Αισχύλεια 2016: Η Ρουμανία μέσα από τα μάτια 7 καλλιτεχνών που μεγάλωσαν υπό τη σκιά του καθεστώτος Τσαουσέσκου

Αισχύλεια 2016: Η Ρουμανία μέσα από τα μάτια 7 καλλιτεχνών που μεγάλωσαν υπό τη σκιά του καθεστώτος Τσαουσέσκου Facebook Twitter
0

Έχουν περάσει 17 χρόνια από την πτώση των αδίστακτων Τσαουσέσκου, της Έλενα και του Νικολάε, του τρομερού δικτάτορα της κομμουνιστικής Ρουμανίας που είχε καταφέρει να δημιουργήσει ένα από τα πιο αμείλικτα καθεστώτα του 20ού αιώνα στην καρδιά της Ευρώπης. Όταν το 1989 ο ρουμανικός λαός εξεγέρθηκε και οδήγησε το ζεύγος με συνοπτικές διαδικασίες στο απόσπασμα, η χώρα βρισκόταν σε ένα από τα χαμηλότερα σημεία της οικονομικής ανάπτυξης ακόμα και για το πρώην ανατολικό μπλοκ και η κοινωνία ζούσε σε απόλυτη ένδεια.

Μια κοινωνική εξαθλίωση που όμως δεν ήταν ενιαία, καθώς υπήρχαν στρώματα που στελέχωναν το σύστημα τα οποία ζούσαν σαφώς καλύτερα και εις βάρος της πλειονότητας του λαού. Ήταν οι μανδαρίνοι ενός συστήματος δυσλειτουργικής γραφειοκρατίας, διαφθοράς και απόλυτης ανελευθερίας όσον αφορά τον δημόσιο λόγο και την καλλιτεχνική έκφραση, με μια ανελέητη μυστική αστυνομία να διαφεντεύει τις ιδέες και τη ζωή των ανθρώπων.


Ένα από τα χαρακτηριστικά του καθεστώτος ήταν η εδραίωση γιγαντιαίων και μαζικών βιομηχανιών σε ολόκληρη τη χώρα που επιδίωκε να δημιουργήσει νέες εργατικές κοινότητες. Το αποτέλεσμα ήταν να αλλοιωθούν τόσο η αγροτική κουλτούρα όσο και ο κοινωνικός ιστός, εφόσον ολόκληρες κοινωνικές ομάδες μεταφέρονταν από τις πόλεις σε αυτές τις βιομηχανικές ζώνες όπου αποτελούσαν το εργατικό δυναμικό. Επρόκειτο για αχανείς βιομηχανικές περιοχές με ορυχεία και διυλιστήρια πετρελαίου που άλλαζαν ολότελα το τοπίο.

Οι καλλιτέχνες υπήρξαν μάρτυρες του απολυταρχικού καθεστώτος και αναπόδραστα παρακολούθησαν ολόκληρη την ιστορική εξέλιξη και τις συνέπειες της πτώσης του.


Στην πρωτεύουσα, το Βουκουρέστι, μια περιοχή στο κέντρο, ο Τομέας 5, ένα από τα παλιότερα κατοικημένα σημεία της πόλης, απαλλοτριώθηκε εντελώς, 40.000 άνθρωποι μετακόμισαν, δεκάδες παραδοσιακά κτίρια κατεδαφίστηκαν, ανάμεσά τους εκκλησίες και συναγωγές, ώστε να αναγερθεί το νέο παλάτι του δικτάτορα. Το κτίριο, που σήμερα είναι τουριστικό αξιοθέατο, θεωρείται μεγαλύτερο από το πεντάγωνο στην Ουάσινγκτον, με άπειρες υπόγειες στοές στα έγκατά του, και έχει πάρει την ονομασία Παλάτι του Λαού. Ενός λαού που πείνασε για την ανέγερσή του, μιας χώρας που έφτασε στα πρόθυρα της οικονομικής κατάρρευσης για να ικανοποιήσει την απίστευτη αλαζονεία και την ψυχοπαθολογική εξουσιομανία του πανίσχυρου τυράννου της.


