλη στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς (στην οποία η LiFO έκανε ένα πλούσιο αφιέρωμα πριν από δύο εβδομάδες).

Στο ίδιο κτίριο του Μουσείου αναμένεται με ενδιαφέρον η γλυπτική εγκατάσταση «Ίρις» του Sam Jinks (11/10-11/11), μέσω της οποίας μας προτείνει ένα σχήμα μεταφοράς για το πώς βλέπουμε τα γλυπτά του Παρθενώνα, αλλά και γενικότερα όλα τα αρχαία έργα τέχνης, που για την πρόσληψή τους προτιμάμε την επαφή με την υλικότητά τους και άρα τη φυσική τους παρουσία.

Μπιενάλε, Μόραλης και πολλές ακόμα εκθέσεις εικαστικών που θα δούμε στην Αθήνα τους επόμενους μήνες Facebook Twitter
Αναδρομική έκθεση του Γιώργου Βακαλό παρουσιάζει η Evripides Art Gallery.

Επίσης, η Evripides Art Gallery οργανώνει αναδρομική έκθεση στο έργο του ζωγράφου Γιώργου Βακαλό (1902-1991), ο οποίος διατήρησε σε όλη την καλλιτεχνική πορεία του μια σταθερή πίστη στον ρυθμό της μεσοπολεμικής αφαιρετικής ζωγραφικής, ενσωματώνοντας συχνά σε αυτήν υπαινικτικές αναφορές υπερρεαλιστικών στοιχείων.

Η γκαλερί CAN Christina Androulidakι επανέρχεται (23/10-1/12) –σε διάστημα μικρότερο του έτους– στο έργο της ζωγράφου Σίλειας Δασκοπούλου (1936-2006), για την οποία –δικαίως– καταγράφεται μια αναζωπύρωση του γενικότερου ενδιαφέροντος, που οδηγεί και σε μια επανεκτίμηση στοιχείων του έργου της, τα οποία στην εποχή της ίσως προσπεράστηκαν γρήγορα και πρόχειρα, ακριβώς επειδή υπήρξαν τόσο πολύ προωθημένα από τότε.

Ο επιμελητής Αλέξιος Παπαζαχαρίας προσκαλεί τον Θανάση Τότσικα στο νεότευκτο project space Aetopoulos Athens (Περικλέους 24, Σύνταγμα) για μια (ηχητική) περφόρμανς με τον τίτλο «Φωνητικά» την Πέμπτη 27/9 στις 20:00. Στη συνέχεια, στον ίδιο χώρο θα εκτίθεται υλικό από την καταγραφή της. Πρόκειται για την πρώτη ατομική παρουσίαση του Θανάση Τότσικα στην Αθήνα μετά από πολλά χρόνια. Τα «Φωνητικά» είναι αποτέλεσμα τουλάχιστον 30 χρόνων συστηματικής ενασχόλησής του με τη μουσική εκτός ωδείων και ακαδημιών και επί της ουσίας μια «προέκταση» της ενασχόλησής του με την κατασκευή πνευστών και έγχορδων οργάνων.

Μπιενάλε, Μόραλης και πολλές ακόμα εκθέσεις εικαστικών που θα δούμε στην Αθήνα τους επόμενους μήνες Facebook Twitter
Θανάσης Τότσικας, «Φωνητικά», στο νεότευκτο project space Aetopoulos Athens.


Η γκαλερί The Breeder διοργανώνει για πρώτη φορά στην Αθήνα (25/10-24/11) το «Condo», που θα περιγραφόταν ως μια εκτεταμένη έκθεση συνεργασίας διεθνών γκαλερί. Η ονομασία προέρχεται από την έννοια «condominium» (=συγκυριαρχία) και η ιδέα βασίζεται στο ότι οι διάφορες γκαλερί που συμμετέχουν φιλοξενούν, μοιράζονται ή ανταλλάσσουν τους χώρους τους είτε συνδιαχειριζόμενες μια έκθεση είτε παραχωρώντας η μία στην άλλη τμήμα του εκθεσιακού χώρου τους. Στόχος είναι ένας επαναπροσδιορισμός των μοντέλων διεθνών εκθέσεων που κυριαρχούν σήμερα, π.χ. των art fairs. Μέσα στο πλαίσιο αυτής της προβληματικής η έκθεση της Αθήνας θα είναι το δεύτερο «Condo Unit» που γίνεται παγκοσμίως και θα συμμετάσχουν εννέα γκαλερί από οκτώ πόλεις (Αθήνα, Παρίσι, Λονδίνο, Τεχεράνη, Βερολίνο, Βαρσοβία, Ντουμπάι και Τελ Αβίβ).

