Οι ξένοι στα Όσκαρ: Τα «Παράσιτα» μπορούν να γράψουν ιστορία

Οι ξένοι στα Όσκαρ: Τα «Παράσιτα» μπορούν να γράψουν ιστορία Facebook Twitter
Τα «Παράσιτα» των 6 υποψηφιοτήτων και της ευρύτατης αναγνώρισης έγιναν η 12η μη αγγλόφωνη ταινία που απειλεί μια εξόχως αγγλόφωνη ιστορία βραβείων.
1

Τα «Παράσιτα» μπορούν να γράψουν ιστορία αν γίνουν η πρώτη μη αγγλόφωνη ταινία που θα κατακτήσει το κορυφαίο Όσκαρ στην 92η απονομή των κινηματογραφικών βραβείων στο Λος Άντζελες. Μέχρι να ξεκινήσει τη σαρωτική του πορεία το «1917» του Σαμ Μέντες, κερδίζοντας το βραβείο της Ένωσης Παραγωγών και εκείνο της Ένωσης Σκηνοθετών, μετά τις Χρυσές Σφαίρες το δραματικό αριστούργημα του Μπονγκ Τζουν-χο διατηρούσε ίσες πιθανότητες με το «Κάποτε στο Χόλιγουντ», το «Joker» και τον «Ιρλανδό» σε ένα ρευστότερο ταμπλό προγνωστικών.

Στην κατηγορία της Διεθνούς Παραγωγής, τίτλου που αντικατέστησε το ξενόγλωσσο Όσκαρ, παραμένει το ακλόνητο φαβορί. Αυτό είναι το Όσκαρ με το οποίο συνήθως ανταμείβονται ταινίες που κατάφεραν να διεισδύσουν στις «μεγάλες» κατηγορίες, εκεί όπου οι ψηφοφόροι της Ακαδημίας δεν έχουν τολμήσει ακόμα να κάνουν την έκπληξη, επιβραβεύοντας το σινεμά εκτός της δικής τους βιομηχανίας θεάματος.

Δημιουργοί εκτός Αμερικής, όπως ο Χιρόσι Τεσιγκαχάρα για τη «Γυναίκα στους αμμόλοφους», ο Εντουάρ Μολιναρό για το «Κλουβί με τις τρελές», ο Βόλφγκανγκ Πέτερσεν για το «Υποβρύχιο», αλλά και ο Μπερνάρντο Μπερτολούτσι για το «Τελευταίο ταγκό στο Παρίσι», έχουν αναγνωριστεί με υποψηφιότητες στην πεντάδα της σκηνοθεσίας, χωρίς οι ταινίες τους να έχουν εισχωρήσει στην αντίστοιχη της καλύτερης ταινίας.

Τη δεκαετία του '90, δύο ταινίες που είχε αναλάβει να προωθήσει ο Χάρβεϊ Γουάινστιν με την ανελέητη στρατηγική καμπάνιας που λάνσαρε, ο «Ταχυδρόμος» των Μάικλ Ράντφορντ και Μάσιμο Τροΐζι και το «Η ζωή είναι ωραία» του Ρομπέρτο Μπενίνι, είχαν αποσπάσει υποψηφιότητες για την Καλύτερη Ταινία και τη σκηνοθεσία τους.

Πέρσι, το «Roma» του Αλφόνσο Κουαρόν, του Μεξικανού σκηνοθέτη που ωστόσο έχει δουλέψει εκτεταμένα στις ΗΠΑ, πλησίασε την ανατροπή, περιορίζοντας ωστόσο τις 10 υποψηφιότητές του σε 3 προσωπικές νίκες, για τη σκηνοθεσία, τη φωτογραφία και, αναμενόμενα, την ξενόγλωσση ταινία. Στην ίδια κατηγορία είχε επικρατήσει το «Τίγρης και Δράκος» του Ανγκ Λι στη αυγή του 21ου αιώνα, έχοντας επίσης 10 υποψηφιότητες συνολικά.

Τη δεκαετία του '90, δύο ταινίες που είχε αναλάβει να προωθήσει ο Χάρβεϊ Γουάινστιν με την ανελέητη στρατηγική καμπάνιας που λάνσαρε, ο «Ταχυδρόμος» των Μάικλ Ράντφορντ και Μάσιμο Τροΐζι και το «Η ζωή είναι ωραία» του Ρομπέρτο Μπενίνι, είχαν αποσπάσει υποψηφιότητες για την Καλύτερη Ταινία και τη σκηνοθεσία τους.

Η δεκαετία του '70 έφερε στο προσκήνιο το σουηδικό σινεμά, με το «Κραυγές και Ψίθυροι» του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν και τους «Μετανάστες» του Γιαν Τροέλ να πλασάρονται στην πεντάδα της Καλύτερης Ταινίας, χωρίς να απειλούν σοβαρά τους αντιπάλους τους.