Η γενιά της δεκαετίας του '70 και ιδίως η γενιά του '80 μεγάλωσαν σε μια Ρουμανία όπου σταδιακά οι φιλόδοξοι βιομηχανικοί κολοσσοί έπαψαν να λειτουργούν, αφήνοντας ολόκληρες κοινωνίες άνεργων εργατών και οικοδομικά συγκροτήματα σε εξωφρενική εγκατάλειψη, μετατρέποντας την ύπαιθρο σε ένα αχανές δυστοπικό σκηνικό. Οι καλλιτέχνες που γεννήθηκαν κατά τη διάρκεια της κατάρρευσης είναι αυτοί που καλούνται να αποτυπώσουν και να σχολιάσουν την κατάσταση της χώρας τους σήμερα, τις συνέπειες της εποχής Τσαουσέσκου: όλα όσα ακολούθησαν, τους λανθασμένους πολιτικούς χειρισμούς, τις δυσκολίες της μετάβασης στην οικονομία της ελεύθερης αγοράς, το όραμα της δυτικοποίησης μιας χώρας που είχε παγώσει στο παρελθόν.

Αισχύλεια 2016: Η Ρουμανία μέσα από τα μάτια 7 καλλιτεχνών που μεγάλωσαν υπό τη σκιά του καθεστώτος Τσαουσέσκου Facebook Twitter
Secret Memories ©Igu

Οι καλλιτέχνες και τα έργα τους

Τα Αιχύλεια 2016, το ετήσιο φεστιβάλ της Ελευσίνας, η οποία έχει επιλεγεί ανάμεσα στις τρεις τελευταίες υποψήφιες πόλεις για το χρίσμα της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας 2021, επέλεξαν να παρουσιάσουν μια έκθεση με θέμα τη Ρουμανία, καθώς θα είναι η χώρα της οποίας μια πόλη επίσης θα φιλοξενήσει τον θεσμό κατά το ήμισυ. Η ομαδική έκθεση «Γεωγραφικά πλάτη/Ανθρώπινοι ορίζοντες», σε επιμέλεια του δρα Κώστα Πράπογλου, παρουσιάζει επτά καλλιτέχνες, φωτογράφους και κινηματογραφιστές οι οποίοι είτε γεννήθηκαν στη Ρουμανία είτε εγκαταστάθηκαν εκεί από επιλογή. Όσοι γεννήθηκαν τη δεκαετία του '70 υπήρξαν μάρτυρες του απολυταρχικού καθεστώτος και αναπόδραστα παρακολούθησαν ολόκληρη την ιστορική εξέλιξη και τις συνέπειες της πτώσης του. Όσοι απλώς μετακόμισαν ενήλικες ήρθαν αντιμέτωποι με έναν μετακομμουνιστικό ερειπιώνα.


Οι επτά καλλιτέχνες, όπως εξηγεί ο Πράπογλου σε διαφωτιστικό του κείμενο, «Διαχειρίζονται έννοιες πεπερασμένων στερεοτύπων και ιχνηλατούν τη μελαγχολία που βρίσκεται παγιδευμένη εντός ενός ελπιδοφόρου οράματος πως τα πράγματα θα αλλάξουν, μολονότι στην πραγματικότητα καθυστέρησαν πολύ». Το έργο τους στο σύνολό του αποτελεί τον απόηχο μιας δημιουργικότητας και μιας καταστροφής οι οποίες σχετίζονται τόσο με το παρελθόν όσο και με το παρόν και το μέλλον της χώρας τους. Αποκαλύπτει την καθημερινή πεζότητα του δημόσιου αλλά και του ιδιωτικού χώρου, ποικιλόμορφων κοινοτήτων και κοινωνικών ομάδων της αστικής ζωής αλλά και απομακρυσμένων περιοχών της υπαίθρου. Ένα ταξίδι των ιστορικών συγκυριών που ο λαός της Ρουμανίας χρειάστηκε να υποστεί και που τώρα αισιοδοξεί προς ένα αβέβαιο μέλλον. Παρ' όλα αυτά, η δύναμη της θέλησης και της επιβίωσης εξισορροπεί όλα όσα πέρασε τότε και αντιμετωπίζει σήμερα.

