"Οι ρόλοι κανονικών ανθρώπων είναι πιο δύσκολοι"

"Οι ρόλοι κανονικών ανθρώπων είναι πιο δύσκολοι" Facebook Twitter
0

Βλέποντας τις «Ώρες Κοινής Ησυχίας» της Κατερίνας Ευαγγελάκου, αντιλαμβάνεται κανείς πως βλέπει κάτι σπάνιο πια: μια καλή και προπαντός αληθινή ελληνική ταινία. Ένας συναγερμός ξεσηκώνει τους κατοίκους μιας αστικής πολυκατοικίας ένα καλοκαιρινό βράδυ, και ο θεατής παρακολουθεί ουσιαστικά πέντε σπονδυλωτές ιστορίες των κατοίκων της πολυκατοικίας. Ο Όμηρος Πουλάκης υποδύεται τον αστυνομικό που φτάνει στον τόπο του εγκλήματος για να δει τι ακριβώς συμβαίνει με το συναγερμό, και καταλήγει να γίνει το αντικείμενο του πόθου για δυο αδελφές, ενοίκους της πολυκατοικίας. Δεν είναι η πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση του Πουλάκη – έχει ήδη πάιξει το Μίλτο στο «Hardcore», και στα 23 του έχει επίσης προλάβει να τελειώσει το Εθνικό, να παίξει στις «Βάκχες» του Πίτερ Χολ («μου χώραγαν τα ρούχα του άγγλου ηθοποιού, γι’ αυτό με διάλεξαν» λέει γελώντας), αλλά και στην«Ορέστεια», τον «Φάουστους» και τον «Έρωτα Θηλυκρατή» του Δημήτρη Λιγνάδη, ενώ αυτή τη σεζόν πρωταγωνιστεί στο «Καθόλου Καλά», που παρουσιάζεται στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.

Ο ρόλος που έπαιξες στην ταινία πώς σου φάνηκε;
Το αντιμετωπίζω ως σύνολο περισσότερο, δεν το βλέπω ατομικά· ο δικός μου ρόλος είναι απλώς μέρος του συνόλου. Εξάλλου αυτή η ταινία είναι κατ’ εξοχήν ταινία συνόλου. Ο Αντώνης είναι ένα νέο παιδί με ένα γενικό αποπροσανατολισμό, είναι αγχωμένος και δεν μπορεί να διαχειριστεί την κατάσταση στο τέλος. Περισσότερο νομίζει πως είναι αστυνομικός παρά είναι. Με άγχωνε λίγο ο ρόλος γιατί ο Αντώνης ως ρόλος δεν είχε ιδιαίτερες χειρολαβές, όπως π.χ. ο Μίλτος που έπαιζα στο «Hardcore» (που ήταν ναρκομανής). Όλοι οι ρόλοι που έχουν κάτι ακραίο, ενώ φαίνονται δύσκολοι, είναι και οι πιο εύκολοι. Οι κανονικοί άνθρωποι σαν τον Αντώνη είναι πιο δύσκολοι. Μόνο αυτό με άγχωνε, αλλά αυτό είναι και το ωραίο αυτής της ταινίας – το ότι μιλάει για κανονικούς ανθρώπους.

Σε αντίθεση με τον Μίκι του «Καθόλου Καλά», που είναι ένας ρόλος πιο ακραίος;
Ο Μίκι είναι ένα ορφανό αγόρι 15 χρονών, που έχει μια ιδιαίτερα ισχυρή σχέση με την αδερφή του. Για να γλιτώσουν από όλους αυτούς που τους καταδιώκουν, εκείνη τον ωθεί σε εγκληματικές πράξεις. Φεύγουν να πάνε στη μεγάλη πόλη, γιατί πιστεύουν πως εκεί θα βρουν την Εδέμ τους. Ενώ είναι ένα σκληρό έργο, ο τρόπος με τον οποίο αποτυπώνεται είναι ανάλαφρος. Το θέμα είναι η φόρμα, όχι το θέμα.

Γιατί πιστεύεις πως θα έπρεπε κανείς να δει τις «Ώρες Κοινής Ησυχίας»;
Πέρα από το γενικότερο πλαίσιο της υποστήριξης του ελληνικού κινηματογράφου, που αυτή τη στιγμή πιστεύω πως είναι σε νηπιακό στάδιο (κατά κάποιο τρόπο είναι σαν παιδί που μπουσουλάει και προσπαθεί να σηκωθεί στα δυο του πόδια και να περπατήσει), κάτι που πιστεύω πως είναι πολύ σημαντικό, οι «Ωρες Κοινής Ησυχίας» είναι μια ταινία αληθινή (σπάνιο για έναν νηπιακό κινηματογράφο). Δεν έχει σεναριακές ακρότητες, και μου ’τυχε να πω διαβάζοντας το σενάριο «αυτό το ’χω ζήσει, αυτό το ’χω ζήσει· και αυτό το ’χω ζήσει». Μπορείς να ταυτιστείς με αυτή την ταινία, να δεις κάτι ωραίο και απλό.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ MICHAEL DOUGLAS

