Δημοσίευση μέχρι 6 Μαρτίου | «EX CORPO»: Η Μαίρη Ζυγούρη αναρωτιέται αν γινεται σήμερα να μην έχεις καμία ταυτότητα Facebook Twitter
Μαίρη Ζυγούρη, TAROTώ, Madusa Card, 2023. Φωτό: Ζαφείρω Βλάχου

Η Μαίρη Ζυγούρη αναρωτιέται αν γινεται σήμερα να μην έχεις καμία ταυτότητα

0

Η έκθεση της Μαίρης Ζυγούρη στο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης & Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη» του δήμου Αθηναίων συνοψίζει έναν κύκλο δουλειάς που ξεκίνησε με τον υποχρεωτικό εγκλεισμό που βιώσαμε στη διάρκεια της καραντίνας.

Μέσα από βίντεο, περφόρμανς, εγκαταστάσεις, σκηνοθετημένες φωτογραφίες και κείμενα η καλλιτέχνις καταγράφει μια διαδικασία μεταμόρφωσης και εσωτερικής μετατόπισης. Έχοντας ως βασικό υλικό το σώμα της, επιχειρεί να απεκδυθεί την ταυτότητά της.

Η συνθήκη εργασίας της ξεκινά από το ουδέτερο αντικείμενο ή αποκείμενο (abject) για να καταλήξει σε διαφορετικές οντότητες ή περσόνες. Σε μια περίοδο που πολλοί εικαστικοί καλλιτέχνες διερευνούν τη συγκρότηση της προσωπικής, εθνικής, κοινωνικής και έμφυλης ταυτότητας, η ίδια αντιστρέφει το ερώτημα: γίνεται σήμερα να μην έχεις καμία ταυτότητα; Και τι μπορεί να σημαίνει αυτό; Τι εικόνες μπορεί να παραγάγει ένας στοχασμός γύρω από τη μη ταυτότητα; Η Ζυγούρη αναζητά την πολλαπλότητα εντός του σώματος. Για την ίδια, η ανάδυση της ασυνείδητης εικόνας, της ποιητικής περσόνας, είναι μια ενέργεια που οδηγεί στη γνώση.

Οι επιτελεστικές περσόνες που μας συστήνει η Ζυγούρη με την έκθεση «Ex Corpo» γεννήθηκαν στο πλαίσιο διαφόρων περφόρμανς/residencies που πραγματοποίησε η καλλιτέχνις την τελευταία διετία (συγκεκριμένα στη Δράμα, στο Σορέντο, στο Space 52 στην Αθήνα, στο Αμφιάρειο Ωρωπού και πιο πρόσφατα στη Νάπολη, σε ένα υπόγειο ρωμαϊκό υδραγωγείο, όπου παρουσίασε την περφόρμανς «Ποιος είναι ο τρίτος που βαδίζει πάντα πλάι σου;»).

Μέσα από αυτές διαμορφώθηκαν και αναδύθηκαν η «Φωξάπφα, Σαπφώ του Έρωτα», μια ανόργανη πορτοκαλί οντότητα, η γυναίκα-αιδοίο, ένας μικροκέφαλος γίγαντας, μια λευκή θηλυκή κολόνα και μια λευκή μέδουσα/αχηβάδα. Κάθε περσόνα αναπτύσσεται, μεταλλάσσεται, συνδιαλέγεται με τα αντικείμενα/σύμβολα και όλα μαζί συνθέτουν ένα εικονογραφικό σύμπαν.

Οι φωτογραφίες από τις δράσεις που απεικονίζουν αυτές τις περσόνες είναι έντονα ζωγραφικές. Η περσόνα από την περφόρμανς που πραγματοποιήθηκε στην 3η Διεθνή Συνάντηση Performance Art (IFPA) στη Δράμα το 2021 παραπέμπει στις αιθέριες-ονειρικές γυναικείες φιγούρες των προραφαηλιτών, το ίδιο και η φασματική περσόνα από το υδραγωγείο της Νάπολης, η οποία αλλάζει συνεχώς σχήματα (δεν βρίσκεται ούτε στον χώρο ούτε στον χρόνο): μπορεί να γίνει κολόνα, αχηβάδα αλλά και μέδουσα.