 
Όσον αφορά τον κόσμο της φωτογραφίας, ο Αριστοτέλης Ρουφάνης παρουσιάζει έργα από την τελευταία εντυπωσιακή δουλειά του με παράδοξες εικόνες μεγάλων μητροπόλεων και τον τίτλο «Alone together» στο ισόγειο του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα (4/10-10/11). Ταυτόχρονα, στον πρώτο όροφο της γκαλερί θα παρουσιάζεται η ομαδική έκθεση γλυπτικής με τον τίτλο «An earthly matter», με έργα των Ευαγγελίας Δημητρακοπούλου, Άλκηστης Μαυροκεφάλου και Κρίστι Μπουτσάι. Οι δύο εκθέσεις συνομιλούν με βάση το ότι τα υλικά της γλυπτικής των τριών καλλιτέχνιδων γεννούν την αίσθηση του φυσικού υλικού, ενώ οι φωτογραφίες του Ρουφάνη απεικονίζουν το έπακρο της ανθρώπινης παρέμβασης στο περιβάλλον: την αστική δόμηση. Η αντίστιξη, λοιπόν, αυτών των δύο καταστάσεων αποκτά εντυπωσιακές διαστάσεις.

Η 6η Μπιενάλε της Αθήνας 2018

Στις 26 Οκτωβρίου, με τον τίτλο «ANTI», η Μπιενάλε της Αθήνας παρουσιάζει την 6η διοργάνωσή της από το 2007 – μια καθόλου αμελητέα πορεία στον χρόνο και απόδειξη της ισχυροποίησής της ως θεσμού στην εικαστική ζωή της πόλης.
Θα φιλοξενηθεί σε ένα σύμπλεγμα κτιρίων γύρω από την πλατεία της Παλαιάς Βουλής με κύριο εκθεσιακό χώρο το περίφημο κτίριο ΤΤΤ, στην οδό Σταδίου 15 (μέχρι πρόσφατα λειτουργούσε ως κτίριο του ΟΤΕ και η ονομασία του προέρχεται από την Εταιρεία Τηλεφώνων, Τηλεγράφων και Ταχυδρομείων που στεγαζόταν εκεί στο απώτερο παρελθόν).
Η φετινή Μπιενάλε συγχρηματοδοτείται από την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση (μέσω ΕΣΠΑ) και βρίσκεται υπό την αιγίδα του υπουργείου Πολιτισμού με την υποστήριξη του Δήμου Αθηναίων και της Περιφέρειας Αττικής.

Θα συμμετάσχουν περισσότεροι από 90 διεθνείς καλλιτέχνες και θα είναι μια έκθεση που τολμά να παραδεχτεί για τον εαυτό της ότι θα αποτελέσει μια «ευκαιρία για να δούμε τον εκθεσιακό μηχανισμό σαν καθαρτήριο χωρίς κάθαρση», δηλαδή σαν ατέρμονο δράμα με του οποίου την ύπαρξη εις το διηνεκές θα έπρεπε –πολύ απλά– να συμβιβαστούμε.

Μπιενάλε, Μόραλης και πολλές ακόμα εκθέσεις εικαστικών που θα δούμε στην Αθήνα τους επόμενους μήνες Facebook Twitter
Έργο της Άλκηστης Μαυροκεφάλου από την ομαδική έκθεση γλυπτικής «An earthly matter» Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα.
Μπιενάλε, Μόραλης και πολλές ακόμα εκθέσεις εικαστικών που θα δούμε στην Αθήνα τους επόμενους μήνες Facebook Twitter
Wong Ping, an Emo Nose, 2015, single channel video animation
Μπιενάλε, Μόραλης και πολλές ακόμα εκθέσεις εικαστικών που θα δούμε στην Αθήνα τους επόμενους μήνες Facebook Twitter
Tabita Rezaire, Sugar Walls Teardom, installation view, 2016 installation with hd video
Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο ευά παπαδάκης φέρνει την ποίηση στα Ζαγοροχώρια