Οθόνες / Μάικλ Ντάγκλας: Το ήσυχο αντίο ενός ανήσυχου σταρ

«Nepo baby» πριν καν υπάρξει ο όρος, ο Μάικλ Ντάγκλας βρήκε τη δική του φωνή μέσα από ρόλους που σφράγισαν το Χόλιγουντ, φτάνοντας σε μια καριέρα έξι δεκαετιών γεμάτη σκαμπανεβάσματα και δυνατές στιγμές.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
TAINIES

Οθόνες / Ο ανανεωμένος Superman και 6 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Ένας υπερήρωας, μερικοί επικίνδυνοι καρχαρίες, ένα αμερικανικό ρομαντικό δράμα, μπόλικος σουρεαλισμός και γαλλικό chanson: Το κινηματογραφικό μενού της εβδομάδας έχει από όλα - Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
Superman: Ένα αβαρές επεισόδιο κυριακάτικου cartoon

Oθόνες / Superman: Ένα αβαρές επεισόδιο κυριακάτικου καρτούν

Υπερφορτωμένο, κατά διαστήματα απολαυστικό, με μια τετράποδη προσθήκη που θα κάνει τους ζωόφιλους να γαβγίζουν από χαρά, το «Superman» του Τζέιμς Γκαν δεν προσποιείται πως θέλει να προσφέρει τίποτα παραπάνω από δύο ευχάριστες ώρες στο σινεμά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Superman, καρχαρίες και Νταλί από αύριο στους κινηματογράφους

Πολιτισμός / Superman, καρχαρίες και Νταλί από αύριο στους κινηματογράφους

Η πρώτη ταινία του αναγεννημένου διευρυμένου σύμπαντος της DC, ο υβριδικός μεταμεσονύκτιος χαβαλές του «Dangerous Animals» και το χιτσκοκικό «Spellbound», με την ονειρική σεκάνς ανθολογίας που σχεδίασε ο Σαλβαδόρ Νταλί, ξεχωρίζουν από το πρόγραμμα αυτής της εβδομάδας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Νύχτα Αγωνίας: Το trendy δράμα του Χίτσκοκ με τη συμμετοχή του Νταλί

Οθόνες / Νύχτα Αγωνίας: Το trendy δράμα του Χίτσκοκ με τη συμμετοχή του Νταλί

Ο μεγαλοπαραγωγός Ντέιβιντ Ο. Σέλζνικ επιθυμούσε ένα trendy δράμα για την ψυχανάλυση, ενώ ο Άλφρεντ Χίτσκοκ γύρισε άλλο ένα θρίλερ για το σεξ, την ερωτική επιθυμία και τον ρόλο μιας δυναμικής γιατρού, απροστάτευτης σε ένα σεξιστικό ανδροκρατούμενο μικρόκοσμο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αναγέννηση του Jurassic World με ανακυκλωμένα υλικά, ανακουφιστικά αναχρονιστική

Οθόνες / Jurassic World: Ανακυκλωμένα υλικά, ανακουφιστικό πισωγύρισμα

Ο Κόλιν Τρεβόροου ξεκίνησε δυνατά τη δεύτερη τριλογία του Jurassic σύμπαντος και την έστειλε στον αγύριστο ή περίπου στη μέση του πουθενά, με τους τροποποιημένους δεινοσαύρους αδέσποτους, οπλισμένους κι επικίνδυνους, σε ένα φινάλε με οικολογικές κορόνες, πανηγυρικά χαοτικό, ψευδεπίγραφα απειλητικό και, εν τέλει, εξαιρετικά ανιαρό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στο «F1», o Μπραντ Πιτ θυμίζει τους σταρ μιας άλλης εποχής

Οθόνες / Στο «F1», o Μπραντ Πιτ θυμίζει τους σταρ μιας άλλης εποχής

Ο Μπραντ Πιτ, σε έναν μεγαλειώδη αναχρονισμό σε σύγκριση με τους ζορισμένους άνδρες του σύγχρονου κινηματογράφου, παίζει την ψυχούλα που όλοι φανταζόμαστε στο «F1», έναν (καθόλου σκοτεινό) ιππότη της ασφάλτου, ριψοκίνδυνο για το fun της ιστορίας, σε πλήρη έλεγχο της κατάστασης, πιστό στο σχεδόν ερωτικό του ραντεβού με τον φακό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
10 κινηματογραφικές προβολές-events που δεν πρέπει να χάσετε φέτος το καλοκαίρι

Οθόνες / 10 θρυλικές ταινίες που θα δούμε φέτος στα θερινά

Πέρα από τις ταινίες της διανομής, το καλοκαίρι διεξάγονται events, φεστιβάλ κaι αφιερώματα που (επανα)συστήνουν θησαυρούς από το κινηματογραφικό παρελθόν. Επιλέγουμε μια προβολή από δέκα τέτοιες δράσεις, στις οποίες κάθε σινεφίλ αξίζει να χτυπήσει κάρτα. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