Η Ζυγούρη εξετάζει την περφόρμανς πέρα από το βίωμα της συλλογικής στιγμής, αντιμετωπίζοντάς την ως αρχείο μεταμόρφωσης. Η περφόρμανς της δεν ολοκληρώνεται τη στιγμή που την πραγματοποιεί αλλά συνεχίζει να μεταλλάσσεται.

Αν το πρώτο στάδιο της επιτελεστικής διαδικασίας είναι η μη ταυτότητα, το δεύτερο είναι η εκσωμάτωση (ex-corporation), που περιγράφει την αποστασιοποίηση και διάσπαση του εγώ στα μέρη του. Η πρώτη κίνηση της μη ταυτότητας συμβαίνει στην κοιλιά της μάνας, εκεί όπου αιωρείσαι και ονειρεύεσαι, εκεί όπου δεν υπάρχουν εγγραφές.

Στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια της εκσωμάτωσης, η καλλιτέχνις παύει να μιλάει και «ανοίγει»: τον λόγο τώρα παίρνουν τα μέλη του σώματός της και η καρδιά της. Μέσα από τη φωνή της καρδιάς, των ποδιών, των χεριών, της κοτσίδας, του αιδοίου και του ματιού προκύπτουν καινούργιες οντότητες, καινούργιες ταυτότητες. Το διαμελισμένο σώμα –σύμβολο και μεταφορά της νεωτερικότητας– ανασυγκροτείται με σκοπό την ανασύνθεση μιας νέας ταυτότητας του υποκειμένου.

EX CORPO Facebook Twitter
Μαίρη Ζυγούρη. Φωτο: Ζαφείρω Βλάχου

Η Ζυγούρη εξετάζει την περφόρμανς πέρα από το βίωμα της συλλογικής στιγμής, αντιμετωπίζοντάς την ως αρχείο μεταμόρφωσης. Η περφόρμανς της δεν ολοκληρώνεται τη στιγμή που την πραγματοποιεί αλλά συνεχίζει να μεταλλάσσεται. Έτσι, αυτές οι νέες οντότητες-ταυτότητες, ως ίχνη των μεταμορφώσεων και μεταλλάξεων που επιτελέστηκαν, ανασυντίθενται στην έκθεση με μια τράπουλα ταρό που έχει σχεδιάσει η καλλιτέχνις.

Καθεμία από τις 74 κάρτες που παρουσιάζονται σε δύο προθήκες στην κεντρική σάλα του μουσείου είναι ένα συνθετικό έργο. Κάθε κάρτα περιλαμβάνει λιμπιντινικά και θηλυκά σύμβολα, όπως το αιδοίο, το φίδι, το μάτι και ο κορσές. Κάθε εικόνα είναι μια στάση (attitude), μια χειρονομία, ένα τελετουργικό. Στην κάθε κάρτα-εικόνα υπάρχει μια αφήγηση.

Η τράπουλα είναι χρηστική, θα μπορούσε κανείς να παίξει με αυτή. Εδώ η Ζυγούρη επιχειρεί μια ανατομία των μετατοπίσεων, διερωτώμενη για τη ρευστή ταυτότητα και συμπεριφορά αυτών των οντοτήτων.

«Όταν μπαίνεις στον συμβολικό κώδικα του ταρό, η κοτσίδα, η οποία είναι πολύ θηλυκό σύμβολο, γίνεται το σχοινί διαφυγής. Ο κορσές μπαίνει και σφίγγει το κεφάλι μου. Παραμορφώνω το σώμα μου και δημιουργώ ένα καινούργιο σώμα. Σε μια κάρτα επαναλαμβάνω τη χειρονομία της μυθικής Βαυβώς, που γελά και δείχνει το αιδοίο της. Έτσι, από το ιδιότυπο αρχείο των περφόρμανς μου προκύπτει μια έμφυλη τράπουλα που αναπαράγει όμως σεξιστικές εικόνες του θηλυκού που μας κατακλύζουν», διευκρινίζει η καλλιτέχνις.

