Pulp: Μία ταινία για τη ζωή, τον θάνατο και τα σούπερ - μάρκετ στις Νύχτες Πρεμιέρας

Pulp: Μία ταινία για τη ζωή, τον θάνατο και τα σούπερ - μάρκετ στις Νύχτες Πρεμιέρας Facebook Twitter
Oι Pulp βγαίνουν ως Beatles και οι θαυμαστές τους ως εκπρόσωποι μιας νέας Beatle - mania...
3


Οι δημοσιογραφικές προβολές των φετινών Νυχτών Πρεμιέρας τερματίστηκαν σήμερα με ένα υπέροχο μουσικό ντοκιμαντέρ για τους Pulp και τον leader τους, Jarvis Cocker.

Βασισμένο σε ένα project του ίδιου του Jarvis Cocker - απ' ότι είδαμε στους τίτλους τέλους - το ντοκιμαντέρ του Φλόριαν Χάμπιχτ παρακολουθεί τον ίδιο και το συγκρότημα του, τους Pulp, πριν και κατά τη διάρκεια της οριστικά αποχαιρετιστήριας συναυλίας τους στο Sheffield, την πόλη απ' όπου ξεκίνησαν.

Καταγράφονται έτσι οι αντιδράσεις των φαν τους, από ηλικιωμένους Βρετανούς μέχρι μία κοπέλα που ήρθε από τις ΗΠΑ ειδικά για την εν λόγω συναυλία, κάτι που όμως προσδίδει στο ντοκιμαντέρ μία διάθεση/ τάση αγιογραφίας: Με λίγα λόγια, οι Pulp βγαίνουν ως Beatles και οι θαυμαστές τους ως εκπρόσωποι μιας νέας Beatle - mania. Σίγουρα δεν ισχύει όλο αυτό συγκριτικά με την προσφορά των Σκαθαριών στην pop μουσική εξέλιξη διεθνώς, όπως και με την παρουσία των Pulp στο χώρο της alternative rock σκηνής.

Η ταινία μας αποζημιώνει πάντως στο τέλος με τη μεγαλειώδη κινηματογράφηση της συναυλίας των Pulp.

Ενδεχομένως να γνώριζαν τι σκόπελο είχαν να περάσουν από κινηματογραφικής άποψης τόσο ο σκηνοθέτης, όσο και ο Jarvis. Και γι' αυτό το ντοκιμαντέρ είναι διανθισμένο με έξυπνο χιούμορ, όπως εκεί που η κάμερα πηγαίνει στην ψαραγορά, στην οποία εργαζόταν κάποτε ο Jarvis προτού μπλεχτεί με τη μουσική βιομηχανία, ή εκεί που η ίδια η μητέρα του καταθέτει τη μαρτυρία της.

Pulp: Μία ταινία για τη ζωή, τον θάνατο και τα σούπερ - μάρκετ στις Νύχτες Πρεμιέρας Facebook Twitter
H ταινία είναι βασισμένη σε ένα project του ίδιου του Jarvis Cocker...

Μας αποζημιώνει πάντως στο τέλος με τη μεγαλειώδη κινηματογράφηση της συναυλίας των Pulp, κάνοντας το θεατή να συμμετέχει σχεδόν σε ένα ψυχεδελικό trip, πότε με χορευτική και πότε με πιο χαμηλότονη διάθεση.

Info:

Το Pulp: A film about life, death and super markets προβάλλεται σήμερα στις 19.30 στην αίθουσα Δαναός 1, παρουσία του σκηνοθέτη Φλόριαν Χάμπιχτ και του drummer των Pulp, Νικ Μπανκς. Επαναπροβάλλεται αύριο, Σάββατο 27/9, στις 19.30, στην αίθουσα Δαναός 2.

Οθόνες
3

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γιάννης Σολδάτος: «Ο μεγαλύτερος εχθρός μου είναι ο μικροαστισμός» ή «Το σινεμά ως μαζικό λαϊκό θέαμα έχει σχεδόν τελειώσει»

Βιβλίο / Γιάννης Σολδάτος: «Το σινεμά ως μαζικό λαϊκό θέαμα έχει σχεδόν τελειώσει»

Μια συζήτηση με τον σκηνοθέτη, εκδότη και συγγραφέα της συνοπτικής «Ιστορίας του Ελληνικού Κινηματογράφου» που πρόσφατα επανακυκλοφόρησε εμπλουτισμένη και σε ενιαία μορφή από τις εκδόσεις Αιγόκερως.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Aν είχα Πόδια θα σε Κλωτσούσα». Σιγά ρε φίλε, ένα σινεμά ήρθαμε!

