Η Δέσποινα Γερουλάνου δεν έχει φύγει από την Ελευσίνα, δεν την εγκατέλειψε ποτέ

Αντίο Δέσποινα Facebook Twitter
Το μεγαλείο της Δέσποινας Γερουλάνου είναι το μοναδικό παράδειγμα προσφοράς ενός ανθρώπου παλιάς κοπής που συνόψισε την έννοια της αριστοκρατίας, της λεπτότητας, της ευγένειας, της δοτικότητας και της καλοσύνης. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0

ΣΤΟΝ ΙΣΤΟΤΟΠΟ ΤΗΣ «2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης» υπάρχει μια σελίδα αφιερωμένη σε μια γυναίκα που ήταν και θα είναι για πάντα ένας μέρος της άυλης παρακαταθήκης της πόλης, τη Δέσποινα Γερουλάνου. Είναι το φως της παρουσίας της, το χαμόγελο και η βαθιά ανθρωπιά της, η πίστη της που αφήνουν ένα μοναδικό αποτύπωμα, κάτι το ανεπανάληπτο.

Οι απολογισμοί, ως είθισται, έχουν κέρδη και ζημίες, χάρες, λύπες, μικρά και μεγαλύτερα γεγονότα που αφήνουν μικρά ή μεγάλα σημάδια σε όσους εμπλέκονται στη διαδικασία των κοινών σχεδίων, ακόμα και των ανέφικτων οραμάτων αλλά και της καθημερινότητας, που σε περιπτώσεις όπως η διοργάνωση μιας πολιτιστικής πρωτεύουσας δεν είναι ποτέ ρουτίνα. Στον απολογισμό της Ελευσίνας υπάρχει αυτό το σημάδι, μελανό, βαθύ, απόλυτα τραυματικό, μια τεράστια απώλεια.

Η Δέσποινα ήταν ένα μεγάλο δώρο για την πόλη, για τη διοργάνωση και τους ανθρώπους γύρω της, με το βραχνό της γέλιο να αντηχεί διαλύοντας κάθε ανησυχία, κάθε δυσκολία. Αυτό ήταν το φυσικό, το μοναδικό και ανυπέρβλητο ταλέντο της: να κάνει να μοιάζουν όλα εύκολα και οι γύρω της να νιώθουν ασφαλείς.

Η Δέσποινα Γερουλάνου, ως πρόεδρος του Δ.Σ. της διοργάνωσης «2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης» έδωσε την ψυχή της σε αυτή την υπόθεση. «… Ήρθαμε, και ερχόμαστε, σε επαφή με πολλούς αξιόλογους ανθρώπους, όλοι δουλεύουμε νυχθημερόν, σαν σκυλιά, τα κάνουμε όλα, και λάντζα και διοίκηση. Αυτό που θα ήθελα να αλλάξει πρώτο είναι η εικόνα που έχει ο κόσμος για την Ελευσίνα… Πιστεύω ότι μπορεί να αλλάξει, χρειάζεται περισσότερος χρόνος και ίσως περισσότεροι άνθρωποι για να γίνει αυτό, αλλά χάρη στη σχέση ζωής που έχουμε αποκτήσει με την πόλη έχουμε βάλει πείσμα όλα αυτά τα κτίρια που ξεκίνησαν να γίνονται, όλα όσα θα συμβούν να μείνουν στην πόλη και να αξιοποιηθούν ως παρακαταθήκη, συνεχίζοντας τη λειτουργία τους… Δεν μας ενδιαφέρει η φαντασμαγορία όσο το στοίχημα να βάλουμε την Ελευσίνα στον χάρτη, να την πάρουν χαμπάρι, να έχεις έναν λόγο να πας εκεί και έναν λόγο να επιστρέφεις ξανά και ξανά», είπε στη LiFO λίγο καιρό πριν φύγει από τη ζωή, στις 18 Απριλίου 2023, αφήνοντας τους ανθρώπους που έζησαν μαζί της την περιπέτεια της Ελευσίνας αληθινά συντετριμμένους, βωβούς και πολύ μόνους.