Ο Ιταλός Michele Bressan, γεννημένος το 1980, που από το 1993 ζει στο Βουκουρέστι, στο βίντεό του Fifth, sixth and seventh floor (2011) κινηματογραφεί τις καθημερινές απλές συνήθειες των ενοίκων της γειτονικής του πολυκατοικίας. Με σχεδόν ηδονοβλεπτική ματιά «κλέβει» και παρουσιάζει προσωπικές στιγμές ανθρώπων μιας μικρο-αστικής πραγματικότητας: επαναλαμβανόμενες κινήσεις, μυστικές κουβέντες, έκφραση συναισθημάτων μεταξύ ζευγαριών όπου φυσικά τα λεγόμενά τους δεν ακούγονται, αλλά ο ήχος της πόλης αντικαθιστά τους ίδιους. Οι πρωταγωνιστές μιας «μικρής» ζωής περιορισμένης σε μια ανώνυμη πολυκατοικία.


Ο David Leventi, γεννημένος στην πολιτεία της Νέας Υόρκης το 1978, επιστρέφει στη Ρουμανία και επισκέπτεται μέρη στα οποία έζησαν οι πρόγονοί του. Καταγράφει με την κάμερά του κτίρια λαμπρότητας της προκομμουνιστικής εποχής, όπως το θέατρο Αθήναιον, και το αντιπαραβάλλει με εικόνες σοσιαλιστικής αρχιτεκτονικής που εισήγαγαν στη χώρα την έννοια του μοντερνισμού κατά τη δεκαετία του '70, μέσα από γιγαντιαία οικοδομήματα όπως το κτίριο πολλαπλών χρήσεων ALMO. Σήμερα ταμπέλες εταιρειών υψηλής κεφαλαιοποίησης και διαφήμισης κυριαρχούν σε πολλές προσόψεις σημαντικών κτιρίων της πρωτεύουσας. Ο καλλιτέχνης κάνει νύξεις στις περιπέτειες των συμπατριωτών του καθώς, στο φόντο μιας από τις φωτογραφίες του, αντιπαραθέτει μια ρημαγμένη παιδική χαρά με το επιβλητικό και ογκώδες Παλάτι του Λαού. Σε μια ακόμα φωτογραφία το κάστρο Hunedoara στην Τρανσιλβανία «μολύνεται» αισθητικά από μια ρυπογόνα βιομηχανία η οποία καταστρέφει συγχρόνως και το ειδυλλιακό αγροτικό τοπίο.

Αισχύλεια 2016: Η Ρουμανία μέσα από τα μάτια 7 καλλιτεχνών που μεγάλωσαν υπό τη σκιά του καθεστώτος Τσαουσέσκου Facebook Twitter
Ο David Leventi κάνει νύξεις στις περιπέτειες των συμπατριωτών του καθώς, στο φόντο μιας από τις φωτογραφίες του, αντιπαραθέτει μια ρημαγμένη παιδική χαρά με το επιβλητικό και ογκώδες Παλάτι του Λαού.


Η Ioana Cirlig, που γεννήθηκε το 1987, αποτυπώνει σε φωτογραφίες πορτρέτα και ζωές ανθρώπων οι οποίες κατακερματίστηκαν από τις δυσάρεστες εξελίξεις. Απομεινάρια μιας άλλης εποχής, επιβιώσαντες πρώην βιομηχανικών περιοχών της υπαίθρου σήμερα βιώνουν τον αντίκτυπο της κατάρρευσης της βαριάς βιομηχανίας.

Ο πολυβραβευμένος Ιταλός Carlo Gianferro (γεννημένος το 1970) πέρασε πέντε χρόνια στη Ρουμανία, μέχρι να ολοκληρώσει τα δύο πρότζεκτ του σχετικά με τους Ρομά. Στο βίντεο Gypsy interiors, Contemporary Roma Portraits (2008-2009) πρωταγωνιστούν οι Ρομά του μικρού χωριού Buzescu, νοτιοδυτικά του Βουκουρεστίου, και του Ivesti της νοτιοανατολικής Ρουμανίας. Απροσδιόριστου αρχιτεκτονικού στιλ νεόπλουτες επαύλεις και τα εσωτερικά τους με τους ιδιοκτήτες τους που ποζάρουν περήφανοι για το περιβάλλον τους, σουρεαλιστικές εικόνες απίθανου κιτς που στα μάτια τους δεν είναι παρά επίδειξη υπεροχής και πλούτου που έχει παραχθεί από την εκμετάλλευση χαλκού, αργύρου και σιδήρου, υλικών που αφαιρέθηκαν από εγκαταλελειμμένα εργοστάσια μετά την πτώση του κομμουνισμού. Το οπτικό αυτό υλικό αναδεικνύει και την παράμετρο των σχέσεων μεταξύ των φύλων, ενώ το σύνολο εμπεριέχει αναπόφευκτα και πολύ χιούμορ.


