NEO VIDCAST

Ντόρις Ντέι: Η επιτομή της σινεμασκόπ ευζωίας

Ντόρις Ντέι: Η επιτομή της σινεμασκόπ ευζωίας Facebook Twitter
Η παρουσία της υπονοούσε εμφατικά ότι ο κόσμος ήταν βασικά ΟΚ και ότι τα ξανθά κορίτσια με την πρόσχαρη φωνή και την υγιή φιγούρα ήταν προορισμένα να συναντήσουν καλά παιδιά που θα τις φλέρταραν αθώα και καλλίφωνα σε ακρογιαλιές λουσμένες με σεληνόφως.
0

«Το όνομα της Ντόρις Ντέι συνοδεύεται συνήθως από μια έντονη ευωδιά αθωότητας των πρώιμων '50's και την εικόνα μιας ποπ-αρτ ξανθιάς που η απλότητά της από τότε ακόμα ερμηνευόταν ως άμεσα νοσταλγική. Η παρουσία της υπονοούσε εμφατικά ότι ο κόσμος ήταν βασικά ΟΚ και ότι τα ξανθά κορίτσια με την πρόσχαρη φωνή και την υγιή φιγούρα ήταν προορισμένα να συναντήσουν καλά παιδιά που θα τις φλέρταραν αθώα και καλλίφωνα σε ακρογιαλιές λουσμένες με σεληνόφως. Ήταν η σπιτική εστία που σιγόκαιγε καθησυχαστικά, αρνούμενη την ύπαρξη του ψυχρού πολέμου...»

«...Πάνω απ' όλα, ήταν η επιτομή της αισιοδοξίας, όπως τα μεταπολεμικά χρόνια των πρώτων μεγάλων επιτυχιών της ήταν πεισματικά ελπιδοφόρα και θρησκευτικά προσηλωμένα στα ραντεβού, στους δίσκους 45 στροφών και στα banana splits παγωτά. Είναι εύκολο να την υποτιμήσει κάποιος. Οι οπαδοί της όμως ήταν φανατικά πιστοί και η ενέργειά της απολύτως αυθεντική. Και το πιο εντυπωσιακό σε σχέση με τον υποδειγματικό επαγγελματισμό της είναι ότι η καριέρα της επέζησε άνετα σχετικά στα '60s, υιοθετώντας νέες μόδες χωρίς να αλλάξει πραγματικά η φύση της εικόνας της...

Η απόφασή της να αποτραβηχτεί από το σινεμά είχε ενδεχομένως να κάνει και με τον θάνατο το 1968 του Μάρτιν Μέλχερ, του συζύγου, παραγωγού της, αλλά και καταχραστή – όπως οδυνηρά αποκαλύφθηκε – περίπου 20 εκατομμυρίων δολαρίων από την περιουσία της.

«...Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι υπήρξε μια από τις πρώτες τραγουδίστριες, οι δίσκοι της οποίας καταναλώνονταν ως «ποπ» μουσική από το εφηβικό κοινό. Δεν θα πρέπει επίσης να υποτιμάται η ποιότητα της φωνής της: όχι μόνο ήταν άψογη τραγουδίστρια τεχνικά, αλλά επιπλέον η «τραγουδιστική» φωνή της διέθετε μια φυσική δραματική ισχύ που την κουβαλούσε πέρα από τις υποκριτικές της ικανότητες. Ακούγοντας πολλά από τα σάουντρακ των ταινιών της, σου δημιουργείται η πεποίθηση ότι τα φιλμ ήταν πιο βαθιά και πιο συναισθηματικά απ' ό,τι ίσχυε στην πραγματικότητα...

«...Ο τελευταίος πρωταγωνιστικός της ρόλος σε ταινία ήταν το 1967 και από τότε μοιάζει να έχει αποσυρθεί οριστικά στον κόσμο των διαφημίσεων μαργαρίνης και στη φροντίδα των ζώων. Η απόφασή της να αποτραβηχτεί από το σινεμά είχε ενδεχομένως να κάνει και με τον θάνατο το 1968 του Μάρτιν Μέλχερ, του συζύγου, παραγωγού της, αλλά και καταχραστή – όπως οδυνηρά αποκαλύφθηκε – περίπου 20 εκατομμυρίων δολαρίων από την περιουσία της».

Αυτά μεταξύ άλλων είχε γράψει στο λήμμα Doris Day (Doris von Kappellhoff), o επιφανής ιστορικός του σινεμά Ντέιβιντ Τόμσον, στην πρώτη έκδοση του The New Biographical Dictionary of Film.