Οθόνες / «Aν είχα Πόδια θα σε Κλωτσούσα». Σιγά ρε φίλε, ένα σινεμά ήρθαμε!

Κάνουμε χιούμορ, αλλά η ταινία της Μπρόνστιν παίρνει τα περισσότερα αστέρια της εβδομάδας (με ντεμπούτο A$AP Rocky). Άλλες πέντε ταινίες «βγαίνουν» στα σινεμά από σήμερα και υπάρχει κάτι για όλους.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποια είναι η καλύτερη και ποια η χειρότερη σειρά του 2025;

Pulp Fiction / Ποια είναι η καλύτερη και ποια η χειρότερη σειρά του 2025;

Pluribus ή All is Fair; Έχουν και τα δύο φανατικούς θαυμαστές που τους χωρίζει μία άβυσσος. Τα βρίσκουν στη μέση ίσως με τον τελευταίο κύκλο του Stranger Things. Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος και Γιάννης Βασιλείου μιλούν για τις τρεις πολυσυζητημένες σειρές στο studio της LifO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους

Οθόνες / Όσα παιδιά βρέθηκαν στην Ολυμπία 29/11-6/12 είδαν πολύ καλό σινεμά

Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους ταξίδεψε για μια εβδομάδα τους θεατές του σε κάθε γωνιά της Γης, από τους καταυλισμούς της Παλαιστίνης μέχρι τις Φιλιππίνες και τα νησιά Γκαλάπαγκος.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Τζον Κασσαβέτης, εξέχων δημιουργός της αμερικανικής αβάν-γκαρντ

Οθόνες / Τζον Κασσαβέτης: «Το καλύτερο location στον κόσμο είναι το ανθρώπινο πρόσωπο»

Γεννήθηκε σαν σήμερα ο Ελληνοαμερικανός σκηνοθέτης και ηθοποιός που έγραψε ιστορία στον κινηματογράφο με σπουδαίες ταινίες όπως οι «Μια γυναίκα εξομολογείται», «Νύχτα Πρεμιέρας», «Γκλόρια» και πολλές ακόμα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η συγκλονιστική «Φωνή της Χιντ Ρατζάμπ» ακούγεται από σήμερα και στην Αθήνα

Οθόνες / Η συγκλονιστική «Φωνή της Χιντ Ρατζάμπ» ακούγεται από σήμερα και στην Ελλάδα

Ένα 6χρονο κορίτσι «φωνάζει» το πιο δυνατό αντιπολεμικό μήνυμα, οι Έλληνες διασκευάζουν Ντίκενς (και το κάνουν πολύ καλά) και άλλες πέντε ταινίες που μπορείτε να δείτε από σήμερα στα σινεμά.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Σινεμά από το μέλλον, για δύο εβδομάδες στην Αθήνα

Οθόνες / Σινεμά από το μέλλον, για δύο εβδομάδες στην Αθήνα

Το Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου της Αθήνας επιστρέφει. Για δύο εβδομάδες θα δούμε μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες ταινίες σύχρονων δημιουργών, παράλληλα με αποκατεστημένες κλασικές που άφησαν εποχή.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Beatles νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων

Daily / Beatles νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων

Η μυθική σειρά οκτώ (συν ένα) επεισοδίων που διασχίζει ολόκληρη την εξωπραγματική διαδρομή του πιο σημαντικού και πιο λατρεμένου συγκρότημα στην ιστορία, επέστρεψε στο Disney + σε νέα, αποκατεστημένη εκδοχή με πεντακάθαρη εικόνα και κρυστάλλινο ήχο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Barry Lyndon»: Η μεγαλειώδης ύβρις ενός όμορφου αριβίστα

Οθόνες / «Barry Lyndon»: Η μεγαλειώδης ύβρις ενός όμορφου αριβίστα

Πενήντα χρόνια μετά την πρώτη προβολή της, η ταινία του Στάνλεϊ Κιούμπρικ παραμένει ένα μεγάλο εικαστικό αριστούργημα και σίγουρα μία από τις ωραιότερες ταινίες που γυρίστηκαν ποτέ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Νταβίντ Πάμπλος: « Το Μεξικό βυθίζεται στη βία εδώ και πολλά χρόνια»

