Η διυλισμένη τέχνη της Ραλλούς Παναγιώτου Facebook Twitter

Η διυλισμένη τέχνη της Ραλλούς Παναγιώτου

0

Ποιος είναι ο ρόλος του καλλιτέχνη σήμερα, στην Αθήνα του 2017; Για τη Ραλλού Παναγιώτου η ίδια η έννοια είναι προβληματική.


«Σημαίνει κάτι επιβεβλημένο και κάτι έξτρα. Aποτελεί μια λειτουργική επίφαση που σχετίζεται κυρίως με τη δικαίωση σε επίπεδο art management. Οι καλλιτέχνες, κατά τη γνώμη μου, πρέπει καταρχάς να "είναι"», λέει. Αυτό ίσως εξηγεί τις μετρημένες και «αυστηρές» απαντήσεις της σε συνεντεύξεις που κάπως έρχονται σε αντίθεση με τη φιλική εικόνα που βγάζει όταν μιλάς μαζί της.


Στην τρέχουσα έκθεσή της στην Bernier-Eliades με τον τίτλο «Incorporeal Bundles» (άυλοι δεσμοί) παίρνει αντικείμενα που βλέπουμε ή χειρονομίες που κάνουμε στην καθημερινή μας ζωή, τα ανακατασκευάζει σε μάρμαρο και μέταλλο και προσπαθεί να τους δώσει τον χαρακτήρα ενός κειμηλίου. Όταν τη ρωτάω πώς θα χαρακτήριζε τη δουλειά της, μου απαντάει: «Κάνω έργα που χαρακτηρίζονται από συνδέσεις, τόσο με την πρακτική έννοια όσο και με την έννοια της μεταφοράς. Συνήθως, όταν αναφέρομαι στα έργα μου, χρησιμοποιώ τον όρο "τοπολογίες". Σε καθένα από αυτά και κυρίως με όλα μαζί εξετάζω χωρικά ένα γεγονός ή, συχνότερα, ένα μη-συμβάν».

Επιτυχία είναι να είσαι σε μια κατάσταση που καταρχάς έχεις επιλέξει και να έχεις την ελευθερία να επιλέγεις συνεχώς. Για την ώρα, αυτό το έχω επιτύχει

Η Ραλλού Παναγιώτου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών. Ασχολείται κυρίως με τη γλυπτική και την εικόνα. Είναι περισσότερο γνωστή για τις εκθέσεις της στο εξωτερικό παρά στην Ελλάδα. Τα τελευταία έντεκα χρόνια μοιράζει τον χρόνο της μεταξύ Γλασκώβης και Αθήνας. Όταν αποφοίτησε πήγε στη Σκωτία και συνέχισε εκεί τις σπουδές της. Πέρσι ήταν μία από τους τρεις καλλιτέχνες που η δουλειά τους εκτέθηκε στην Tate Gallery για έναν περίπου χρόνο στο πλαίσιο του «Art Now», ενός διεθνούς πρότζεκτ που αφορά μόνο νέους ανερχόμενους καλλιτέχνες. Την ωφέλησε καθόλου αυτή η συμμετοχή; «Τα έργα μου τελειώνουν πάντα, όταν τα βλέπουν και οι άλλοι − και δεν το λέω μεταφορικά αλλά απολύτως κυριολεκτικά. Πριν τα βάλω σε έναν χώρο, δεν υπάρχουν, δεν έχουν δοκιμαστεί. Κάθε έκθεση είναι σημαντική για μένα γιατί σημαίνει πως "έκανα έργα". Η έκθεση της Tate ήταν ιδιαίτερα σημαντική γιατί τα έργα που έδειξα εκεί ήταν καινούργια και παλιότερα. Λόγω αυτής της συνθήκης, και λόγω του συγκεκριμένου περιβάλλοντος, απέκτησα άλλη χρονική σχέση με αυτά» λέει αινιγματικά.


Με τον ίδιο τρόπο αντιμετωπίζει την ερώτηση για τον λόγο που ασχολήθηκε με την τέχνη.

«Η ενασχόλησή μου με την τέχνη είναι η συνισταμένη πάρα πολλών αισθητικών εμπειριών που δεν είχαν να κάνουν με την τέχνη. Είναι το γενεαλογικό προϊόν μηχανικών και αρχιτεκτόνων με εκκεντρική κλίση, ένα ατύχημα που περίμενε να γίνει. Ικανοποιεί την ανάγκη μου να έχω αντικείμενα σκέψης και να τα μετατρέπω σε πραγματικά αντικείμενα».


Είναι σπάνιο να συναντάς καλλιτέχνες που δεν θέλουν να μιλήσουν για τίποτε άλλο παρά μόνο για το έργο τους. Δεν ξέρω αν είναι κάτι αξιοθαύμαστο σε μια εποχή που ενθαρρύνει την υπερ-προβολή και την υπερ-έκθεση στα media το τελευταίο διάστημα. Σίγουρα, πάντως, είναι κάτι που δεν το βλέπεις συχνά.

Η διυλισμένη τέχνη της Ραλλούς Παναγιώτου Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO


— Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης ή κάποιο άτομο που σας άλλαξε τη ζωή; Κάποιο έργο;

Η αισθητική ζωή μου έχει διαμορφωθεί από περιβάλλοντα που δεν έχουν καμία σχέση με την τέχνη. Σε αυτά προστέθηκαν περιβάλλοντα τέχνης και με κάποιον τρόπο "κολλάνε" μεταξύ τους. Αν πρέπει να αναφέρω κάποια συγκεκριμένα έργα, θα πω το «Νησί των Νεκρών» του Arnold Böcklin, τα φιλμ της Maya Deren και τη φωτογραφία «Genital Panik» της Valie Export.


— Στην Ελλάδα μπορεί να επιβιώσει κάποιος από την τέχνη;

Εννοείς αν η Ελλάδα υπολογίζει ή ευνοεί τους καλλιτέχνες; Προφανώς όχι.


— Τι είναι επιτυχία για 'σας; Θεωρείτε ότι έχετε πετύχει;

Επιτυχία είναι να είσαι σε μια κατάσταση που καταρχάς έχεις επιλέξει και να έχεις την ελευθερία να επιλέγεις συνεχώς. Για την ώρα, αυτό το έχω επιτύχει.


— Σε ποιους απευθύνονται τα έργα σας;

Τα έργα μου απευθύνονται σε όλους, αλλά δεν με προβληματίζει καθόλου αν δέχονται όλοι αυτή την απεύθυνση.


— Ποιους θεωρείτε σημαντικούς Έλληνες καλλιτέχνες σήμερα και γιατί;

Οι φίλοι μου είναι όλοι σημαντικοί καλλιτέχνες.


— Τελευταία βλέπουμε να εκδηλώνεται περισσότερο ενδιαφέρον για το καλλιτεχνικό έργο γυναικών. Είναι κάτι που συμβαίνει τώρα; Πώς είναι να είσαι γυναίκα εικαστικός στην Ελλάδα σήμερα; Υπάρχει κάποια διαφοροποίηση σε σχέση με το παρελθόν;

Θεωρώ ότι παραδοσιακά, και δυστυχώς ακόμα, το ενδιαφέρον προς το καλλιτεχνικό έργο γυναικών εκδηλώνεται πάντα με περισσότερο δισταγμό απ' ό,τι το προς την καλλιτεχνική παραγωγή ανδρών – σε αυτή την περίπτωση, δε, εκφράζεται αυτόματα.