Πριν από αυτούς μόνο δύο ταινίες στην ιστορία του θεσμού είχαν κατορθώσει να βρεθούν ανάμεσα σε αγγλόφωνες ομολόγους τους: το «Ζ» του Κώστα Γαβρά, που κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας το 1970, χάνοντας στις κατηγορίες Ταινίας και Σκηνοθεσίας από τον «Καουμπόι του μεσονυχτίου» και τον Τζον Σλέσιντζερ, και η απαράμιλλη «Μεγάλη Χίμαιρα» το 1938, όταν στον ανταγωνισμό της καλύτερης ταινίας συμμετείχαν δέκα αμερικανικής παραγωγής και η Ακαδημία δεν είχε θεσπίσει ακόμα την κατηγορία της ξενόγλωσσης ταινίας ‒ νικητής εκείνη τη χρονιά ήταν ο Φρανκ Κάπρα με το «Δεν θα τα πάρεις μαζί σου».

Οι ξένοι στα Όσκαρ: Τα «Παράσιτα» μπορούν να γράψουν ιστορία Facebook Twitter
O Kώστας Γαβράς στα γυρίσματα του «Ζ» στην Αλγερία.


Οι πρόσφατες μη αγγλόφωνες ταινίες που διεκδίκησαν το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας είναι το «Amour» του Μίκαελ Χάνεκε το 2012 και δύο το 2006, η «Βαβέλ» του τετράκις οσκαρούχου Αλεχάντρο Ινιάριτου και τα «Γράμματα από το Ίβο Τζίμα» του Κλιντ Ίστγουντ (κατά σύμπτωση επίσης κατόχου 4 Όσκαρ), με την ιαπωνική γλώσσα να κυριαρχεί σε μια ξεχωριστή περίπτωση στη φιλμογραφία του Αμερικανού δημιουργού.

Κάπως έτσι, τα «Παράσιτα» των 6 υποψηφιοτήτων και της ευρύτατης αναγνώρισης έγιναν η 12η μη αγγλόφωνη ταινία που απειλεί μια εξόχως αγγλόφωνη ιστορία βραβείων. Τίποτα δεν αποκλείεται, ειδικά μετά την πρωτοφανή νίκη της στην κατηγορία του Ensemble Cast του Σωματείου των Ηθοποιών. Από τη δωδεκάδα που κάνει τη διαφορά το «Artist» του Μισέλ Χαζαναβίσιους εξαιρείται, γιατί, αν και προέρχεται από γαλλικό επιτελείο συντελεστών, δεν μιλά καμία γλώσσα, συνεπώς, ως απότιση τιμής στον βωβό κινηματογράφο, δεν είναι γαλλόφωνο.

Δείτε καθημερινά οσκαρικές ταινίες από τα 92 χρόνια του θεσμού, αγαπημένα classics και animations στο κανάλι COSMOTE CINEMA OSCARS ΗD.

Μη χάσετε την 92η τελετή απονομής των βραβείων OSCAR, ζωντανά και αποκλειστικά στην COSMOTE TV, την Κυριακή 9/2 από τις 23.00, με την εκπομπή OSCARS' Night με τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο και εκλεκτούς καλεσμένους να μεταφέρει τα τελευταία προγνωστικά, και τον Γιώργο Σατσίδη σε ζωντανή σύνδεση από το κόκκινο χαλί των OSCAR να καταγράφει όλα όσα θα συμβούν με την κάμερα της COSMOTE TV και να συνομιλεί με τους κινηματογραφικούς αστέρες κατά την άφιξη τους, απευθείας από το Dolby Theatre.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 3.2.2020

Οθόνες
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Τα «Παράσιτα» πρέπει να πάρουν (τουλάχιστον) το Όσκαρ σχεδιασμού παραγωγής μόνο γι’ αυτό το σπίτι

Design / Τα «Παράσιτα» πρέπει να πάρουν (τουλάχιστον) το Όσκαρ σχεδιασμού παραγωγής μόνο γι’ αυτό το σπίτι

Η εντυπωσιακή κατοικία στην καρδιά της ταινίας δεν αποτελεί απλά το ιδανικό σκηνικό για την λειτουργία των χαρακτήρων αλλά είναι αυτή που καθοδηγεί την πλοκή σε εντελώς απρόσμενα μέρη
Τα Παράσιτα: Ο αθέατος κόσμος των υπογείων της Σεούλ - Εκεί όπου ζουν πραγματικοί άνθρωποι

Διεθνή / Τα Παράσιτα: Ο αθέατος κόσμος των υπογείων της Σεούλ - Εκεί όπου ζουν πραγματικοί άνθρωποι

Αν η ταινία Τα Παράσιτα είναι είναι προϊόν φαντασίας, το θέμα που πραγματεύεται για το χάσμα πλούτου - φτώχειας στη Νότια Κορέα είναι πέρα για πέρα αληθινό - όπως ακριβώς και τα μικροσκοπικά, ημιυπόγεια της Σεούλ, τα λεγόμενα banjiha.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νίκος Γραμματικός: «Η τέχνη είναι το μεγαλύτερο αντίδοτο που εφηύρε ο άνθρωπος απέναντι στον θάνατο»

Οθόνες / Νίκος Γραμματικός: «Μα, σας είπα, δεν κάνω θέατρο!»