Στο ντοκιμαντέρ του Pride and Concrete (2010-2013) ο γεννημένος το 1976 Petrut Calinescu, που εργάζεται για διεθνή ΜΜΕ και μη κυβερνητικές οργανώσεις, επίσης με αρκετό χιούμορ παρουσιάζει μέσα από σύντομες συνεντεύξεις τους Ρουμάνους «γκασταρμπάιτερ». Νέοι σε ηλικία συνήθως, που ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό, επενδύουν τα χρήματα που βγάζουν στο να χτίζουν όσο γίνεται πιο εντυπωσιακά σπίτια κατοχυρώνοντας την αναγνώριση της κοινωνικής καταξίωσης. Συγχρόνως καταγράφεται η ανάγκη των Ρουμάνων της διασποράς να επιστρέψουν στην πατρίδα καθώς και το πώς βιώνουν αυτή την επιστροφή, αφού διατηρούν μεν τη σχέση τους με την καταγωγή τους, αλλά ταυτόχρονα έχουν υιοθετήσει τον καπιταλιστικό τρόπο ζωής.


Ο Andrei Nacu, του 1984, ζει και εργάζεται μεταξύ Ρουμανίας και Βρετανίας. Στο έργο In the Forsaken Garden Time is a Thief μέσα από το οικογενειακό άλμπουμ εξιστορεί την ιστορία των γονιών του κατά τη διάρκεια πενήντα ετών. Μέσα από τις εικόνες αυτές περιγράφεται η κοινωνική σύσταση της πραγματικότητας, ένας διάλογος του παρελθόντος-παρόντος και εντέλει η σύγχρονη πολιτική και κοινωνική ιστορία της Ρουμανίας. Παρουσιάζεται η συλλογική μνήμη ενός λαού μέσα από τα προσωπικά τεκμήρια μιας παλιότερης γενιάς που δεν προλαβαίνει να γευτεί την πρόοδο και την οικονομική ανάπτυξη.

Αισχύλεια 2016: Η Ρουμανία μέσα από τα μάτια 7 καλλιτεχνών που μεγάλωσαν υπό τη σκιά του καθεστώτος Τσαουσέσκου Facebook Twitter
Mια από τις 44 φωτογραφίες του έργου In the Forsaken Garden Time is a Thief του Andrei Nacu.


Ο Αμερικανός Davin Ellicson, γεννημένος το 1978 και εγκατεστημένος στο Βουκουρέστι, μέσα από ιδιαίτερα λυρικές φωτογραφίες μεταφέρει την προσωπική αφήγηση της «πύλη της Ανατολής» που υπήρξε γι' αυτόν η Ρουμανία. Μια ωδή στην επαρχία που η νέα τάξη πραγμάτων θα τη σαρώσει σύντομα, στη χώρα η οποία αποτελεί για τον φωτογράφο ένας από τους τελευταίους συναισθηματικούς παραδείσους. Στιγμιότυπα μιας ζωής πριν από την εμφάνιση των καπιταλιστικών κοινωνιών και της παγκοσμιοποίησης.


Η έκθεση παρουσιάζεται στους χώρους του Πολιτιστικού Κέντρου Λ. Κανελλόπουλος.