Η διυλισμένη τέχνη της Ραλλούς Παναγιώτου Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Η διυλισμένη τέχνη της Ραλλούς Παναγιώτου Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Η διυλισμένη τέχνη της Ραλλούς Παναγιώτου Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Η διυλισμένη τέχνη της Ραλλούς Παναγιώτου Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Η διυλισμένη τέχνη της Ραλλούς Παναγιώτου Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Η διυλισμένη τέχνη της Ραλλούς Παναγιώτου Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Η διυλισμένη τέχνη της Ραλλούς Παναγιώτου Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Info:

Η έκθεση «Incorporeal Bundles» της Ραλλούς Παναγιώτου στην Bernier-Eliades (Επταχάλκου 11, Θησείο) θα διαρκέσει έως τις 4 Μαΐου.

Εικαστικά
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ένας Ιούνιος γεμάτος τέχνη: 28 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Εικαστικά / Ένας Ιούνιος γεμάτος τέχνη: 28 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Μια σειρά από εκθέσεις σημαντικών καλλιτεχνών χαρακτηρίζουν την έναρξη του καλοκαιριού. Από τα Plásmata 3 της Στεγης έως την αναδρομική έκθεση του Takis κι από τη Marlene Dumas έως την Charline von Heyl.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μαρλέν

Εικαστικά / Marlene Dumas: «Η τέχνη είναι πάντοτε μια πράξη εναντίον της βίας»

Η κορυφαία Νοτιοαφρικανή ζωγράφος παρουσιάζει την πρώτη ατομική της έκθεση στην Ελλάδα, στην οποία τα έργα της διαλέγονται με αρχαιότητες από τις μόνιμες συλλογές του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πρόδρομος Τσιαβός: «Στην παρουσία μας στον δημόσιο χώρο ο στόχος μας δεν είναι απλά να κάνουμε μια έκθεση αλλά να ακούσουμε, να συζητήσουμε, να αφήσουμε κάτι πίσω μας»

Plāsmata 3 / Πρόδρομος Τσιαβός: «Στόχος μας δεν είναι απλά να κάνουμε μια έκθεση, αλλά να αφήσουμε κάτι πίσω μας»

Ο επικεφαλής Ψηφιακής Ανάπτυξης και Καινοτομίας του Ιδρύματος Ωνάση μιλά με υπόκρουση τα ασταμάτητα τιτιβίσματα των πουλιών που έρχονται από τα σκιερά δέντρα του Πεδίου του Άρεως.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Ραλλού Μάνου, ο Γρηγόρης Σεμιτέκολο και η Ναυσικά Πάστρα σε μια συνάντηση με τη σύγχρονη τέχνη σε ένα εργοστάσιο στον Πειραιά

Εικαστικά / Η Ραλλού Μάνου, ο Γρηγόρης Σεμιτέκολο και η Ναυσικά Πάστρα «συνομιλούν» με τη σύγχρονη τέχνη

Οι τρεις Έλληνες πρωτοπόροι καλλιτέχνες που στιγμάτισαν την ελληνική δημιουργία, σε μια απρόσμενη διαγενεακή συνάντηση με τη Sagg Napoli και τον Mungo Thomson, σε ένα εργοστάσιο στον Πειραιά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
PLASMATA 3 TOPIC

Plāsmata 3 / Plāsmata 3: «Ο πιο σύντομος δρόμος είναι πάντα ο λιγότερο ενδιαφέρων»

Η Αφροδίτη Παναγιωτάκου, καλλιτεχνική διευθύντρια του Ιδρύματος Ωνάση, επιμελείται μαζί με την ομάδα της Στέγης μια έντυπη «ξενάγηση» στην έκθεση «Plāsmata 3: We’ve met before, haven’t we?», που παρουσιάζεται στο Πεδίον του Άρεως.
THE LIFO TEAM
O Jean Tinguely σατίριζε την εξάρτησή μας από την τεχνολογία πολύ πριν το AI

Εικαστικά / O Jean Tinguely σατίριζε την εξάρτησή μας από την τεχνολογία πολύ πριν το AI