Εικαστικά / Ο ευά παπαδάκης φέρνει την ποίηση στα Ζαγοροχώρια

Το πρώτο διεθνές πολυθεματικό φεστιβάλ ποίησης «Σολοικισμός», έρχεται το Σάββατο 25 και την Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2025 στον Ελαφότοπο, στα Ζαγοροχώρια. Ο εμπνευστής και καλλιτεχνικός διευθυντής του μίλησε στη LifO.
M. HULOT
Δυο νέες εκθέσεις στο φθινοπωρινό πρόγραμμα του ΕΜΣΤ

Εικαστικά / Δυο νέες εκθέσεις στο φθινοπωρινό πρόγραμμα του ΕΜΣΤ

Η καλλιτεχνική πρωτοπορία εκτός συνόρων και έργα που ενσωματώνουν και συνάμα απεικονίζουν φυσικά τοπία και τις απροσδιόριστες ανθρώπινες παρεμβάσεις που αυτά προδίδουν, στο νέο πρόγραμμα του μουσείου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ Μαρίνα Ξενοφώντος: «Η μνήμη δεν είναι κάτι που απλώς κουβαλάμε – ενεργεί, αντιδρά και μεταβάλλεται συνεχώς»

Εικαστικά / Μαρίνα Ξενοφώντος: «Η μνήμη δεν είναι κάτι που απλώς κουβαλάμε»

Η εικαστικός μιλάει για την εγκατάσταση με την οποία θα εκπροσωπήσει στην Μπιενάλε της Βενετίας το 2026 την Κύπρο, για την επιρροή της χώρας στο έργο της και για τη θέση του καλλιτέχνη στη σύγχρονη κοινωνία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το μαγευτικό, υπερβατικό σύμπαν της Yayoi Kusama προσγειώνεται στην Ευρώπη

Εικαστικά / Tα πλοκάμια και οι κολοκύθες της Yayoi Kusama προσγειώνονται στην Ευρώπη

Από τη Βασιλεία ξεκίνησε η ευρωπαϊκή περιοδεία της μεγάλης αναδρομικής έκθεσης της πιο διάσημης και πιο επιτυχημένης εν ζωή εικαστικού στον κόσμο, με περισσότερα από 300 έργα που καλύπτουν επτά δεκαετίες.
THE LIFO TEAM
Τι μυστήριο κρύβει η ιστορία της αυτοπροσωπογραφίας του Κουρμπέ;

Εικαστικά / «Ο απελπισμένος»: Ο περίφημος πίνακας του Κουρμπέ εκτίθεται ξανά μετά από 20 χρόνια

Ίσως το πιο γνωστό έργο του μεγάλου Γάλλου ζωγράφου, «Ο απελπισμένος» θα εκτεθεί στο Μουσείο Ορσέ αρχικά και έπειτα στο Μουσείο Art Mill στη Ντόχα. Ποια είναι η ιστορία του; Σε ποιον ανήκει τώρα ο πίνακας;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα έκθεση αναδεικνύει τη συμβολή των γυναικών στην τέχνη της γεωμετρικής αφαίρεσης

Εικαστικά / Έξι γυναίκες. Έξι πρωτοποριακές καλλιτέχνιδες της γεωμετρικής αφαίρεσης

Έργα των Όπυ Ζούνη, Etel Adnan, Samia Halaby, Saloua Raouda Choucair, Ebtisam Abdulaziz και Lubna Chowdhary, αποτελούν το υλικό της έκθεσης του Ιδρύματος Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη που ξεκίνησε μόλις.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Όταν ο Αντώνης Μπενάκης απέδειξε ότι οι Ελληνικές ενδυμασίες είναι Υψηλή Ραπτική

Εικαστικά / Όταν ο Αντώνης Μπενάκης απέδειξε ότι οι Ελληνικές ενδυμασίες είναι Υψηλή Ραπτική

Αμέτρητες είναι οι ιστορίες που κρύβονται πίσω από την έκδοση «Ελληνικαί Εθνικαί Ενδυμασίαι», φέρνοντας στο φως την επίδραση που άσκησε η ενδυμασία στη διαμόρφωση της εθνικής συνείδησης και στην κυρίαρχη μόδα του Μεσοπολέμου.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Και λοιπόν τι;»: Μία έκθεση στον Ταύρο «φωτίζει» το θρυλικό άλμπουμ των Εν Πλω

Εικαστικά / «Οι Εν πλω άφησαν πίσω τραγούδια που συνδέουν όσους ονειρεύονται με παρόμοιο τρόπο»