Αντίο Δέσποινα Facebook Twitter
Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός μου εξομολογήθηκε: «Δεν έχασα τη γη κάτω απ’ τα πόδια μου, έχασα το μπράτσο μου». Φωτ.: Προσωπικό αρχείο Μιχαήλ Μαρμαρινού

Η Δέσποινα ήταν ένα μεγάλο δώρο για την πόλη, για τη διοργάνωση και τους ανθρώπους γύρω της, με το βραχνό της γέλιο να αντηχεί διαλύοντας κάθε ανησυχία, κάθε δυσκολία. Αυτό ήταν το φυσικό, το μοναδικό και ανυπέρβλητο ταλέντο της: να κάνει να μοιάζουν όλα εύκολα και οι γύρω της να νιώθουν ασφαλείς. Το έπραττε σε όλη τη διάρκεια της ζωής της, το έπραξε με αξιοθαύμαστη δύναμη και μέχρι το τέλος. Μπροστά στο στοίχημα, την πρόκληση, τον στόχο να αγαπήσουν και να φροντίσουν και οι άλλοι μια πόλη παρατημένη για δεκαετίες άφησε πίσω τον εαυτό της – άνθρωπο με λιγότερη εγωπάθεια και ναρκισσισμό δεν έχουμε συναντήσει ποτέ. Επέλεξε, παρά τα προβλήματα υγείας που είχε, να τρέξει τη ζωή σαν κούρσα ταχύτητας, μέχρι το τέλος, να την αρπάξει, αντί να παρακολουθεί να περνά αδιάφορα δίπλα της.

Το μεγαλείο της Δέσποινας Γερουλάνου είναι το μοναδικό παράδειγμα προσφοράς ενός ανθρώπου παλιάς κοπής που συνόψισε την έννοια της αριστοκρατίας, της λεπτότητας, της ευγένειας, της δοτικότητας και της καλοσύνης. Χωρίς εκείνη πολλά δεν θα τα είχαμε ζήσει, δει ή απολαύσει, πολλά δεν θα είχαν συμβεί, έτσι απλά. «Συνδύαζε, με έναν ιδιαίτερο δυναμισμό, τα δημιουργικά με τις άχαρες αποφάσεις της γραφειοκρατίας και κατάφερνε πάντα να αναδεικνύει με ευαισθησία τις λεπτές υφές των πραγμάτων. Η αύρα της και μια μετριοφροσύνη, που υπογράμμιζε όλες της τις πράξεις, θα συνεχίσει να μας συντροφεύει», λέει η Νανά Σπυροπούλου, διευθύνουσα σύμβουλος της «2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα».

Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός μου εξομολογήθηκε: «Δεν έχασα τη γη κάτω απ’ τα πόδια μου, έχασα το μπράτσο μου. Αυτή η Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης αποκτά από σήμερα μια ιστορική μοναδικότητα: αφιερώνεται ολόψυχα, εκτός από μια πόλη, και σε έναν άνθρωπο. Θα το πω ακόμα μία φορά», λέει σκύβοντας επάνω στις φωτογραφίες της: «με τίποτα λιγότερο δεν μπορώ να συμβιβαστώ παρά με την ανάσταση». Αγαπητέ αναγνώστη, κάθε φορά που φτάνεις στην Ελευσίνα, κοίταξε ψηλά και σκέψου το μεγάλο Μυστήριο της Μνήμης. Η Δέσποινα Γερουλάνου δεν έχει φύγει από την πόλη, δεν την εγκατέλειψε ποτέ.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Δέσποινα Γερουλάνου

Οι Αθηναίοι / H Δέσποινα Γερουλάνου από την Αθήνα ως την Ελευσίνα: μια ζωή

Η πρόεδρος του Δ.Σ. της διοργάνωσης «2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης» και μέλος της Διοικητικής Επιτροπής του Μουσείου Μπενάκη μοιράζεται ιστορίες από τους σταθμούς της ζωής της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός μιλά για την τελετή λήξης της 2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης

LiFO X 2023 ΕΛΕVΣΙΣ / Μιχαήλ Μαρμαρινός: «Μία πολιτιστική πρωτεύουσα γίνεται για το μετά της»

Η Αργυρώ Μποζώνη συζητά με τον γενικό καλλιτεχνικό διευθυντή της 2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για την Ελευσίνα ως τόπο πολιτισμικών συναντήσεων και ιδεών, την επερχόμενη τελετή λήξης, την άυλη και υλική παρακαταθήκη που αφήνει η διοργάνωση στην πόλη.
THE LIFO TEAM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Σεπτέμβρης της Art Athina 2025

Εικαστικά / Art Athina 2025: Το τώρα και το μετά της σύγχρονης τέχνης

Ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, ψηφιακή τέχνη: Το ανάγλυφο του παγκόσμιου εικαστικού χάρτη έτσι όπως διαμορφώνεται μέσα από την ελληνική και ξένη παραγωγή, και αναδεικνύεται στην ετήσια φουάρ που πραγματοποιείται ξανά στο Ζάππειο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης πέταξε τον Πλάτωνα σε ένα escape room για την Μπιενάλε

Εικαστικά / Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Με τo «Δωμάτιο Απόδρασης», μια εγκατάσταση ερευνητική και παιγνιώδη, βασισμένη στην ιδέα της φιλοσοφίας και την παραίσθηση του ψηφιακού κόσμου, θα μας εκπροσωπήσει στην 61η Μπιενάλε Βενετίας ο καταξιωμένος εικαστικός και αρχιτέκτονας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο συναρπαστικός εξπρεσιονισμός του Ζορζ Ρουό 

Εικαστικά / Ζορζ Ρουό: Ο μεγάλος λησμονημένος του εξπρεσιονισμού

Ο Γάλλος ζωγράφος και χαράκτης συνδέθηκε με τα κινήματα της μοντέρνας τέχνης στις αρχές του 20ού αιώνα αλλά ξεχάστηκε μετά τον θάνατό του. Μια έκθεση με σημαντικά του έργα τον επαναφέρει στο προσκήνιο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«ΤΕΧΝΗ – ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ»: Η διαρκής συμβολή των δύο ομάδων στην ανεπανάληπτη πολιτισμική κίνηση της Θεσσαλονίκης

Εικαστικά / «Διαγώνιος» και «Τέχνη»: Πρόσφεραν παιδεία στη Θεσσαλονίκη. Τώρα συναντιούνται ξανά σε μια έκθεση

Η «Διαγώνιος» του Ντίνου Χριστιανόπουλου και η Καλλιτεχνική Εταιρεία «Τέχνη» επιστρέφουν στο προσκήνιο μέσα από ένα αφιέρωμα στο Τελλόγλειο Ίδρυμα, που αναδεικνύει δύο ιστορικές ομάδες της πνευματικής ζωής της Θεσσαλονίκης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «λίστα Τραμπ» και τα «απαράδεκτα έργα τέχνης» οδηγούν σε μια άλλη Αμερική

Εικαστικά / Tο μένος του Τραμπ για το Smithsonian: Λογοκρισία, ρατσισμός, λίστες με «απαράδεκτα» έργα

Με στόχο το μεγαλύτερο συγκρότημα μουσείων και ερευνητικών κέντρων στον κόσμο, ο Τραμπ επιχειρεί να ασκήσει έλεγχο και λογοκρισία σε έργα τέχνης και στο περιεχόμενο εκθέσεων, κατηγορώντας το Smithsonian ως «woke» και απειλώντας με περικοπές της χρηματοδότησής του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το σπίτι-μουσείο της Πολίν Καρπίδα βγάζει τους θησαυρούς του στο σφυρί (μέχρι κεραίας)

Εικαστικά / Το σπίτι-μουσείο της Πολίν Καρπίδα βγάζει τους θησαυρούς του στο σφυρί (μέχρι κεραίας)