TAROTώ Facebook Twitter
Μαίρη Ζυγούρη, TAROTώ, Bauvo Card, 2023. Φωτό: Ζαφείρω Βλάχου

Με την αυτοσχέδια τράπουλα ταρό η Ζυγούρη θίγει το ζήτημα της μεταμόρφωσης. Πώς μεταφέρεις τη σωματική εμπειρία της περφόρμανς, τις χειρονομίες και τα τελετουργικά της δράσης σε έναν κώδικα που έχει μέσα του τόσο έντονα το στοιχείο του παιχνιδιού, της τύχης;

Η ίδια σκέφτεται αυτές τις αρχετυπικές εικόνες ταρό σε σχέση με την τεχνολογία και τα άβαταρ του κυβερνοχώρου και συγχρόνως τον τρόπο που συνδιαλέγεται το νταντά με τον σουρεαλισμό. Η μαγεία ως μια διαφορετική πηγή γνώσης, ως ένας τρόπος να βρεις διαφυγές από το υπολογίσιμο ή το μετρήσιμο των λογισμικών.

Αντιθέτως, η πολλαπλότητα των ταρό είναι απελευθερωτική και ανοιχτή σε δημιουργικούς πειραματισμούς, όπως απέδειξε περίτρανα ο Italo Calvino στο «Κάστρο των διασταυρωμένων πεπρωμένων» (1973), ο οποίος, αξίζει να σημειωθεί, εντοπίζει στα κόμικς τη σύγχρονη αντιστοιχία των ταρό ως έκφραση ενός συλλογικού ασυνειδήτου. «Μια τράπουλα ταρό έχει άπειρους συνδυασμούς. Εξαρτάται από την ενέργεια αυτού που ρωτάει και αυτού που ερμηνεύει», προσθέτει η Ζυγούρη.

TAROTώ Facebook Twitter
Μαίρη Ζυγούρη, TAROTώ, 8 Καρώ, 2023. Φωτό: Ζαφείρω Βλάχου
TAROTώ Facebook Twitter
Μαίρη Ζυγούρη, TAROTώ, Mirror Card, 2023. Φωτό: Ζαφείρω Βλάχου

Εκτός από τις 74 κάρτες της τράπουλας «ΤAROTώ», η καλλιτέχνις παρουσιάζει 21 εκτυπώσεις σε πλεξιγκλάς (τα επιτοίχια τυπώματα ομαδοποιούνται με τέτοιο τρόπο ώστε να παραπέμπουν σε ριξίματα ταρό), τέσσερις περσόνες ως κούκλες διάσπαρτες στον χώρο που συνομιλούν με τις ήδη υπάρχουσες κούκλες του λαογραφικού μουσείου, μια σειρά από ζωγραφικά έργα μικρών διαστάσεων καθώς και ένα υπνωτιστικό βίντεο από τον αρχαιολογικό χώρο του Αμφιάρειου, όπου παρουσιάζεται ένα επεισόδιο με τις τρεις περσόνες κρεμασμένες από το μεγάλο δέντρο δίπλα στον ναό του ιερού.

Στην αρχή του βίντεο ακούμε την καλλιτέχνιδα να διαβάζει μια ευχή. Πρόκειται για στίχους από την τραγωδία «Σίβυλλα» του Άγγελου Σικελιανού, που είναι χαραγμένοι στη μαρμάρινη στήλη με την ανάγλυφη κατατομή της Εύας Σικελιανού στον κήπο του Μουσείου Δελφικών Εορτών.

Αυτή η ευχή δημιουργεί άλλη μια σύνδεση της Ζυγούρη με την Οικία Χατζημιχάλη. Η πρώτη επαφή της με το μουσείο ήταν το 1996, όταν γνώρισε τη ζωγράφο Έρση Χατζημιχάλη, θυγατέρα της Αγγελικής, η οποία κατοικούσε στο υπόγειο του κτιρίου.