Αισχύλεια 2016: Η Ρουμανία μέσα από τα μάτια 7 καλλιτεχνών που μεγάλωσαν υπό τη σκιά του καθεστώτος Τσαουσέσκου Facebook Twitter
To Βουκουρέστι μέσα από τα μάτια του Davin Ellicson

Το έργο FEED ME στην αυλή του Κέντρου

Παράλληλα, στην αυλή του Κέντρου μπορεί να δει κανείς την εγκατάσταση FEED ME. Ένα δημιούργημα της Noper & Saint Machine, δηλαδή των Radu Pop και Marilena Oprescu Singer, σε μουσική του Mitos Micleusanu και animation των Tudor Calnegru και Sergiu Negulici. Πρόκειται για μια υπερμεγέθη κάψουλα στο σχήμα του κουκουλιού, τη «Μήτρα TRA», η οποία αποτελείται από 699 τμήματα που μοντάρονται στην εκάστοτε παρουσίαση του έργου και στο εσωτερικό του οποίου περιλαμβάνονται περισσότερα έργα: ένα γιγαντιαίο αυγό, «Το ιερό αυγό της Saint Machine και η ανάσταση του νεκρού εμβρύου», το οποίο αν κάποιος τοποθετήσει το κεφάλι του σε ένα του άνοιγμα εκπέμπει την ενέργειά του ως προβολή στην εσωτερική του επιφάνεια· μια σειρά από 7 οθόνες-μαγικούς καθρέπτες όπου παρουσιάζονται βιντεοπροβολές με ιστορίες βασισμένες στα χαρτιά ταρό, πλαστικοί σωλήνες που πάλλονται –πως άλλωστε ό,τι βρίσκεται μέσα στη Μήτρα– και που εκπέμπουν ήχους, ενώ ένας από αυτούς λειτουργεί ως ενδοεπικοινωνία.

Το έργο είναι ένα διαδραστικό πείραμα που διερευνά τη σχέση μεταξύ επισκεπτών και έργου τέχνης. Υπάρχει το έργο τέχνης αν δεν ενεργοποιηθεί από τον θεατή-επισκέπτη του; Μια «αυτοσαρκαστική προσέγγιση όπου το έργο καλεί τα θύματα της τερατώδους και αενάως ακόρεστης Μήτρας στο διατροφικό τελετουργικό της» διατείνονται γι' αυτό οι δημιουργοί της, εφόσον όλα τα έργα τέχνης από τα οποία αποτελείται είναι ζωντανοί οργανισμοί που τρέφονται από την ενέργεια που παράγουν οι κινήσεις του κοινού.

Αισχύλεια 2016: Η Ρουμανία μέσα από τα μάτια 7 καλλιτεχνών που μεγάλωσαν υπό τη σκιά του καθεστώτος Τσαουσέσκου Facebook Twitter
Feed Me ©Christian Vasile
Αισχύλεια 2016: Η Ρουμανία μέσα από τα μάτια 7 καλλιτεχνών που μεγάλωσαν υπό τη σκιά του καθεστώτος Τσαουσέσκου Facebook Twitter
Secret Memories. Φωτο: Γιάννης Στάθης.
Αισχύλεια 2016: Η Ρουμανία μέσα από τα μάτια 7 καλλιτεχνών που μεγάλωσαν υπό τη σκιά του καθεστώτος Τσαουσέσκου Facebook Twitter
Sacred Egg of Saint Machine ©Vali Petridean
Αισχύλεια 2016: Η Ρουμανία μέσα από τα μάτια 7 καλλιτεχνών που μεγάλωσαν υπό τη σκιά του καθεστώτος Τσαουσέσκου Facebook Twitter
Secret Memories. Φωτο: Γιάννης Στάθης
Αισχύλεια 2016: Η Ρουμανία μέσα από τα μάτια 7 καλλιτεχνών που μεγάλωσαν υπό τη σκιά του καθεστώτος Τσαουσέσκου Facebook Twitter
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το «Πλέγμα των Κυκλάδων» και μια έκθεση που μας ταξιδεύει στις διαχρονικές του συνδέσεις

Εικαστικά / Το «Πλέγμα των Κυκλάδων» και μια έκθεση για τις διαχρονικές του συνδέσεις

Μπορεί η σύγχρονη τέχνη να συνομιλήσει δημιουργικά με την αρχαία πολιτιστική κληρονομιά; Στην ΕΦΑ Κυκλάδων πίστεψαν στο «στοίχημα» και έτσι προέκυψε μια έκθεση με ξεχωριστό ενδιαφέρον στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ίου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Από τον Περικλή Βυζάντιο και τον Jean Tinguely μέχρι τον Robert McCabe