Ο σκηνοθέτης του «Βασιλιά» και των «Απόντων» επιστρέφει ανεβάζοντας την παράσταση «Ο Σαίξπηρ ζει στο καταφύγιο», τον μονόλογο-ρέκβιεμ του Γιώργου Σκούρτη, και εξηγεί γιατί έχει τόσα χρόνια να κάνει ταινία.
ΑΚΗΣ ΚΑΠΡΑΝΟΣ
Eno: Ένα μοναδικό ντοκιμαντέρ για έναν μέγα οραματιστή και δημιουργό

Daily / Eno: Ένα μοναδικό ντοκιμαντέρ για έναν μέγα οραματιστή και δημιουργό

Η εκδοχή του ντοκιμαντέρ για τον Brian Eno που είδαμε στις Νύχτες Πρεμιέρας ήταν μοναδική και αποκλειστική για τη συγκεκριμένη προβολή, αυτό που μένει όμως σε κάθε περίπτωση είναι η μαγνητικά χαρισματική και πάντα προσηνής προσωπικότητά του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Εμείς, το Τέρας»: Όλες οι ταινίες του μεγάλου αφιερώματος του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Οθόνες / «Εμείς, το Τέρας»: Όλες οι ταινίες του μεγάλου αφιερώματος του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Toντ Μπράουνινγκ, Ντέιβιντ Λιντς, Σαμπρόλ, Μιγιαζάκι, Κρόνενμπεργκ και Σπάικ Τζόνζι: Οι ταινίες που θα διερευνήσουν και θα διευρύνουν την έννοια του «τέρατος» στο φετινό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Disclaimer: Ο Κουαρόν ακολουθεί τους δικούς του ρυθμούς ακόμα και στην τηλεόραση

Pulp Fiction / Disclaimer: Ο Κουαρόν ακολουθεί τους δικούς του ρυθμούς ακόμα και στην τηλεόραση

Το αφήγημα και η αφήγηση μιας πολύπλοκης τραγωδίας στην πρώτη τηλεοπτική σκηνοθεσία, αν και ευτυχώς κινηματογραφικής προσέγγισης, του βραβευμένου με Όσκαρ Μεξικανού σκηνοθέτη.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Apartment 7A»: Η Ρόζμαρι δεν μένει (ακόμα) εδώ

Οθόνες / «Apartment 7A»: Η Ρόζμαρι δεν μένει (ακόμα) εδώ

Άλλο ένα prequel εμβληματικής ταινίας τρόμου, αυτήν τη φορά του πολυσήμαντου «Μωρού της Ρόζμαρι», με τις Τζούλια Γκάρνερ και Νταϊάν Γουίστ σε ερμηνευτική φόρμα, αλλά το αποτέλεσμα να κινείται σε ρηχά νερά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Will & Harper: Μαθήματα αποδοχής, συμπερίληψης και βαθιάς φιλίας

Daily / Will & Harper: Μαθήματα αποδοχής, συμπερίληψης και βαθιάς φιλίας

Όταν η παλιά του φιλική επαφή από το Saturday Night Live αποκάλυψε στον έκπληκτο Γουίλ Φέρελ ότι έχει ξεκινήσει διαδικασία φυλομετάβασης, ο διάσημος κωμικός είχε την ιδέα να κάνουν μαζί ένα ταξίδι στην αμερικανική ενδοχώρα και να καταγράψουν την εμπειρία τους σ’ αυτή την ταινία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ο σκληρός ρεαλισμός του Sam Fuller στο φαντασιακό ρεπερτόριο της Cindy Sherman

Pulp Fiction / Ο σκληρός ρεαλισμός του Sam Fuller στο φαντασιακό ρεπερτόριο της Cindy Sherman

Η διάσημη φωτογράφος ξεχωρίζει μία από τις πιο αγαπημένες της ταινίες, το The naked kiss του Σάμιουελ Φούλερ, ένα σκανδαλώδες, παραγνωρισμένο, αλλά πάντα μοντέρνο κοινωνικό νουάρ από το 1964.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα μου έμαθε η καθηγήτρια Μακγκόναγκαλ

Οθόνες / Όλα όσα μου έμαθε η καθηγήτρια Μακγκόναγκαλ

Η Μάγκι Σμιθ πέρασε στην αιωνιότητα, αφήνοντας πίσω της ένα έργο μνημειώδες και μια κληρονομιά αδιασάλευτη, τόσο θεατρικά όσο και κινηματογραφικά. Ως φόρο τιμής, επιλέγω τρεις αγαπημένες στιγμές από τον ρόλο που με σύστησε σε αυτή.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΤΑΤΣΗΣ