Η γη, το νερό, ο αέρας, η φωτιά του Ειρηνικού -φέρνουν ένα μήνυμα

Η γη, το νερό, ο αέρας, η φωτιά του Ειρηνικού -φέρνουν ένα μήνυμα Facebook Twitter
O Lemi Ponifasio. Φωτογραφία: Günter Karl Bose
0

Στις μέρες μας ο Λέμι Πονιφάζιο θεωρείται ως ένας από τους πιο ισχυρούς ανθρώπους του χορού και του θεάτρου. Πρωτοπόρος στην ανάπτυξη του σύγχρονου θεάτρου του Ειρηνικού, είναι αυτός που μας έφερε σε επαφή με μια σχεδόν άγνωστη κουλτούρα και με νοήματα τα οποία μέσα από τους μετασχηματισμούς τους, αφορούν άμεσα το δυτικό κόσμο. Η καλλιτεχνική πλατφόρμα του λέγεται Μάου και έχει έδρα στο Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας. Εκεί συνεργάζονται καλλιτέχνες, επιστήμονες, ακτιβιστές, διανοούμενοι. Στόχος τους; Η ανάπτυξη της δημιουργικής σκέψης και της δημιουργικότητας.

 

Η γη, το νερό, ο αέρας, η φωτιά του Ειρηνικού -φέρνουν ένα μήνυμα Facebook Twitter
Tempest

Η γη, το νερό, ο αέρας, η φωτιά του Ειρηνικού -φέρνουν ένα μήνυμα Facebook Twitter
Stones In Her Mouth

Η προσέγγιση του Πονιφάζιο στα θέματα του μόνο ριζοσπαστική μπορεί να χαρακτηρισθεί. Η τελετουργική οπτική των παραστάσεων που δημιουργεί τέμνεται με τις συμβατικές ιδέες του θεάτρου και συνδέονται με τον ακτιβισμό του πολίτη. Η σχέση του ανθρώπου με τη φύση αντανακλά την ιδέα του για την εξουσία, τους περιορισμούς των ελευθεριών, την οικολογική ευαισθησία.

 


Ο κόσμος του Πονιφάζιο είναι φτιαγμένος από γη και αέρα, τη φωτιά και το νερό, που κατοικείται από θεούς και ανθρώπους. Ο ίδιος αντλεί  από τους γηγενείς πολιτισμούς του Ειρηνικού για να δημιουργήσει ένα σύγχρονο μείγμα θεάτρου και χορού και να μιλήσει πρωτίστως πολιτικά.Τα έργα του χαρακτηρίζονται ως "υπνωτικά, έντονα σκηνογραφικά, που χαρακτηρίζονται από τη δύναμη των εικόνων, με μια ισχυρή σχέση μεταξύ του σκότους, του φωτός και της κίνησης". Μέσα από μια ενστικτώδη, πρωτόγονη ενέργεια, τα όντα του δύσκολα χαρακτηρίζονται με τις παραμέτρους του χορού της Δύσης. Η πρωτοτυπία της γλώσσας του, η οποία παραπέμπει στην προγονική αξία του χορού, μπορούν να συνδεθούν στα μάτια κάθε θεατή με τα κλισέ του φολκλόρ, την μόδα και την ποπ κουλτούρα σε μια μοναδική μίξη.

 

Η γη, το νερό, ο αέρας, η φωτιά του Ειρηνικού -φέρνουν ένα μήνυμα Facebook Twitter
I am

Η γη, το νερό, ο αέρας, η φωτιά του Ειρηνικού -φέρνουν ένα μήνυμα Facebook Twitter
Birds with skymirrors

Η γη, το νερό, ο αέρας, η φωτιά του Ειρηνικού -φέρνουν ένα μήνυμα Facebook Twitter
Birds with skymirrors

Τον απασχολούν διαρκώς ως δημιουργό, τα προβλήματα της ανθρωπότητας. Στο The Crimson House θέτει ερωτήματα για την όλο και περισσότερο επιτηρούμενη ζωή μας, που έχει φτάσει να γίνει σαν μια περίοπτη φυλακή, σαν το Panopticon του Φουκώ: μια κοινωνία που δεν της έχει μείνει ίχνος ιδιωτικής ζωής, καθώς όλα ελέγχονται και παρακολουθούνται, όπου όμως η ίδια ξεχνά να στρέψει το βλέμμα στον εαυτό της και στη συνείδησή της. Ο Πονιφάζιο συνδέει αυτό το φαινόμενο με την πανταχού παρουσία του θείου στις παραδόσεις των θρησκειών και θίγει την ύβρη των ανθρώπων, που νομίζουν ότι μέσω της παρακολούθησης μπορούν να κατακτήσουν την απόλυτη γνώση.

Η γη, το νερό, ο αέρας, η φωτιά του Ειρηνικού -φέρνουν ένα μήνυμα Facebook Twitter
I am
Η γη, το νερό, ο αέρας, η φωτιά του Ειρηνικού -φέρνουν ένα μήνυμα Facebook Twitter
The Crimson House

  

Το The Crimson House, που θα δούμε στη Στέγη στις 7,8 και 9 Νοεμβρίου πρόκειται για ένα τελετουργικό. Μια πρόκληση να δώσει κανείς μια μάχη με το χρόνο του προκειμένου να μπει στο χρόνο του άλλου και να αφήσει στον εαυτό του περιθώρια να αναστοχαστεί. Ο Πονιφάζιο αναφέρεται στα ιερά πλάσματα που κατάγονταν από το αρχέγονο ζεύγος του Ουρανού (Rangi) και της Γης (Papa), που χωρίστηκαν βίαια από τα φυλακισμένα στην αγκαλιά τους παιδιά τους. Βλέπει σε αυτά τα παιδιά το σημερινό ανθρώπινο γένος, που έχει ξεφύγει από την αγκαλιά των θεών του και νομίζει ότι μπορεί να πάρει τη θέση τους – θεωρώντας, για παράδειγμα, ότι μπορεί να γίνει παντογνώστης και να έχει τον έλεγχο των πάντων μέσω της παρακολούθησής τους. Σχολιάζει την απομάκρυνσή μας από το αρχικό σημείο της δημιουργίας του κόσμου και κρίνει τη βία και την εξουσία που ασκείται, την αλαζονεία της παρακολούθησης του άλλου. Ερμηνεύει για άλλη μια φορά τους στόχους του που είναι η «αποκάλυψη της αλήθειας», η «μαρτυρία», το «ισχυρό όραμα», αλλά και « η επανάσταση, ως μια προσπάθεια για μεταμόρφωση».

 

Η γη, το νερό, ο αέρας, η φωτιά του Ειρηνικού -φέρνουν ένα μήνυμα Facebook Twitter
The Crimson House

Η γη, το νερό, ο αέρας, η φωτιά του Ειρηνικού -φέρνουν ένα μήνυμα Facebook Twitter
The Crimson House

Ο ίδιος έχει σπουδάσει φιλοσοφία και πολιτικές επιστήμες. Στον πολιτισμό που εκπροσωπεί, το τραγούδι, ο χορός και οι τελετουργίες αποτελούν μέρος της καθημερινότητας. Ο ίδιος και οι συνεργάτες του είναι αυτοδίδακτοι. Η πολιτική διάσταση του έργου του είναι εμφανέστατη στις πρόσφατες παραστάσεις του: το Birds with Skymirrors, που είδαμε στη Στέγη το 2012, ήταν μια αντίδραση στον κίνδυνο εξαφάνισης των νησιών του Ειρηνικού, της πατρίδας του εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής.

 


 

Το Tempest: Without A Body αναφέρεται στη συλλογική παράλυση της κοινωνίας απέναντι στη διαρκώς αυξανόμενη κατάχρηση της εξουσίας μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου. Το  Le Savali: Berlin φέρνει αντιμέτωπη την αυτοκρατορική πόλη του Βερολίνου με τις ίδιες της τις κοινότητες, και κυρίως με της οικογένειες μιας νεότερης γενιάς μεταναστών σε αναζήτηση πατρίδας και υπό τη μόνιμη απειλή της απέλασης. Το τέλος, στο Stones In Her Mouth, δέκα γυναίκες Μαορί, μέσα από παραδοσιακά τραγούδια, χορικά και χορούς, μας μεταδίδουν τη δύναμη της ζωής, το θυμό τους απέναντι στην εξουσία και την καταστολή, αλλά και την απροθυμία τους να ακολουθήσουν το δυτικότροπο φεμινισμό.

