Inside Out 2: Η Pixar δεν έχει πει ακόμη την τελευταία της λέξη

Τα μυαλά που κουβαλάς Facebook Twitter
Το δεύτερο μέρος της ριζοσπαστικής δραματικής κομεντί της Pixar βρίσκει τη Ράιλι Άντερσεν ακριβώς στο σημείο όπου σκάει η εφηβεία...
0

Αν από μεμψιμοιρία κάποιοι προσπαθήσουν να βρουν ψεγάδι στο σίκουελ του Τα μυαλά που κουβαλάς, δεν θα τα καταφέρουν: εκτός από τη φυσιολογική έλλειψη έκπληξης σε αυτήν τη λαμπρή συνέχεια της ριζοσπαστικής δραματικής κομεντί της Pixar που εισάγει τα παιδιά στο δύσβατο σύμπαν των αισθημάτων, το δεύτερο μέρος που βρίσκει τη Ράιλι Άντερσεν ακριβώς στο σημείο όπου σκάει η εφηβεία είναι εφάμιλλο σε ποιότητα και ευρήματα, και ακόμη πιο χορταστικό, αφού στη Χαρά, στη Λύπη, στη Σιχαμάρα και στον Φόβο προστίθεται με φόρα η Ανησυχία (φοβερή η Μάγια Χοκ), και μαζί της η Αμηχανία, η Ζήλια και, με την Αντέλ Εξαρχόπουλος να βαριέται μοναδικά στα αγγλικά με γαλλική προφορά, η Ανία, μια emo σνομπαρία, κολλημένη στο κινητό της, που σηκώνεται από το ανάκλιντρο στο οποίο είναι χυμένη μία και μοναδική φορά!

Στην απέλπιδα προσπάθειά τους να σώσουν την παρτίδα από τον meta εκτροχιασμό, η Χαρά με την αλληλοσυγκρουόμενη παρέα της καταφεύγουν στις παλιές αγάπες της μικρής, έναν μονοδιάστατο μορφονιό από ένα βιντεοπαιχνίδι και ένα τσαντάκι που βγάζει από μέσα του τα πιο απίθανα εργαλεία απόδρασης

Με τη Χαρά της αθεράπευτα αισιόδοξης και άθελά της ελεγκτικής Έιμι Πόλερ στον βασικό ρόλο της DJ στην κονσόλα των συναισθημάτων, η λεπτή ισορροπία πάει περίπατο, καθώς οι μπουλντόζες της ορμονικής έκρηξης πιάνουν δουλειά στον κρίσιμο υποθάλαμο και μια στρεσαρισμένη Ανησυχία αναλαμβάνει αρχηγικό ρόλο, στέλνοντας τα βαριά βασικά «χρώματα» σε αναζήτηση των παραγκωνισμένων πεποιθήσεων.

Οι αφηρημένες έννοιες, που αποτελούν τον βασικό άξονα της ταινίας, αποτυπώνονται τόσο καθαρά και δημιουργικά, που συχνά ξεχνάς πως στην ουσία παρακολουθείς μια περιπέτεια στο κέντρο του εγκεφάλου, με πολύχρωμες μπάλες και φανταχτερές γραμμές να εναλλάσσονται την ίδια στιγμή που η Ράιλι καλείται να αποδείξει στις προχωρημένες συναθλήτριές της και στους στοργικούς γονείς της πως είναι ικανή παίκτρια του χόκεϊ, χωρίς να χρειαστεί να προδώσει τις παλιές της συμμαθήτριες.

Τα μυαλά που κουβαλάς Facebook Twitter
Οι αφηρημένες έννοιες, που αποτελούν τον βασικό άξονα της ταινίας, αποτυπώνονται τόσο καθαρά και δημιουργικά, που συχνά ξεχνάς πως στην ουσία παρακολουθείς μια περιπέτεια στο κέντρο του εγκεφάλου

Στην απέλπιδα προσπάθειά τους να σώσουν την παρτίδα από τον meta εκτροχιασμό, η Χαρά με την αλληλοσυγκρουόμενη παρέα της καταφεύγουν στις παλιές αγάπες της μικρής, έναν μονοδιάστατο μορφονιό από ένα βιντεοπαιχνίδι και ένα τσαντάκι που βγάζει από μέσα του τα πιο απίθανα εργαλεία απόδρασης από δύσκολες καταστάσεις, αρκεί όλοι να φωνάξουν εν χορώ το όνομά του. Ιλαρό και συγκινητικό, το ταξίδι ενηλικίωσης της Ράιλι στρογγυλεύει απογειωτικά με μια ομαδική επιφοίτηση κυριολεκτικά στο μάτι του κυκλώνα και αποδεικνύει πως η Pixar δεν έχει πει ακόμη την τελευταία της λέξη, έχοντας μέντορα τον γνώστη Πιτ Ντόκτερ και άξιο συνεχιστή τον νεοφερμένο σκηνοθέτη Κέλσι Μαν.