Προσωπικά, την έχω κυρίως συνδέσει - με πολλή αγάπη και συμπάθεια – μ' αυτές τις στυλάτες "Eastmancolor / Cimemascope" ρομαντικές κομεντί που έπαιζε με τον Ροκ Χάντσον στο μεταίχμιο ανάμεσα στα '50s και στα '60s - ειδικά στο απείρως διασκεδαστικό και χάρμα ιδέσθαι "Pillow Talk" του 1959.

Ντόρις Ντέι: Η επιτομή της σινεμασκόπ ευζωίας Facebook Twitter
Με τον Ροκ Χάντσον στο "Pillow Talk" του 1959

Δεν είχαν βεβαίως τη δύναμη, το πνεύμα και τις μεγαλειώδεις ατάκες των screwball αριστουργημάτων κορυφαίων σκηνοθετών και πρωταγωνιστών του '30 και του '40, αποτελούν όμως πάντα μια όαση ποπ αρτ ευζωίας και μπουρζουά ανεμελιάς καθώς το Χόλιγουντ εισερχόταν στην πιο προβληματική δεκαετία του.

Αξιοθαύμαστο επίσης και ενδεικτικό της επίμονης φύσης της είναι το γεγονός ότι η Ντόρις Ντέι που πέθανε σήμερα σε βαθύ γήρας («μα ζούσε ακόμα η Ντόρις Ντέι;»), είχε κατορθώσει να περάσει ένα τραγούδι σαν το "Que Sera, Sera (Whatever Will Be, Will Be)" με το οποίο συνδέθηκε και της χάρισε και το Όσκαρ τραγουδιού, σε μια ταινία σαν τον «Άνθρωπο που γνώριζε πολλά» του Χίστσκοκ όπου πρωταγωνίστησε μαζί με τον Τζέιμς Στιούαρτ.

Οθόνες
0

NEO VIDCAST

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

A House of Dynamite

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «House of Dynamite»: Η Κάθριν Μπίγκελοου πατάει το κουμπί – και μας κόβει την ανάσα

Με χειρουργική ακρίβεια, η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με Όσκαρ σκηνοθεσίας μας πείθει ανατριχιαστικά για τον επικείμενο πυρηνικό όλεθρο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ο μάγος του Κρεμλίνου

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Ο μάγος του Κρεμλίνου»: Ο ρυθμιστής του Πούτιν δεν χωρά σε ταινία

Πίσω από το ψυχρό πρόσωπο της εξουσίας, κρύβεται ο ψίθυρος ενός σύγχρονου Ρασπούτιν. Ο Ολιβιέ Ασαγιάς τον ακολουθεί – αλλά μήπως τον πρόδωσε η φόρμα;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
No other choice

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «No other choice»: Η ταινία που θα οδηγήσει τον Παρκ Τσαν-γουκ στα Όσκαρ

Ο Κορεάτης σκηνοθέτης παραμένει ένας από τους μεγάλους σύγχρονους κινηματογραφιστές, αν και η αντικαπιταλιστική του σάτιρα «No other choice» δεν είναι η καλύτερή του ταινία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Είναι σαν να κάνεις τον Δράκουλα χορτοφάγο»: Γιατί το σέξι τέρας του Φρανκενστάιν που παίζει ο Τζέικομπ Ελόρντι είναι λάθος

Οθόνες / Γιατί το σέξι τέρας του νέου «Φρανκενστάιν» είναι λάθος

Στη διασκευή του κλασικού μυθιστορήματος της Μέρι Σέλεϊ από τον Γκιγιέρμο ντελ Τόρο πρωταγωνιστεί ο «εξωφρενικά όμορφος» Τζέικομπ Ελόρντι στον ρόλο του τέρατος – πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα μια ταινία χωρίς ειρμό. 
THE LIFO TEAM
O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Οθόνες / O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Είναι εντυπωσιακός ο αριθμός διασκευών του έργου του δημοφιλούς συγγραφέα που θα δούμε στο πανί, στο γυαλί και στο σανίδι, κι αυτό στάθηκε αφορμή για ένα αφιέρωμα στις καλύτερες ταινίες που ενέπνευσαν τα γραπτά του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

Ανταπόκριση από τη Βενετία / Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

O Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο θα έκανε την Μέρι Σέλεϊ περήφανη. Ο δικός του Φρανκενστάιν κατορθώνει να μην προδώσει το πνεύμα του πολυδιασκευασμένου μυθιστορήματός της.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Λούκα Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ανταπόκριση από τη Βενετία / After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ο Λούκα Γκουαντανίνο νοσταλγεί τη χαμένη τέχνη του διαλόγου, αλλά το After the Hunt χάνει το δίκιο του στην ακαδημαϊκή φλυαρία και τις σεναριακές αστοχίες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα του γάμου δύσκολα: 10 ταινίες για να δείτε μετά το «Ρόουζ εναντίον Ρόουζ»

Οθόνες / Όλα του γάμου δύσκολα: 10 ταινίες για να δείτε μετά το «Ρόουζ εναντίον Ρόουζ»

Από το «Awful Truth» του Λίο ΜακΚάρεϊ στο «Gone Girl» του Ντέιβιντ Φίντσερ κι από τις μπεργκμανικές «Σκηνές από έναν γάμο» στο «Revolutionary Road» του Σαμ Μέντες, ανατρέχουμε σε δέκα ταινίες για όσους ενώθηκαν ενώπιον Θεού κι ανθρώπων «μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος».   
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
ΒΟΥΓΟΝΙΑ

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Βουγονία»: Κριτική για τη νέα ταινία του Γιώργου Λάνθιμου

«Είναι περιπέτεια η "Βουγονία", fun και πιο περίπλοκη απ’ ότι δείχνει» - Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος καταγράφει τις εντυπώσεις του από την παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας στο 82ο Φεστιβάλ Βενετίας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

Οθόνες / Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

«Το άτακτο αγόρι του βρετανικού σινεμά βρήκε τον δρόμο του σε ώριμες επιλογές, είτε παίζοντας κάποιον αδυσώπητο κακό είτε αφήνοντας τα λακωνικά του διακριτικά σαν στάμπα, όνομα και πράγμα, σε σύντομες εμφανίσεις – εννοείται πως έχει υποδυθεί και τον διάβολο!»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
The Karate Kid: Πώς η «ταινιούλα που δεν θα έβλεπε κανείς» εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο

Οθόνες / The Karate Kid: Πώς η «ταινιούλα που δεν θα έβλεπε κανείς» εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο

Η ταινία σημάδεψε μια γενιά εφήβων που φαντασιώνονταν ότι θα αντιστεκόντουσαν ηρωικά στους νταήδες που τους κακοποιούσαν καθημερινά. Και τώρα, ο μύθος επιστρέφει για έκτη φορά στην οθόνη, με πρωταγωνιστές τον Τζάκι Τσαν και τον Ραλφ Μάτσιο
THE LIFO TEAM
Ο άνθρωπος που έφερε την μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Daily / Ο άνθρωπος που έφερε τη μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Το ντοκιμαντέρ «Sunday Best: The untold story of Ed Sullivan» αναδεικνύει τη συμβολή του Εντ Σάλιβαν και της δημοφιλέστατης τηλεοπτικής εκπομπής του στην ανάδειξη τεράστιων μορφών της μαύρης μουσικής, από τη Nίνα Σιμόν και τον Τζέιμς Μπράουν μέχρι την Tίνα Τέρνερ και τον Στίβι Γουόντερ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Έντουαρντ Νόρτον: Γεννημένος σε λάθος εποχή

Οθόνες / Έντουαρντ Νόρτον: Γεννημένος σε λάθος εποχή

Με αφορμή τα σημερινά του γενέθλια, ανατρέχουμε στην καριέρα ενός ηθοποιού με την ερμηνευτική στόφα των μεγάλων ονομάτων του New Hollywood, μα καταδικασμένου να εργάζεται σε καιρούς που η κινηματογραφική βιομηχανία δεν ξέρει τι να κάνει μαζί του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ana Kokkinos: «Αν ήμουν ένας στρέιτ, Άγγλος άντρας, η ζωή θα ήταν ευκολότερη»

Οθόνες / Ana Kokkinos: «Αν ήμουν ένας στρέιτ, Άγγλος άντρας, η ζωή θα ήταν ευκολότερη»

Η ελληνικής καταγωγής Αυστραλή σκηνοθέτιδα πίσω από το «Ten Pound Poms» μιλά στη LiFO για τη στάση των Αυστραλών απέναντι στους μετανάστες, την ταινία της που εξόργισε την ομογένεια, και το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος ακόμη κι όταν το έργο σου έχει δει πολύς κόσμος.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