Τα παράξενα μηχανικά γλυπτά του πρωτοποριακού καλλιτέχνη –του οποίου φέτος γιορτάζονται τα 100 χρόνια από τη γέννησή του με εκθέσεις σε όλο τον κόσμο– αποτελούν ένα σαρδόνιο σχόλιο και για τη σύγχρονη κοινωνία.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
2ο κομμάτι Αφροδίτη

Onassis Stegi / Ξενάγηση στα Plāsmata: Κεφάλαιο 2

«Μας αρέσει η παρέκκλιση και η απόκλιση. Στη ζωή, γενικά. Στους ανθρώπους. Και στην τέχνη. Και εδώ. Από τον Ροδώνα στη Γαρδένια, από τις Αριές στο θέατρο Αλίκη. Οι σπείρες έχουν φτιαχτεί για να τις περπατήσεις και τα παρτέρια για να σταθείς».
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΥ
Αφροδίτη 5.

Onassis Stegi / Ξενάγηση στα Plāsmata: Κεφάλαιο 5

«Και έχεις τόσα να πεις με τα έργα που θα συναντήσεις. Σαν τα ταξίδια. Τα αληθινά ταξίδια, όχι αυτά που κάνεις για δουλειά. Τα άλλα. Εκείνα που κάνεις με παρέα και πιάνετε κουβέντα με αγνώστους χωρίς βιασύνη. Εκείνα που παίρνεις τον χρόνο σου για να χορτάσεις τις λεπτομέρειες».
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΥ
«Για μια γυναίκα, το να κοιτάζει είναι από μόνο του μια πολιτική πράξη»

Εικαστικά / «Για μια γυναίκα, το να κοιτάζει είναι από μόνο του μια πολιτική πράξη»

Αμφισβητώντας τις παραδοσιακές απεικονίσεις του ερωτισμού, η Ελένη Μπαγάκη, η Σοφία Μιτσώλα και η Janice Nowinski προσφέρουν τρεις διαφορετικές οπτικές για το τι σημαίνει να βλέπεις –και να σε βλέπουν– με τους δικούς σου όρους.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Αρτεμίσια και το πρωτο-φεμινιστικό κεντρί της

Εικαστικά / Η Αρτεμίσια Τζεντιλέσκι ήταν πολύ περισσότερο από μια εκδικήτρια ηρωίδα της ζωγραφικής

Μια νέα έκθεση στο Παρίσι επιχειρεί να αναδείξει το έργο της γενναίας καλλιτέχνιδας της μπαρόκ ζωγραφικής του 17ου αιώνα, με την πρώιμη φεμινιστική προσέγγιση, μέσα από μια φρέσκια οπτική, φωτίζοντας πτυχές πέρα από τη μυθολογία της προσωπικής της τραγωδίας και παρουσιάζοντας έργα της για πρώτη φορά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ
Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Εικαστικά / Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Η έκθεση «Διαδρομές στην τέχνη. Έργα από τη Συλλογή της Τράπεζας της Ελλάδος» στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων ξεδιπλώνει 150 χρόνια εικαστικής δημιουργίας μέσα από 99 έργα εμβληματικών και σύγχρονων δημιουργών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Ρεπορτάζ / Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Στο βιβλίο του «Ο πλαστογράφος του Φράνκο», ένας ντετέκτιβ από τη Σεβίλλη ισχυρίζεται πως μεγάλα μουσεία, μεταξύ των οποίων και η ελληνική Εθνική Πινακοθήκη, έχουν αγοράσει πιστά αντίγραφα έργων του Ελ Γκρέκο.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μέσα στο εργαστήριο του Χριστόφορου Κατσαδιώτη 

Εικαστικά / Ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης αναδεικνύει το άχρηστο σε τέχνη

Το εργαστήριο του χαράκτη, όπου ξεδιπλώνεται ένα σύμπαν βγαλμένο από κάποιο σκοτεινό παραμύθι, μεταφέρεται προσωρινά σε μια σχεδόν κρυμμένη αίθουσα του μουσείου Μπενάκη, στην οδό Πειραιώς.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