Εικαστικά / «Νήματα επιλογής»: Μια αθηναϊκή έκθεση δένει φωνές και γενιές

Μια ομαδική έκθεση στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών, με έργα των Περικλή Βυζάντιου, Robert McCabe και Jean Tinguely, μεταξύ άλλων, φέρνει σε διάλογο Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες διαφορετικών αναφορών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο «Ένοικος» του Παντελή Μάκκα: Μια γιορταστική βιντεοεγκατάσταση

Εικαστικά / Ο «Ένοικος» του Παντελή Μάκκα: Μια γιορταστική βιντεοεγκατάσταση

Μια ρετροσπεκτίβα δεκαπέντε χρόνων η οποία αποτελείται από έναν καταιγισμό εικόνων που δημιούργησε με την κάμερά του ο γνωστός video artist για μια σειρά σημαντικών παραστάσεων, οι οποίες παρουσιάζονται αποδεσμευμένες από τη θεατρική τους υπόσταση.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ξεκινάει το Back to Athens 2025

Εικαστικά / Back to Athens: Ο ετήσιος εικαστικός θεσμός επιστρέφει στο Μέγαρο Ησαΐα

Με κεντρική θεματική «Η διαίρεση της ζωής», το Back to Athens 2025 παρουσιάζει 30 εκθέσεις, εγκαταστάσεις, performance και προβολές από καλλιτέχνες και επιμελητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Takis: Αρχαϊκός καλλιτέχνης, προφήτης, μάντης, μάγος. Σίγουρα μοναδικός

Εικαστικά / Takis: Αρχαϊκός καλλιτέχνης, προφήτης, μάντης, μάγος. Σίγουρα μοναδικός

Με μια μεγάλη έκθεση σε δύο μέρη, στην Αθήνα και στην Άνδρο, το Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή γιορτάζει τα εκατό χρόνια του Takis, μίας από τις σημαντικότερες σημαντικότερες προσωπικότητες της ελληνικής αλλά και της παγκόσμιας εικαστικής σκηνής.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα τοιχογραφία με τη ζωή των σεξεργατριών σε έναν δρόμο του Μεταξουργείου

Εικαστικά / Μια νέα τοιχογραφία για την αόρατη ζωή των σεξεργατριών στην οδό Ιάσωνος

Η διεθνής εικαστικός Paulina Olowska δημιουργεί μια τοιχογραφία στον πεζόδρομο του Μεταξουργείου για τις γυναίκες και γειτόνισσές της με τις οποίες καλημερίζεται και πίνει καφέ.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο ζωοπλάστης γλύπτης Ευριπίδης Βαβούρης (1911-1987) 

Εικαστικά / Ευριπίδης Βαβούρης: Πέρα από το «Λαγωνικό» της Φωκίωνος Νέγρη

Ο δημιουργός του γνωστού αγάλματος της Κυψέλης υπήρξε ένας στοχαστικός γλύπτης της Αθήνας με αξιόλογη πορεία, που απέδιδε πειστικά και με μεγάλη ευαισθησία τα κατοικίδια ζώα. Μια επίσκεψη στο ατελιέ του, που έχει διατηρηθεί σε άψογη κατάσταση, αποτέλεσε το ερέθισμα για να τον ανακαλύψουμε και να τον επανεκτιμήσουμε. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ένας Ιούνιος γεμάτος τέχνη: 28 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Εικαστικά / Ένας Ιούνιος γεμάτος τέχνη: 28 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Μια σειρά από εκθέσεις σημαντικών καλλιτεχνών χαρακτηρίζουν την έναρξη του καλοκαιριού. Από τα Plásmata 3 της Στεγης έως την αναδρομική έκθεση του Takis κι από τη Marlene Dumas έως την Charline von Heyl.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μαρλέν

Εικαστικά / Marlene Dumas: «Η τέχνη είναι πάντοτε μια πράξη εναντίον της βίας»

Η κορυφαία Νοτιοαφρικανή ζωγράφος παρουσιάζει την πρώτη ατομική της έκθεση στην Ελλάδα, στην οποία τα έργα της διαλέγονται με αρχαιότητες από τις μόνιμες συλλογές του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