 


 

Το καλοκαίρι που μας πέρασε παρουσίασε στο φεστιβάλ του Εδιμβούργου το τελευταίο του έργο I am. Οι κριτικές του βρετανικού τύπου το χαρακτήρισαν ένα έργο-κόλαση. Το περιεχόμενο του έργου είχε αναφορές στις βιβλικές αφηγήσεις της θείας αποκάλυψης, συνώνυμες των στιγμών μεγάλης αμφιβολίας της ανθρωπότητας. Στρέφοντας το βλέμμα του στις μεγαλουπόλεις του σύγχρονου κόσμου, ο Πονιφάζιο διερευνά την εύθραυστη ισορροπία ανάμεσα στη δημιουργία και την καταστροφή που ορίζει διαχρονικά τον ανθρώπινο πολιτισμό.

 

Lemi Ponifasio / MAU

The Crimson House (Το κόκκινο σπίτι)

7-9 Νοεμβρίου 2014

20:30

Κεντρική Σκηνή

Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών

www.sgt.gr

 

 

 

 

 

 

 

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Με Chryssa και Iannis Xenakis η μεγάλη έκθεση για τον μινιμαλισμό στο Παρίσι

Εικαστικά / Με Chryssa και Ιάννη Ξενάκη η μεγάλη έκθεση για τον μινιμαλισμό στο Παρίσι

Μέσα από 100 έργα και 40 καλλιτέχνες επιχειρείται η διερεύνηση της διεθνούς εξέλιξης του κινήματος το οποίο από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 επαναπροσδιόρισε ριζικά την έννοια του καλλιτεχνικού έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πολλές, πάρα πολλές εκθέσεις τον Οκτώβριο στην Αθήνα. Και καλές μάλιστα

Εικαστικά / Πολλές, πάρα πολλές εκθέσεις τον Οκτώβριο στην Αθήνα. Και καλές μάλιστα

Από την έκθεση του Juergen Teller στο ολοκαίνουργιο Onassis Ready, στην ποιητική αρχιτεκτονική του Πικιώνη και στις έξι πρωτοποριακές γυναικείες φωνές της γεωμετρικής αφαίρεσης. Αυτόν τον μήνα οι λέξεις «μουσείο» και «γκαλερί» θα ακούγονται πολύ συχνά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

Εικαστικά / Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

H έκθεση στο Μουσείο Ορσέ συγκεντρώνει 90 έργα του Αμερικανού στυλίστα ζωγράφου, εστιάζοντας στην πιο καθοριστική περίοδο του έργου του. Aνάμεσά τους και η περίφημη «Madame X», το πιο διάσημο έργο του.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Εικαστικά / Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Η έκθεση «Beato Angelico», συγκεντρώνει στο Palazzo Strozzi και στο Mουσείο του Αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία περισσότερα από 140 έργα με δάνεια από 70 συλλογές ιδιωτών και μουσείων και φιλοδοξεί να εδραιώσει τη φήμη του Φρα Αντζέλικο ως κορυφαίου δασκάλου της Αναγέννησης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Εικαστικά / Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1669 ο φλαμανδός ζωγράφος Ρέμπραντ φαν Ράιν. Αυτός ο πίνακας υπήρξε η πραγματική αιτία της οικονομικής καταστροφής του καλλιτέχνη ή πρόκειται περί θεωρίας συνωμοσίας;
THE LIFO TEAM
«Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Εικαστικά / «Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Η νέα έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, χαρτογραφεί την πορεία έντεκα Ελλήνων και Ελληνίδων εικαστικών και θέτει ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα: «Σε μια πορεία πλούσια, γεμάτη ανατροπές αλλά και επαναλήψεις, ποιες ήταν οι πρωτόλειες αναζητήσεις τους, στις οποίες επέτρεψαν ακολούθως να εισχωρήσουν στις ώριμες αποφάσεις τους»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Εικαστικά / Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Μια έκθεση στο Μουσείο Γουίτνεϊ ενώνει διαφορετικές φωνές και αποκαλύπτει την άγνωστη ως τώρα τάση Αμερικανών καλλιτεχνών που στράφηκαν στον σουρεαλισμό για να εκφράσουν την ταραχώδη δεκαετία του '60.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
"Η κούνια" του Φραγκονάρ: Στο φως τα ζουμερά μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Εικαστικά / «Η Κούνια» του Φραγκονάρ: Τα μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Η περίφημη «Κούνια» με τη σκηνοθεσία της συνεύρεσης των σωμάτων και των ψυχών με τρόπο ακόλαστο, πονηρό ή ανοιχτό σε μια νέα ηθική, έργο – σταρ της περίφημης συλλογής Wallace στο Λονδίνο, αποκαταστάθηκε φέρνοντας στο φως άτακτες λεπτομέρειες που ενισχύουν την αυθάδεια του έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ειρήνη Παναγοπούλου