Μαίρη Ζυγούρη, Λύσις Facebook Twitter
Μαίρη Ζυγούρη, Λύσις, Αμφιάρειο Ωρωπού, 2022. Φωτό: Ζαφείρω Βλάχου

«Η Μαίρη Ζυγούρη έρχεται σήμερα στο Mουσείο Χατζημιχάλη για να μας μιλήσει για οντότητες και φάσματα, επειδή με κάποιον τρόπο την έχει συστήσει η Έρση. Με αυτή την έκθεση επιστρέφει, για να μιλήσει για μια ανεξερεύνητη περιοχή.

Πώς μπορούμε να διευρύνουμε την οπτική μας γωνία; Με καθαρό βλέμμα προς το παρελθόν και προς το μέλλον. Πέρα από ανθρωποκεντρικές προκαταλήψεις, ανάμεσα από τον μύθο, χωρίς γραμμική λογική, πέρα από το ορατό, ώστε να αφήσουμε να αποκαλυφθούν και άλλες, μη ανθρώπινες οντότητες, υπάρξεις που συνεχίζουν να μας μιλούν για το ανθρώπινο, αλλά υπό άλλη οπτική γωνία. Ας αφεθούμε στη θηλυκή ρευστότητα της φύσης, παροτρύνει η καλλιτέχνις.

Οι ντελεζιανές διαφυγές της Ζυγούρη –γιατί έτσι αντιλαμβάνεται τις περφόρμανς της– είναι η προσωπική της στάση απέναντι στο πολιτικό. Οι μυστηριακές εικόνες της, αφομοιωμένες στη γλώσσα του Μουσείου Χατζημιχάλη, συνιστούν παράλληλα και μια ψυχογεωγραφία, μια επίκαιρη εθνογραφία του σήμερα», γράφει ο ιστορικός τέχνης και επιμελητής εκθέσεων και δράσεων του ΟΠΑΝΔΑ, Χριστόφορος Μαρίνος.

Μαίρη Ζυγούρη Facebook Twitter
Μαίρη Ζυγούρη. Φωτό: Ζαφείρω Βλάχου
Μαίρη Ζυγούρη Facebook Twitter
Μαίρη Ζυγούρη. Φωτό: Ζαφείρω Βλάχου
Μαίρη Ζυγούρη, Περφόρμανς στο υδραγωγείο Facebook Twitter
Μαίρη Ζυγούρη, Περφόρμανς στο υδραγωγείο, 2022. Φωτο: Roberto Dell'Orco
«EX CORPO» Facebook Twitter
Μαίρη Ζυγούρη. Φωτό: Ζαφείρω Βλάχου
«EX CORPO» Facebook Twitter
Μαίρη Ζυγούρη. Φωτό: Ζαφείρω Βλάχου

Μαίρη Ζυγούρη
Ex Corpo
Μουσείο Λαϊκής Τέχνης & Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη» Δήμου Αθηναίων
Διάρκεια: 9/3-23/4
Επιμέλεια: Χριστόφορος Μαρίνος
Διοργάνωση: Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ)

   

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Εικαστικά / Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Η έκθεση «Διαδρομές στην τέχνη. Έργα από τη Συλλογή της Τράπεζας της Ελλάδος» στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων ξεδιπλώνει 150 χρόνια εικαστικής δημιουργίας μέσα από 99 έργα εμβληματικών και σύγχρονων δημιουργών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Ρεπορτάζ / Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Στο βιβλίο του «Ο πλαστογράφος του Φράνκο», ένας ντετέκτιβ από τη Σεβίλλη ισχυρίζεται πως μεγάλα μουσεία, μεταξύ των οποίων και η ελληνική Εθνική Πινακοθήκη, έχουν αγοράσει πιστά αντίγραφα έργων του Ελ Γκρέκο.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μέσα στο εργαστήριο του Χριστόφορου Κατσαδιώτη 

Εικαστικά / Ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης αναδεικνύει το άχρηστο σε τέχνη

Το εργαστήριο του χαράκτη, όπου ξεδιπλώνεται ένα σύμπαν βγαλμένο από κάποιο σκοτεινό παραμύθι, μεταφέρεται προσωρινά σε μια σχεδόν κρυμμένη αίθουσα του μουσείου Μπενάκη, στην οδό Πειραιώς.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Άνοιξε το πολυαναμενόμενο πρώτο μουσείο μετανάστευσης

Εικαστικά / Fenix: Το πρώτο μουσείο μετανάστευσης άνοιξε στο Ρότερνταμ

Τι κοινό έχουν ένα πλοίο που κατασχέθηκε από τη Λαμπεντούζα, ένα κομμάτι του Τείχους του Βερολίνου και δύο γιγάντιες φωτεινές μπλε παντόφλες; Όλα βρίσκουν τη θέση τους στο νέο μουσείο της Ολλανδίας που επικεντρώνεται εξ ολοκλήρου στη μετανάστευση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

Εικαστικά / O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος είναι δυο νεαροί ζωγράφοι και δυο πολύ καλοί φίλοι. Τους έφερε κοντά η αγάπη για τη μυθολογία, την τέχνη και μια ανεξήγητη εμμονή με την Τζένη Χειλουδάκη. Τα έργα τους πραγματεύονται το τραύμα με τρόπο ωμό και βαθύ. Παρά τα όσα θα πίστευαν πολλοί, διαψεύδουν τις φήμες που τους θέλουν ζευγάρι…
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Εικαστικά / Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Η έκθεση με τίτλο «Κοσμική Σκόνη/Άγνωστες Γαίες» αντλεί έμπνευση από την προσωπικότητα και το έργο του Γερμανού αστρονόμου Ιούλιου Σμιτ, διευθυντή του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών κατά τον 19ο αι., και μας προσκαλεί να περιηγηθούμε ανάμεσα σε μακρινούς πλανήτες και σε γήινα, απτά υλικά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Guest Editors / Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Η έκθεση «Caravaggio 2025» αποτελεί μια σπάνια ευκαιρία για τους λάτρεις της τέχνης να έρθουν σε επαφή με τον ρεαλισμό και τη συναισθηματική δύναμη του ανυπέρβλητου καλλιτέχνη του μπαρόκ, ο οποίος επαναπροσδιόρισε την εικαστική αφήγηση και έθεσε τα θεμέλια της σύγχρονης ζωγραφικής.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Ο Άγγελος Παπαδημητρίου ανάγει το κοινό γούστο σε καλλιτεχνική χειρονομία μεγάλης δυναμικής 

Εικαστικά / Το νέο έργο του Άγγελου Παπαδημητρίου είναι ένα εικονοστάσι για τα όνειρά μας

Ο αγαπημένος καλλιτέχνης επιστρέφει με ένα νέο έργο-εγκατάσταση στην Πινακοθήκη του Μουσείου Βορρέ, έναν χαιρετισμό στην Ελλάδα της Κάλλας και του Καβάφη, του Αττίκ και της Στέλλας Γκρέκα· μιας εποχής μεγάλης ευαισθησίας που έχει πια χαθεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιατί να κοιτάμε τα ζώα; Δικαιοσύνη για τη μη ανθρώπινη ζωή

Εικαστικά / Η πρώτη μεγάλη έκθεση για τα δικαιώματα των ζώων στο ΕΜΣΤ

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη έκθεση που έχει διοργανώσει το ΕΜΣΤ και για την πρώτη μεγάλη έκθεση με θέμα την ευημερία των ζώων διεθνώς, στην οποία συμμετέχουν περισσότεροι από 60 καλλιτέχνες από 25 χώρες (από Ευρώπη, Ασία, Αφρική και Αμερική) – πάνω από 200 έργα καταλαμβάνουν όλους τους ορόφους του μουσείου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Romaine Brooks: Συμφωνία σε γκρι από μια ξεχασμένη κυρία της ζωγραφικής

Εικαστικά / Romaine Brooks: Η ζωγράφος με το ανδρόγυνο στυλ που έσπασε όλα τα ταμπού της εποχής της

Μια πρωτοπόρος καλλιτέχνιδα που έζησε μια συναρπαστική και αντισυμβατική ζωή, μέσα στη δίνη των «Roaring Twenties», δημιουργώντας τέχνη πέρα από τα κυρίαρχα ρεύματα του καιρού της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Εικαστικά / «Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Ο Michael Rakowitz, χρησιμοποιώντας αντισυμβατικές προσεγγίσεις, ανοίγει έναν διάλογο με έργα συγκινητικά, φανερά πολιτικά, υπενθυμίζοντάς μας την επανάληψη οδυνηρών γεγονότων της Ιστορίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κατερίνα Βαγενά: «Δεν καταλαβαίνω γιατί φερόμαστε λες και το να μεγαλώνεις είναι αρρώστια»

Οι Αθηναίοι / «Δεν έκανα την Κιμωλία για τα λεφτά αλλά για να δείξω αυτό που είμαι»

Eίναι η ιδιοκτήτρια της Κιμωλίας, του art café που έγινε σημείο αναφοράς στην Πλάκα. Δηλώνει αυτοδίδακτη στα πάντα και πιστεύει στη δύναμη των ανθρώπων να ξαναγεννιούνται. Η Κατερίνα Βαγενά είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
CHECK ANTISOCIAL

Εικαστικά / Antisocial: Η Φρόσω Πίνη έφερε την τέχνη σε ένα θρυλικό αθηναϊκό αφτεράδικο

Στη στοά της Λεωκορίου, στου Ψυρρή, η Φρόσω με αφοσίωση δίνει ζωή σε έναν χώρο τέχνης που κάνει τους Αθηναίους να φτάνουν στην Cantina Social πιο νωρίς απ’ ό,τι είχαν συνηθίσει — και έτσι, τουλάχιστον, έχουν μαζί τους τα γυαλιά ηλίου· just in case.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Ximena Maldonado Sánchez: «cardón, carmín y ola»

Εικαστικά / «Τα έργα μου δεν είναι φωτογραφίες, ούτε καρτ ποστάλ»

Η 26χρονη Μεξικανή ζωγράφος Ximena Maldonado Sánchez παρουσιάζει σε μία νέα έκθεση στην γκαλερί Bernier/Eliades στην Αθήνα μια τοπιογραφία με κάκτους, υπόγεια νερά και το κόκκινο του πάθους, που θυμίζει έντονα την πατρίδα της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: Όλες οι εκθέσεις που δεν πρέπει να χάσεις

Εικαστικά / Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: 24 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Οικολογία, αποικιοκρατία, εξουσία, η σχέση μας με τα ζώα, μετανάστευση, ρατσισμός: Η εικαστική κίνηση της Αθήνας σήμερα αναδεικνύει τα φλέγοντα και επίκαιρα θέματα που απασχολούν τους σύγχρονους εικαστικούς.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μπάμπης Ρετζεπόπουλος: Ένας ανένταχτος, εκλεκτικός και ασυμβίβαστος καλλιτέχνης

Εικαστικά / Η αθώα, ανόθευτη, παιδική ματιά στο έργο του Μπάμπη Ρετζεπόπουλου

Η Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων τιμά με μία αναδρομική έκθεση τον, γνωστό και ως Babis R., ζωγράφο και χαράκτη, έναν ανένταχτο καλλιτέχνη που, πέρα από το πολύτιμο εικαστικό του έργο, μάς άφησε παρακαταθήκη την ακεραιότητά του και την απροκατάληπτη στάση του απέναντι στην τέχνη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H εκρηκτική συνάντηση του Francis Bacon με τον Peter Beard

Σαν σήμερα / Φράνσις Μπέικον: «Σιχαίνομαι εννιά στις δέκα ζωγραφιές που βλέπω, ανάμεσά τους και τις δικές μου»

Σαν σήμερα το 1992 πεθαίνει ο σπουδαίος αιρετικός Βρετανός ζωγράφος και ανατόμος της ανθρώπινης υπαρξιακής αγωνίας. Ο Βασίλης Κιμούλης είχε μεταφράσει αποκλειστικά για τη LIFO αποσπάσματα από τις εκρηκτικές συνομιλίες του Μπέικον με τον φωτογράφο Peter Beard.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