Η ταινία «Τα μυαλά που κουβαλάς 2» προβάλλεται από την Πέμπτη 13 Ιουνίου στους κινηματογράφους.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τζον Κασσαβέτης, εξέχων δημιουργός της αμερικανικής αβάν-γκαρντ

Οθόνες / Τζον Κασσαβέτης: «Το καλύτερο location στον κόσμο είναι το ανθρώπινο πρόσωπο»

Γεννήθηκε σαν σήμερα ο Ελληνοαμερικανός σκηνοθέτης και ηθοποιός που έγραψε ιστορία στον κινηματογράφο με σπουδαίες ταινίες όπως οι «Μια γυναίκα εξομολογείται», «Νύχτα Πρεμιέρας», «Γκλόρια» και πολλές ακόμα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η συγκλονιστική «Φωνή της Χιντ Ρατζάμπ» ακούγεται από σήμερα και στην Αθήνα

Οθόνες / Η συγκλονιστική «Φωνή της Χιντ Ρατζάμπ» ακούγεται από σήμερα και στην Ελλάδα

Ένα 6χρονο κορίτσι «φωνάζει» το πιο δυνατό αντιπολεμικό μήνυμα, οι Έλληνες διασκευάζουν Ντίκενς (και το κάνουν πολύ καλά) και άλλες πέντε ταινίες που μπορείτε να δείτε από σήμερα στα σινεμά.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Σινεμά από το μέλλον, για δύο εβδομάδες στην Αθήνα

Οθόνες / Σινεμά από το μέλλον, για δύο εβδομάδες στην Αθήνα

Το Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου της Αθήνας επιστρέφει. Για δύο εβδομάδες θα δούμε μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες ταινίες σύχρονων δημιουργών, παράλληλα με αποκατεστημένες κλασικές που άφησαν εποχή.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Beatles νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων

Daily / Beatles νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων

Η μυθική σειρά οκτώ (συν ένα) επεισοδίων που διασχίζει ολόκληρη την εξωπραγματική διαδρομή του πιο σημαντικού και πιο λατρεμένου συγκρότημα στην ιστορία, επέστρεψε στο Disney + σε νέα, αποκατεστημένη εκδοχή με πεντακάθαρη εικόνα και κρυστάλλινο ήχο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Barry Lyndon»: Η μεγαλειώδης ύβρις ενός όμορφου αριβίστα

Οθόνες / «Barry Lyndon»: Η μεγαλειώδης ύβρις ενός όμορφου αριβίστα

Πενήντα χρόνια μετά την πρώτη προβολή της, η ταινία του Στάνλεϊ Κιούμπρικ παραμένει ένα μεγάλο εικαστικό αριστούργημα και σίγουρα μία από τις ωραιότερες ταινίες που γυρίστηκαν ποτέ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Νταβίντ Πάμπλος: « Το Μεξικό βυθίζεται στη βία εδώ και πολλά χρόνια»

Οθόνες / Νταβίντ Πάμπλος: «Το Μεξικό βυθίζεται στη βία εδώ και πολλά χρόνια»

Βία, καρτέλ ναρκωτικών, τρόμος παντού, σκλάβοι του σεξ αλλά και queer έρωτες στο Μεξικό του σήμερα. Αυτό είναι το σκηνικό της συγκλονιστικής ταινίας «Στον δρόμο» που είδαμε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Ο Μεξικανός σκηνοθέτης μίλησε στη LiFO για τη ζωή στο Μεξικό αλλά και για την τόλμη που χρειάστηκε να γυρίσει μια ταινία με ένα τόσο επικίνδυνο για τη χώρα του θέμα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το μέλλον που προφήτευσε το «Ghost in the shell» είναι εδώ

Μουσική / Το μέλλον που προφήτευσε το «Ghost in the shell» είναι εδώ

Το 1995, όταν βγήκε στους κινηματογράφους το διάσημο άνιμε του Mamoru Oshii, οι αναφορές του στην ΑΙ ακούγονταν εξωγήινες. Σήμερα, μοιάζει πιο επίκαιρο και σύγχρονο από ποτέ. Το ίδιο και το σάουντρακ του Kenji Kawai. Σε λίγες μέρες προβάλλεται ξανά στην Αθήνα.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Βιμ Βέντερς: «Είμαι αισιόδοξος για το σινεμά, ο κόσμος σιχάθηκε το streaming»

Οθόνες / Βιμ Βέντερς στη LifO: «O κόσμος σιχάθηκε το streaming»

Με αφορμή το αφιέρωμα στο έργο του που είδαμε στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, ο Γερμανός σκηνοθέτης μάς μίλησε για την εκλεκτική συγγένεια που νιώθει με την Ιαπωνία και για τον τρόπο που του αρέσει να κάνει ταινίες, ενώ εξέφρασε την αισιοδοξία του για την επιστροφή του κοινού στις κινηματογραφικές αίθουσες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