Pulp: Μία ταινία για τη ζωή, τον θάνατο και τα σούπερ - μάρκετ στις Νύχτες Πρεμιέρας

Pulp: Μία ταινία για τη ζωή, τον θάνατο και τα σούπερ - μάρκετ στις Νύχτες Πρεμιέρας Facebook Twitter
Oι Pulp βγαίνουν ως Beatles και οι θαυμαστές τους ως εκπρόσωποι μιας νέας Beatle - mania...
3


Οι δημοσιογραφικές προβολές των φετινών Νυχτών Πρεμιέρας τερματίστηκαν σήμερα με ένα υπέροχο μουσικό ντοκιμαντέρ για τους Pulp και τον leader τους, Jarvis Cocker.

Βασισμένο σε ένα project του ίδιου του Jarvis Cocker - απ' ότι είδαμε στους τίτλους τέλους - το ντοκιμαντέρ του Φλόριαν Χάμπιχτ παρακολουθεί τον ίδιο και το συγκρότημα του, τους Pulp, πριν και κατά τη διάρκεια της οριστικά αποχαιρετιστήριας συναυλίας τους στο Sheffield, την πόλη απ' όπου ξεκίνησαν.

Καταγράφονται έτσι οι αντιδράσεις των φαν τους, από ηλικιωμένους Βρετανούς μέχρι μία κοπέλα που ήρθε από τις ΗΠΑ ειδικά για την εν λόγω συναυλία, κάτι που όμως προσδίδει στο ντοκιμαντέρ μία διάθεση/ τάση αγιογραφίας: Με λίγα λόγια, οι Pulp βγαίνουν ως Beatles και οι θαυμαστές τους ως εκπρόσωποι μιας νέας Beatle - mania. Σίγουρα δεν ισχύει όλο αυτό συγκριτικά με την προσφορά των Σκαθαριών στην pop μουσική εξέλιξη διεθνώς, όπως και με την παρουσία των Pulp στο χώρο της alternative rock σκηνής.

Η ταινία μας αποζημιώνει πάντως στο τέλος με τη μεγαλειώδη κινηματογράφηση της συναυλίας των Pulp.

Ενδεχομένως να γνώριζαν τι σκόπελο είχαν να περάσουν από κινηματογραφικής άποψης τόσο ο σκηνοθέτης, όσο και ο Jarvis. Και γι' αυτό το ντοκιμαντέρ είναι διανθισμένο με έξυπνο χιούμορ, όπως εκεί που η κάμερα πηγαίνει στην ψαραγορά, στην οποία εργαζόταν κάποτε ο Jarvis προτού μπλεχτεί με τη μουσική βιομηχανία, ή εκεί που η ίδια η μητέρα του καταθέτει τη μαρτυρία της.

Pulp: Μία ταινία για τη ζωή, τον θάνατο και τα σούπερ - μάρκετ στις Νύχτες Πρεμιέρας Facebook Twitter
H ταινία είναι βασισμένη σε ένα project του ίδιου του Jarvis Cocker...

Μας αποζημιώνει πάντως στο τέλος με τη μεγαλειώδη κινηματογράφηση της συναυλίας των Pulp, κάνοντας το θεατή να συμμετέχει σχεδόν σε ένα ψυχεδελικό trip, πότε με χορευτική και πότε με πιο χαμηλότονη διάθεση.

Info:

Το Pulp: A film about life, death and super markets προβάλλεται σήμερα στις 19.30 στην αίθουσα Δαναός 1, παρουσία του σκηνοθέτη Φλόριαν Χάμπιχτ και του drummer των Pulp, Νικ Μπανκς. Επαναπροβάλλεται αύριο, Σάββατο 27/9, στις 19.30, στην αίθουσα Δαναός 2.

Οθόνες
3

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στο «F1», o Μπραντ Πιτ θυμίζει τους σταρ μιας άλλης εποχής

Οθόνες / Στο «F1», o Μπραντ Πιτ θυμίζει τους σταρ μιας άλλης εποχής

Ο Μπραντ Πιτ, σε έναν μεγαλειώδη αναχρονισμό σε σύγκριση με τους ζορισμένους άνδρες του σύγχρονου κινηματογράφου, παίζει την ψυχούλα που όλοι φανταζόμαστε στο «F1», έναν (καθόλου σκοτεινό) ιππότη της ασφάλτου, ριψοκίνδυνο για το fun της ιστορίας, σε πλήρη έλεγχο της κατάστασης, πιστό στο σχεδόν ερωτικό του ραντεβού με τον φακό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
10 κινηματογραφικές προβολές-events που δεν πρέπει να χάσετε φέτος το καλοκαίρι

Οθόνες / 10 θρυλικές ταινίες που θα δούμε φέτος στα θερινά

Πέρα από τις ταινίες της διανομής, το καλοκαίρι διεξάγονται events, φεστιβάλ κaι αφιερώματα που (επανα)συστήνουν θησαυρούς από το κινηματογραφικό παρελθόν. Επιλέγουμε μια προβολή από δέκα τέτοιες δράσεις, στις οποίες κάθε σινεφίλ αξίζει να χτυπήσει κάρτα. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κατερίνα Γιουλάκη (1938-2025): «Η θεία όλων μας»