Μια από τις πιο εξέχουσες συλλέκτριες στην Ευρώπη, η οποία έχει αφήσει το αποτύπωμά της και στην Ύδρα, αποφάσισε να πουλήσει τη συλλογή σουρεαλιστικής και μεταπολεμικής τέχνης που στεγάζει στο σπίτι της στο Λονδίνο -τη μεγαλύτερη αυτού του είδους- σε μια δημοπρασία-ορόσημο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χάρις Επαμεινώνδα: Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις

Εικαστικά / Χάρις Επαμεινώνδα: «Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις»

Η βραβευμένη με Αργυρό Λέοντα Κύπρια εικαστικός συνθέτει έναν κόσμο θραυσμάτων, αποκομμάτων της εσωτερικότητας, με ελλειπτικές εικόνες, τον οποίο μας προκαλεί να ανακατασκευάσουμε μέσα από τη σταδιακή του αποκάλυψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Εικαστικά / Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Οι δύο καλλιτέχνες με καταγωγή από Κύπρο και Ελλάδα αντίστοιχα, παρουσιάζουν νέα έργα τους σε μια από τις σημαντικότερες εικαστικές διοργανώσεις της Βρετανίας που φιλοξενεί 30 καλλιτέχνες και συλλογικότητες, με αναθέσεις και θεματικές που έχουν να κάνουν με τη γεωγραφία και τις αξίες που διαπερνούν την πόλη αυτή: καταγωγή και μνήμη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μια έκθεση για την πολύχρωμη, πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Εικαστικά / Μια έκθεση για την πολύχρωμη και πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Ο Τόνι Μιλάκης καταγράφει μια πόλη που η πραγματικότητα προσφέρει τις καλύτερες ζωγραφικές λύσεις, που ακόμη και το πιο ευφάνταστο μυαλό ενός καλλιτέχνη δεν μπορεί να τις επινοήσει.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Ο Ζαν Φρανσουά Μιλέ και η ατέρμονη γοητεία της φύσης και των εργατών της γης

Εικαστικά / Ζαν Φρανσουά Μιλέ: ο ζωγράφος που ο Βαν Γκογκ αποκαλούσε «πρωτοπόρο»

«Όσο το σκέφτομαι, τόσο περισσότερο νομίζω ότι ο Μιλέ πίστευε σε κάτι ανώτερο» έγραφε ο Βαν Γκογκ για τον «ζωγράφο των χωρικών» αλλά και έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του γαλλικού ρεαλισμού. Η Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου τον τιμά με μια μεγάλη έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το Μοναστήρι του Καρόλου: Το μουσείο του «κομμωτή των σταρ»

Εικαστικά / Κάρολος: O «κομμωτής των σταρ» έχει πλέον δικό του μουσείο στα Χανιά

Το «Μοναστήρι του Καρόλου», ένα ενετικό κτίσμα του 1583 και κατοικία του αυτοδίδακτου δημιουργού από το 1991, έχει μετατραπεί σε ένα μοναδικό καταφύγιο όπου συνυπάρχουν η ιστορία της κομμωτικής, έργα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών μαζί με μνήμες της Μαρίας Κάλλας, της Μπριζίτ Μπαρντό αλλά και της Μαντάμ Ορτάνς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιγάντιοι φαλλοί, το σεξ ως ζωτική δύναμη: Τα «ερωτικά» του Takis αναστατώνουν ακόμα

Εικαστικά / Γιγάντιοι φαλλοί, το σεξ ως ζωτική δύναμη: Τα «ερωτικά» του Takis αναστατώνουν ακόμα

«Τα έργα του αποθεώνουν την ικανότητα του έρωτα να μας αποσπά από την ιδέα του θανάτου». Και έχουμε την ευκαιρία να τα δούμε στην αναδρομική έκθεση του Ιδρύματος Γουλανδρή στην Άνδρο, και στην Αθήνα. Όλα σχεδόν, εκτός από το πιο γνωστό του, το οποίο οι επιμελητές απέρριψαν ως «κραυγαλέο»...
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