Έγιναν θρύλοι της εγχώριας μουσικής σκηνής με την κυκλοφορία ενός μόνο άλμπουμ. Μετά, εξαφανίστηκαν. Ο Κωνσταντίνος Χατζηνικολάου, ο Απόστολος Βασιλόπουλος και η Μαρία-Θάλεια Καρρά επιμελήθηκαν, μετά από δεκαετή έρευνα, μια έκθεση για ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της ελληνικής δισκογραφίας. Mίλησαν στη LifO.
M. HULOT
Με Chryssa και Iannis Xenakis η μεγάλη έκθεση για τον μινιμαλισμό στο Παρίσι

Εικαστικά / Με Chryssa και Ιάννη Ξενάκη η μεγάλη έκθεση για τον μινιμαλισμό στο Παρίσι

Μέσα από 100 έργα και 40 καλλιτέχνες επιχειρείται η διερεύνηση της διεθνούς εξέλιξης του κινήματος το οποίο από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 επαναπροσδιόρισε ριζικά την έννοια του καλλιτεχνικού έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πολλές, πάρα πολλές εκθέσεις τον Οκτώβριο στην Αθήνα. Και καλές μάλιστα

Εικαστικά / Πολλές, πάρα πολλές εκθέσεις τον Οκτώβριο στην Αθήνα. Και καλές μάλιστα

Από την έκθεση του Juergen Teller στο ολοκαίνουργιο Onassis Ready, στην ποιητική αρχιτεκτονική του Πικιώνη και στις έξι πρωτοποριακές γυναικείες φωνές της γεωμετρικής αφαίρεσης. Αυτόν τον μήνα οι λέξεις «μουσείο» και «γκαλερί» θα ακούγονται πολύ συχνά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

Εικαστικά / Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

H έκθεση στο Μουσείο Ορσέ συγκεντρώνει 90 έργα του Αμερικανού στυλίστα ζωγράφου, εστιάζοντας στην πιο καθοριστική περίοδο του έργου του. Aνάμεσά τους και η περίφημη «Madame X», το πιο διάσημο έργο του.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Εικαστικά / Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Η έκθεση «Beato Angelico», συγκεντρώνει στο Palazzo Strozzi και στο Mουσείο του Αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία περισσότερα από 140 έργα με δάνεια από 70 συλλογές ιδιωτών και μουσείων και φιλοδοξεί να εδραιώσει τη φήμη του Φρα Αντζέλικο ως κορυφαίου δασκάλου της Αναγέννησης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Εικαστικά / Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1669 ο φλαμανδός ζωγράφος Ρέμπραντ φαν Ράιν. Αυτός ο πίνακας υπήρξε η πραγματική αιτία της οικονομικής καταστροφής του καλλιτέχνη ή πρόκειται περί θεωρίας συνωμοσίας;
THE LIFO TEAM
«Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Εικαστικά / «Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Η νέα έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, χαρτογραφεί την πορεία έντεκα Ελλήνων και Ελληνίδων εικαστικών και θέτει ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα: «Σε μια πορεία πλούσια, γεμάτη ανατροπές αλλά και επαναλήψεις, ποιες ήταν οι πρωτόλειες αναζητήσεις τους, στις οποίες επέτρεψαν ακολούθως να εισχωρήσουν στις ώριμες αποφάσεις τους»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Εικαστικά / Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Μια έκθεση στο Μουσείο Γουίτνεϊ ενώνει διαφορετικές φωνές και αποκαλύπτει την άγνωστη ως τώρα τάση Αμερικανών καλλιτεχνών που στράφηκαν στον σουρεαλισμό για να εκφράσουν την ταραχώδη δεκαετία του '60.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
"Η κούνια" του Φραγκονάρ: Στο φως τα ζουμερά μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Εικαστικά / «Η Κούνια» του Φραγκονάρ: Τα μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Η περίφημη «Κούνια» με τη σκηνοθεσία της συνεύρεσης των σωμάτων και των ψυχών με τρόπο ακόλαστο, πονηρό ή ανοιχτό σε μια νέα ηθική, έργο – σταρ της περίφημης συλλογής Wallace στο Λονδίνο, αποκαταστάθηκε φέρνοντας στο φως άτακτες λεπτομέρειες που ενισχύουν την αυθάδεια του έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