Απώλειες / Κατερίνα Γιουλάκη (1938-2025): «Η θεία όλων μας»

Η αγαπημένη ηθοποιός, που έφυγε πλήρης ημερών πριν από λίγες ημέρες, υπήρξε η επιτομή της Ελληνίδας θείας, τόσο στην τηλεόραση όσο και στον κινηματογράφο. Ο ανιψιός της, Φώτης Σεργουλόπουλος, θυμάται στιγμές μαζί της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιατί να δει κανείς το «Φοινικικό σχέδιο» αν δεν είναι φαν του Γουές Άντερσον;

The Review / Γιατί να δει κανείς το «Φοινικικό σχέδιο» αν δεν είναι φαν του Γουές Άντερσον;

O Χρήστος Παρίδης συζητά με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την τελευταία ταινία του Τεξανού δημιουργού. Πρόκειται, τελικά, για μια αντικαπιταλιστική αλληγορία της εποχής μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Army of Lovers», όπως «Στρατός Εραστών»

Οθόνες / «Army of Lovers»: Μια ταινία για τα ζευγάρια εραστών του Ιερού Λόχου

Ο σκηνοθέτης Λευτέρης Χαρίτος εξηγεί πώς αποφάσισε να θίξει ένα θέμα που για αιώνες θεωρείται ταμπού: τις ερωτικές σχέσεις μεταξύ αντρών στην Αρχαία Ελλάδα, ακόμη και στο πεδίο της μάχης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Tsoula Festival

Μουσική / Tsoula Festival: Το πιο φρέσκο νησιώτικο φεστιβάλ στήνεται στην Αστυπάλαια

Με όνομα εμπνευσμένο από το παραδοσιακό φυλαχτό του νησιού, το φεστιβάλ που οραματίστηκαν τρεις δημοσιογράφοι στρέφει τα βλέμματα στην «πεταλούδα του Αιγαίου» – και έχουμε αποκλειστικά το πλήρες πρόγραμμά του.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Τζόυς Ευείδη

Οι Αθηναίοι / Τζόυς Ευείδη: «Φαίνομαι πολύ κουλ; Μπα, ρόλος είναι»

Αν της είχαν κάνει στο θέατρο όσες επαγγελματικές προτάσεις είχε ως σερβιτόρα, θα ήταν η Βουγιουκλάκη – όπως λέει. Κι αν και συχνά αυτολογοκρίνεται, δεν κρύβεται πίσω από τις λέξεις. Είναι μια αγαπητή κωμική ηθοποιός, που κάποτε ήθελε να παίξει δραματικούς ρόλους. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Sonny boy: Ο Αλ Πατσίνο με τα δικά του λόγια

Pulp Fiction / Sonny boy: Ο Αλ Πατσίνο με τα δικά του λόγια

Mε αφορμή την βιογραφία του που μόλις κυκλοφόρησε στα Ελληνικά, ανατρέχουμε στη ζωή και την καριέρα του κορυφαίου σταρ, που προσπάθησε πολύ να αποφύγει τη διασημότητα, αλλά, ευτυχώς για εμάς, απέτυχε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

2 σχόλια
Εμένα προσωπικά μου άρεσε παρα πολυ.Η οπτική μέσα απο τη ματια κυρίως των κατοίκων του sheffield ηταν ενδιαφέρουσα προσέγγιση (not bad όπως θα λέγανε και οι ίδιοι).Και τελικά αναμεσα στους oasis και τους blur η καλύτερη μπάντα με σιγουριά είναι οι Pulp
Ωραία περιγραφή. Θα διαφωνήσω, βέβαια, σε αυτό το σημείο:"Με λίγα λόγια, οι Pulp βγαίνουν ως Beatles και οι θαυμαστές τους ως εκπρόσωποι μιας νέας Beatle - mania. Σίγουρα δεν ισχύει όλο αυτό συγκριτικά με την προσφορά των Σκαθαριών στην pop μουσική εξέλιξη διεθνώς, όπως και με την παρουσία των Pulp στο χώρο της alternative rock σκηνής."Δε συμφώνω με αυτό καθώς δεν πιστεύω οτι η ταινία τους παρουσίασε ως τους Beatles της alternative rock σκηνής. Ήταν ξεκάθαρο οτι αυτοί που ρωτήθηκαν ήταν fan, άρα μίλησαν με μεγάλη (έως υπερβολική) αγάπη για το συγκρότημα. Νομίζω οτι μέσα από τους διαφορετικούς χαρακτήρες των fans και την διαφορετική έκφραση της αγάπης τους προς αυτούς ήθελε να δείξει οτι η μουσική τους απευθύνεται σε common people.Πάντως ήταν ένα καλό ντοκιμαντερ που, όπως αναφέρατε, έχει και έξυπνο χιούμορ.
Το ότι αναφερόταν σε common people το ντοκιμαντέρ είναι κάτι που αναγράφεται και στο τυπωμένο πρόγραμμα του φεστιβάλ. Αυτή την αίσθηση είχα εγώ βλέποντας το και με έψησε ακόμη περισσότερο όταν στα ζενερίκ αποκαλύφθηκε ο Jarvis Cocker ως συνδημιουργός σχεδόν του project. Κατά τα άλλα, όμως, η ταινία είναι εξαιρετική!