Οθόνες / Νταβίντ Πάμπλος: «Το Μεξικό βυθίζεται στη βία εδώ και πολλά χρόνια»

Βία, καρτέλ ναρκωτικών, τρόμος παντού, σκλάβοι του σεξ αλλά και queer έρωτες στο Μεξικό του σήμερα. Αυτό είναι το σκηνικό της συγκλονιστικής ταινίας «Στον δρόμο» που είδαμε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Ο Μεξικανός σκηνοθέτης μίλησε στη LiFO για τη ζωή στο Μεξικό αλλά και για την τόλμη που χρειάστηκε να γυρίσει μια ταινία με ένα τόσο επικίνδυνο για τη χώρα του θέμα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το μέλλον που προφήτευσε το «Ghost in the shell» είναι εδώ

Μουσική / Το μέλλον που προφήτευσε το «Ghost in the shell» είναι εδώ

Το 1995, όταν βγήκε στους κινηματογράφους το διάσημο άνιμε του Mamoru Oshii, οι αναφορές του στην ΑΙ ακούγονταν εξωγήινες. Σήμερα, μοιάζει πιο επίκαιρο και σύγχρονο από ποτέ. Το ίδιο και το σάουντρακ του Kenji Kawai. Σε λίγες μέρες προβάλλεται ξανά στην Αθήνα.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Βιμ Βέντερς: «Είμαι αισιόδοξος για το σινεμά, ο κόσμος σιχάθηκε το streaming»

Οθόνες / Βιμ Βέντερς στη LifO: «O κόσμος σιχάθηκε το streaming»

Με αφορμή το αφιέρωμα στο έργο του που είδαμε στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, ο Γερμανός σκηνοθέτης μάς μίλησε για την εκλεκτική συγγένεια που νιώθει με την Ιαπωνία και για τον τρόπο που του αρέσει να κάνει ταινίες, ενώ εξέφρασε την αισιοδοξία του για την επιστροφή του κοινού στις κινηματογραφικές αίθουσες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

2 σχόλια
Εμένα προσωπικά μου άρεσε παρα πολυ.Η οπτική μέσα απο τη ματια κυρίως των κατοίκων του sheffield ηταν ενδιαφέρουσα προσέγγιση (not bad όπως θα λέγανε και οι ίδιοι).Και τελικά αναμεσα στους oasis και τους blur η καλύτερη μπάντα με σιγουριά είναι οι Pulp
Ωραία περιγραφή. Θα διαφωνήσω, βέβαια, σε αυτό το σημείο:"Με λίγα λόγια, οι Pulp βγαίνουν ως Beatles και οι θαυμαστές τους ως εκπρόσωποι μιας νέας Beatle - mania. Σίγουρα δεν ισχύει όλο αυτό συγκριτικά με την προσφορά των Σκαθαριών στην pop μουσική εξέλιξη διεθνώς, όπως και με την παρουσία των Pulp στο χώρο της alternative rock σκηνής."Δε συμφώνω με αυτό καθώς δεν πιστεύω οτι η ταινία τους παρουσίασε ως τους Beatles της alternative rock σκηνής. Ήταν ξεκάθαρο οτι αυτοί που ρωτήθηκαν ήταν fan, άρα μίλησαν με μεγάλη (έως υπερβολική) αγάπη για το συγκρότημα. Νομίζω οτι μέσα από τους διαφορετικούς χαρακτήρες των fans και την διαφορετική έκφραση της αγάπης τους προς αυτούς ήθελε να δείξει οτι η μουσική τους απευθύνεται σε common people.Πάντως ήταν ένα καλό ντοκιμαντερ που, όπως αναφέρατε, έχει και έξυπνο χιούμορ.
Το ότι αναφερόταν σε common people το ντοκιμαντέρ είναι κάτι που αναγράφεται και στο τυπωμένο πρόγραμμα του φεστιβάλ. Αυτή την αίσθηση είχα εγώ βλέποντας το και με έψησε ακόμη περισσότερο όταν στα ζενερίκ αποκαλύφθηκε ο Jarvis Cocker ως συνδημιουργός σχεδόν του project. Κατά τα άλλα, όμως, η ταινία είναι εξαιρετική!