Εικαστικά / Ειρήνη Παναγοπούλου: Η μεγάλη Ελληνίδα συλλέκτρια Τέχνης μιλά στη LIFO

Η γνωστή συλλέκτρια μιλά στη LiFO για το ταξίδι της στην τέχνη μέσα από τη συγκρότηση της μεγάλης και σπάνιας συλλογής της, μέρος της οποίας θα δούμε με αφορμή την έκθεση «Fernweh ή νοσταλγία για άγνωστους τόπους».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Εικαστικά / Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Η γεννημένη στο Ελσίνκι καλλιτέχνιδα που κέρδισε το βραβείο Young Artist της φετινής Art Athina μιλάει για το έργο της που βασίζεται στην αίσθηση του κατεπείγοντος, στη χειρωνακτική εργασία και στη σχέση της με τη γλώσσα. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα «χρονικό της αναισθησίας» με έργα υψηλής δόνησης 

Εικαστικά / Κωνσταντίνος Λαδιανός: «Πού πήγε όλη αυτή η επιδεξιότητα των χεριών που είχαν οι παλιότεροι»

Η παράδοση, η αγιολογική γραμματεία και η λαϊκή μυθολογία συνυπάρχουν στον κόσμο του ταλαντούχου καλλιτέχνη, εμπλέκοντας το προσωπικό βίωμα με καθηλωτικές αλληγορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Εικαστικά / Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Με το έργο του στον εξωτερικό χώρο του μουσείου ο Michael Rakowitz συνομιλεί με τα έργα της κλασικής αρχαιότητας και υπενθυμίζει τα μάταια ταξίδια ανθρώπων και πολιτιστικών αγαθών που «ξεσπιτώνονται».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Εικαστικά / Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Με πυρήνα της συλλογής του Λόντερ ένα από τα διασημότερα έργα του Κλιμτ, που εκτιμάται ότι η πώλησή του θα ξεπεράσει τα 150 εκατομμύρια δολάρια, η βραδιά της δημοπρασίας στον οίκο Sotheby’s φιλοδοξεί να προσελκύσει ξανά τους μεγάλους συλλέκτες. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζένη Μαρκέτου

Οι Αθηναίοι / Τζένη Μαρκέτου: «Οι καλλιτέχνες δεν έχουμε ανακαλύψει τον τροχό»

Στην Αμερική έμαθε πως η τέχνη είναι κοινωνική υπόθεση, πως ο κόσμος δεν εξαντλείται στις γκαλερί. Η πρώτη της παρέμβαση σε δημόσιο χώρο, που προκάλεσε αντιδράσεις, της δίδαξε ότι ένα έργο οφείλει να μοιάζει σαν να υπήρχε πάντα εκεί. Με τη νέα της εγκατάσταση στο Μέγαρο Μουσικής μάς υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε οι πρωταγωνιστές της φύσης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σεπτέμβρης της Art Athina 2025

Εικαστικά / Art Athina 2025: Το τώρα και το μετά της σύγχρονης τέχνης

Ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, ψηφιακή τέχνη: Το ανάγλυφο του παγκόσμιου εικαστικού χάρτη έτσι όπως διαμορφώνεται μέσα από την ελληνική και ξένη παραγωγή, και αναδεικνύεται στην ετήσια φουάρ που πραγματοποιείται ξανά στο Ζάππειο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